Comparaison NL / FR

Artikel 1.   Opgeheven art. 1 van 25 FEBRUARI 2015. - Verordening tot wijziging van de verordening van 16 april 1997 tot uitvoering van artikel 80, 5°, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994

Art.2. Om recht op arbeidsongeschiktheidsuitkeringen te verkrijgen, moet de gerechtigde, als bedoeld in artikel 86, § 1 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14.7.1994, hierna de gecoördineerde wet genoemd, zijn ongeschiktheid doen vaststellen onder de hierna bepaalde voorwaarden.
  Uiterlijk de [3 zevende]3 kalenderdag na de aanvang van zijn ongeschiktheid moet de gerechtigde over de post aan de adviserend [1 arts]1 van zijn verzekeringsinstelling een geneeskundig getuigschrift zenden dat is ingevuld, gedateerd en ondertekend en dat de redenen van zijn ongeschiktheid vermeldt, waarbij de poststempel bewijskracht heeft, of hem dat getuigschrift tegen ontvangstbewijs afgeven. Dat getuigschrift [4 bevat de identificatiegegevens van de patiënt en de zorgverlener, de substantiële gegevens en de gegevens die specifiek zijn voor het geval in kwestie opgenomen]4 in bijlage I.
  De gerechtigde die bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid gecontroleerd werkloze is, moet binnen de hiervoren vastgestelde termijn, hetzij de door het werkloosheidsbureau uitgereikte kennisgeving van arbeidsongeschiktheid over de post aan de adviserend [1 arts]1 van zijn verzekeringsinstelling zenden, waarbij de poststempel bewijskracht heeft, of hem die kennisgeving afgeven tegen ontvangstbewijs, hetzij de in het vorige lid bepaalde formaliteiten vervullen.
  [3 In geval van een verlenging van de arbeidsongeschiktheid na de einddatum van de vorige erkende periode van arbeidsongeschiktheid of een herval in de zin van de artikelen 87 en 93 van de gecoördineerde wet moet de gerechtigde van zijn arbeidsongeschiktheid aangifte doen binnen de termijn voorzien in het tweede lid.]3
  (Voor de gerechtigde die, bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid, verbonden is door een arbeidsovereenkomst voor arbeider of bediende, wordt de termijn evenwel verlengd tot de veertiende, respectievelijk de achtentwintigste kalenderdag te rekenen vanaf de aanvang van de arbeidsongeschiktheid. [3 In geval van een verlenging of een herval wordt de termijn van zeven dagen verlengd ten belope van het saldo van veertien of achtentwintig kalenderdagen.]3)
  [2 Voor de toepassing van de vorige leden wordt het uiterlijk op de laatste dag van de toepasselijke termijn ondertekende geneeskundig getuigschrift of de door het werkloosheidsbureau uitgereikte kennisgeving van arbeidsongeschiktheid geacht tijdig via de post aan de adviserend arts te zijn verzonden als de poststempel uiterlijk de vijfde werkdag na het verstrijken van de toepasselijke termijn is aangebracht.]2
  [4 Met de instemming van de gerechtigde die hem hiervoor de volmacht geeft, kan de arts, of een andere zorgverlener, de in het tweede lid bedoelde gegevens, die op het geneeskundig getuigschrift worden ingevuld, met inbegrip van de datum en de ondertekening van het attest, ook met behulp van een elektronisch proces aan de adviserend arts van de verzekeringsinstelling van de gerechtigde overmaken, onder de voorwaarden bepaald in uitvoering van artikel 5, 4°, a), van de wet van 21 augustus 2008 houdende oprichting en organisatie van het eHealth-platform en diverse bepalingen. De datum van opstelling van het geneeskundig getuigschrift dat met behulp van het voormelde elektronisch proces is overgemaakt, heeft dezelfde waarde als de datum van de poststempel. Deze wijze van verzending is echter beperkt tot de aangifte van arbeidsongeschiktheden waarvan de duur veertien dagen overschrijdt, tot de aangifte van verlengingen van arbeidsongeschiktheid en tot de aangifte van hervallen in arbeidsongeschiktheid.]4
  

Modifications

[1]  <VARIA 2018-11-28/22, art. 1, 030; Inwerkingtreding : 29-04-2019>

[2]  <VARIA 2019-12-18/16, art. 1, 034; Inwerkingtreding : 01-03-2020>

[3]  <VARIA 2021-09-15/08, art. 1, 039; Inwerkingtreding : 01-01-2022>

[4]  <VARIA 2022-03-23/11, art. 1, 040; Inwerkingtreding : 01-05-2022>

Art.3. De gerechtigde van wiens arbeidsongeschiktheid aangifte is gedaan in het kader van de wetgeving op de arbeidsongevallen, is vrijgesteld van de in artikel 2 bepaalde verplichtingen.

Art.4. § 1. Wanneer de gerechtigde geacht wordt de in artikel 100 van de gecoördineerde wet bedoelde ongeschiktheidsgraad te bereiken, is hij vrijgesteld van de formaliteiten voorzien in artikel 2 voor de duur van de hierna omschreven tijdvakken :
  a) het tijdvak van opneming in een verplegingsinrichting, erkend door de Minister die de Volksgezondheid onder zijn bevoegdheid heeft, of in een militair hospitaal;
  b) de in artikel 239, § 1, 1° van het koninklijk besluit van 3 juli 1996 bepaalde tijdvakken tijdens welke het de gerechtigde verboden is naar zijn werk te gaan omdat hij in contact is gekomen met iemand die is aangetast door één van de in datzelfde artikel genoemde besmettelijke ziekten.
  De vrijstelling van aangifte bedoeld onder a) en b) wordt verleend op grond van elk stuk dat die vrijstelling wettigt.
  § 2. [2 De termijnen voor het indienen van de in het artikel 2 bedoelde getuigschriften zijn geschorst tijdens de in paragraaf 1 bedoelde tijdvakken. In geen geval kunnen zij verstrijken vóór de tweede dag die volgt op de laatste dag van het betrokken tijdvak.]2
  [1 Voor de toepassing van het vorige lid wordt het uiterlijk op de laatste dag van de toepasselijke termijn ondertekende geneeskundig getuigschrift of de door het werkloosheidsbureau uitgereikte kennisgeving van arbeidsongeschiktheid geacht tijdig via de post aan de adviserend arts te zijn verzonden als de poststempel uiterlijk de vijfde werkdag na het verstrijken van de toepasselijke termijn is aangebracht.]1
  

Art.5. Wanneer een gerechtigde in de loop van zes opeenvolgende maanden, gerekend van datum tot datum, viermaal uitkeringen van de verplichte verzekering heeft genoten, geeft de adviserend [1 arts]1 van de verzekeringsinstelling of in bijkomende orde, de [1 arts-inspecteur]1 van de (Dienst voor geneeskundige evaluatie en controle) van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering, hierna het Instituut genoemd, hem ervan kennis dat hij, bij het optreden van een nieuwe ongeschiktheid, de eerste dag van die ongeschiktheid een formulier "verklaring van arbeidsongeschiktheid", conform het model in bijlage II, moet invullen, dateren en ondertekenen en het dezelfde dag over de post aan de adviserend [1 arts]1 van zijn verzekeringsinstelling moet zenden waarbij de poststempel bewijskracht heeft of hem dit tegen ontvangstbewijs moet afgeven, of dat hij anders binnen dezelfde termijn een geneeskundig getuigschrift moet zenden, waarbij de poststempel bewijskracht heeft, of afgeven tegen ontvangstbewijs, dat de redenen van die ongeschiktheid vermeldt.
  [2 Voor de toepassing van het vorige lid wordt de uiterlijk op de eerste dag van de ongeschiktheid ondertekende "verklaring van arbeidsongeschiktheid" of het uiterlijk op de eerste dag van de ongeschiktheid ondertekende geneeskundig getuigschrift geacht tijdig via de post aan de adviserend arts te zijn verzonden als de poststempel uiterlijk de vijfde werkdag na de eerste dag van de ongeschiktheid is aangebracht.]2
  De beslissing van de adviserend [1 arts]1 of van de [1 arts-inspecteur]1 van de (Dienst voor geneeskundige evaluatie en controle) van het Instituut geldt voor een tijdvak van één jaar, maar kan van jaar tot jaar door hem worden vernieuwd.
  De adviserend [1 arts]1 mag evenwel van de voorgaande bepalingen afwijken in de hierna vermelde gevallen :
  1. wanneer hij vaststelt dat de herhaalde arbeidsongeschiktheden geneeskundig verantwoord zijn;
  2. wanneer hij beschouwt dat het onder spontane controle plaatsen niet of niet meer noodzakelijk is;
  3. wanneer hij van oordeel is dat de hiervoren bedoelde procedure dient te worden gevolgd vóór er voor de vierde maal uitkeringen worden verleend.
  Het geneeskundig dossier moet de verantwoording van de afwijkende beslissing van de adviserend [1 arts]1 bevatten.
  

Modifications

[1]  <VARIA 2018-11-28/22, art. 1, 030; Inwerkingtreding : 29-04-2019>

[2]  <VARIA 2019-12-18/16, art. 3, 034; Inwerkingtreding : 01-03-2020>

Art.6. De bewijslast inzake toezending of afgifte aan de adviserend [1 arts]1 van de verzekeringsinstelling van één van de bescheiden, bedoeld in de artikelen 2, 4 en 5, rust op de gerechtigde.
  

Art.7. Vanaf de toezending of de afgifte aan de adviserend [1 arts]1 van de verzekeringsinstelling van het getuigschrift van arbeidsongeschiktheid, van de bescheiden bedoeld in artikel 5, of van de kennisgeving van arbeidsongeschiktheid, moet de gerechtigde op het adres dat op die bescheiden is opgegeven, ter beschikking blijven van de diensten van de verzekeringsinstelling en van het Instituut.
  Hij mag zich pas verplaatsen na ontvangst van de in artikel 11 bedoelde kennisgeving van de beslissing van de adviserend [1 arts]1.
  

Art.8. De aanvangsdatum van de arbeidsongeschiktheid wordt vastgesteld door de adviserend [1 arts]1 die zijn beslissing neemt, rekening houdend met alle gegevens in zijn bezit, inzonderheid met :
  - hetzij de datum die door de behandelend [1 arts]1 op het getuigschrift van arbeidsongeschiktheid, of door de werkgever [2 in het elektronisch bericht bedoeld in artikel 10]2 is vermeld;
  - hetzij de datum die is vermeld op de in artikel 63, § 2 van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 bedoelde kennisgeving van de wetsverzekeraar;
  - hetzij de datum die door de gerechtigde is vermeld op de verklaring van arbeidsongeschiktheid.
  De aanvangsdatum van de arbeidsongeschiktheid mag door de adviserend [1 arts]1 evenwel niet worden betwist in de behoorlijk vastgestelde gevallen die zijn bedoeld in artikel 4 of als de ongeschiktheid is vastgesteld met een door het werkloosheidsbureau uitgereikte kennisgeving van arbeidsongeschiktheid, alsmede in het geval van de in het eerste lid bedoelde kennisgeving van de wetsverzekeraar.
  

Art.9. [2 Wanneer de gerechtigde de in de artikelen 2, 4, § 2, en 5, bepaalde formaliteiten niet tijdig heeft vervuld en onverminderd de andere voorwaarden tot vergoeding, kan hij aanspraak maken op volledige uitkeringen:
   a) vanaf de vierde werkdag voorafgaandelijk de dag van toezending van het getuigschrift van arbeidsongeschiktheid, van de verklaring van arbeidsongeschiktheid of van de kennisgeving van arbeidsongeschiktheid, of vanaf de eerste dag die volgt op de dag van ondertekening van het voormelde document indien die na de voormelde vierde werkdag ligt, waarbij de poststempel bewijskracht heeft;
   b) vanaf de eerste werkdag die volgt op die waarop hij de voormelde documenten heeft afgegeven aan de adviserend arts [4 of op de datum van opstelling van het getuigschrift van arbeidsongeschiktheid dat met behulp van het elektronisch proces, bedoeld in artikel 2, zevende lid, is overgemaakt en waarvan de overmaking door het eHealth-platform is bevestigd]4.
   Voor de periode voorafgaandelijk de in het vorige lid bedoelde periode worden de uitkeringen aan de gerechtigde of aan zijn vertegenwoordiger uitbetaald, na een vermindering van 10 procent die op het dagbedrag van de uitkeringen verschuldigd voor die periode wordt toegepast.]2
  [3 In afwijking van het vorige lid wordt het dagbedrag van de uitkeringen verschuldigd voor de periode voorafgaandelijk de in het eerste lid bedoelde periode tijdens eenzelfde tijdvak van arbeidsongeschiktheid in de zin van de artikelen 87 en 93 van de gecoördineerde wet niet met 10 procent verminderd voor zover de duur van de laattijdigheid niet meer dan één maand bedraagt. Deze afwijking kan echter geen tweede keer tijdens eenzelfde tijdvak van erkende arbeidsongeschiktheid worden toegepast. Voor de toepassing van dit lid gebeurt de berekening van de maand van datum tot datum.
   In geval van de toepassing van de regeling bedoeld in het vorige lid, deelt de verzekeringsinstelling schriftelijk aan de gerechtigde mee dat de toepasselijke in artikel 2, 4, § 2, of 5, bedoelde formaliteit laattijdig is verricht en de vermindering van het dagbedrag van de uitkeringen met 10 procent éénmalig niet is toegepast tijdens de lopende periode van arbeidsongeschiktheid.]3
  In behartigenswaardige situaties kan de in het [3 tweede lid]3 bepaalde sanctie door de verzekeringsinstelling worden opgeheven, op eensluidend advies van de leidend ambtenaar van de Dienst voor uitkeringen van het Instituut of van de door hem gedelegeerde ambtenaar, voor zover het bedrag van de sanctie minstens (25 EUR) bedraagt.
  Onder behartigenswaardige situaties moet worden verstaan de situaties waarin de gerechtigde zijn arbeidsongeschiktheid niet kon aangeven ten gevolge van overmacht, evenals de situaties waarin de sociale en financiële toestand van het gezin van de gerechtigde als moeilijk kan worden beschouwd. De behartigenswaardigheid wordt in laatstgenoemde situatie erkend wanneer het inkomen van het gezin van de gerechtigde lager is dan het minimumbedrag, bedoeld in artikel 7 van de verordening van 17 maart 1999 tot uitvoering van artikel 22, § 2, a), van de wet van 11 april 1995 tot invoering van het "handvest" van de sociaal verzekerde.
  De opheffing van de vermindering van 10 procent kan evenwel niet voor een tweede maal toegekend worden op basis van de sociale en financiële situatie van het gezin van de gerechtigde tijdens de periode van drie jaar die volgt op het einde van de arbeidsongeschiktheid waarvoor een eerste opheffing van sanctie werd verleend.
  

Modifications

[1]  <VARIA 2018-11-28/22, art. 1, 030; Inwerkingtreding : 29-04-2019>

[2]  <VARIA 2019-12-18/16, art. 4, 034; Inwerkingtreding : 01-03-2020>

[3]  <VARIA 2021-09-15/08, art. 3, 039; Inwerkingtreding : 01-01-2022>

[4]  <VARIA 2022-03-23/11, art. 2, 040; Inwerkingtreding : 01-05-2022>

Art.10. § 1. Zodra de verzekeringsinstelling op de hoogte is van de aanvang van de arbeidsongeschiktheid vraagt zij bij de werkgever de gegevens op die toelaten na te gaan of de voorwaarden nodig voor de toekenning van de arbeidsongeschiktheidsuitkeringen zijn vervuld, en dit [3 via een elektronisch bericht waarvan de inhoud door het Beheerscomité is goedgekeurd]3 en/of bij de uitbetalingsinstelling van de werkloosheidsuitkeringen via een elektronisch bericht waarvan de inhoud door het Beheerscomité is goedgekeurd.
  [3 ...]3
  [3 De werkgever stuurt het bericht bedoeld in het eerste lid langs elektronische weg, volgens de voorwaarden bepaald bij de wet van 24 februari 2003 betreffende de modernisering van het beheer van de sociale zekerheid en betreffende de elektronische communicatie tussen ondernemingen en de federale overheid.]3
  [1 De werkgever en de uitbetalingsinstelling van de werkloosheidsuitkeringen sturen de gegevens door op vraag van de verzekeringsinstelling; de werkgever kan de gegevens echter ook op eigen initiatief doorsturen.]1
  [1 De uitbetalingsinstelling van de werkloosheidsuitkeringen stuurt de gegevens door zodra zij de vraag van de verzekeringsinstelling heeft ontvangen.
   De werkgever stuurt de gegevens van het risico zo snel mogelijk door en uiterlijk de eerste werkdag van de maand die volgt op de maand waarin de arbeidsongeschiktheid een aanvang heeft genomen.
   Indien aanvullende gegevens worden gevraagd door de verzekeringsinstelling, maakt de werkgever deze gegevens over zodra hij deze aanvraag heeft ontvangen.]1
  [3 [4 De aanvraag wordt naar de werkgever elektronisch verstuurd. De verzekeringsinstelling verstuurt of herinnert, indien nodig, aan de werkgever de aanvraag, via de post of elk ander geschikt middel.]4 Indien de verzekeringsinstelling de identiteit van de werkgever niet kent, stuurt zij de aanvraag naar de gerechtigde, die haar daarna aan de werkgever bezorgt.]3
  § 2. De verzekeringsinstelling vraagt evenwel enkel om mededeling van de gegevens die moeten toelaten na te gaan of voldaan is aan de verzekeringsvoorwaarden voor de toekenning van de uitkeringen, indien die gegevens haar nog niet werden overgemaakt.
  Het bewijs dat vereist is voor de toepassing van de artikelen [2 116/1 tot 116/4 en]2 128 tot 131 van de gecoördineerde wet, kan volgen uit de loon- en arbeidstijdgegevens die voorkomen in de kwartaalaangiften bestemd voor de Rijksdienst voor sociale zekerheid [3 , of uit de gegevens van het risico of de bijkomende gegevens die de werkgever of de uitbetalingsinstelling van de werkloosheidsuitkeringen aan de hand van de hierboven bedoelde elektronische berichten hebben meegedeeld]3.
  Dit bewijs kan ook volgen uit de gegevens die elektronisch door de Rijksdienst voor arbeidsvoorziening of de debiteur van de arbeidsongevallen- of beroepsziektenvergoedingen naar het netwerk van de sociale zekerheid worden doorgestuurd of uit de gegevens vermeld in de verklaring betreffende de in het kader van de sector uitkeringen van de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen gestelde voorwaarden van verzekering.
  § 3. Zodra zij op de hoogte is van de aanvang van de arbeidsongeschiktheid, bezorgt de verzekeringsinstelling de gerechtigde het luik gerechtigde van het inlichtingsblad, [4 alsook een aangifte van werkhervatting of bewijs van hervatting van gecontroleerde werkloosheid]4 conform het model in bijlage VIII. De gerechtigde stuurt het inlichtingsblad, dat hij naar behoren heeft ingevuld en ondertekend, zo snel mogelijk terug naar de verzekeringsinstelling.
  

Modifications

[1]  <VARIA 2011-11-16/07, art. 1, 016; Inwerkingtreding : 01-01-2012>

[2]  <VARIA 2018-11-28/22, art. 2, 030; Inwerkingtreding : 01-05-2017>

[3]  <VARIA 2019-07-03/04, art. 2, 032; Inwerkingtreding : 01-07-2019>

[4]  <VARIA 2019-09-18/04, art. 1, 033; Inwerkingtreding : 01-01-2020>

Art.11. [1 § 1.]1 Onverminderd de bepalingen van de artikelen 177 en 190 van het koninklijk besluit van 3 juli 1996 geeft de adviserend [3 arts]3 aan de gerechtigde kennis van zijn beslissing, uiterlijk (de vijfde kalenderdag) na de dag van ontvangst van één van de in de artikelen 2, 5 en 13, § 1, c) en d), bedoelde bescheiden.
  Dezelfde termijn moet worden nageleefd in het geval van de in artikel 63, § 2, van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 bedoelde kennisgeving.
  Die termijn wordt evenwel op (zeven kalenderdagen) gebracht, hetzij bij niet tijdige aangifte van de arbeidsongeschiktheid, hetzij in geval van tussenkomst van de [3 arts-inspecteur]3 van de (Dienst voor geneeskundige evaluatie en controle) op verzoek van de adviserend [3 arts]3.
  De kennisgeving wordt gedaan met een formulier conform het model in [2 bijlage V-1]2 naargelang het gaat om een beslissing waarbij de staat van arbeidsongeschiktheid wordt erkend of niet wordt erkend. De beslissing tot erkenning van de staat van arbeidsongeschiktheid vermeldt, in voorkomend geval, de plaats waar en de datum en het uur waarop de gerechtigde zich voor een onderzoek moet aanmelden.
  De adviserend [3 arts]3 zendt terzelfdertijd een afschrift van de kennisgeving aan de administratieve dienst van de verzekeringsinstelling door toezending van de naar behoren ingevulde bijlage V-2.
  Als de adviserend [3 arts]3 beslist de betrokkene te laten controleren door een [3 arts-inspecteur]3, geeft deze in voorkomend geval onmiddellijk kennis van zijn beslissing aan de betrokkene en aan de adviserend [3 arts]3.
  [1 § 2. [4 Indien de gerechtigde die valt onder het toepassingsgebied van een internationaal of supranationaal instrument inzake coördinatie van sociale zekerheid waardoor België gebonden is en die bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid niet in België, maar in een andere staat verblijft of woont die eveneens gebonden is door dit internationale of supranationale instrument, aangifte heeft gedaan van zijn arbeidsongeschiktheid overeenkomstig de daartoe voorziene procedures in het desbetreffende internationale of supranationale instrument, brengt de adviserend arts zijn beslissing ter kennis met een formulier conform het model in bijlage V-1bis of VIbis, naargelang het gaat om een beslissing waarbij de staat van arbeidsongeschiktheid wordt erkend of niet wordt erkend, en dit zolang hij zijn verblijf- of woonplaats niet opnieuw naar België heeft overgebracht.]4
   De adviserend [3 arts]3 zendt terzelfdertijd een afschrift van de kennisgeving aan de administratieve dienst van de verzekeringsinstelling door toezending van de naar behoren ingevulde bijlage V-2bis.
   De bepalingen van § 1 zijn van toepassing, onder voorbehoud van de wijzigingen aangebracht door de huidige paragraaf.]1
  

Modifications

[1]  <VARIA 2010-11-17/05, art. 1, 015; Inwerkingtreding : 26-12-2010>

[2]  <VARIA 2015-11-18/22, art. 1, 028; Inwerkingtreding : 01-01-2016>

[3]  <VARIA 2018-11-28/22, art. 1, 030; Inwerkingtreding : 29-04-2019>

[4]  <VARIA 2022-04-27/07, art. 1, 042; Inwerkingtreding : 01-01-2021>

Art.12. In afwijking van artikel 2 moet de gerechtigde wiens werkgever een beroep doet op een erkende dienst voor geneeskundige controle als bedoeld in artikel 91, eerste lid van de gecoördineerde wet, zijn ongeschiktheid alleen aangeven bij die dienst die dan de formaliteiten vervult omschreven in artikel 13.

Art.13. § 1. De [1 arts]1 van de erkende controledienst spreekt zich uit over de ongeschiktheden die bij hem worden aangegeven. Hij gebruikt formulieren die tenminste de gegevens bevatten die voorkomen op de bijlagen IX en X, volgens de volgende modaliteiten :
  a) weigert de [1 arts]1 van de erkende controledienst de staat van ongeschiktheid van de betrokkene te erkennen, dan geeft hij aan de gerechtigde kennis van zijn beslissing;
  b) erkent hij het bestaan van de staat van arbeidsongeschiktheid, doch stelt hij er een einde aan op een datum die in het tijdvak valt waarover de gerechtigde krachtens de wettelijke of statutaire bepalingen ten laste van de werkgever aanspraak heeft op de betaling van het gewaarborgd loon tijdens de eerste veertien of dertig dagen van de arbeidsongeschiktheid, dan geeft hij daarvan kennis aan de betrokkene;
  c) erkent de [1 arts]1 van de erkende controledienst het bestaan van de staat van arbeidsongeschiktheid, doch stelt hij er een einde aan op een bepaalde datum die buiten het in littera b), bedoelde tijdvak valt, dan wordt van de beslissing onmiddellijk kennis gegeven aan de gerechtigde. De [1 arts]1 van de erkende controledienst zendt aan de adviserend [1 arts]1 onverwijld een exemplaar van die kennisgeving, alsook het in bijlage X bedoelde formulier.
  Indien de adviserend [1 arts]1 van de verzekeringsinstelling akkoord gaat met de beslissing van de [1 arts]1 van de erkende controledienst, neemt hij akte van die beslissing en zendt hij onverwijld een afschrift van de kennisgeving aan de (Dienst voor geneeskundige evaluatie en controle) en aan de administratieve Dienst van de verzekeringsinstelling.
  Indien de adviserend [1 arts]1 van de verzekeringsinstelling niet akkoord gaat, neemt hij een beslissing die de beslissing van de geneesheer van de erkende controledienst ongedaan maakt en geeft hij de gerechtigde daarvan onmiddellijk kennis overeenkomstig het bepaalde in artikel 11.
  Een afschrift van die kennisgeving wordt onverwijld gestuurd aan de erkende controledienst, aan de administratieve Dienst van de verzekeringsinstelling en aan de (Dienst voor geneeskundige evaluatie en controle).
  d) erkent de [1 arts]1 van de erkende controledienst het bestaan van de staat van ongeschiktheid, zonder de datum van de arbeidshervatting vast te stellen, dan betekent hij dit aan de gerechtigde bij middel van het in bijlage IX bedoelde formulier. Bovendien geeft de [1 arts]1 van de erkende controledienst met het onder bijlage X bedoelde document onmiddellijk en uiterlijk de eerste vergoedbare dag door de uitkeringsverzekering, kennis van de geneeskundige vaststellingen en besluiten aan de adviserend [1 arts]1 van de verzekeringsinstelling.
  In dat geval handelt de adviserend [1 arts]1 van de verzekeringsinstelling overeenkomstig het bepaalde in artikel 11.
  e) ingeval een ongeschiktheid of een herval optreedt die geen aanleiding geeft tot tussenkomst van de werkgever krachtens de bepalingen van de wet van 3 juli 1978 op de arbeidsovereenkomsten, geeft de [1 arts]1 van de erkende controledienst onmiddellijk kennis van zijn beslissing aan de gerechtigde en zendt hij aan de adviserend [1 arts]1 een exemplaar van die kennisgeving alsook het in bijlage X bedoelde formulier.
  De adviserend [1 arts]1 van de verzekeringsinstelling moet zich houden aan de onder c) bedoelde bepalingen die op hem betrekking hebben.
  § 2. Van de beslissing van de [1 arts]1 van de erkende controledienst wordt, in de gevallen bedoeld in § 1, aan de gerechtigde kennis gegeven, hetzij bij het onderzoek door de [1 arts]1, hetzij binnen twee kalenderdagen na ontvangst van de bescheiden betreffende de vaststelling van de arbeidsongeschiktheid.
  § 3. Wanneer een gerechtigde, zonder dat hij de arbeid heeft hervat, door de adviserend [1 arts]1 van zijn verzekeringsinstelling verder arbeidsongeschikt wordt erkend tijdens een tijdvak waarin de werkgever bij de arbeidsongeschiktheidsuitkering, een aanvullende uitkering dient te betalen bij toepassing van de collectieve arbeidsovereenkomsten nr. 12bis en 13bis, afgesloten op 26 februari 1979 binnen de schoot van de Nationale Arbeidsraad, zendt de adviserend [1 arts]1 een afschrift van zijn beslissing aan de erkende geneeskundige controledienst.
  

Modifications

[1]  <VARIA 2018-11-28/22, art. 1, 030; Inwerkingtreding : 29-04-2019>

Art.14. Bij een ongeschiktheid waarvoor mogelijk arbeidsongeschiktheidsuitkeringen kunnen worden verleend, wordt de aanvangsdatum van die ongeschiktheid vastgesteld door de [1 arts]1 van de erkende controledienst, behoudens andersluidende beslissing van de adviserend [1 arts]1.
  

Art.15. De arbeidsongeschikte gerechtigde is ertoe gehouden gevolg te geven aan elke oproeping voor een controle-onderzoek vanwege de adviserend [1 arts]1 van zijn verzekeringsinstelling, vanwege de (Dienst voor geneeskundige evaluatie en controle) of vanwege de Geneeskundige raad voor invaliditeit.
  Indien hij zich niet kan verplaatsen, is hij ertoe gehouden van die onmogelijkheid onmiddellijk mededeling te doen op het adres dat op de oproeping is opgegeven, en hij moet zich vanaf dat tijdstip op het door hem opgegeven adres ter beschikking van de controle houden.
  Die verplichting vervalt na verloop van een termijn van vijf kalenderdagen te rekenen vanaf de kennisgeving door de verzekerde van de redenen die hem belet hebben aan de oproeping van de adviserend [1 arts]1 gevolg te geven.
  De gerechtigde die tijdens zijn arbeidsongeschiktheid van verblijfplaats verandert, moet de adviserend [1 arts]1 van de verzekeringsinstelling binnen twee dagen na deze verandering zijn nieuw adres melden.
  Onverminderd de reglementaire verplichtingen betreffende het verkrijgen van een voorafgaandelijke toelating voor het overbrengen van de verblijfplaats, moet de gerechtigde die zijn verblijfplaats tijdens een tijdvak van arbeidsongeschiktheid naar het buitenland wenst over te brengen, de adviserend [1 arts]1 daarvan ten minste vijftien dagen vóór zijn vertrek in kennis stellen.
  De adviserend [1 arts]1 moet onverwijld, voor ieder geval, de administratieve dienst van de verzekeringsinstelling en de (Dienst voor geneeskundige evaluatie en controle) verwittigen.
  

Modifications

[1]  <VARIA 2018-11-28/22, art. 1, 030; Inwerkingtreding : 29-04-2019>

Art.16. De gerechtigde die uitkeringen ontvangt, kan overeenkomstig artikel 230 van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, van de adviserend [3 arts]3 van zijn verzekeringsinstelling de toestemming verkrijgen om een met zijn gezondheidstoestand verenigbare activiteit te hervatten.
  [2 Tweede en derde lid opgeheven.]2
  De adviserend [3 arts]3 moet de graad van ongeschiktheid van die gerechtigde controleren op grond van een geneeskundig onderzoek dat ten minste eens om de zes maanden wordt verricht, tenzij de elementen aanwezig in het medisch dossier een onderzoek op een latere datum verantwoorden.
  Deze bepaling geldt zowel voor het tijdvak van primaire ongeschiktheid als voor het tijdvak van invaliditeit.
  [1 De door de gerechtigde uitgeoefende beroepsactiviteit in het kader van een revalidatie goedgekeurd door het College van [3 artsen-directeurs]3 of in het kader van een beroepsherscholing, goedgekeurd door de Hoge Commissie van de Geneeskundige Raad voor Invaliditeit wordt gelijkgesteld met een door de adviserend [3 arts]3 toegelaten arbeid.]1
  Met arbeid, verricht met toestemming van de adviserend [3 arts]3, wordt eveneens gelijkgesteld de beroepsactiviteit die de gerechtigde uitoefent in het raam van artikel 23 van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971.
  

Art.17. [1 § 1.]1 Onverminderd de bepalingen betreffende de vaststelling en de kennisgeving van het einde van de staat van invaliditeit, bedoeld in titel III, hoofdstuk I, afdeling II van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, geeft de adviserend [3 arts]3 van de verzekeringsinstelling, of de [3 arts-inspecteur]3, die bij een geneeskundig onderzoek vaststelt dat de gerechtigde niet meer in staat van arbeidsongeschiktheid is, of die oordeelt dat die gerechtigde de arbeid op een bepaalde datum kan hervatten, hem dadelijk tegen bewijs van ontvangst een formulier "einde arbeidsongeschiktheid" af, conform het model in [2 bijlage VII-1]2. Deze beslissing gaat in daags na de dag van de afgifte, behoudens als de adviserend [3 arts]3 of de [3 arts-inspecteur]3 een latere datum heeft vastgesteld.
  Indien de gerechtigde evenwel weigert vorenbedoeld formulier te tekenen, waarbij de datum van einde van de arbeidsongeschiktheid wordt bevestigd, wordt dit formulier hem onverwijld ter post aangetekend toegezonden.
  Indien het geneeskundig onderzoek dat door de adviserend [3 arts]3 is verricht, andere geneeskundige onderzoeken of aanvullende inlichtingen heeft vereist, wordt het formulier "Einde arbeidsongeschiktheid" eveneens ter post aangetekend aan de gerechtigde gezonden. De arbeidsongeschiktheid wordt geacht voort te duren tot en met de dag na die van de verzending van dat formulier aan de gerechtigde, behoudens als de adviserend [3 arts]3 een latere datum heeft vastgesteld.
  De adviserend [3 arts]3 deelt zijn beslissing onmiddellijk mee aan de administratieve diensten van zijn verzekeringsinstelling met een formulier conform het model in bijlage VII-2.
  [1 § 2. [2 [4 Indien de adviserend arts oordeelt dat een gerechtigde die in een andere staat woont of verblijft en valt onder het toepassingsgebied van een internationaal of supranationaal instrument inzake coördinatie van sociale zekerheid waardoor België en de staat van woonplaats of verblijf gebonden zijn, na ontvangst van een medisch controlerapport opgesteld door de controlearts van de betrokken staat, niet langer als arbeidsongeschikt in de zin van artikel 100, § 1, van de gecoördineerde wet kan worden beschouwd, brengt hij onverwijld zijn beslissing ter kennis van de gerechtigde onder de voorwaarden en volgens de modaliteiten bepaald in § 1, derde lid, met een formulier conform het model in bijlage VII-1bis.]4
   De adviserend [3 arts]3 brengt zijn beslissing onmiddellijk ter kennis van de administratieve dienst van zijn verzekeringsinstelling met een formulier conform het model in bijlage VII-2bis]2.]1
  [4 De bepalingen van § 1 zijn van toepassing, onder voorbehoud van de wijzigingen aangebracht door de huidige paragraaf.]4
  

Art.18. [3 De gerechtigde deelt schriftelijk aan zijn verzekeringsinstelling binnen acht dagen volgend op het einde van elke arbeidsongeschiktheid de datum mee waarop hij het werk heeft hervat via een aangifte conform het model als bijlage VIII dat hij invult, dateert en ondertekent en waarin de datum is vermeld waarop hij het werk heeft hervat of via elk ander middel ter beschikking gesteld door zijn verzekeringsinstelling.]3
  [3 De werkgever deelt ook elektronisch deze datum van werkhervatting aan de verzekeringsinstelling mee]3 volgens de voorwaarden bepaald bij de wet van 24 februari 2003 betreffende de modernisering van het beheer van de sociale zekerheid en betreffende de elektronische communicatie tussen ondernemingen en de federale overheid.
  [3 De werkgever deelt deze datum van werkhervatting mee uiterlijk de eerste werkdag van de tweede kalendermaand die volgt op de kalendermaand waarin de betrokken werknemer het werk heeft hervat of, later, na ontvangst van de aanvraag die de verzekeringsinstelling hem verstuurt. In dat laatste geval wordt de aanvraag elektronisch naar de werkgever verstuurd. De verzekeringsinstelling verstuurt of herinnert, indien nodig, aan de werkgever de aanvraag, via de post of elk ander geschikt middel. Indien de verzekeringsinstelling de identiteit van de werkgever niet kent, stuurt zij de aanvraag naar de gerechtigde, die haar daarna aan de werkgever bezorgt.]3
  Indien de gerechtigde het werk heeft hervat vóór het einde van de periode tijdens dewelke hij het gewaarborgd loon ontvangt, [3 kan de werkgever ook deze datum van werkhervatting meedelen als antwoord op een aanvraag voor een elektronisch bericht bedoeld in artikel 10, § 1, uitgaande van de verzekeringsinstelling of de gerechtigde, binnen de termijnen bedoeld in dit artikel]3.
  Indien de gerechtigde de hoedanigheid van gecontroleerd werkloze heeft, deelt de uitbetalingsinstelling van de werkloosheidsuitkeringen, op initiatief van de gerechtigde, aan de verzekeringsinstelling de datum van hervatting van de gecontroleerde werkloosheid mee, binnen de in het eerste lid bedoelde termijn, aan de hand van een door het Beheerscomité goedgekeurd elektronisch bericht.
  Gaat het om een spontane werkhervatting, dan verwittigt de administratieve dienst van de verzekeringsinstelling de adviserend [2 arts]2 hiervan. Deze verwittigt de Dienst voor geneeskundige evaluatie en controle wanneer het gaat om een hervatting in het tijdvak van primaire ongeschiktheid. Hetzelfde geldt bij overlijden of pensionering van de gerechtigde.
  [1 [3 Het eerste tot derde lid]3 en het vijfde lid zijn niet van toepassing als de gerechtigde het werk of de gecontroleerde werkloosheid hervat na de einddatum van de periode van arbeidsongeschiktheid die ter kennis is gebracht door de adviserend [2 arts]2 van de verzekeringsinstelling, de [2 arts-inspecteur]2 van de Dienst voor geneeskundige evaluatie en controle of de Geneeskundige raad voor invaliditeit.]1
  

Art.19. Wanneer de laatste dag van de in de afdelingen I, II, III en IV bepaalde termijnen een zaterdag, een zondag of een wettelijke feestdag is, wordt de termijn verlengd tot de eerstvolgende werkdag.

Art.20. § 1. (De primaire ongeschiktheidsuitkering wordt voor de eerste maal uitbetaald binnen dertig dagen na de ontvangst van de aangifte van arbeidsongeschiktheid en daarna uiterlijk binnen de eerste vijf dagen van de maand voor de maand die voorafgaat.)
  § 2. De invaliditeitsuitkering wordt door de verzekeringsinstelling ten vroegste betaald op de derde laatste werkdag van de maand voor de lopende maand en uiterlijk binnen de eerste vijf dagen van de maand voor de maand die voorafgaat.
  Voor de toepassing van deze paragraaf worden alle dagen, behalve de zaterdagen, zondagen en feestdagen, als werkdagen beschouwd.

Art.21.   Opgeheven art. 1 van 22 MEI 2013. - Verordening tot wijziging van de verordening van 16 april 1997 tot uitvoering van artikel 80, 5°, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994

Art.22. Voor de toepassing van de bepalingen van deze verordening worden alle dagen van het jaar, behoudens de zondagen en de wettelijke feestdagen, als werkdagen beschouwd.
  Voor het vaststellen van de dagen waarvoor uitkeringen kunnen worden verleend, worden de wettelijke feestdagen op dezelfde grond in aanmerking genomen als de werkdagen.

Art.23. Voor de gerechtigde die bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid verbonden is, hetzij door een arbeidsovereenkomst, hetzij door een leerovereenkomst, of die arbeidt onder gelijkaardige voorwaarden, is het gederfde loon gelijk aan het gemiddeld dagloon bepaald overeenkomstig de bepalingen van het koninklijk besluit van 10 juni 2001 waarin, met toepassing van artikel 39 van de wet van 26 juli 1996 tot modernisering van de sociale zekerheid en tot vrijwaring van de leefbaarheid van de wettelijke pensioenstelsels, het uniform begrip " gemiddeld dagloon " wordt vastgesteld en sommige wettelijke bepalingen in overeenstemming worden gebracht.
  Voor de werknemer die recht heeft op een vast maandloon, is het gemiddeld dagloon gelijk aan 1/26e van het maandloon.
  Voor de werknemer die recht heeft op een vast uurloon, wordt het gemiddeld dagloon bekomen door dit uurloon te vermenigvuldigen met een breuk waarvan de teller overeenstemt met het gemiddeld aantal arbeidsuren per week van de werknemer en de noemer gelijk is aan zes.
  Voor de werknemer met een variabel loon wordt het gemiddeld dagloon bekomen door het normale loon van de arbeidscyclus te delen door het aantal werkdagen van die cyclus.
  Het gemiddeld dagloon van de werknemer voor wie de sociale zekerheidsbijdragen worden berekend op een forfaitair dagloon, is gelijk aan dit forfaitair dagloon in geval van een tewerkstelling in een wekelijkse arbeidsregeling van zes dagen.
  [1 De bepalingen van het vijfde lid zijn niet van toepassing op de werknemers bedoeld in artikel 31ter, tweede lid, van het koninklijk besluit van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders. [2 Het gemiddeld dagloon van deze werknemers wordt overeenkomstig de bepalingen van artikel 2, derde lid, van het voormelde koninklijk besluit van 10 juni 2001 bepaald]2.]1
  Het gemiddeld dagloon voor de overuren [2 ...]2 wordt bekomen door het loon voor de overuren van de referteperiode, gedekt door dit loon, te delen door het aantal werkdagen in die periode.
  

Modifications

[1]  <VARIA 2014-10-15/03, art. 1, 022; Inwerkingtreding : 01-10-2013. Is van toepassing op de risico's die plaatsvinden vanaf deze datum>

[2]  <VARIA 2016-12-21/26, art. 2, 029; Inwerkingtreding : 30-12-2016>

Art. 23/1. [1 Voor de toepassing van artikel 2, tweede lid, van het koninklijk besluit van 10 juni 2001 waarin, met toepassing van artikel 39 van de wet van 26 juli 1996 tot modernisering van de sociale zekerheid en tot vrijwaring van de leefbaarheid van de wettelijke pensioenstelsels, het uniform begrip "gemiddeld dagloon" wordt vastgesteld en sommige wettelijke bepalingen in overeenstemming worden gebracht, is de tewerkstelling stabiel gebleven als de volgende kenmerken van de arbeidsverhouding als werknemer onveranderd zijn gebleven :
   a) de werkgeverscategorie waartoe de werkgever behoort, bepaald door de instelling belast met het innen van de sociale zekerheidsbijdragen;
   b) de werknemerscategorie waartoe de werknemer behoort, bepaald door de voornoemde instelling belast met de inning;
   c) de begindatum van de arbeidsverhouding;
   d) de einddatum van de arbeidsverhouding;
   e) het nummer van het paritair comité of subcomité dat bevoegd is voor de uitgeoefende activiteit;
   f) het aantal dagen per week van het arbeidsstelsel;
   g) de contractueel gemiddelde wekelijkse arbeidsduur van de werknemer;
   h) de gemiddelde wekelijkse arbeidsduur van de maatpersoon;
   i) het type arbeidsovereenkomst : voltijds of deeltijds;
   j) in voorkomend geval, het type maatregel tot reorganisatie van de arbeidstijd, waaronder de tewerkstelling gebeurt, zoals gedefinieerd door de voornoemde instelling belast met de inning;
   k) in voorkomend geval, het type maatregel ter bevordering van de werkgelegenheid, waaronder de tewerkstelling gebeurt, zoals gedefinieerd door de voornoemde instelling belast met de inning;
   l) in voorkomend geval, het bijzonder statuut van de werknemer, zoals gedefinieerd door de voornoemde instelling belast met de inning;
   m) in het voorkomend geval, het feit dat de werknemer gepensioneerd is;
   n) in voorkomend geval, het type leerovereenkomst, zoals gedefinieerd door de voornoemde instelling belast met de inning;
   o) in voorkomend geval, de bijzondere bezoldigingswijze : per stuk, per taak, per prestatie, op commissie, zoals gedefinieerd door de voornoemde instelling belast met de inning;
   p) bij werknemers die geheel of gedeeltelijk met fooien of bedieningsgeld worden bezoldigd, voor de gelegenheidsarbeiders in de landbouw- en tuinbouwsectoren en voor de zeevissers, het functienummer, zoals gedefinieerd door de voornoemde instelling belast met de inning;
   q) bij werknemers van luchtvaartmaatschappijen die aan boord van vliegtuigen werken en de militaire piloten, de categorie vliegend personeel waartoe zij behoren, zoals gedefinieerd door de voornoemde instelling belast met de inning;
   r) bij onderwijzend personeel, de wijze van betaling van het loon : in tienden of in twaalfden.
   De periodes gedekt door een verbrekingsvergoeding vormen tewerkstellingen die zich onderscheiden van periodes gedekt door een bezoldiging voor werkelijke prestaties.]1
  

Art.24. [1 Voor de verzekerde die bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid door een overeenkomst in het kader van een alternerende opleiding verbonden is en de hoedanigheid van gerechtigde bedoeld in artikel 86, § 1, 1°, a), tweede lid, van de gecoördineerde wet heeft, is het gederfde loon gelijk aan de financiële bezoldiging zoals bedoeld in artikel 1bis, tweede lid, 6°, van het koninklijk besluit van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders [2 , naargelang het geval, waarop hij aanspraak had kunnen maken op de eerste dag van zijn arbeidsongeschiktheid of waarop hij aanspraak kon maken op de laatste dag van het tweede kwartaal dat voorafgaat aan dat waarin het risico zich voordoet]2.
   De vaststelling van het gederfde loon zoals bedoeld in het eerste lid gebeurt overeenkomstig artikel 23, tweede tot vijfde lid.]1
  

Art. 24/1. [1 Voor de gerechtigde die bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid verbonden is door een leerovereenkomst als bedoeld in de wet van 19 juli 1983 op het leerlingwezen voor beroepen uitgeoefend door werknemers in loondienst waarvan de begindatum zich vóór 1 juli 2015 bevindt, is het gederfde loon gelijk aan de leervergoeding waarop hij aanspraak had kunnen maken op de eerste dag van zijn arbeidsongeschiktheid.]1
  

Art.25. (Opgeheven)

Art.26. Voor de tijdelijke leerkracht is het gemiddeld dagloon gelijk aan 1/312e van het jaarloon [1 , naargelang het geval, waarop hij aanspraak had kunnen maken op de eerste dag van zijn arbeidsongeschiktheid of waarop hij aanspraak kon maken op de laatste dag van het tweede kwartaal dat voorafgaat aan dat waarin het risico zich voordoet]1.
  

Modifications

[1]  <VARIA 2016-12-21/26, art. 5, 029; Inwerkingtreding : 30-12-2016>

Art.27. [1 § 1. Voor de uitzendkracht en de seizoenarbeider die voldoen aan de bij artikel 23, eerste lid, bepaalde voorwaarden, wordt het gemiddeld dagloon verkregen door het uurloon te vermenigvuldigen met een breuk waarvan de teller overeenstemt met het gemiddeld aantal arbeidsuren per week van de referentiepersoon en waarvan de noemer gelijk is aan zes.
   Het bedrag van het gemiddeld dagloon bedoeld in het eerste lid wordt vermenigvuldigd met een breuk waarvan de teller gelijk is aan de som van het aantal arbeidsuren bedoeld in artikel 203 van het koninklijk besluit van 3 juli 1996 dat de gerechtigde totaliseert voor het tweede en derde inhoudingskwartaal voorafgaand aan het kalenderkwartaal waarin hij arbeidsongeschikt is geworden en waarvan de noemer gelijk is aan 988.
   Indien de uitzendkracht of de seizoenarbeider bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid gerechtigde is op het recht op uitkeringen in de zin van artikel 86, § 1, van de gecoördineerde wet sedert minder dan de bedoelde periode in het voorgaande lid, wordt er in de teller rekening gehouden met het aantal voornoemde arbeidsuren dat de gerechtigde totaliseert voor het eerste en tweede inhoudingskwartaal voorafgaand aan het kalenderkwartaal waarin hij arbeidsongeschikt is geworden.
   Indien de uitzendkracht of de seizoenarbeider bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid gerechtigde is op het recht op uitkeringen in de zin van artikel 86, § 1, van de gecoördineerde wet sedert minder dan de in de voorgaande leden bedoelde periodes, wordt er in de teller rekening gehouden met het aantal voornoemde arbeidsuren van de periode die een aanvang neemt op de datum waarop hij de bovenvermelde hoedanigheid van gerechtigde heeft verworven en verstrijkt de dag vóór de arbeidsongeschiktheid en in de noemer met het aantal werkuren dat deze periode telt. Dit aantal uren wordt verkregen door het aantal werkdagen van de genoemde periode te vermenigvuldigen door het gemiddeld aantal arbeidsuren per dag, uitgedrukt in een zesdagenstelsel. De wettelijke feestdagen worden op dezelfde grond in aanmerking genomen als de werkdagen.
   § 2. De periodes van inactiviteit die in aanmerking worden genomen voor het onderzoek van de verzekerbaarheidsvoorwaarden worden gelijkgesteld met arbeidsuren bedoeld in § 1, ten belope van het aantal arbeidsuren dat de gerechtigde in de loop van deze periodes zou hebben vervuld.
   § 3. Als de uitzendkracht of de seizoenarbeider voor de twee refertekwartalen bedoeld in § 1, tweede en derde lid, een aantal arbeidsuren en gelijkgestelde uren aantoont gelijk aan ten minste 874 uren of aan het minimum aantal arbeidsuren aangepast in functie van de referteperiode bedoeld in § 1, vierde lid, wordt het gemiddeld dagloon niet vermenigvuldigd met de breuk bedoeld in de voornoemde leden.
   Als de uitzendkracht of de seizoenarbeider bij de aanvang van de arbeidsongeschiktheid deeltijds is tewerkgesteld en aan de voorwaarden bedoeld in het eerste lid voldoet, wordt het gemiddeld dagloon, in afwijking van de bepalingen van § 1, verkregen door het uurloon te vermenigvuldigen met een breuk waarvan de teller overeenstemt met het gemiddeld aantal arbeidsuren per week van de werknemer en waarvan de noemer gelijk is aan zes.
   Als de uitzendkracht of de seizoenarbeider bij het begin van de arbeidsongeschiktheid eveneens in een andere hoedanigheid is tewerkgesteld, mag het gemiddeld aantal uren per week bedoeld in het voorgaande lid niet hoger zijn dan het gemiddeld aantal uren per week van de referentiepersoon, voor alle tewerkstellingen.]1
  

Art.28. Voor de gerechtigde die is tewerkgesteld krachtens een arbeidsovereenkomst voor uitvoering van tijdelijke arbeid, wordt het gederfde loon berekend overeenkomstig artikel 23, of artikel 27, indien hij is tewerkgesteld als uitzendkracht.

Art.29. (Opgeheven)

Art.30. § 1. [3 Voor de gecontroleerde volledige werkloze gerechtigde die zich bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid bevindt in de eerste of tweede vergoedingsperiode in de zin van artikel 114, § 1 of § 2 van het koninklijk besluit van 25 november 1991 houdende de werkloosheidsreglementering, hierna het koninklijk besluit van 25 november 1991 genoemd, en wiens werkloosheidsuitkering op basis van het tijdens een periode van tewerkstelling verdiende loon werd berekend of zou zijn berekend als er geen toepassing was geweest van artikel 115 van het koninklijk besluit van 25 november 1991, is het gederfde loon gelijk aan het gemiddeld dagloon dat op de eerste dag van de arbeidsongeschiktheid in aanmerking zou worden genomen voor het vaststellen van het bedrag van de werkloosheidsuitkering.]3
  [2 Voor de gerechtigde, bedoeld in artikel 127, § 1, 1° of § 2 of in artikel 127, § 1, 7°, van het koninklijk besluit van 25 november 1991, die een anciënniteitstoeslag geniet in de hoedanigheid van werknemer met gezinslast, wordt het overeenkomstig het vorige lid vastgestelde gederfd loon verhoogd met een bedrag dat overeenstemt met de anciënniteitstoeslag bedoeld, naargelang het geval, in het voormelde artikel 127, § 1, 1° of 7°, aangepast aan het indexcijfer op de aanvangsdatum van de arbeidsongeschiktheid en gedeeld door 0,6.]2
  § 2. [3 Voor de gecontroleerde volledige werkloze gerechtigde die zich bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid bevindt in de derde vergoedingsperiode in de zin van artikel 114, § 3 van het koninklijk besluit van 25 november 1991 en die een forfaitaire werkloosheidsuitkering als bedoeld in artikel 114, § 3 of § 4, 1° van het koninklijk besluit van 25 november 1991 geniet, wordt het gederfde loon berekend alsof de arbeidsongeschiktheid was aangevangen op de laatste werkloosheidsdag van de tweede vergoedingsperiode.
   Voor de gerechtigde, bedoeld in artikel 127, § 1, 8° van het koninklijk besluit van 25 november 1991, die een anciënniteitstoeslag geniet in de hoedanigheid van werknemer met gezinslast, wordt het overeenkomstig het vorige lid vastgestelde gederfde loon verhoogd met een bedrag dat overeenstemt met de anciënniteitstoeslag bedoeld in het voormelde artikel 127, § 1, 8°, aangepast aan het indexcijfer op de aanvangsdatum van de arbeidsongeschiktheid en gedeeld door 0,6.]3
  [3 § 2/1. Voor de gerechtigden die een uitkering als bedoeld in de artikelen 36, 36ter, 36quater of 36sexies van het koninklijk besluit van 25 november 1991 houdende de werkloosheidsreglementering genieten, is het gederfde loon gelijk aan het minimumloon dat op de aanvangsdatum van de arbeidsongeschiktheid door het aanvullend [5 ...]5 paritair comité voor bedienden is vastgesteld voor een bediende van categorie I met een beroepservaring van niveau 0. [4 Dit gederfde loon wordt eveneens in aanmerking genomen voor de gerechtigde die in toepassing van artikel 131 van de gecoördineerde wet zijn recht op uitkeringen behoudt na het verlies van de in artikel 86, § 1, 1°, c) van de gecoördineerde wet bedoelde hoedanigheid van gerechtigde die hij wegens het genot van een uitkering als bedoeld in de artikelen 36, 36ter, 36quater of 36sexies van het voornoemde koninklijk besluit van 25 november 1991 bezat, evenals voor de gerechtigde bedoeld in artikel 86, § 1, 3° van de gecoördineerde wet die voor de aanvang van de periode van voortgezette verzekering een uitkering als bedoeld in de artikelen 36, 36ter, 36quater of 36sexies van het voornoemde koninklijk besluit heeft genoten.]4
  [5 ...]5]3
  [5 § 2/2. Voor de gerechtigde die een kunstwerkuitkering bedoeld in artikel 191 van het koninklijk besluit van 25 november 1991 geniet, is het gederfde loon gelijk aan het gemiddeld dagloon dat op de eerste dag van de arbeidsongeschiktheid zou in aanmerking zijn genomen voor de vaststelling van het bedrag van de kunstwerkuitkering.
   Voor de gerechtigde die bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid een forfaitaire werkloosheidsuitkering bedoeld in artikel 114bis van het koninklijk besluit van 25 november 1991 geniet, wordt het gederfde loon berekend alsof de arbeidsongeschiktheid was aangevangen op de laatste werkloosheidsdag voorafgaandelijk deze forfaitaire vergoedingsperiode.
   § 2/3. Voor de gerechtigde die zich bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid niet in de voorwaarden voorzien bij de artikelen 23 tot 30, § 1, § 2, § 2/1 of § 2/2 bevindt, is het gederfde loon gelijk aan het minimumloon dat op de aanvangsdatum van de arbeidsongeschiktheid door het aanvullend paritair comité voor bedienden is vastgesteld voor een bediende van categorie I met 9 jaren beroepservaring.]5
  § 3. a) (Voor de gerechtigde die bij toepassing van artikel 103 van het koninklijk besluit van 25 november 1991 uitkeringen geniet over halve dagen, wordt het in § 1 of [1 § 2 [3 ...]3 ]1 bedoelde gederfde loon vermenigvuldigd met een breuk met als teller het aantal halve werkloosheidsuitkeringen per week die werden toegekend of toegekend zouden zijn op basis van de theoretische wekelijkse uitkeringsregeling en met als noemer 12.)
  b) Voor de gerechtigde die aan het einde van zijn laatste tijdvak van tewerkstelling de hoedanigheid had van seizoenarbeider of uitzendkracht, wordt het in § 1 [3 , § 2 of [5 § 2/3]5]3 bedoelde gederfde loon aangepast overeenkomstig hetgeen in artikel 27 is bepaald.
  c) Voor de gerechtigde die bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid niet aan de in de artikelen 23 tot 27 gestelde voorwaarden voldoet om een andere reden dan werkloosheid, en die aan het einde van zijn laatste tijdvak van tewerkstelling deeltijds was tewerkgesteld, wordt het [3 in [5 § 2/3]5]3 bedoelde gederfde loon vermenigvuldigd met een breuk met als teller het gemiddeld aantal arbeidsuren per week, zoals vastgesteld in de schriftelijke arbeidsovereenkomst of in het arbeidsreglement, en met als noemer het gemiddeld wekelijks aantal arbeidsuren van een werknemer die in dezelfde onderneming of bij ontstentenis in dezelfde bedrijfstak in een gelijkaardige functie voltijds tewerkgesteld is.
  

Modifications

[1]  <VARIA 2011-11-16/07, art. 5, 016; Inwerkingtreding : 01-01-2012>

[2]  <VARIA 2012-11-21/04, art. 1, 017; Inwerkingtreding : 01-11-2012>

[3]  <VARIA 2013-01-23/08, art. 1, 018; Inwerkingtreding : 01-03-2013>

[4]  <VARIA 2014-10-15/03, art. 2, 022; Inwerkingtreding : 01-01-2015. Is van toepassing op de risico's die plaatsvinden vanaf deze datum>

[5]  <VARIA 2022-09-21/03, art. 1, 043; Inwerkingtreding : 01-10-2022>

Art.31. [1 Voor de in artikel 30 bedoelde gerechtigden, wier arbeidsongeschiktheid aanvangt uiterlijk de dertigste dag na het einde van een toestand als bedoeld in de artikelen 23 tot 27 en 34, wordt het gederfde loon berekend alsof de arbeidsongeschiktheid was aangevangen bij het einde van die toestand, volgens het gemiddeld dagloon waarop hij op deze datum aanspraak kon maken.
   De in het vorige lid bepaalde termijn wordt geschorst gedurende het tijdvak van de krachtens de voormelde toestanden genomen wettelijke vakantie, vakantie krachtens algemeen verbindend verklaarde collectieve arbeidsovereenkomst of bijkomende vakantie, voor zover deze periode onmiddellijk volgt op het einde van de tewerkstelling of van de periode waarover de gerechtigde een vergoeding wegens verbreking van de arbeidsovereenkomst geniet, evenals gedurende het tijdvak tijdens hetwelk de gerechtigde zijn militieverplichtingen vervult.
   Het loon voor overwerk zoals omschreven in artikel 29 van de arbeidswet van 16 maart 1971 wordt in aanmerking genomen op voorwaarde dat het minstens 10 % van het totale loon vertegenwoordigt dat zou in aanmerking kunnen worden genomen om de uitkeringen te berekenen gedurende de referteperiode die eindigt op de laatste dag van de situatie bedoeld in de artikelen 23 tot 27 of de laatste dag van de arbeidsovereenkomst in de situatie bedoeld in artikel 34, en die aanvat ten vroegste bij de aanvang van hetzelfde kalenderkwartaal of later, bij het begin van de laatste stabiele tewerkstelling als zij is aangevat na het begin van hetzelfde kalenderkwartaal.]1
  

Art.32. [1 Wanneer de gerechtigde bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid sedert meer dan dertig dagen niet meer onder de regeling van de Belgische verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen staat, is het loon dat als basis dient voor de berekening van de invaliditeitsuitkering die krachtens een internationaal verdrag of een internationale verordening inzake sociale zekerheid, geheel of gedeeltelijk ten laste van die regeling komt, het [3 in [4 artikel 30, § 2/3]4]3 bedoelde loon.]1
  Het in het vorige lid bedoelde loon wordt aangepast overeenkomstig hetgeen is bepaald in artikel 30, § 3, b) of c), voor de gerechtigde die aan het einde van zijn laatste tijdvak van tewerkstelling, voorzover dit gesitueerd is na 1 juli 1982, de hoedanigheid had van seizoenarbeider of uitzendkracht of deeltijds was tewerkgesteld.
  

Art.33. § 1. [3 Wanneer de gerechtigde zich bevindt in de situatie bedoeld in artikel 32, eerste lid, 4° van de gecoördineerde wet en bij de aanvang van haar rust de bij één van de artikelen 23 tot 27 gestelde voorwaarden vervulde, wordt het gederfde loon berekend alsof de arbeidsongeschiktheid was aangevangen op de eerste dag van de arbeidsonderbreking, volgens het gemiddeld dagloon waarop zij op deze dag aanspraak kon maken.
   Het loon voor overwerk zoals omschreven in artikel 29 van de arbeidswet van 16 maart 1971 wordt in aanmerking genomen op voorwaarde dat het minstens 10 % van het totale loon vertegenwoordigt dat zou in aanmerking kunnen worden genomen om de uitkeringen te berekenen gedurende de referteperiode die eindigt daags voor de arbeidsonderbreking, en die aanvat ten vroegste bij het begin van hetzelfde kalenderkwartaal of later, bij het begin van de laatste stabiele tewerkstelling als zij is aangevat na het begin van hetzelfde kalenderkwartaal]3.
  § 2. Als een tijdvak van arbeidsongeschiktheid onmiddellijk volgt op een tijdvak van moederschapsbescherming als bedoeld in artikel 114 of 114bis van de gecoördineerde wet, moet als gederfd loon voor het berekenen van de arbeidsongeschiktheidsuitkering het gederfde loon in aanmerking genomen worden dat met toepassing van artikel 45 is bepaald op de eerste dag van het tijdvak van moederschapsbescherming. De bepalingen van artikel 42, § 1, tweede lid, die niet in aanmerking werden genomen voor de berekening van de moederschapsuitkering tijdens een tijdvak van moederschapsbescherming als bedoeld in artikel 114 van de gecoördineerde wet zijn nochtans van toepassing voor de berekening van de arbeidsongeschiktheidsuitkeringen in het geval bedoeld in deze paragraaf.
  [1 § 3. De in § 2 bedoelde bepaling is niet van toepassing op de onthaalmoeders bedoeld in artikel 3, 9°, van het koninklijk besluit van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders.
   § 4. [2 ...]2.]1
  

Art.34. [1 § 1. Onverminderd de bepalingen van artikel 103 van de gecoördineerde wet wordt voor de gerechtigde die bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid een vergoeding wegens verbreking van de arbeidsovereenkomst of een ontslagcompensatievergoeding bedoeld in artikel 7, § 1, derde lid, zf), van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders geniet, het gederfde loon berekend alsof de arbeidsongeschiktheid was aangevangen op de dag van het ontslag, volgens het gemiddeld dagloon waarop hij op deze dag aanspraak kon maken.
   Het loon voor overwerk zoals omschreven in artikel 29 van de arbeidswet van 16 maart 1971 wordt in aanmerking genomen op voorwaarde dat het minstens 10 % van het totale loon vertegenwoordigt dat zou in aanmerking kunnen worden genomen om de uitkeringen te berekenen gedurende de referteperiode die eindigt op de laatste dag van de arbeidsovereenkomst, en die aanvat ten vroegste bij het begin van hetzelfde kalenderkwartaal of later, bij het begin van de laatste stabiele tewerkstelling als zij is aangevat na het begin van hetzelfde kalenderkwartaal.
   § 2. Voor de gerechtigde die bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid een vergoeding wegens verbreking van de arbeidsovereenkomst of een ontslagcompensatievergoeding bedoeld in artikel 7, § 1, derde lid, zf), van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders geniet en tevens hetzij verbonden is door een arbeids- of een leerovereenkomst, hetzij onder gelijkaardige voorwaarden arbeidt, wordt de arbeidsongeschiktheidsuitkering berekend op grond van het in één van de artikelen 23 tot 27 bedoelde loon met betrekking tot die laatste tewerkstelling.
   Bij het verstrijken van het tijdvak dat is gedekt door de vergoeding wegens verbreking van de arbeidsovereenkomst of de ontslagcompensatievergoeding bedoeld in artikel 7, § 1, derde lid, zf), van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders mag dat loon evenwel niet kleiner zijn dan het in § 1 bedoelde loon.
   § 3. Voor de gerechtigde in volledige gecontroleerde werkloosheid, die zich bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid bevindt in het theoretische tijdvak gedekt door de vergoeding wegens verbreking van de arbeidsovereenkomst, zoals deze werd vastgesteld in de aanvraag tot vergoeding, ingediend bij het Fonds tot vergoeding van de in geval van sluiting van ondernemingen ontslagen werknemers, wordt het gederfde loon berekend alsof de arbeidsongeschiktheid was aangevangen op de dag van het ontslag, volgens het gemiddeld dagloon waarop hij op deze dag aanspraak kon maken.
   Het loon voor overwerk zoals omschreven in artikel 29 van de arbeidswet van 16 maart 1971 wordt in aanmerking genomen op voorwaarde dat het minstens 10 % van het totale loon vertegenwoordigt dat zou in aanmerking kunnen worden genomen om de uitkeringen te berekenen gedurende de referteperiode die eindigt op de laatste dag van de arbeidsovereenkomst, en die aanvat ten vroegste bij het begin van hetzelfde kalenderkwartaal of later, bij het begin van de laatste stabiele tewerkstelling als zij is aangevat na het begin van hetzelfde kalenderkwartaal.]1
  

Art.35. (Voor de gerechtigde die bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid in gedeeltelijke beroepsloopbaanonderbreking is en een onderbrekingsuitkering ontvangt, wordt de uitkering berekend op basis van het deeltijds gederfde loon bepaald overeenkomstig artikel 23.)
  Bij het verstrijken van het tijdvak waarvoor de gerechtigde deze onderbrekingsuitkering ontvangt, wordt de arbeidsongeschiktheidsuitkering evenwel berekend op grond van het gederfde loon dat in aanmerking zou worden genomen zo de gerechtigde zijn (arbeidsprestaties) niet had verminderd.
  Het vorige lid is nochtans slechts van toepassing inzoverre de periode van vermindering van de arbeidsprestaties die werd overeengekomen het tijdvak waarvoor de gerechtigde de onderbrekingsuitkeringen geniet, niet overtreft.

Art. 35bis. <INGEVOEGD bij VARIA 2002-09-18/36, art. 10; Inwerkingtreding : 01-01-2003 ; zie ook art. 19 van VARIA 2002-09-18/36> Voor de gerechtigde die bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid in volledige beroepsloopbaanonderbreking is en een onderbrekingsuitkering ontvangt, wordt de uitkering, toegekend bij het verstrijken van het tijdvak van beroepsloopbaanonderbreking, berekend op basis van het gemiddeld dagloon dat in aanmerking zou worden genomen op de eerste dag van zijn arbeidsongeschiktheid indien hij zijn beroepsloopbaan niet had onderbroken.

Art. 35ter. [1 Voor de gerechtigde die bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid onderworpen is aan een maatregel van tijdelijke collectieve arbeidsduurvermindering, bedoeld in [2 hoofdstuk 3 van titel 2 van de wet van 6 maart 2020 tot behoud van tewerkstelling na de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie of in]2 hoofdstuk 1 van het koninklijk besluit nr. 46 van 26 juni 2020 tot uitvoering van artikel 5, § 1, 5° van de wet van 27 maart 2020 die machtiging verleent aan de Koning om maatregelen te nemen in de strijd tegen de verspreiding van het coronavirus COVID-19 (II) tot ondersteuning van de werkgevers en de werknemers, wordt de uitkering berekend op basis van het gemiddeld dagloon waarop de werknemer aanspraak had kunnen maken indien zijn arbeidsduur niet was verminderd.]1
  

Art.36. Voor de gerechtigde die bij het optreden van zijn arbeidsongeschiktheid (in halftijds brugpensioen is) en werkloosheidsuitkeringen geniet in het kader van het koninklijk besluit van 30 juli 1994 betreffende het halftijds brugpensioen, wordt de arbeidsongeschiktheidsuitkering berekend alsof de arbeidsongeschiktheid was opgetreden de dag vóór de halvering van de arbeidsprestaties [1 , volgens het gemiddeld dagloon waarop hij op deze dag aanspraak kon maken]1.
  Gedurende de periode echter waarin de voornoemde gerechtigde zijn recht op werkloosheidsuitkeringen behoudt krachtens artikel 10, derde lid van het voormelde koninklijk besluit van 30 juli 1994 zonder dat hij het gewaarborgd loon geniet als bedoeld in artikel 52, § 1 of § 2 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten, wordt de arbeidsongeschiktheidsuitkering berekend (op basis van het halftijds gederfde loon bepaald overeenkomstig artikel 23).
  

Modifications

[1]  <VARIA 2016-12-21/26, art. 9, 029; Inwerkingtreding : 30-12-2016>

Art.37. [1 Wanneer de gerechtigde bij de aanvang van zijn arbeidsongeschiktheid een wachtvergoeding geniet die wordt toegekend wegens sluiting van de onderneming of een vergoeding wegens collectief ontslag zoals bedoeld in de collectieve arbeidsovereenkomst van 8 mei 1973 betreffende het collectieve ontslag, wordt het gederfde loon berekend alsof de arbeidsongeschiktheid was aangevangen op de dag van het ontslag, volgens het gemiddeld dagloon waarop hij op deze dag aanspraak kon maken.
   Het loon voor overwerk zoals omschreven in artikel 29 van de arbeidswet van 16 maart 1971 wordt in aanmerking genomen op voorwaarde dat het minstens 10 % van het totale loon vertegenwoordigt dat zou in aanmerking kunnen worden genomen om de uitkeringen te berekenen gedurende de referteperiode die eindigt op de laatste dag van de arbeidsovereenkomst, en die aanvat ten vroegste bij het begin van hetzelfde kalenderkwartaal of later, bij het begin van de laatste stabiele tewerkstelling als zij is aangevat na het begin van hetzelfde kalenderkwartaal.]1
  

Art.38. Wanneer de gerechtigde naast een hoofdactiviteit één of meer nevenactiviteiten heeft, is het gederfde loon gelijk aan de som van de gederfde lonen berekend op grond van de artikelen 23 tot 27.

Art.39. Voor de gerechtigde die (in toepassing van artikel 48) van het koninklijk besluit van 25 november 1991, werkloosheidsuitkeringen geniet en tevens een nevenactiviteit heeft, is het gederfde loon gelijk aan de som van het gederfde loon berekend op grond van artikel 30 en het gederfde loon berekend op grond van één van de artikelen 23 tot 27.
  Voor de dagen arbeidsongeschiktheid waarover gewaarborgd loon wordt betaald, wordt de arbeidsongeschiktheidsuitkering enkel berekend op grond van artikel 30.

Art.40. Voor de minder-valide werknemer die het genot van de werkloosheidsuitkeringen behoudt gedurende een tewerkstelling in een beschermde werkplaats, wordt de arbeidsongeschiktheidsuitkering berekend op grond van artikel 30.
  Is het in (het artikel 23) bedoelde loon hoger dan het hiervoren bedoelde loon, dan dient evenwel dat loon in aanmerking te worden genomen.

Art.41. Voor de gecontroleerde volledige werkloze gerechtigde die een beroepsopleiding volgt in een erkend of door de gewestelijke dienst voor arbeidsbemiddeling en beroepsopleiding opgericht centrum, in een technische onderwijsinrichting of in een onderneming, wordt de arbeidsongeschiktheidsuitkering berekend met toepassing van artikel 30.

Art.42. § 1. (Onverminderd de toepassing van de aligneringsmaatregel, bedoeld in artikel 211, § 2, van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, is het gederfde loon voor de deeltijds werknemer met behoud van rechten die aanspraak heeft op een inkomensgarantieuitkering overeenkomstig de bepalingen van artikel 131bis van het koninklijk besluit van 25 november 1991, gelijk aan de som van, enerzijds, het product van de vermenigvuldiging van het in artikel 30 bedoelde gederfde loon met een breuk met als teller het brutobedrag van de tijdens de refertemaand toegekende inkomensgarantieuitkering en als noemer het bedrag van de referteuitkering, vastgesteld overeenkomstig de artikelen 75bis, eerste lid en 75quater van het ministerieel besluit van 26 november 1991 houdende de toepassingsregelen van de werkloosheidsreglementering en, anderzijds, het gederfde loon bedoeld in artikel 23 of, als het om een tijdelijke leerkracht gaat, in artikel 26.)
  (Ingeval het in het eerste lid bedoelde loon minder is dan het loon waarop de gerechtigde aanspraak zou kunnen maken krachtens artikel 30, wordt de arbeidsongeschiktheidsuitkering bij het verstrijken van het tijdvak van alignering, bedoeld in voormeld artikel 211, § 2, berekend op basis van laatst bedoeld loon.)
  Voor de periode bedoeld in artikel 103, § 1, 1°, 2° of 3° van de gecoördineerde wet, wordt het gederfde loon vastgesteld overeenkomstig het eerste lid, waarbij echter geen rekening gehouden wordt met het gederfde loon dat in artikel 25 of 26 is bedoeld.
  Voor de toepassing van dit artikel moet onder refertemaand worden verstaan de kalendermaand, bedoeld in artikel 131bis, § 2, van het koninklijk besluit van 25 november 1991, onmiddellijk vóór die waarin de arbeidsongeschiktheid een aanvang heeft genomen.
  Wanneer het niet mogelijk is om aan de hand van de in het vorige lid bedoelde referteperiode de verminderingscoëfficiënt te bepalen die moet worden toegepast op het gederfde loon bedoeld in artikel 30, dient er rekening te worden gehouden met een andere referteperiode, die loopt vanaf de eerste dag van de kalendermaand waarin de arbeidsongeschiktheid een aanvang heeft genomen tot daags voor het begin van de arbeidsongeschiktheid.
  In dat geval is de noemer van de breuk gelijk aan het bedrag van de daguitkering vermenigvuldigd met het aantal werkdagen in die tweede periode en stemt de teller overeen met het brutobedrag van de inkomensgarantieuitkering toegekend voor dezelfde periode. Indien de gerechtigde pas vanaf een latere datum onder vorenbedoelde voorwaarden deeltijds tewerkgesteld is geweest, loopt de referteperiode evenwel pas vanaf die datum.
  § 2. Heeft de deeltijds werknemer met behoud van rechten geen inkomensgarantieuitkering, als bedoeld in artikel 131bis van het koninklijk besluit van 25 november 1991, aangevraagd of heeft hij geen recht op voormelde uitkering, dan is het gederfde loon gelijk aan het gederfde loon bedoeld in (artikel 23) of, als het om een tijdelijke leerkracht gaat, in artikel 26.
  (Bij het verstrijken van het tijdvak van alignering, bedoeld in artikel 211, § 2, van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, mag het bedoelde loon echter niet lager zijn dan het loon waarop de gerechtigde aanspraak zou kunnen maken krachtens artikel 30.)

Art. 42bis. [1 Onverminderd de toepassing van de aligneringsmaatregel bedoeld in artikel 211, § 2, van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, is het gederfde loon voor de vrijwillig deeltijds werknemer die het werk hervat en wiens halve werkloosheidsuitkeringen worden verminderd overeenkomstig de bepalingen van artikel 104, § 1 van het koninklijk besluit van 25 november 1991, gelijk aan de som van enerzijds het in artikel 30, § 3, a) bedoelde gederfde loon en anderzijds het gederfde loon bedoeld in artikel 23 of, als het om een tijdelijke leerkracht gaat, in artikel 26.]1
  

Art. 42ter. [1 Onverminderd de toepassing van artikel 211, § 2, van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, is het gederfde loon voor de vrijwillig deeltijds werknemer die aanspraak heeft op een inkomensgarantie-uitkering overeenkomstig de bepalingen van artikel 104, § 1bis van het koninklijk besluit van 25 november 1991, gelijk aan de som van, enerzijds, het product van de vermenigvuldiging van het in artikel 30, § 3, a) bedoelde gederfde loon met een breuk met als teller het brutobedrag van de tijdens de refertemaand toegekende inkomensgarantie-uitkering en als noemer het bedrag van de referte-uitkering, vastgesteld overeenkomstig de artikelen 75bis, eerste en derde lid, en 75quater van het ministerieel besluit van 26 november 1991 houdende de toepassingsregelen van de werkloosheidsreglementering en, anderzijds, het gederfde loon bedoeld in artikel 23 of, als het om een tijdelijke leerkracht gaat, in artikel 26.
   In geval het in het eerste lid bedoelde loon echter minder is dan het loon waarop de gerechtigde aanspraak zou kunnen maken krachtens artikel 30, § 3, a), wordt de arbeidsongeschiktheidsuitkering bij het verstrijken van het tijdvak bedoeld in voormeld artikel 211, § 2, berekend op basis van dit laatst bedoelde loon.
   Gedurende de periode bedoeld in artikel 103, § 1, 1°, 2° of 3° van de gecoördineerde wet, wordt het gederfde loon vastgesteld overeenkomstig het eerste lid, waarbij echter geen rekening gehouden wordt met het gederfde loon dat in artikel 23 of 26 is bedoeld.
   Voor de toepassing van dit artikel moet onder refertemaand worden verstaan de kalendermaand, bedoeld in artikel 131bis, § 2bis, van het koninklijk besluit van 25 november 1991, onmiddellijk vóór die waarin de arbeidsongeschiktheid een aanvang heeft genomen.
   Wanneer het niet mogelijk is om aan de hand van de in het vorige lid bedoelde referteperiode de verminderingscoëfficiënt te bepalen die moet worden toegepast op het gederfde loon bedoeld in artikel 30, § 3, a), dient er rekening te worden gehouden met een andere referteperiode, die loopt vanaf de eerste dag van de kalendermaand waarin de arbeidsongeschiktheid een aanvang heeft genomen tot daags voor het begin van de arbeidsongeschiktheid.
   In dat geval stemt de teller van de breuk overeen met het brutobedrag van de inkomensgarantie-uitkering toegekend voor die tweede periode en is de noemer van de breuk gelijk aan het product van de vermenigvuldiging van enerzijds het dagbedrag zoals bedoeld in artikel 75bis, derde lid, van het voormelde ministerieel besluit en anderzijds het aantal werkdagen in dezelfde periode. Indien de gerechtigde pas vanaf een latere datum onder vorenbedoelde voorwaarden deeltijds tewerkgesteld is geweest, loopt de referteperiode evenwel pas vanaf die laatste datum.]1
  

Art.43. Voor de gerechtigde die, na een tijdvak van primaire arbeidsongeschiktheid van méér dan zes maanden of na een tijdvak van invaliditeit, binnen (vierentwintig) maanden volgend op het einde van dat tijdvak, opnieuw arbeidsongeschikt wordt buiten de termijn gesteld in artikel 87, tweede lid of artikel 93, tweede lid van de gecoördineerde wet, mag het gederfde loon niet lager zijn dan het gederfde loon op grond waarvan de uitkering zou zijn berekend indien voornoemd tijdvak ononderbroken had voortgeduurd.
  (De termijn van vierentwintig maanden bedoeld in het vorige lid wordt geschorst tijdens een tijdvak van volledige gecontroleerde werkloosheid.)

Art. 43bis. <INGEVOEGD bij VARIA 2000-07-19/41, art. 2; Inwerkingtreding : 01-07-2000> Wanneer de gerechtigde, volledig gecontroleerd werkloze of bruggepensioneerde, het werk hervat heeft na 30 juni 2000 en hij minstens 45 jaar oud was op het moment van de hervatting van het werk, wordt het vroegere loon, voorafgaand aan het loon verdiend uit de hervatte activiteit, in aanmerking genomen voor zover dit hoger is dan het laatst vermelde loon.

Art. 43ter. <INGEVOEGD bij VARIA 2003-04-16/33, art. 1; Inwerkingtreding : 01-04-2003> Voor de onthaalouder bedoeld in artikel 3, 9°, van het koninklijk besluit van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, stemt het gemiddeld dagloon overeen met 1/78e van het bedrag, gelijk aan de waarde van het uurloon, bedoeld in artikel 27bis, § 1, eerste lid, van hetzelfde besluit, vermenigvuldigd met het aantal uren, bedoeld in artikel 27bis, § 2 en § 3, tweede en vijfde lid, van hetzelfde besluit, van het kwartaal voorafgaand aan het kwartaal waarin het sociaal risico is aangevangen.
  Indien de gerechtigde, bij de aanvang van het risico, sedert minder dan het in het vorige lid bedoelde kwartaal onthaalouder is, vangt de referteperiode aan op de dag waarop hij die hoedanigheid heeft verkregen, en eindigt op de dag vóór de aanvang van het risico.

Art.44. Het in deze afdeling bedoelde loon wordt vastgesteld aan de hand van [2 de gegevens van de elektronische berichten bedoeld in artikel 10. Wanneer de noodzakelijke gegevens ontbreken,]2 wint de verzekeringsinstelling ze in met alle mogelijke rechtsmiddelen.
  [1 Zolang de verzekeringsinstelling niet over de gegevens beschikt die nodig zijn om het bedrag van het gederfde loon vast te stellen, wordt de arbeidsongeschiktheidsuitkering berekend op grond van het minimumloon dat bij de aanvang van de arbeidsongeschiktheid door het aanvullend [2 ...]2 paritair comité voor bedienden is vastgesteld voor een bediende van categorie I met een beroepservaring van niveau 0. Evenwel wordt voor de gerechtigde die laatst als deeltijds werknemer was tewerkgesteld, slechts de helft van dat loon in aanmerking genomen.]1
  

Art.45. § 1. Het gederfde loon dat in aanmerking genomen moet worden voor het berekenen van de moederschapsuitkering, bedoeld in artikel 113, eerste lid van de gecoördineerde wet, wordt vastgesteld overeenkomstig de bepalingen van de artikelen 23 tot 44. De bepalingen van artikel 42, § 1, tweede lid [5 en artikel 42ter, tweede lid]5 zijn echter niet van toepassing voor het berekenen van de moederschapsuitkering tijdens het tijdvak van moederschapsbescherming bedoeld in artikel 114 van de gecoördineerde wet.
  [1 Wanneer de voltijdse werkneemster gebruik maakt van de mogelijkheid om een deel van haar moederschapsrust om te zetten in verlofdagen van postnatale rust overeenkomstig de bepalingen van artikel 39, derde lid, van de arbeidswet van 16 maart 1971, wordt er voor het vaststellen van het gemiddeld dagloon voor de berekening van de uitkering voor de verlofdagen van nabevallingsrust, geen rekening gehouden met het aantal werkdagen dat deze periode omvat maar met het aantal dagen tijdens dewelke de werkneemster normaal gewerkt zou hebben tijdens deze periode. Wanneer de deeltijdse werkneemster gebruik maakt van deze mogelijkheid, wordt het gemiddeld dagloon dat in aanmerking moet worden genomen voor de vergoeding van de verlofdagen, vastgesteld door het loon dat verschuldigd is voor de som van de verlofuren te delen door het totale aantal verlofdagen.]1
  § 2. [6 ...]6
  § 3. [2 Bij afwijking van de bepalingen van § 1, stemt voor de onthaalmoeders bedoeld in artikel 3, 9°, van het koninklijk besluit van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, het gemiddelde dagloon dat in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van de moederschapsuitkering gedurende de tijdvakken van moederschapsbescherming bedoeld in de artikelen 114 en 114bis van de gecoördineerde wet, overeen met 1/26e van het bedrag van het gemiddeld minimummaandinkomen bedoeld in artikel 3, eerste lid van de collectieve arbeidsovereenkomst nr. 43 van 2 mei 1988 houdende wijziging en coördinatie van de collectieve arbeidsovereenkomsten nr. 21 van 15 mei 1975 en nr. 23 van 25 juli 1975 betreffende de waarborg van een gemiddeld minimummaandinkomen, algemeen verbindend verklaard bij koninklijk besluit van 29 juli 1988. Het bedrag van het gemiddeld dagloon wordt vermenigvuldigd met een breuk waarvan de teller gelijk is aan het aantal opvangplaatsen waarvoor de onthaalmoeders een erkenning hebben van de bevoegde Gemeenschap bij de aanvang van de maatregel van moederschapsbescherming en de noemer gelijk is aan het maximum aantal opvangplaatsen dat op grond van de Gemeenschapsreglementering erkend kan worden.]2
  § 4. Als een tijdvak van moederschapsbescherming bedoeld in artikel 114 of 114bis van de gecoördineerde wet onmiddellijk volgt op een tijdvak van arbeidsongeschiktheid, moet als gederfd loon voor het berekenen van de moederschapsuitkering het gederfde loon in aanmerking genomen worden dat overeenkomstig de artikelen 23 tot 44 is bepaald op de eerste dag van de arbeidsongeschiktheid. De bepalingen van artikel 42, § 1, tweede lid [5 en artikel 42ter, tweede lid]5 zijn echter niet van toepassing voor de berekening van de moederschapsuitkering tijdens het tijdvak van moederschapsbescherming bedoeld in artikel 114 van de gecoördineerde wet.
  [2 Deze bepaling is niet van toepassing op de onthaalmoeders bedoeld in artikel 3, 9°, van het koninklijk besluit van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders.]2
  [6 ...]6
  [4 § 5. Wanneer de werkneemster bedoeld in artikel 218 van het koninklijk besluit van 3 juli 1996 het tijdvak van nabevallingsrust verlengt met de periode waarin ze één of meerdere van haar activiteiten heeft voortgezet tijdens een periode van moederschapsbescherming bedoeld in artikel 219ter, § 2, vanaf de zesde week, of de achtste week in geval van geboorte van een meerling, tot en met de tweede week voorafgaand aan de bevalling, is het gederfde loon dat in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van de moederschapsuitkering tijdens de periode van verlenging van de nabevallingsrust, het gemiddeld dagloon dat is bepaald bij de aanvang van de periode van moederschapsbescherming bedoeld in artikel 114 van de gecoördineerde wet en dat voortvloeit uit de activiteit of activiteiten die recht geven op de verlenging van de nabevallingsrust.
   Het eerste lid is eveneens van toepassing om het gederfde loon te bepalen dat in aanmerking moet worden genomen tijdens het tijdvak van verlenging van de nabevallingsrust met de periode waarin de werkneemster de uitoefening van één of meerdere van haar activiteiten tijdens haar arbeidsongeschiktheid, onder de voorwaarden bepaald in artikel 100, § 2 van de gecoördineerde wet, heeft hervat vanaf de zesde week, of de achtste week in geval van geboorte van een meerling, tot en met de tweede week voorafgaand aan de bevalling.]4
  

Art.46. De werkdagen en de dagen die daarmee gelijkgesteld worden voor de toepassing van artikel 113, eerste lid van de gecoördineerde wet worden vastgesteld overeenkomstig de bepalingen van artikel 22.

Art.47. De moederschapsuitkering wordt uitbetaald op de data, die in artikel 20, § 1, zijn bepaald voor het uitbetalen van de primaire ongeschiktheidsuitkering.
  Evenwel wordt de moederschapsuitkering uitbetaald op de data, bepaald in artikel 20, § 2 als die wordt toegekend aan een gerechtigde, bedoeld in artikel 93 van de gecoördineerde wet.

Art.48. De formaliteiten die vervuld moeten worden voor het bekomen van de moederschapsuitkering bedoeld in artikel 114 van de gecoördineerde wet zijn deze vermeld in artikel 10.

Art.49. § 1. De gerechtigde bezorgt aan haar verzekeringsinstelling zo vroeg mogelijk het door het gemeentebestuur uitgereikte geboortebewijs of, bij ontstentenis hiervan, een geneeskundige verklaring die de bevalling bevestigt, of een uittreksel uit de geboorteakte.
  (De bepalingen van artikel 18 zijn van toepassing bij het einde van het tijdvak van moederschapsbescherming bedoeld in artikel 114 van de gecoördineerde wet [3 als de gerechtigde het werk of de gecontroleerde werkloosheid hervat vóór of op de einddatum van het voormelde tijdvak van moederschapsbescherming die is meegedeeld door de verzekeringsinstelling]3.)
  § 2. [De gerechtigde die haar nabevallingsrust wenst te verlengen krachtens artikel 114, [1 vijfde lid]1, van de gecoördineerde wet, bezorgt bij het verstrijken van het tijdvak van nabevallingsrust aan haar verzekeringsinstelling een getuigschrift van de verplegingsinrichting waaruit blijkt dat de voorwaarden van de voormelde bepaling vervuld zijn, met vermelding van de duur van opname van de pasgeborene.
  In voorkomend geval bezorgt de gerechtigde bij het einde van de verlenging, zoals bepaald in het eerste lid, aan haar verzekeringsinstelling een nieuw getuigschrift van de verplegingsinrichting waaruit blijkt dat tijdens deze verlenging de pasgeborene verder in de verplegingsinrichting heeft verbleven met vermelding van de duur van de opname.]
  (De bepalingen van artikel 18 zijn van toepassing bij het einde van het alzo verlengde tijdvak van moederschapsbescherming [3 als de gerechtigde het werk of de gecontroleerde werkloosheid hervat vóór of op de einddatum van dit tijdvak van moederschapsbescherming die is meegedeeld door de verzekeringsinstelling]3.)
  [2 § 3. De werkneemster die gebruik wenst te maken van de mogelijkheid om een gedeelte van de facultatieve nabevallingsrust om te zetten in verlofdagen van postnatale rust, overeenkomstig artikel 114, zesde lid, van de gecoördineerde wet, brengt haar verzekeringsinstelling op de hoogte van haar voornemen door het toezenden van de planning die zij eveneens overmaakt aan haar werkgever overeenkomstig artikel 39, derde lid, van de arbeidswet van 16 maart 1971, ten laatste vier weken vóór het einde van de verplichte nabevallingsrust.
   De werkneemster bezorgt vervolgens haar verzekeringsinstelling, binnen de acht dagen die volgen op het einde van de ononderbroken nabevallingsrust, een door haar werkgever ingevulde, gedateerde en ondertekende verklaring die de datum bevestigt waarop zij haar beroepsactiviteiten heeft hervat onder de voorwaarden bedoeld in artikel 39, derde lid, van de arbeidswet van 16 maart 1971.
   Wanneer de werkneemster alle dagen verlof die voortvloeien uit de voormelde omzetting opgenomen heeft, bezorgt de werkgever aan de werkneemster een verklaring die de data van de verlofdagen van postnatale rust vermeldt, evenals het aantal overeenstemmende uren van verlof indien de werkneemster deeltijds was tewerkgesteld bij de aanvang van de moederschapsrust.
   De werkneemster bezorgt deze verklaring die geldt als een uitkeringsaanvraag, aan haar verzekeringsinstelling. Deze gaat zo spoedig mogelijk over tot de betaling van de uitkering verschuldigd voor de verlofdagen van postnatale rust.]2
  

Modifications

[1]  <VARIA 2009-06-17/06, art. 1, 013; Inwerkingtreding : 01-09-2006>

[2]  <VARIA 2009-06-17/06, art. 2, 013; Inwerkingtreding : 01-04-2009>

[3]  <VERORD 2022-07-13/06, art. 1, 041; Inwerkingtreding : 01-10-2022>

Art.50. [1 Om aanspraak te kunnen maken op de moederschapsuitkering tijdens een tijdvak van moederschapsbescherming bedoeld in artikel 114bis van de gecoördineerde wet, moet de gerechtigde aan haar verzekeringsinstelling de volgende documenten bezorgen:
   1° het attest van de werkgever waarin de ten aanzien van haar genomen maatregel van moederschapsbescherming wordt vermeld, evenals de wettelijke bepaling waarop de voormelde maatregel is gesteund;
   2° het formulier voor de gezondheidsbeoordeling dat het advies van de preventieadviseur-arbeidsarts over de maatregel van moederschapsbescherming bevat die moet worden genomen, behalve als haar verzekeringsinstelling al over het voornoemde formulier beschikt dat de noodzaak van haar werkverwijdering tijdens de pre- en postnatale periode attesteert ;
   3° een attest van de behandelend arts dat de vermoedelijke bevallingsdatum en het gegeven of al dan niet de geboorte van een meerling wordt voorzien, vermeldt in geval van een maatregel van moederschapsbescherming die tijdens de prenatale periode wordt genomen.]1
  

Art.51. De bepalingen van artikel 10 zijn eveneens van toepassing voor de gerechtigde die aanspraak wenst te maken op moederschapsuitkeringen tijdens het tijdvak van moederschapsbescherming bedoeld in artikel 114bis van de gecoördineerde wet, voor zover die betrekking hebben op die situatie.
  De bepalingen van artikel 18 zijn van toepassing bij het einde van het voormelde tijdvak van moederschapsbescherming [1 als de gerechtigde het werk of de gecontroleerde werkloosheid hervat vóór of op de einddatum van dat tijdvak van moederschapsbescherming die is meegedeeld door de verzekeringsinstelling]1.
  

Modifications

[1]  <VERORD 2022-07-13/06, art. 2, 041; Inwerkingtreding : 01-10-2022>

Art.52. De bepalingen van hoofdstuk III zijn voor de daarin bedoelde gevallen eveneens van toepassing op de betaling van de moederschapsuitkering.

(NOTA : het tweede lid wordt opgeheven. Deze opheffing treedt in werking op 1 juli 2015 en is van toepassing op de risico's die plaatsvinden vanaf deze datum. <VARIA 2015-04-29/04, art. 5, 025; Inwerkingtreding : 01-07-2015>)
  

Art. 52ter. [1 De formaliteiten die vervuld moeten worden voor het bekomen van de uitkering voor het omgezet moederschapsverlof bedoeld in artikel 114, zevende lid van de gecoördineerde wet zijn deze vermeld in artikel 10.
   Als de afstamming niet vaststaat, dient de gerechtigde die het omgezet moederschapsverlof wenst op te nemen een verklaring op erewoord aan de verzekeringsinstelling te bezorgen waarbij wordt bevestigd dat hij de voorwaarden vervult om aanspraak te maken op dit verlof krachtens de voorrangsorde bepaald in artikel 30, § 2, [2 derde lid]2, van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten en, als hij zich bevindt in de situatie bedoeld in artikel 30, § 2, [2 derde lid]2, 2° of 3°, van dezelfde wet, dat hij met de moeder niet verbonden is door een band van bloedverwantschap die leidt tot een huwelijksverbod waarvoor geen ontheffing door de Koning kan worden verleend.
   De bepalingen van artikel 18 zijn van toepassing bij het einde van het voormelde tijdvak van omgezet moederschapsverlof [3 als de gerechtigde het werk of de gecontroleerde werkloosheid hervat vóór of op de einddatum van dat tijdvak van omgezet moederschapsverlof die is meegedeeld door de verzekeringsinstelling]3.
   In de situatie bedoeld in artikel 222 van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, moet de gerechtigde bij het einde van het omgezet moederschapsverlof aan de verzekeringsinstelling een bewijsstuk van de verplegingsinstelling bezorgen waarin de datum wordt vermeld waarop de hospitalisatie van de moeder een einde heeft genomen.]1
  

Art. 52quater. De werkgever bezorgt de betrokkene uiterlijk op de datum van uitbetaling van het loon een attest overeenkomstig het model in bijlage XI, dat het aantal halve uren borstvoedingspauze vermeldt toegekend aan de gerechtigde tijdens de verstreken periode, en het bedrag van het bruto-uurloon dat de betrokkene niet heeft ontvangen ingevolge de borstvoedingspauzes. De werkgever bevestigt met dit attest dat de betrokkene de bewijsstukken heeft overgemaakt die nodig zijn voor de toekenning van de voormelde pauzes.
  De gerechtigde bezorgt dit attest, dat tevens als een aanvraag geldt voor uitbetaling, aan haar ziekenfonds.
  De werkgever kan de gegevens van bijlage XI langs elektronische weg doorsturen, volgens de voorwaarden bepaald bij de wet van 24 februari 2003 betreffende de modernisering van het beheer van de sociale zekerheid en betreffende de elektronische communicatie tussen ondernemingen en de federale overheid.
  Het ziekenfonds doet de nodige verificaties en gaat over tot uitbetaling binnen de dertig dagen na de ontvangst van het attest.

Art. 52quinquies. § 1. [2 Het gederfde loon, dat in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van de uitkering voor de [4 ...]4 dagen [5 ...]5 geboorteverlof, bedoeld in artikel 223bis van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, is het gederfde loon dat is vastgesteld overeenkomstig de artikelen 23 tot 28 dat zou zijn toegekend voor die dagen, indien de werknemer zich niet in een tijdvak van [5 ...]5 geboorteverlof had bevonden.]2
  Om het dagloon vast te stellen bedoeld in het eerste lid, wordt evenwel geen rekening gehouden met het aantal werkdagen gelegen in de referentieperiode, maar met het aantal dagen tijdens welke de werknemer normaal gewerkt zou hebben tijdens deze periode.
  Voor de uitzendkracht en voor de seizoenarbeider, bedoeld in artikel 27, wordt het gederfde loon vastgesteld [1 overeenkomstig artikel 27]1, zonder dat op dit loon de op grond van die bepaling vastgestelde reductiecoëfficiënt wordt toegepast.
  § 2. Het gederfde loon, dat in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van de uitkering toe te kennen voor de werkdagen van de periode van adoptieverlof, bedoeld in artikel 223ter van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, is het gederfde loon dat is vastgesteld overeenkomstig de artikelen 23 tot 28.
  [3 § 3. Het gederfde loon dat in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van de uitkering toe te kennen voor de werkdagen van de periode van pleegouderverlof, bedoeld in artikel 223quinquies van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, is het gederfde loon dat is vastgesteld overeenkomstig de artikelen 23 tot 28.]3
  

Modifications

[1]  <VARIA 2011-11-16/07, art. 12, 016; Inwerkingtreding : 01-01-2012>

[2]  <VARIA 2014-12-17/16, art. 5, 027; Inwerkingtreding : 06-07-2015>

[3]  <VARIA 2018-11-28/22, art. 5, 030; Inwerkingtreding : 01-01-2019>

[4]  <VERORD 2021-01-20/14, art. 2, 037; Inwerkingtreding : 01-01-2021>

[5]  <VARIA 2024-06-19/02, art. 3, 045; Inwerkingtreding : 01-01-2025>

Art. 52sexies. § 1. [6 De werknemer die aanspraak wenst te maken op de uitkering voor geboorteverlof, bedoeld in artikel 223bis van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, moet hiertoe een aanvraag indienen bij zijn verzekeringsinstelling. Bij die aanvraag moet een uittreksel van de geboorteakte van het kind worden gevoegd.
   Als de afstamming niet vaststaat, dient de gerechtigde die het geboorteverlof wenst op te nemen een verklaring op erewoord aan de verzekeringsinstelling te bezorgen waarbij wordt bevestigd dat hij de voorwaarden vervult om aanspraak te maken op dit verlof krachtens de voorrangsorde bepaald in artikel 30, § 2, derde lid van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten of in elke andere regeling die een dergelijk verlof onder dezelfde voorwaarden als in artikel 30, § 2 van de voormelde wet van 3 juli 1978 bepaalt en dat hij met de moeder niet verbonden is door een band van bloedverwantschap die leidt tot een huwelijksverbod waarvoor geen ontheffing door de Koning kan worden verleend.
   De bepalingen van artikel 10 zijn ook van toepassing op de werknemer die aanspraak wenst te maken op de uitkering voor het voormelde geboorteverlof, voor zover die betrekking hebben op die situatie. De werkgever vult echter de gegevens over het geboorteverlof aan en verzendt die uiterlijk de eerste werkdag van de eerste, tweede, derde en vierde kalendermaand volgend op de kalendermaand waarin het kind is geboren, voor zover de werknemer een dag geboorteverlof ten laste van de verzekering tijdens de vorige kalendermaand genomen heeft.]6
  § 2. De werknemer die aanspraak wenst te maken op de uitkering voor adoptieverlof bedoeld in artikel 223ter van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, moet hiertoe een aanvraag indienen bij zijn verzekeringsinstelling. Opdat die aanvraag in aanmerking kan worden genomen, moet het kind deel uitmaken van het gezin van de werknemer. Dit bewijs volgt uit de informatie, als bedoeld in artikel 3, eerste lid, 5°, van de wet van 8 augustus 1983 tot regeling van een Rijksregister van de natuurlijke personen, of bij gebrek daaraan, uit een document dat de inschrijving van het kind aantoont in het bevolkingsregister of in het vreemdelingenregister van de gemeente waar de werknemer zijn verblijfplaats heeft, als deel uitmakend van zijn gezin.
  [2 [3 Opdat de aanvraag bedoeld in het eerste lid door de verzekeringsinstelling in aanmerking kan worden genomen, verstrekt de werknemer aan zijn verzekeringsinstelling het document ter staving van de gebeurtenis die het recht op adoptieverlof doet ontstaan :
   a) in geval van een binnenlandse adoptie, een kopie van het attest van de bevoegde centrale autoriteit van de gemeenschap waaruit blijkt dat het kind zich in een lopende adoptieprocedure bevindt en met dit doel aan deze werknemer als adoptant is toevertrouwd;
   b) in geval van een interlandelijke adoptie, een kopie van de beslissing tot erkenning van de buitenlandse adoptie afgeleverd door de Dienst internationale adoptie van de FOD Justitie of een uittreksel van de akte van adoptie of, als de twee voormelde documenten niet beschikbaar zijn op het ogenblik van de inschrijving van het kind in het bevolkingsregister of in het vreemdelingenregister van de gemeente waar deze werknemer zijn verblijfplaats heeft, een kopie van het attest van de bevoegde centrale autoriteit van de gemeenschap waaruit blijkt dat het kind zich in een lopende adoptieprocedure bevindt en met dit doel aan deze werknemer als adoptant is toevertrouwd.]3
   In afwijking van de vorige leden, kan de aanvraag al in aanmerking worden genomen vóór de inschrijving van het kind in het bevolkingsregister of in het vreemdelingenregister van de gemeente waar de werknemer zijn verblijfplaats heeft als deel uitmakend van zijn gezin, op voorwaarde dat de werknemer een kopie van het document voorlegt dat de goedkeuring van de beslissing door de bevoegde centrale autoriteit van de gemeenschap om het kind aan de adoptant toe te vertrouwen overeenkomstig artikel 361-3, 5° of artikel 361-5, 4° van het Burgerlijk Wetboek bewijst wanneer hij het adoptieverlof overeenkomstig artikel 30ter, § 1/1, tweede lid, van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten opneemt.
   Wanneer er twee adoptieouders zijn, kan de aanvraag van de werknemer die gebruik maakt van het recht op de bijkomende week of weken bedoeld in artikel 30ter, § 1, tweede lid, van de voormelde wet van 3 juli 1978, slechts in aanmerking worden genomen als hij een verklaring op erewoord voorlegt die, al naargelang het geval, de verdeling van deze weken tussen de twee adoptieouders of de toewijzing van deze week of weken aan de enige adoptieouder die van dit recht gebruik maakt, vastlegt.]2
  De bepalingen van artikel 10 zijn ook van toepassing op de werknemer die aanspraak wenst te maken op de uitkering voor het voormelde adoptieverlof, voor zover die betrekking hebben op die situatie.
  [5 De bepalingen van artikel 18, eerste tot derde lid, zijn van toepassing bij het einde van de periode van voormeld adoptieverlof als de gerechtigde het werk hervat vóór of op de einddatum van dat tijdvak van adoptieverlof die is meegedeeld door de verzekeringsinstelling.]5
  [2 § 3. De werknemer die aanspraak wenst te maken op de uitkering voor pleegouderverlof bedoeld in artikel 223quinquies van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, moet hiertoe een aanvraag indienen bij zijn verzekeringsinstelling. Opdat die aanvraag in aanmerking kan worden genomen, moet het kind dat is geplaatst in het kader van langdurige pleegzorg bedoeld in artikel 30sexies, § 6, van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten, deel uitmaken van het gezin van de werknemer. Dit bewijs volgt uit de informatie, als bedoeld in artikel 3, eerste lid, 5°, van de wet van 8 augustus 1983 tot regeling van een Rijksregister van de natuurlijke personen, of bij gebrek daaraan, uit een document dat de inschrijving van het kind aantoont in het bevolkingsregister of in het vreemdelingenregister van de gemeente waar de werknemer zijn verblijfplaats heeft, als deel uitmakend van zijn gezin.
   Opdat de aanvraag bedoeld in het eerste lid door de verzekeringsinstelling in aanmerking kan worden genomen, verstrekt de werknemer haar ook een kopie van het document waaruit de plaatsing van het kind bij hem overeenkomstig de toepasselijke regelgeving inzake jeugdbijstand en jeugdbescherming blijkt.
   Wanneer er twee pleegouders zijn, kan de aanvraag van de werknemer die gebruik maakt van het recht op de bijkomende week of weken bedoeld in artikel 30sexies, § 1, tweede lid, van de voormelde wet van 3 juli 1978, slechts in aanmerking worden genomen als hij een verklaring op erewoord voorlegt die, al naargelang het geval, de verdeling van deze weken tussen de twee pleegouders of de toewijzing van deze week of weken aan de enige pleegouder die van dit recht gebruik maakt, vastlegt.
   De bepalingen van artikel 10 zijn ook van toepassing op de werknemer die aanspraak wenst te maken op de uitkering voor het voormelde pleegouderverlof, voor zover die betrekking hebben op die situatie.
  [5 De bepalingen van artikel 18, eerste tot derde lid, zijn van toepassing bij het einde van de periode van voormeld pleegouderverlof als de gerechtigde het werk hervat vóór of op de einddatum van dat tijdvak van pleegouderverlof die is meegedeeld door de verzekeringsinstelling.]5]2
  

Modifications

[1]  <VARIA 2014-12-17/16, art. 7, 027; Inwerkingtreding : 06-07-2015>

[2]  <VARIA 2018-11-28/22, art. 7, 030; Inwerkingtreding : 01-01-2019>

[3]  <VARIA 2019-04-24/01, art. 1, 031; Inwerkingtreding : 31-03-2019>

[4]  <VERORD 2021-01-20/14, art. 3, 037; Inwerkingtreding : 01-01-2021>

[5]  <VERORD 2022-07-13/06, art. 4, 041; Inwerkingtreding : 01-10-2022>

[6]  <VARIA 2024-06-19/02, art. 5, 045; Inwerkingtreding : 01-01-2025>

Art.53. Wanneer de gehuwde gerechtigde onbekwaam verklaard is of in de onmogelijkheid verkeert zijn wil te kennen te geven, verzoekt de verzekeringsinstelling de echtgenoot eventueel aan de vrederechter machtiging te vragen om de uitkeringen te ontvangen overeenkomstig artikel 220 van het Burgerlijk Wetboek. Alsdan is het vonnis van de Vrederechter door de verzekeringsinstelling uitvoerbaar op betekening van de griffie waarin is vermeld dat de verzekeringsinstellingschuldenaar moet betalen of de betaling moet stopzetten.

Art.54. De aan de geesteszieke gerechtigden verschuldigde arbeidsongeschiktheidsuitkeringen worden betaald onder de volgende voorwaarden :
  1° wanneer de geesteszieke noch in een psychiatrische dienst, noch in een gezin ter verpleging is opgenomen :
  a) aan de voogd, wanneer de geesteszieke onbekwaam is verklaard;
  b) aan de in toepassing van artikel 1246 van het Gerechtelijk Wetboek aangestelde voorlopige bewindvoerder wanneer de onbekwaamverklaring van de geesteszieke is gevorderd;
  c) aan de gerechtigde zelf, aan zijn lasthebber of aan zijn zaakwaarnemer wanneer het gaat om een gerechtigde die meerderjarig of een ontvoogde minderjarige is;
  d) aan de persoon die het ouderlijk gezag uitoefent wanneer de gerechtigde een minderjarige is die uitsluitend onder het ouderlijk gezag staat of wanneer het een minderjarige of een meerderjarige betreft, die, in toepassing van artikel 487bis van het Burgerlijk Wetboek, wegens ernstige geestelijke achterlijkheid in staat van verlengde minderjarigheid is verklaard;
  e) aan de voogd wanneer het een minderjarige betreft die hetzij uitsluitend onder voogdij, hetzij tegelijkertijd onder het ouderlijk gezag en onder voogdij staat, of wanneer het een minderjarige of een meerderjarige betreft die in toepassing van artikel 487bis van het Burgerlijk Wetboek, wegens ernstige geestelijke achterlijkheid in staat van verlengde minderjarigheid is verklaard.
  2° wanneer de geesteszieke in een psychiatrische dienst of in een gezin ter verpleging is opgenomen, worden de uitkeringen in opvolgende orde betaald :
  a) aan één van de onder 1° a) of b) bedoelde personen;
  b) aan de voorlopige bewindvoerder die door de vrederechter is aangesteld in toepassing van artikel 488bis, c), § 1, van het Burgerlijk Wetboek.

Art.55. De uitkeringen wegens arbeidsongeschiktheid verschuldigd aan de gerechtigden die geïnterneerd zijn bij toepassing van de artikelen 7 of 21 van de wet van 1 juli 1964 tot bescherming van de maatschappij tegen abnormalen en gewoontemisdadigers moeten onder de volgende voorwaarden worden betaald :
  1° wanneer de geïnterneerde geplaatst is in een inrichting tot bescherming van de maatschappij;
  a) aan de voogd, wanneer betrokkene onbekwaam is verklaard;
  b) aan de voorlopige bewindvoerder aangesteld bij toepassing van artikel 1246 van het Gerechtelijk Wetboek, wanneer de onbekwaamverklaring van de geïnterneerde is gevorderd;
  c) aan de voorlopige bewindvoerder aangesteld door de Commissie tot bescherming van de maatschappij of aangesteld door de vrederechter bij toepassing van artikel 29 van de voormelde wet van 1 juli 1964;
  d) bij ontstentenis van enige aanstelling;
  - aan de gerechtigde zelf, aan zijn lasthebber, of, in de laatste plaats, aan zijn zaakwaarnemer, ongeacht of dit de directeur van de inrichting dan wel een ander persoon is, wanneer de gerechtigde een ontvoogde minderjarige of een meerderjarige is;
  - aan de persoon die het ouderlijk gezag uitoefent, wanneer het een minderjarige betreft die uitsluitend onder het ouderlijk gezag staat;
  - aan de voogd wanneer het een minderjarige betreft die hetzij uitsluitend onder voogdij, hetzij tegelijkertijd onder het ouderlijk gezag en onder voogdij staat;
  2° wanneer de geïnterneerde in een psychiatrische dienst opgenomen is, worden de uitkeringen betaald overeenkomstig de bepalingen van artikel 54.

Art.56. De arbeidsongeschiktheidsuitkeringen verschuldigd aan de gerechtigden die in een gevangenis zijn opgesloten worden betaald :
  - aan de gerechtigde zelf, aan zijn lasthebber, of, in de laatste plaats, aan zijn zaakwaarnemer, ongeacht of dit de directeur van de inrichting dan wel een ander persoon is, wanneer de gerechtigde een ontvoogde minderjarige of een meerderjarige is;
  - aan de persoon die het ouderlijk gezag uitoefent, wanneer het een minderjarige betreft die uitsluitend onder het ouderlijk gezag staat;
  - aan de voogd wanneer het een minderjarige betreft die hetzij uitsluitend onder voogdij, hetzij tegelijkertijd onder het ouderlijk gezag en onder voogdij staat.

Art.57. Alvorens de arbeidsongeschiktheidsuitkeringen aan de in artikel 54 bedoelde gerechtigden te betalen, doen de verzekeringsinstellingen bij de directeur van de instelling waarin de geesteszieke is opgenomen, of in geval van verpleging in een gezin, bij de vrederechter, navraag naar naam en adres van de persoon die gemachtigd is om deugdelijk kwijting te geven voor de verschuldigde prestaties. Voor nadere waarborgen raadplegen ze, in voorkomend geval, de griffie van de rechtbank van eerste aanleg.

Art.58. Deze verordening treedt in werking de eerste dag van de maand na die waarin zij bekendgemaakt is in het Belgisch Staatsblad en is van toepassing op de arbeidsongeschiktheden die een aanvang nemen ten vroegste op de datum van inwerkingtreding van deze verordening.
  De bepalingen van het koninklijk besluit van 31 december 1963 houdende verordening op de uitkeringen inzake verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen blijven van toepassing op arbeidsongeschiktheden die een aanvang hebben genomen vóór de datum van inwerkingtreding van deze verordening.

Art.59. Het koninklijk besluit van 31 december 1963 houdende verordening op de uitkeringen inzake verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen wordt opgeheven.

   (Beeld niet opgenomen om technische redenen, zie B.St. van 18-05-2022, p. 43382)
  

Art. N2. Bijlage II. VERKLARING VAN ARBEIDSONGESCHIKTHEID.
  (Formulier niet opgenomen om technische redenen. Zie B.St. 26-11-1997, p. 31327-31328).

  
  
  

Modifications

[1]  <VARIA 2019-12-18/17, art. 1, 035; Inwerkingtreding : 01-04-2020>

Art. N4. Bijlage IV. Verklaring betreffende de in het kader van de sector uitkeringen van de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen gestelde voorwaarden van verzekering.
  (Formulier niet opgenomen om technische redenen. Zie B.St. 26-11-1997, p. 31341-31344).
  
  

  Vervangen door :
  
  
  
  
  

Modifications

[1]  <VARIA 2018-11-28/22, art. 1, 030; Inwerkingtreding : 29-04-2019>

  Vervangen door : :
  
  
  
  

Modifications

[1]  <Ingevoegd bij VARIA 2010-11-17/05, art. 3, 015; Inwerkingtreding : 26-12-2010>

  
  
  

Modifications

[1]  <Ingevoegd bij VARIA 2010-11-17/05, art. 3, 015; Inwerkingtreding : 26-12-2010>

  
  
  

Modifications

[1]  <VARIA 2018-11-28/22, art. 1, 030; Inwerkingtreding : 29-04-2019>

  
  

Modifications

[1]  <Ingevoegd bij VARIA 2010-11-17/05, art. 3, 015; Inwerkingtreding : 26-12-2010>

  
  
  

  
  
  

Modifications

[1]  <Ingevoegd bij VARIA 2010-11-17/05, art. 3, 015; Inwerkingtreding : 26-12-2010>

  
  
  

Modifications

[1]  <Ingevoegd bij VARIA 2010-11-17/05, art. 3, 015; Inwerkingtreding : 26-12-2010>

  (Beeld niet opgenomen om technische redenen, zie B.St. van 14-10-2022, p. 73252)
  

Art. N9. Bijlage IX. BESLISSING VAN DE [1 ARTS]1 VAN DE ERKENDE GENEESKUNDIGE CONTROLEDIENST VAN DE WERKGEVER.
  (Formulier niet opgenomen om technische redenen. Zie B.St. 26-11-1997, p. 31355-31355).
  

Art. N10. Bijlage X. BESLISSING VAN DE [1 ARTS]1 VAN DE ERKENDE GENEESKUNDIGE CONTROLEDIENST VAN DE WERKGEVER.
  (Formulier niet opgenomen om technische redenen. Zie B.St. 26-11-1997, p. 31356).
  

Art. N11. <INGEVOEGD bij VARIA 2002-09-18/36, art. 18 ; Inwerkingtreding : 01-07-2002 ; zie ook art. 19 van VARIA 2002-09-18/36> Bijlage XI. Attest met het oog op een uitkering voor borstvoedingspauze.
  (Formulier niet opgenomen om technische redenen. Zie B.St. B.St. 09.11.2002, p. 30845>
  Gewijzigd bij :