Comparaison NL / FR

Artikel 1. Omschrijvingen.
  Voor de toepassing van dit besluit :
  1. Wordt verstaan onder :
  "wet" de wet op de veiligheid der schepen van 5 juni 1972;
  "Zeevaartinspectiereglement" het koninklijk besluit van 20 juli 1973 houdende zeevaartinspectiereglement, gewijzigd bij de koninklijke besluiten van 12 juni 1975, 20 juni 1977, 24 november 1978 en 10 juli 1981.
  (STCW-Verdrag : het Internationaal Verdrag van 1978 betreffende de normen voor zeevarenden inzake opleiding, brevettering en wachtdienst met de bij de conferentie van 1995 herziene bijlage en de Code voor opleiding, brevettering en wachtdienst van zeevarenden.) <KB 2002-03-11/42, art. 10, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. hebben de woorden "eigenaar", "kapitein" en "schip" de betekenis zoals ze omschreven zijn in artikel 1 van de wet;
  3. hebben de woorden : (...) "bemanningsleden", "passagiers", ("passagiersschip,) "vrijboord", "radioreglement", "internationale reis", "ton", "tonnenmaat", "lastlijn", "vermogen", "vlampunt" en "goedgekeurd" de betekenis zoals omschreven in het zeevaartinspectiereglement; <KB 2002-03-11/42, art. 10, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002> <KB 2003-03-12/33, art. 3, 005; Inwerkingtreding : 14-03-2003>
  4. wordt verstaan onder :
  "schottendek" het bovenste doorlopende dek tot hetwelke de waterdichte dwarsschotten zijn opgetrokken. Het is als regel het dek dat is blootgesteld aan het weer en aan de zee en dat voorzien is van permanente middelen tot sluiting van alle openingen in de aan weer en wind blootgestelde gedeelten en waar beneden alle openingen in de zijden van het schip voorzien zijn van permanente middelen tot waterdichte afsluiting. Wanneer het schottendek lager is gelegen dan het dek dat is blootgesteld aan het weer en aan de zee wordt het gedeelte van de romp dat zich boven het schottendek uitstrekt beschouwd als bovenbouw.
  "bovenbouw" :
  a) een overdekte constructie op het schottendek welke zich van boord tot boord uitstrekt of waarvan de zijbeplating zich op geen grotere afstand dan 4 pct. van de breedte (B) vanaf de huid naar binnen bevindt. Een verhoogd halfdek wordt beschouwd als een bovenbouw;
  b) een gesloten bovenbouw is een bovenbouw met :
  (i) eindschotten van deugdelijke constructie;
  (ii) eventuele toegangsopeningen in deze schotten voorzien van deuren welke voldoen aan de eisen van artikel 13 van bijlage II;
  (iii) alle andere openingen in de zijden of eindschotten van de bovenbouw voorzien van deugdelijke middelen tot afsluiting welke dicht zijn tegen weer en wind. Een brug of kampanje wordt niet beschouwd als gesloten tenzij de bemanning de machinekamer en andere dienstruimten gelegen in de bovenbouw via toegangswegen die te allen tijde wanneer de openingen in de schotten zijn gesloten ter beschikking moeten zijn, kan bereiken.
  "indompelingsgrenslijn" een lijn gedacht op het scheepsboord evenwijdig aan en op een afstand van ten minste 76 mm onder de aansnijding van de bovenzijde van het schottendek met dit boord.
  (" lijnvisserij : het recreatief vissen op zee met individuele vishengels. "
  " zeegebied A1 " : een gebied binnen het radiotelefoniebereik van ten minste een VHF-radiokuststation, waarin een ononderbroken DSC-alarmering beschikbaar is;
  " zeegebied A2 " : een gebied, met uitzondering van het zeegebied A1, binnen het radiotelefoniebereik van ten minste een MF-radiokuststation, waarin een ononderbroken DSC-alarmering beschikbaar is;
  " zeegebied A3 " : een gebied, met uitzondering van de zeegebieden A1 en A2, binnen het bereik van een [1 erkende mobiele satellietdienst]1, waarin onafgebroken DSC-alarmering beschikbaar is;
  " zeegebied A4 " : een gebied buiten de zeegebieden A1, A2 en A3.) <KB 2002-03-11/42, art. 10, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  

Art.2. <KB 2002-03-11/42, art. 11, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002> Toepassing.
  Dit besluit is van toepassing op de passagiersschepen die geen internationale reis maken en uitsluitend in een beperkt vaargebied langs de kust met de vaarbeperkingen bedoeld in artikel 3 varen.

Art.3. Vaargebied. Verbod tot uitvaren.
  1. Schepen bestemd voor de lijnvisserij mogen varen in de wateren die zich uitstrekken aan deze zijde van een denkbeeldige lijn die parallel loopt met de Belgische kust op (35 zeemijl) van de laagwaterlijn. <KB 2002-03-11/42, art. 12, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. (Niet voor de lijnvisserij bestemde schepen mogen varen in de wateren die zich uitstrekken aan deze zijde van een denkbeeldige lijn die parallel loopt met de Belgische kust op 5 zeemijlen van de laagwaterlijn) <KB 14-08-1985, art. 1>
  3. Schepen waarop dit besluit van toepassing is, mogen geen zee kiezen wanneer de zichtbaarheid minder is dan 500 m of de windkracht 6 Beaufort te boven gaat.
  4. (De aangestelde ambtenaar) kan, gelet op de grootte, de bouw of de uitrusting van het schip en op het aantal passagiers, strengere beperkingen opleggen dan dit artikel stelt. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.4. Gelijkwaardigheid.
  Waar in dit besluit en zijn bijlagen wordt geëist dat een bepaald materiaal, onderdeel, instrument of toestel, of een bepaald type daarvan, in een schip moet worden aangebracht of medegevoerd, of dat een bijzondere voorziening moet worden getroffen, kan (de aangestelde ambtenaar) toestaan, dat in plaats daarvan een ander materiaal, onderdeel, instrument of toestel of type daarvan wordt aangebracht, of een andere voorziening wordt getroffen, mits hij zich door geschikte proeven ervan overtuigd heeft dat het materiaal, onderdeel of toestel, of de voorziening welke in de plaats gekomen is, ten minste even doelmatig is als die welke in dit besluit en zijn bijlagen worden genoemd. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.5. Algemene bepalingen van het onderzoek en van de inspectie.
  Een schip is onderworpen aan :
  1. een eerste onderzoek, voordat voor de eerste maal een (certificaat van deugdelijkheid voor passagiersschip voor beperkte vaart langs de kust met vaarbeperkingen) wordt afgeleverd; <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. een periodiek onderzoek voordat het (certificaat van deugdelijkheid voor passagiersschip voor beperkte vaart langs de kust met vaarbeperkingen), waarvan de geldigheidsduur is verstreken, door een nieuw certificaat wordt vervangen, alsmede <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. aan een aanvullend onderzoek, indien de omstandigheden daartoe aanleiding geven.

Art.6. Regeling van het onderzoek en van de inspectie.
  1. Het eerste onderzoek, bedoeld in artikel 5, 1, omvat een volledig onderzoek van de romp (waartoe het schip moet drooggezet zijn), van de inrichtingen, van de werktuigen en van de uitrusting, waarbij wordt onderzocht of aan de voorschriften van dit besluit is voldaan.
  2. Het periodiek onderzoek, bedoeld in artikel 5, 2, omvat een onderzoek van de constructie, van al de inrichtingen en van de uitrusting van het schip. Hierbij wordt onderzocht of deze in behoorlijke toestand verkeren.
  3. Een aanvullend onderzoek, bedoeld in artikel 5, 3, vindt plaats telkenmale wanneer aan het schip een ongeval overkomen is of een gebrek aan het licht gekomen is dat twijfel doet rijzen omtrent de zeewaardigheid van het schip, hetzij de deugdelijkheid of de volledigheid van de uitrusting aantast, en tevens telkenmale wanneer verbouwingen, belangrijke herstellingen of vernieuwingen uitgevoerd worden.
  Bij dit onderzoek wordt nagegaan of de noodzakelijke herstellingen of vernieuwingen uitgevoerd zijn, of het materiaal en de wijze van uitvoering van deze herstellingen of vernieuwingen in alle opzichten voldoen, en of het schip aan de voorschriften van dit besluit beantwoordt.

Art.7. Wijze van onderzoek en van inspectie.
  1. Onderzoeken en inspecties kunnen deelsgewijze worden uitgevoerd en verspreid worden over meerdere havenbeurten van het schip.
  Indien een onderzoek of een inspectie op een ogenblik hinderlijk zou zijn en er geen bepaalde reden bestaat om deze terstond te houden, moeten de ambtenaren van de dienst van de (scheepvaartcontrole) omtrent het tijdstip hiervoor met de eigenaar of de kapitein overleg plegen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Zoveel mogelijk zullen de door de ambtenaren te houden periodieke onderzoeken en jaarlijkse inspecties met de periodieke inspecties van de erkende classificatiemaatschappijen samenvallen.

Art.8. Erkende classificatiemaatschappijen.
  De door erkende maatschappij vastgestelde regels voor de bouw en de uitrusting van schepen moeten worden gevolgd bij de beoordeling van de zeewaardigheid van bij die maatschappij geklasseerde schepen, voor zover in dit besluit daaromtrent geen andere voorschriften gegeven zijn.

Art.9. Onderzoek romp aan de buitenzijde.
  1. Alle schepen moeten ten minste éénmaal in de 12 maanden in een dok of op andere wijze voor onderzoek zodanig worden drooggezet, dat de gehele romp aan de buitenzijde kan worden onderzocht.
  2. In bijzondere omstandigheden kan (de aangestelde ambtenaar) een uitstel van ten hoogste 3 maanden verlenen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. Ter gelegenheid van het droogzetten van het schip zal ten laatste 12 jaar nadat het voor de eerste maal in de vaart is gebracht en vervolgens minstens éénmaal om de 4 jaar de dikte van de huid- en dekplaten door boring of op een andere goedgekeurde wijze worden gemeten.

Art.10. Verplichte kennisgeving door eigenaar.
  De eigenaar moet telkens tijdig (de aangestelde ambtenaar) in kennis stellen of doen in kennis stellen van het volgende <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  1° wanneer een schip drooggezet zal worden;
  2° wanneer aan het schip of werktuigen ervan, belangrijke herstellingen of wijzigingen zullen uitgevoerd worden;
  3° wanneer gedeelten van de uitrusting zullen vervangen of gewijzigd worden;
  4° en, in 't algemeen, elk schadegeval of voorval dat invloed kan hebben op de staat van veiligheid van het schip of waarvan het vermoeden oprijst dat zulks het geval kan zijn.
  De kennisgeving moet schriftelijk geschieden.

Art.11. Toegankelijk maken voor onderzoek.
  1. Telkens als een ambtenaar van de dienst van de (scheepvaartcontrole) om bijzondere redenen een onderzoek nodig acht, moeten, voor zover nodig, afgesloten ruimten en tanks toegankelijk en schoon worden gemaakt, de wegering, de buikdenning en de dekbedekking op door hem aan te wijzen plaatsen verwijderd, de bodem van het schip schoon en droog gemaakt, het roer gelicht, de stuurinrichting losgenomen en de ankerkettingen uitgevloerd. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Eveneens moeten, voor zover een ambtenaar van de dienst van de (scheepvaartcontrole) dit om bijzondere redenen nodig acht de schroefas worden getrokken, de hoofd- en hulpwerktuigen worden uiteengenomen en afsluiters geopend. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. Eveneens moeten, voor zover een ambtenaar van de dienst van de (scheepvaartcontrole) dit om bijzondere redenen nodig acht, de vereiste schikkingen getroffen worden om de normale werking van de radio-inrichting te kunnen beproeven. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  4. Verder moet desverlangd alles gedaan worden wat voor het onderzoek bevorderlijk kan zijn. Zo nodig moet het schip worden drooggezet of ledig gemaakt voor dit onderzoek.

Art.12. Hellingsproef en stabiliteitsgegevens.
  1. Ieder schip moet aan een hellingsproef worden onderworpen voordat het in dienst wordt gesteld. De stabiliteitsgegevens nodig om een doelmatige behandeling van het schip te verzekeren moeten bepaald worden.
  De resultaten van de hellingsproef, de voornoemde stabiliteitsgegevens en de berekening van de stabiliteit in de meest karakteristieke gebruikstoestanden moeten aan (de aangestelde ambtenaar) worden voorgelegd. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Indien een schip wijzigingen heeft ondergaan die de stabiliteitsgegevens ervan op een merkbare wijze beïnvloeden, dienen de gewijzigde gegevens te worden bepaald en aan (de aangestelde ambtenaar) te worden overgelegd. Zo nodig moet het schip opnieuw aan een hellingsproef worden onderworpen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. Aan boord van elk schip dienen voldoende gegevens aanwezig te zijn, om de kapitein in staat te stellen zich in alle voorkomende omstandigheden op snelle en eenvoudige wijze nauwkeurig een oordeel te kunnen vormen betreffende de stabiliteit van het schip in onbeschadigde toestand.
  De vorm waarin deze gegevens worden verstrekt moet door (de aangestelde ambtenaar) zijn goedgekeurd. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.13. Verbod verandering aan te brengen zonder goedkeuring.
  Nadat een onderzoek of inspectie bedoeld in artikel 5, geëindigd is, mag, zonder goedkeuring van (de aangestelde ambtenaar), generlei verandering in de constructie, in de werktuiglijke inrichting en in de uitrusting gebracht worden, voor zover deze aan het onderzoek of inspectie onderworpen waren. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.14. Inspectierechten.
  De certificaten worden slechts afgeleverd op vertoon van het afgetekend stortingsbewijs van de zeevaartinspectierechten. (NOTA : het woord "zeevaartinspectie" dient door het woord "scheepvaartcontrole" vervangen te worden.) <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.15. Reiskosten ambtenaren.
  Indien een inspectie buiten België noodzakelijk is, komen de reis- en verblijfkosten van de uit te zenden ambtenaren ten laste van de eigenaar.

Art.16. <KB 2002-03-11/42, art. 13, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002> Soort.
  Een schip moet een certificaat van deugdelijkheid voor passagiersschip voor beperkte vaart langs de kust aan boord hebben.

Art.17. Aanvraag tot het verkrijgen van certificaten.
  1. De aanvraag tot het verkrijgen van het (certificaat van deugdelijkheid voor passagiersschip voor beperkte vaart langs de kust met vaarbeperkingen) dient hetzij door de eigenaar hetzij door de bouwer van het schip schriftelijk aan (de aangestelde ambtenaar) of aan de Belgische consulaire ambtenaar te worden gericht. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. De eerste aanvraag tot het verkrijgen van een certificaat van deugdelijkheid moet vergezeld gaan van de tekeningen die noodzakelijk zijn om de bouw en inrichtingen, de stoomketels, de werktuigen en de uitrusting te kunnen controleren.
  3. Bij de aanvraag van een certificaat voor schepen waar toepassing van artikel 10, § 3, van de wet wordt ingeroepen moet het op het ogenblik van aanvraag geldende certificaat van de erkende classificatiemaatschappij of van de bevoegde vreemde openbare dienst worden overgelegd.

Art.18. Eisen voor afgifte van certificaten.
  1. Onverminderd artikel 10, § 3, van de wet, wordt een certificaat, bedoeld in (artikel 16), slechts afgegeven nadat bij het onderzoek, bedoeld in artikel 5, 1, juncto artikel 6, gebleken is dat aan de voorschriften van de wet en van dit besluit is voldaan. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Beantwoordt het schip niet ten volle of niet meer ten volle aan al de vereisten van dit besluit, dan kan in dringende gevallen een certificaat, bedoeld in (artikel 16), worden afgeleverd of vernieuwd, zo er hieruit geen gevaar voortvloeit voor de veiligheid van het schip en voor de opvarenden. In dat geval moeten in het vak "Opmerkingen", van dit certificaat de voorschriften van het reglement worden aangestipt, waaraan niet is voldaan, alsmede de termijn welke de eigenaar wordt toegestaan om in het ontbrekende te voorzien. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Wordt met die opmerkingen geen rekening gehouden binnen de bepaalde termijn, dan vervalt het certificaat.

Art.19. Geldigheidsduur van certificaten.
  (De aangestelde ambtenaar) stelt de geldigheidsduur van de door hem afgegeven certificaten vast. De maximum geldigheidsduur is evenwel bepaald op 12 maand voor een certificaat bedoeld in artikel 16, 1. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.20. Intrekking van certificaten.
  1. (Blijkt dat niet meer wordt voldaan aan de eisen, welke voor de afgifte van het certificaat bedoeld in artikel 16 waren gesteld en dat in het ontbrekende niet voldoende wordt voorzien, dan trekt de aangestelde ambtenaar of de Belgische consulaire ambtenaar dit certificaat in.) <KB 2002-03-11/42, art. 14, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Eveneens trekt hij dit certificaat in, indien hem blijkt dat :
  a) veranderingen in de romp of in de bovenbouw van het schip zijn aangebracht, welke van invloed zijn op de berekening van het vrijboord;
  b) de onderdelen of de inrichtingen betreffende de bescherming van openingen, de verschansing of het relingwerk, de waterloospoorten en de toegangen tot de verblijven niet in even deugdelijke toestand verkeren als op het ogenblik waarop het certificaat werd afgeleverd;
  c) het schip niet op zodanige geregelde tijden en onder zulke voorwaarden is nagezien, ten einde zeker te zijn dat de romp en de bovenbouw niet zijn gewijzigd als onder a) bedoeld en dat de onderdelen of inrichtingen in de toestand zijn gehouden als onder b) is aangegeven;
  d) de structurele weerstand van het schip dermate is verminderd dat het de vereiste veiligheid niet meer biedt.
  3. Wordt het certificaat ingetrokken, dan wordt dit onder opgaaf van redenen, bij aangetekende brief aan de eigenaar medegedeeld.
  4. De beide exemplaren van vervallen of ingetrokken certificaten moeten door de eigenaar zo spoedig mogelijk aan (de aangestelde ambtenaar) van de dienst van de (scheepvaartcontrole) worden teruggezonden, desgevallend door tussenkomst van de ambtenaren van de dienst van de (scheepvaartcontrole) (...). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Voor een ingetrokken certificaat wordt desverlangd een bewijs van ontvangst afgeleverd.

Art.21. Materialen, eisen en keuring.
  Het materiaal te bezigen voor de bouw van de romp, van de werktuigen en inrichtingen, zomede dat te gebruiken bij verbouwing, bij belangrijke herstelling of vernieuwing van vitale delen, moet voldoen aan de eisen gesteld door een erkende classificatiemaatschappij.
  Indien deze materialen niet zijn gekeurd door een erkende classificatiemaatschappij geschiedt de keuring daarvan door de ambtenaren van de dienst van de (scheepvaartcontrole), die daarbij de voorschriften van bijlage IX van de zeevaartinspectiereglement in acht nemen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.22. Romp : sterkteëisen.
  De afmetingen van alle verbanddelen van de romp en de wijze waarop deze ten opzichte van elkander zijn aangebracht en verbonden, moeten zodanig zijn, dat _ rekening houdend met de afmetingen van het schip, zijn grootste toegelaten diepgang en met het vaargebied waarvoor het bestemd is _ zowel de algemene sterkte als het weerstandsvermogen tegen plaatselijk optredende krachten aan redelijke eisen voldoen.
  In dit opzicht worden de voorschriften van een erkende classificatiemaatschappij als redelijk en voldoende aanzien.

Art.23. Romp : constructie.
  De uitvoering van het constructiewerk van de romp moet aan redelijke eisen voldoen.

Art.24. Waterdichtheid.
  De huid en de wanden van waterdichte afdelingen, als schotten, dekken, tanktop van dubbele bodems, enz., moeten deugdelijk waterdicht zijn afgewerkt. De huid en deze wanden moeten behoorlijk en voldoende verstijfd zijn tegen de waterdruk welke ter plaatse, ook in geval van nood, kan optreden.

Art.25. Waterdichte indeling, lekstabiliteit.
  Een schip moet wat betreft de waterdichte indeling en lekstabiliteit, voldoen aan de eisen van bijlage II.

Art.26. Openingen in waterdichte schotten, waterdichte deuren.
  1. Het aantal openingen in waterdichte schotten moet worden beperkt tot het minimum dat verenigbaar is met de algemene inrichting en de goede uitoefening van de dienst aan boord; deze openingen moeten van deugdelijke middelen tot afsluiting zijn voorzien.
  2. Indien pijpen, spuipijpen, elektrische leidingen, enz., door waterdichte schotten zijn gevoerd, moeten de doorvoeringen waterdicht zijn.
  3. Afsluiters en kranen die geen deel uitmaken van een pijpleidingssysteem, mogen niet zijn aangesloten op openingen in waterdichte schotten. Terugslagkleppen of afsluiters in waterdichte schotten, deel uitmakend van een pijpleidingssysteem, moeten goed sluiten en voldoende sterk zijn, hun bewegings- en sluitingsinrichtingen moeten een goede werking te allen tijde kunnen waarborgen.
  4. Lood of andere materialen van geringe bestendigheid tegen hitte, mogen niet in leidingssystemen, die door waterdichte schotten gaan, worden toegepast, indien beschadiging daarvan in geval van brand aan de waterdichtheid van de schotten afbreuk zou doen.
  5. In het aanvaringsschot mogen geen deuren, mangaten of andere toegangsopeningen voorkomen onder het bovenste doorlopende dek.
  6. Het aanvaringsschot onder het bovenste doorlopende dek mag slechts door 2 pijpen worden doorboord, elk voorzien van een afsluiter, bedienbaar vanaf het bovenste doorlopende dek en in de voorpiek rechtstreeks tegen het aanvaringsschot bevestigd. Deze afsluiters moeten voorzien zijn van een standaanwijzer, die op de plaats waar zij bediend worden, aanduidt of zij open of gesloten zijn.
  7. De waterdichte deuren moeten aan de hierna volgende voorschriften voldoen :
  a) waterdichte deuren, andere dan tunneldeuren, mogen slechts met toestemming van (de aangestelde ambtenaar) zijn aangebracht; <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  b) een waterdichte deur moet ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) vervaardigd zijn van gepast materiaal, doelmatig geconstrueerd en voldoende sterk zijn voor het beoogde doel, en deugdelijk zijn aangebracht; <KB 2002-03-11/42, art. , 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  c) de bewegings- en sluitingsinrichtingen moeten te allen tijde een goede werking kunnen waarborgen, zelfs als het schip 15° trim of slagzij heeft;
  d) (i) waterdichte schuifdeuren moeten door middel van een goedgekeurde inrichting met de hand beweegbaar zijn, van op een goed toegankelijke plaats, gelegen buiten de voortstuwingsruimte en boven het vrijboorddek;
  (ii) een waterdichte deur, welke van uit de voortstuwingsruimte toegang verleent tot een waterdichte schroefastunnel, moet een schuifdeur zijn. Deze deur moet, behalve van op afstand zoals bepaald in het voorgaande lid, bovendien ter plaatse aan beide zijden van het schot met de hand kunnen bewogen worden;
  (iii) schuifdeuren moeten zijn voorzien van standaanwijzers die op alle plaatsen waar de deur beweegbaar doch niet zichtbaar is, aangeven of de deur is geopend dan wel gesloten;
  e) waterdichte scharnierdeuren mogen, onder door (de aangestelde ambtenaar) te stellen voorwaarden, slechts worden aangebracht op het hoogste niveau dat mogelijk is. Waterdichte scharnierdeuren moeten aan beide zijden van het schot bedienbaar zijn door middel van snelwerkende sluitmiddelen; <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  f) na plaatsing aan boord, zal elke waterdichte deur zorgvuldig worden nagezien, haar goede werking worden gekontroleerd en de waterdichtheid ervan door bespuiten worden beproefd.

Art.27. Mangaten. Mangaten op ruimten voor berging van water en olie, op kofferdammen en droge tanks moeten gemakkelijk bereikbaar zijn wanneer het schip ledig is en naar behoren kunnen gesloten worden.

Art.28. Patrijspoorten.
  1. Patrijspoorten in een gesloten bovenbouw, moeten aan de binnenzijde zijn voorzien van scharnierende blinden die deugdelijk en waterdicht kunnen worden gesloten.
  2. Het laagste punt van de dagopening van patrijspoorten mag niet lager zijn gelegen dan de indompelingsgrenslijn.
  3. De patrijspoorten en blinden moeten van deugdelijke en goedgekeurde constructie zijn.

Art.29. Vul-, peil- en luchtpijpen.
  1. Maatregelen dienen genomen om ontoelaatbare overdrukken in tanks en leidingssystemen te voorkomen.
  2. Op dubbele bodem- of andere tanks moeten peil- en luchtpijpen en op de vullings van alle ruimten die niet te allen tijde toegankelijk zijn, moeten peilpijpen zijn aangebracht.
  Onder door hem te stellen voorwaarden kan (de aangestelde ambtenaar) toestaan dat op dubbele bodem- of andere tanks in plaats van peilpijpen een peilinrichting van een goedgekeurd type is aangebracht. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. Peil- en luchtpijpen moeten, indien noodzakelijk, beschermd worden. Onder de peilpijpen moeten stootplaatjes zijn aangebracht.
  Peilpijpen op tanks en kofferdammen moeten zoveel mogelijk boven het schottendek, op een steeds toegankelijke plaats uitkomen; peilpijpen van brandstoftanks moeten bovendien op een, naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar), veilige plaats uitkomen. Korte peilpijpen die onder het schottendek uitkomen, moeten zijn voorzien van zelfsluitende kranen; op brandstoftanks mogen zij niet zijn geplaatst in de nabijheid van stoomketels, elektrische machines, elektrische schakel- en verdeelinrichtingen en elektrische toestellen voor zover deze niet doelmatig beschermd zijn uitgevoerd. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  4. a) Luchtpijpen van tanks die hetzij door het openen van één of meer kranen of afsluiters van buitenboord kunnen vollopen, hetzij door middel van een werktuigelijk gedreven pomp kunnen worden gevuld, alsmede alle luchtpijpen van dubbele bodemtanks en kofferdammen en van voorraad-, bezink- en dagtanks voor brandstofolie, moeten boven het schottendek, in de open lucht uitmonden en aldaar steeds toegankelijk zijn.
  b) De luchtpijpen van brandstoftanks moeten bovendien op één naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) veilige plaats uitkomen en zijn voorzien van een doelmatige vlamkerende inrichting. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  5. Indien luchtpijpen van ballast- en andere tanks boven het schottendek of het dek van een bovenbouw uitsteken, moeten de blootgestelde delen van die pijpen van voldoende sterkte zijn. De hoogte van de opening boven het dek moet op het schottendek ten minste 760 mm en op het dek van de bovenbouw ten minste 450 mm bedragen.
  Voor de afsluiting van de luchtpijpen moeten voldoende middelen aanwezig zijn. Deze middelen moeten aan de luchtpijpen zijn verbonden.
  Indien de hoogte van de luchtpijp een belemmering vormt voor de werkzaamheden aan boord, kan (de aangestelde ambtenaar) een kleinere hoogte toestaan, mits de afsluitmiddelen en de overige omstandigheden dit rechtvaardigen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  6. Vul- en peilpijpen op drinkwatertanks moeten ten minste 15 cm boven het dek reiken.

Art.30. Openingen in de huid, de dekken en de bovenbouw, luchtkokers.
  1. Openingen in de eindschotten van een gesloten bovenbouw en openingen in de aan weer en wind blootgestelde gedeelten van de dekken moeten door deugdelijke afsluitingsmiddelen, dicht tegen weer en wind, kunnen worden gesloten.
  2. Bijlage II bevat nadere voorschriften omtrent de in vorige paragraaf genoemde openingen.
  3. Paalmasten en laadpalen, die als luchtkokers zijn ingericht, alsmede niet afneembare luchtkokers moeten zijn voorzien van goed sluitende dempers die aan dek kunnen worden bewogen. Indien afneembare luchtkokers een zodanige diameter, lengte of gewicht hebben dat het afnemen hiervan bezwaarlijk is, kan (de aangestelde ambtenaar) voorschrijven dat ook deze van goed sluitende dempers moeten zijn voorzien. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Standaanwijzers die aangeven of de demper de doorgang openlaat dan wel afsluit, moeten aanwezig zijn.
  4. Luchtkokers moeten voldoen aan de voorschriften van bijlage II.

Art.31. Toegangen, uitgangen, vluchtuitgangen, liften.
  1. De toegangen naar de verblijven van de opvarenden en de plaatsen, waar de schepelingen hun werk plegen te verrichten, moeten te allen tijde buiten de ruimten om, waarin de voortstuwingswerktuigen en de stoomketels zijn opgesteld, behoorlijk bereikbaar zijn. Hierbij moet rekening worden gehouden met de bepalingen van bijlagen I en XIV van het zeevaartinspectiereglement.
  2. De ruimten, waarin de voortstuwingswerktuigen, en de stoomketels zijn opgesteld, mogen niet in rechtstreekse verbinding staan met de verblijven voor passagiers en bemanning.
  3. Aan boord van ieder schip moeten middelen tot ontsnapping zijn aangebracht overeenkomstig het bepaalde in artikel 11 van bijlage IV.
  4. Het aantal, de plaats en de afmetingen van de trappen, deuropeningen en gangen, moeten, gelet op het aantal personen die er in noodgeval gebruik moeten van maken, ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) zijn. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Alle toegangen, uitgangen en vluchtuitgangen en middelen tot ontsnapping moeten zodanig zijn aangebracht dat zij gemakkelijk bereikbaar zijn.

Art.32. Verschansing, reling, enz.
  1. Alle aan weer en wind blootgestelde dekken moeten door een deugdelijke verschansing of reling van voldoende hoogte worden beschermd.
  2. Alle voor passagiers opengestelde dekken moeten, waar nodig, voorzien zijn van een verschansing of relingswerk van ten minste één meter hoogte.
  Bij relingwerk moet de inrichting zodanig zijn, dat geen gevaar bestaat, dat personen, zelfs kinderen, door de openingen te water geraken. Daartoe moet het relingwerk van doek of rasterwerk voorzien zijn, tenzij de horizontale stangen op ten hoogste 23 cm afstand van elkander liggen.
  In een verschansing moeten ten aanzien van de waterloospoorten en andere openingen soortgelijke voorzieningen worden getroffen.
  3. Een bescherming zoals bedoeld in 1 en 2 moet langs aan weer en wind blootgestelde trappen en loopgangen zijn aangebracht.
  4. De opvarenden moeten, waar zulks nodig is, door leuningen, stangen of beschermkappen tegen bewegende delen van de werktuigen worden beschermd.
  5. Voor elke glad-dek-luikopening, moet een wegneembare reling of bescherming van ten minste 0,90 m hoogte worden voorzien, die de opening volledig kan omringen, alsook een voetstootstuk ter hoogte van deze reling of bescherming, tenzij de opening voorzien is van een niet wegneembaar, neervallend deksel of rooster.
  6. Trappen en ladders die een helling vertonen van minder dan 70 ° met de horizontale lijn en tevens meer dan één meter hoog zijn, loopplanken, inschepingsbruggen, enz. moeten van handgrepen of van leuntouwen worden voorzien en veilig te gebruiken zijn.

Art.33. Waterlozing.
  Alle aan weer en wind blootgestelde dekken moeten onder inachtneming van de bepalingen van bijlage II, voorzien zijn van voldoende inrichtingen om zo spoedig mogelijk van overkomend water te worden bevrijd.

Art.34. Afsluiting buitenboordsopeningen.
  Buitenboordin- en uitlaatopeningen van pijpleidingen moeten voldoen aan het bepaalde in artikel 8 van bijlage II.

Art.35. Uitzicht voor de roerganger. Commandobrug.
  1. Aan boord van elk schip moet de plaats van waaruit het schip gestuurd wordt, zodanig zijn gekozen, dat de roerganger aldaar een vrij uitzicht over het voorschip heen heeft.
  2. Een commandobrug moet over de gehele breedte van het schip doorlopen, tenzij de aard van het uitgeoefende bedrijf dit niet mogelijk maakt. Van de commandobrug moet een vrij uitzicht over het voorschip heen verkregen kunnen worden.
  Tevens moet een voldoend uitzicht naar achter mogelijk zijn.

Art.36. Stuurinrichtingen, automatische stuurinrichting.
  1. Elk schip moet zijn voorzien van een hoofdstuurinrichting en van een hulpstuurinrichting.
  2. De hoofdstuurinrichting van een schip moet voldoende sterk zijn gebouwd en zodanig zijn uitgevoerd, dat hiermede het schip op gemakkelijke wijze bij de maximum snelheid kan worden bestuurd. De onderdelen moeten zodanig zijn ontworpen, dat zij bij maximum snelheid achteruit niet worden beschadigd.
  3. Onverminderd het bepaalde in 2 moet aan boord van een schip het vermogen en de uitvoering van de hoofdstuurinrichting zodanig zijn, dat, bij de maximum snelheid vooruit, het roer van 35° uitslag naar één zijde tot 35° uitslag naar de andere zijde kan worden bewogen; de tijdsduur, nodig voor het bewegen van het roer, mag daarbij niet meer dan 28 seconden bedragen.
  4. Een hulpstuurinrichting moet ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) onafhankelijk van de hoofdstuurinrichting kunnen werken, voldoende sterk zijn gebouwd en zodanig zijn uitgevoerd, dat hiermede het schip kan worden bestuurd bij een snelheid waarbij het nog manoeuvreerbaar is. Zij moet in geval van nood snel in bedrijf kunnen worden gesteld; eventueel voor het in bedrijf stellen benodigde onderdelen moeten in de nabijheid en gemakkelijk bereikbaar zijn opgeborgen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Aan boord van een schip waarvoor een roerkoning met een middellijn ter plaatse van de helmstok van meer dan 228,6 mm wordt voorgeschreven, moet de hulpstuurinrichting door een krachtwerktuig worden bewogen.
  De hulpstuurinrichting moet tenminste éénmaal per 12 maanden worden beproefd.
  5. Op alle plaatsen waar een stuurinrichting kan worden bediend, moet de juiste stand van het roer waarneembaar zijn.
  Het stuurgerei moet zodanig zijn ingericht, dat indien de bovenste spaak van het stuurrad naar het stuurboord of naar bakboord wordt gedraaid, de achterkant van het roer zich naar dezelfde zijde beweegt.
  Bij stuurinrichtingen waarbij de krachtoverbrenging op de roerkoning geschiedt door middel van een kwadrant, moeten een vanginrichting en stootnokken hiervoor aanwezig zijn.
  6. Het roer moet op deugdelijke wijze in de draaipunten zijn gesteund. Het roer en de roerkoning moeten zodanig zijn ontworpen, dat zij bij maximum snelheid achteruit niet worden beschadigd.
  7. Indien een automatische piloot geïnstalleerd is, moet de stuurinrichting zo zijn ontworpen dat het mogelijk is onmiddellijk de handbediende stuurinrichting weer in bedrijf te stellen.

Art.37. Ankers, ankerkettingen en meertouwen.
  1. Een schip zal uitgerust worden met ankers, ankerkettingen en meertouwen overeenkomstig de voorschriften terzake van de erkende classificatiemaatschappijen.
  2. Ankers, ankerkettingen en meertouwen moeten voldoen aan de ter zake geldende voorschriften van de erkende classificatiemaatschappijen en gekeurd worden op de daarin voorgeschreven wijze.
  3. De ankerkettingen moeten zodanig aan het schip zijn bevestigd, dat zij buiten de kettingbak kunnen worden ontsloten.
  4. De voor een schip bestemde ankerkettingen mogen niet gebruikt worden voor het remmen tijdens het te water lopen.
  5. De ankerinrichting moet, wat bouw, plaatsing en vermogen betreft, zodanig zijn, dat de ankers gemakkelijk en snel kunnen worden bediend, terwijl een bijzondere berginrichting van de ankers aanwezig moet zijn die het uitlopen ten gevolge van schok of stoot voorkomt.

Art.38. Bescherming tegen brandgevaar, brandweerplannen en boekjes.
  1. Bij de constructie, de indeling en de inrichting van een schip moeten voor de bescherming tegen brand de nodige voorzorgen zijn getroffen. Hierbij moet aan de voorschriften van bijlage IV worden voldaan.
  2. De brandweerplannen en -boekjes bedoeld in artikel 12 van bijlage IV moeten aan boord van elk schip zijn dat bestemd is voor het vervoer van 80 passagiers of meer.
  3.
  a) Verwarmingssystemen met open vlam, geen kooktoestellen zijnde, zijn aan boord van een schip verboden.
  b) De constructie en de inrichting van verwarmings- en kooktoestellen, welke brandstofolie of vloeibaar gemaakte petroleumgassen als brandstof gebruiken, alsmede de opstelling ervan van boord van een schip, moeten voldoen aan door (de aangestelde ambtenaar) te stellen eisen. Zij moeten beveiligd zijn tegen het daarin ontstaan van te hoge druk. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Het bedieningsvoorschrift moet op een plaat van deugdelijk materiaal nabij deze toestellen zijn aangebracht.
  c) Elektrische verwarmingstoestellen zoals radiatoren, kooktoestellen en dergelijke, in gebruik aan boord van een schip moeten voldoen aan het bepaalde in artikel 33 van bijlage VI van het zeevaartinspectiereglement.
  4. In ruimten waar één of meer met olie gestookte ketels zijn opgesteld, moeten op doelmatige plaatsen roosters zijn aangebracht, teneinde de tanktop en de vullings te allen tijde te kunnen controleren. Voor dit doel moet tevens een vast aangebrachte verlichting aanwezig zijn, die voldoet aan het daaromtrent bepaalde in artikel 40 van bijlage VI van het zeevaartinspectiereglement.

Art.39. Aanvullende voorschriften voor onbemande machinekamer, en schepen met verminderde wachtbezetting in de machinekamer.
  Schepen waarvan de machinekamer periodiek onbemand is moeten naast hetgeen voorgeschreven is in bijlagen III en V voldoen aan de door (de aangestelde ambtenaar) te stellen eisen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.40. Telegrafen, spreekbuizen.
  1. Tussen de plaats waar het schip wordt bestuurd en de plaats of plaatsen waar de voortstuwingsinrichting wordt bediend, moeten volgende communicatiemiddelen bestaan :
  a) een telegraaf waarmede op doeltreffende wijze orders kunnen worden gegeven die moeten kunnen worden beantwoord;
  b) _ een doeltreffend communicatiemiddel dat toelaat een gesprek te voeren;
  _ aan boord van schepen van minder dan 1 000 ton volstaat evenwel een alarmbel met overeengekomen signaalaanduiding.
  De sub a) en b) voorziene communicatiemiddelen mogen niet door eenzelfde defect buiten werking gesteld kunnen worden.
  Ingeval de voortstuwingsinrichting vanaf de plaats waar het schip wordt bestuurd geheel langs mechanische weg kan bediend worden, kan (de aangestelde ambtenaar) toelaten dat slechts één communicatiemiddel aanwezig is. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Telegrafen waarvan de wijzerplaten langsscheeps zijn gericht moeten zodanig geplaatst en ingericht zijn dat voor het sein "vooruit", de bewegingshefboom naar voren moet worden bewogen.
  3. Van de plaats waar het schip wordt bestuurd, dient eveneens een doeltreffende rechtstreekse verbinding te bestaan met de plaats waar de in artikel 36, 4, voorgeschreven hulpstuurinrichting bediend wordt, en met het slaapvertrek van de kapitein.
  4. Bij gebruik van een telefoonverbinding voor de in dit artikel genoemde doeleinden moet deze onafhankelijk zijn van het scheepsnet, tenzij een tweede communicatiemiddel aanwezig is dat van het scheepsnet onafhankelijk is.

Art.41. Bediening van de voortstuwingsinrichting.
  1. Indien een voortstuwingswerktuig, behalve ter plaatse ook vanaf een daartoe speciaal aanwezige bedieningskamer of rechtstreeks vanaf de plaats waar het schip wordt bestuurd kan worden aangezet, moet de hiervoor benodigde omschakelinrichting ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) zodanig zijn uitgevoerd dat : <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  a) het voortstuwingswerktuig nimmer gelijktijdig vanaf meer dan één bedieningslokaal kan worden aangezet;
  b) het nimmer kan voorkomen dat door omschakeling van de bediening de draairichting van het voortstuwingswerktuig wordt omgekeerd of dit werktuig vanuit stilstand wordt aangezet;
  c) op elke bedieningspost op duidelijke wijze blijkt welke bedieningspost is ingeschakeld.
  Het bepaalde onder c) van deze paragraaf is niet van toepassing indien de bediening vanaf de plaats waar het schip wordt bestuurd geheel langs mechanische weg geschiedt.
  2. Aan boord van een schip waar het omkeren van de door de schroef uitgeoefende stuwdruk geschiedt door het verstellen van de schroefbladen, moet dit verstellen in elk geval in de voortstuwingsruimte kunnen geschieden en moeten vanaf de plaats waar het schip wordt bestuurd door middel van de telegraaf bovendien orders kunnen worden gegeven betreffende het aanzetten en stoppen van het voortstuwingswerktuig.
  De standen van het telegraafhendel op de brug overeenkomende met deze orders, moeten tijdens normaal gebruik van de telegraaf zijn geblokkeerd door middel van een verende pal of een andere op eenvoudige wijze op te heffen blokkering.
  Indien het verstellen der schroefbladen kan geschieden vanaf de plaats waar het schip wordt bestuurd, moet de hiervoor benodigde omschakelinrichting bovendien ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) zodanig zijn uitgevoerd dat : <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  a) het verstellen niet gelijktijdig van meer dan één bedieningsplaats kan geschieden;
  b) het nimmer kan voorkomen dat door omschakeling van de bediening de spoed van de schroefbladen noemenswaardig wordt versteld;
  c) op de bedieningsplaatsen op duidelijke wijze blijkt welke bedieningsplaats is ingeschakeld.
  Het bepaalde onder c) van deze paragraaf is niet van toepassing indien de bediening vanaf de plaats waar het schip wordt bestuurd geheel langs mechanische weg geschiedt.
  3. Indien het omkeren van de draairichting van de schroef of het verstellen der schroefbladen geschiedt vanaf de plaats waar het schip wordt bestuurd, moet de inrichting zodanig zijn dat voor de vaart "vooruit", het commando-orgaan naar voren moet worden bewogen of in de richting van de wijzers van een uurwerk moet worden gedraaid.

Art.42. Machines, ruimten voor machines.
  1. De inrichting van de ruimten voor machines moet voldoen aan de eisen gesteld door een erkende classificatiemaatschappij.
  2. a) De voortstuwings- en hulpwerktuigen moeten in hun geheel en in hun onderdelen, zowel voor de bouw als voor de werking, beantwoorden aan de eisen van een erkende classificatiemaatschappij. Zij moeten goed functioneren, nauwkeurig gesteld en deugdelijk gefundeerd worden;
  b) met de hand omzetbare keerkoppelingen moeten zodanig zijn ingericht dat slippen van de koppeling op eenvoudige wijze kan worden verholpen.
  Keerkoppelingen en verstelinrichtingen van schroefbladen, die door middel van oliedruk worden bediend, moeten, indien de oliepomp niet op eenvoudige wijze door een reservepomp kan worden vervangen, in de stand "vooruit" kunnen worden vastgezet;
  c) indien de hoofdmotor niet is voorzien van een uitschakelbare koppeling, moet de torninrichting uit een wormoverbrenging bestaan of moet de asleiding op andere wijze tegen draaien kunnen worden geborgd.
  3. a) Elk schip moet uitgerust zijn met middelen tot werktuiglijke voortstuwing van een voldoend vermogen, te beoordelen naar normen die in verband met de vorm en de afmetingen van het schip door (de aangestelde ambtenaar) worden vastgesteld. (De aangestelde ambtenaar) kan eveneens het maximum vaststellen van het vermogen dat de voortstuwingsmotor mag ontwikkelen in verband met de bouw van het schip; <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  b) er moet een zodanig vermogen voor achteruit varen kunnen worden ontwikkeld dat het schip onder alle in de praktijk voorkomende omstandigheden behoorlijk manoeuvreerbaar is;
  c) bij de eerste proeftocht van een schip moet worden aangetoond dat de voortstuwingsinstallatie in staat is de richting van de stuwdruk van de voortstuwer in voldoende korte tijd bij manoeuvreren onder normale omstandigheden om te keren en daardoor het schip van maximum dienstsnelheid vooruit tot stilleggen te brengen.
  4. Aan boord van schepen moeten de nodige schikkingen worden getroffen om gevaarlijke overdrukken in de leidingen en toestellen te voorkomen.
  5. (In het algemeen moeten de werktuigen, ook die aan dek, de ketels en overige drukvaten, alsmede de bijhorende leidingsystemen en appendages zodanig zijn ontworpen en gebouwd, dat zij geschikt zijn voor het gebruik waarvoor ze zijn bestemd. Zij moeten zodanig zijn opgesteld en beveiligd dat de veiligheid en de gezondheid van de in de nabijheid aanwezige personen zo min mogelijk gevaar lopen. Daarbij dient bijzondere aandacht te worden geschonken aan bewegende delen, hete oppervlakken en andere gevaren. Waar nodig moeten ter beveiliging schermplaten, handgrepen of een hekwerk zijn aangebracht.) <KB 2002-03-11/42, art. 15, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  6. Roosters en vloerplaten moeten deugdelijk zijn gesteund. Wanneer zij geborgd zijn, moet de inrichting zodanig zijn dat de platen en roosters gemakkelijk gelicht kunnen worden. Aan de zijkanten en openingen moeten opstaande randen voorzien worden.
  7. De doorgang in een tunnel mag niet versperd worden door scheepsbenodigdheden en losse stukken.
  8. Ruimten voor machines moeten behoorlijk schoon en in het bijzonder vrij van olieresten, lekolie, met olie doordrenkt poetskatoen en dergelijke, gehouden worden.
  9. De inrichting en de opstelling van werktuigen aan dek of in ruimten waarin werkzaamheden worden verricht, moeten zodanig zijn dat de veiligheid en de gezondheid van daarbij of daarin te werk gestelde personen gewaarborgd zijn.

Art.43. Gebruik van vloeibare brandstoffen en andere ontvlambare vloeistoffen.
  1. Tenzij in bijzondere gevallen, voor te leggen aan (de aangestelde ambtenaar), mag als vloeibare brandstof voor de werktuigen en ketels, vast opgesteld aan boord, slechts brandstof gebruikt worden waarvan het vlampunt niet lager is dan 60°. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. De constructie, de inrichting en de opstelling van tanks, leidingen, enz., voor vloeibare brandstoffen of andere ontvlambare vloeistoffen, moet beantwoorden aan de eisen gesteld in artikel 5 van bijlage IV.

Art.44. Aanzetluchtvaten, recipiënten onder druk, hydrofoortanks.
  1,a) Aanzetluchtvaten moeten voldoende sterk geconstrueerd en beveiligd zijn;
  b) bij de beoordeling van de constructie en uitvoering van de onder letter a) bedoelde luchtvaten, zomede van hun appendages, aansluitingen en leidingen, zullen de regels van een erkende classificatiemaatschappij worden gevolgd, voor zover bij of krachtens dit besluit geen andere regels worden gegeven;
  c) de onder letter a) bedoelde luchtvaten moeten worden beproefd overeenkomstig de regels van een erkende classificatiemaatschappij, voor zover bij of krachtens dit besluit geen andere regels worden gegeven.
  2. De totale capaciteit van aanzetluchtvaten voor voortstuwingsmotoren moet voldoende groot zijn, om, zonder tussentijds bijpompen van lucht, bij :
  a) direct omkeerbare motoren : 12 maal te kunnen aanzetten, afwisselend in beide draairichtingen;
  b) motoren met één draairichting, 6 maal te kunnen aanzetten.
  De capaciteit van de luchtcompressoren moet voldoende groot zijn om de lege aanzetluchtvaten binnen één uur weer op de werkdruk te brengen.
  3. De recipiënten voor samengeperst, vloeibaar gemaakt of opgelost gas, met uitzondering van de aanzetluchtvaten, moeten beantwoorden aan en gekeurd worden volgens de voorschriften van het algemeen reglement voor de arbeidsbescherming.
  4. Hydrofoortanks moeten zijn voorzien van een manometer, een veiligheidsklep, een peilglas en een man- of handgat.

Art.45. Koelinrichtingen.
  1. De koelinrichtingen waarvan het afkoelingsmiddel gevaar oplevert voor de gezondheid van het personeel, alsmede de vaten die dit afkoelingsmiddel bevatten, moeten zich in een afdeling bevinden, wel gescheiden van die waar de schepelingen gewoonlijk vertoeven en ruim verlucht worden door middel van twee kokers, die onderscheidenlijk van het laagst- en van het hoogstgelegen punt van deze afdeling uitgaan en in de open lucht uitmonden.
  2. De koelinrichtingen waarvan het afkoelingsmiddel geen gevaar oplevert voor de gezondheid van het personeel alsmede de vaten die dit afkoelingsmiddel bevatten, mogen in de machinekamer worden geplaatst of in een afdeling, die hiermede in verbinding staat.
  3. De toegangsdeuren van koelruimten moeten van binnen uit kunnen geopend worden.
  4. Een degelijke waarschuwingsinrichting, die vanuit de koelruimte kan bediend worden, moet worden aangebracht.
  5. Bovendien moeten de koelinrichtingen en hun toebehoren goedgekeurd zijn.

Art.46. Lens- en ballastinrichtingen.
  Aan boord van een schip moeten het aantal en de capaciteit van de lenspompen, de lens- en ballastinrichtingen voldoen aan het bepaalde in bijlage III.

Art.47. Elektrische inrichtingen, noodinstallatie.
  1. Elektrische inrichtingen moeten voldoen aan de eisen gesteld in bijlage VI van het zeevaartinspectiereglement met uitzondering van de noodinstallatie welke moet voldoen aan de voorschriften van 3 van dit artikel.
  2. Aan boord van schepen moet in het voortstuwingsgedeelte bij de peilglazen van de stoomketels, bij de lenskorven, op het sloependek nabij de reddingboten en reddingvlotten, bij de kompassen, de trappen, uitgangen, en vluchtuitgangen, in de gangen, de voornaamste verblijven en doorgangen alsook in de controlestations bedoeld in bijlage IV, artikel 3,18 van het zeevaartinspectiereglement, een elektrische verlichting zijn aangebracht.
  Daarenboven moeten doeltreffende middelen worden voorzien voor het verlichten van de reddingboten en de davits met toebehoren, de reddingvlotten en de middelen voor te water laten met toebehoren, gedurende het gereed maken voor en tijdens het te water vieren, benevens voor het verlichten van het wateroppervlak ter plaatse waar de reddingboten en reddingvlotten worden gevierd totdat het te water brengen is voltooid, alsook voor het verlichten van de plaatsen waar de reddingvlotten geborgen zijn die niet mechanisch te water worden gebracht.
  3. a) Op een doelmatige plaats buiten de motorkamer moet een noodkrachtbron zijn opgesteld die onafhankelijk is van de voortstuwingsinstallatie en van de elektrische hoofdinstallatie.
  De noodkrachtbron moet hetzij een accumulatorenbatterij, die zonder wederopladen of overmatig spanningverlies in staat is de noodbelasting op te nemen, hetzij een generator zijn, aangedreven door een daartoe geschikte werktuiglijke inrichting, voorzien van een goedgekeurd aanzetsysteem.
  De noodkrachtbron mag niet voor het aanvaringsschot zijn geplaatst.
  b) Een accumulatorenbatterij en een schakelbord ten behoeve van de elektrische hoofdinstallatie mogen als noodkrachtbron en als noodschakelbord dienst doen, indien zij zo hoog als praktisch mogelijk is, in de motorkamer of op een andere doelmatige plaats zijn opgesteld.
  c) De noodkrachtbron moet gedurende 3 achtereenvolgende uren de energie kunnen leveren voor alle diensten, die in de opinie van (de aangestelde ambtenaar) nodig zijn voor de veiligheid van de opvarenden in geval van nood, rekening houdend met die diensten, die gelijktijdig moeten kunnen werken. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Ten minste volgende diensten moeten door de bedoelde noodkrachtbron kunnen gevoed worden :
  1. de noodverlichting nodig voor het ontruimen en verlaten van het schip;
  2. de navigatieverlichting indien slechts elektrische navigatielantaarns aanwezig zijn;
  3. de dagseinlamp, indien deze door het scheepsnet kan worden gevoed;
  4. de alarminstallatie bedoeld in artikel 48;
  5. de automatische branddetectiealarmsystemen bedoeld in artikel 6 van bijlage V;
  6. de alarminstallatie voor verstikkend gas bedoeld in artikel 6 van bijlage V;
  7. de alarminstallatie voor het vollopen van de machinekamer bedoeld in artikel 13 van bijlage III.
  d) Indien de noodkrachtbron een accumulatorenbatterij is, moet de inrichting zodanig zijn dat deze batterij automatisch op het noodschakelbord wordt aangesloten, indien de elektrische hoofdvoeding uitvalt.
  e) In de motorkamer moet een aanwijsinrichting aanwezig zijn, die aangeeft dat de accumulatorenbatterij in bedrijf is gekomen.

Art.48. Alarminstallatie.
  1. Aan boord van elk schip moet een elektrische alarminstallatie zijn aangebracht welke van op de commandobrug in werking kan gesteld worden, en waarmede in geval van nood de passagiers en de bemanning kunnen worden gewaarschuwd.
  2. De betekenis van alle seinen die voor de passagiers van belang zijn, moet met nauwkeurige aanwijzingen, hoe in geval van nood te handelen, duidelijk in daarvoor in aanmerking komende talen zijn aangegeven op kaarten die in passagiersverblijven zijn aangebracht.

Art.49. Slijtage. De samenstellende delen van de romp en van de werktuigen en inrichtingen, welke van belang kunnen zijn voor de veiligheid van schip en opvarenden, mogen niet te veel uitgevreten of versleten zijn.

Art.50. Reddinggordels.
  1. Aan boord van een schip moet voor iedere opvarende ten minste 1 reddinggordel van een goedgekeurd type aanwezig zijn, en bovendien, tenzij deze reddinggordels ook voor kinderen geschikt zijn, een voldoend aantal kinderreddinggordels van een goedgekeurd type.
  Aan boord van passagiersschepen moet, behalve het aantal reddinggordels vereist krachtens voorgaande alinea, een extra hoeveelheid reddinggordels aanwezig zijn van 5 pct. van het totale aantal opvarenden.
  2. De reddinggordels moeten voldoen aan de eisen gesteld in bijlage X van het zeevaartinspectiereglement.
  3. De reddinggordels moeten op gemakkelijk bereikbare plaatsen zijn geborgen verspreid over het hele schip, en hun plaats moet duidelijk zijn aangegeven. Op de brug moeten zich minstens 2 reddinggordels bevinden.
  4. Aangaande het gebruik van de reddinggordels en de plaats waar zij zijn geborgen, moeten voor alle opvarenden duidelijke aanwijzingen zijn aangebracht.
  5. Het merkteken van de goedkeuring moet op duidelijke wijze op de reddinggordels aangebracht zijn.

  2. Minstens de helft van het aantal voorgeschreven reddingboeien moet voorzien zijn van een zelfontbrandend licht. Bovendien moeten ten minste 2 van de in deze paragraaf vermelde boeien voorzien zijn van een zelfwerkend rooksignaal. De boeien voorzien van een zelfwerkend rooksignaal moeten vanaf de brug snel te water geworpen kunnen worden.
  3. Aan elke zijde moet ten minste 1 boei voorzien zijn van een drijvende lijn van minstens 27,50 m. Deze boeien mogen niet van het zelfontbrandend licht of van het zelfwerkend rooksignaal, als bedoeld in 2, voorzien zijn.
  4. a) De reddingboeien en de zelfontbrandende lichten moeten van een goedgekeurd type zijn en voldoen aan de eisen gesteld in bijlage X, artikel 14 van het zeevaartinspectiereglement.
  b) De zelfwerkende rooksignalen moeten van een goedgekeurd type zijn en gedurende ten minste 15 minuten rook van een zeer duidelijk zichtbare kleur kunnen verspreiden.
  5. Alle reddingboeien moeten zo geplaatst zijn dat zij voor de opvarenden gemakkelijk bereikbaar zijn.
  Alle reddingboeien moeten altijd onmiddellijk kunnen geworpen worden, en mogen niet op enigerlei wijze blijvend bevestigd zijn.

  2. Minstens de helft van het aantal voorgeschreven reddingboeien moet voorzien zijn van een zelfontbrandend licht. Bovendien moeten ten minste 2 van de in deze paragraaf vermelde boeien voorzien zijn van een zelfwerkend rooksignaal. De boeien voorzien van een zelfwerkend rooksignaal moeten vanaf de brug snel te water geworpen kunnen worden.
  3. Aan elke zijde moet ten minste 1 boei voorzien zijn van een drijvende lijn van minstens 27,50 m. Deze boeien mogen niet van het zelfontbrandend licht of van het zelfwerkend rooksignaal, als bedoeld in 2, voorzien zijn.
  4. a) De reddingboeien en de zelfontbrandende lichten moeten van een goedgekeurd type zijn en voldoen aan de eisen gesteld in bijlage X, artikel 14 van het zeevaartinspectiereglement.
  b) De zelfwerkende rooksignalen moeten van een goedgekeurd type zijn en gedurende ten minste 15 minuten rook van een zeer duidelijk zichtbare kleur kunnen verspreiden.
  5. Alle reddingboeien moeten zo geplaatst zijn dat zij voor de opvarenden gemakkelijk bereikbaar zijn.
  Alle reddingboeien moeten altijd onmiddellijk kunnen geworpen worden, en mogen niet op enigerlei wijze blijvend bevestigd zijn.

Art. 53. Bouw en uitrusting van reddingboten, reddingvlotten en drijvende toestellen.
  De bouw van de reddingboten, de reddingvlotten en de drijvende toestellen, moet voldoen aan de in bijlage X gestelde eisen van het zeevaartinspectiereglement.
  Door (de aangestelde ambtenaar) kan van de bouwvoorschriften voor reddingvlotten geheel of gedeeltelijk worden afgeweken, rekening houdende met het beperkt vaargebied langs de kust. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Elke reddingboot en elk reddingvlot moet voorzien worden van een uitrusting goedgekeurd door (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 54. Plaatsing en onmiddellijke beschikbaarheid van reddingboten, reddingvlotten en drijvende toestellen.
  De reddingboten, reddingvlotten en drijvende toestellen moeten in geval van nood onmiddellijk beschikbaar zijn. Hun opstelling aan boord dient ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) te zijn. Hierbij moet met het volgende worden rekening gehouden : <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  1. De reddingboten, reddingvlotten en drijvende toestellen moeten veilig en vlug te water kunnen worden gebracht, zelfs onder ongunstige omstandigheden van kop- of stuurlast en bij een slagzij van 15°.
  Elk reddingvlot dient aan boord zodanig te worden opgesteld dat het, in geval het schip zou zinken, vrij opdrijft van zijn bergplaats, opblaast en vrijkomt van het schip. Sjorrings, indien gebruikt, moeten van een goedgekeurd automatisch (hydrostatisch) werkend losmaaksysteem zijn voorzien.
  2. De inscheping in de reddingboten en reddingvlotten moet snel en in goede orde kunnen geschieden.
  3. De plaatsing van elke reddingboot, elk reddingvlot en elk drijvend toestel moet zodanig zijn, dat het vlug behandelen van de andere reddingboten, reddingvlotten en drijvende toestellen, dan wel het verzamelen van de opvarenden op de inschepingsplaatsen of hun inscheping niet wordt bemoeilijkt.
  De plaatsing van deze reddingmiddelen moet bovendien zodanig zijn dat zij bij het te water brengen vrij blijven van de schroef en van ver uitstekende delen van het achterschip en dat het te water brengen, zover als uitvoerbaar is, langs het rechte gedeelte van de romp kan geschieden.
  4. Alle reddingmiddelen moeten in goede staat worden gehouden en vóór het schip vertrekt en gedurende de reis steeds voor onmiddellijk gebruik gereed zijn.

Art.54. Plaatsing en onmiddellijke beschikbaarheid van reddingboten, reddingvlotten en drijvende toestellen.
  De reddingboten, reddingvlotten en drijvende toestellen moeten in geval van nood onmiddellijk beschikbaar zijn. Hun opstelling aan boord dient ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) te zijn. Hierbij moet met het volgende worden rekening gehouden : <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  1. De reddingboten, reddingvlotten en drijvende toestellen moeten veilig en vlug te water kunnen worden gebracht, zelfs onder ongunstige omstandigheden van kop- of stuurlast en bij een slagzij van 15°.
  Elk reddingvlot dient aan boord zodanig te worden opgesteld dat het, in geval het schip zou zinken, vrij opdrijft van zijn bergplaats, opblaast en vrijkomt van het schip. Sjorrings, indien gebruikt, moeten van een goedgekeurd automatisch (hydrostatisch) werkend losmaaksysteem zijn voorzien.
  2. De inscheping in de reddingboten en reddingvlotten moet snel en in goede orde kunnen geschieden.
  3. De plaatsing van elke reddingboot, elk reddingvlot en elk drijvend toestel moet zodanig zijn, dat het vlug behandelen van de andere reddingboten, reddingvlotten en drijvende toestellen, dan wel het verzamelen van de opvarenden op de inschepingsplaatsen of hun inscheping niet wordt bemoeilijkt.
  De plaatsing van deze reddingmiddelen moet bovendien zodanig zijn dat zij bij het te water brengen vrij blijven van de schroef en van ver uitstekende delen van het achterschip en dat het te water brengen, zover als uitvoerbaar is, langs het rechte gedeelte van de romp kan geschieden.
  4. Alle reddingmiddelen moeten in goede staat worden gehouden en vóór het schip vertrekt en gedurende de reis steeds voor onmiddellijk gebruik gereed zijn.

Art. 56. Voorzieningen in verband met het inschepen in reddingboten en reddingvlotten.
  1. Aan boord van elk schip moet een doelmatige verlichting zijn aangebracht voor :
  a) het verlichten van de reddingboten en de davits met hun toebehoren gedurende het gereed maken, vóór en tijdens het te water vieren, en het verlichten van het wateroppervlak ter plaatse waar de reddingboten worden gevierd totdat het te water brengen is voltooid;
  b) het verlichten van de plaats waar de reddingvlotten zijn geborgen.
  2. Aan boord van een schip moet tevens :
  a) een doelmatige verlichting zijn aangebracht van gangen, trappen en uitgangen, zodanig dat alle opvarenden gemakkelijk de plaatsen waar de reddingboten en reddingvlotten zijn opgesteld en te water worden gebracht, kunnen bereiken;
  b) de onafhankelijke elektrische noodkrachtbron vereist ingevolge artikel 47, 3, de onder a) van deze alinea genoemde lichtpunten en de verlichting voorgeschreven in 1 kunnen laten branden.
  3. Aan boord van elk schip :
  a) (i) moet bovendien ten minste één doelmatige ladder zijn aangebracht bij elk stel davits om de reddingboten te kunnen bereiken wanneer deze te water liggen;
  (ii) moeten voldoende doelmatige ladders aanwezig zijn om het bereiken van de reddingvlotten te vergemakkelijken wanneer deze te water liggen;
  (iii) moeten de onder (i) en (ii) bedoelde ladders van voldoende lengte zijn om aan de hoge zijde tot op het water te reiken indien het schip bij de geringste diepgang in zeewater een slagzij van 15° en een kop- of stuurlast van 10° heeft;
  (iv) moeten voor het veilig betreden van de onder (i) en (ii) bedoelde ladders handgrepen aan dek of andere doeltreffende middelen aanwezig zijn;
  b) moeten de nodige voorzorgen worden genomen om te voorkomen dat water uit het schip in de reddingboten of reddingvlotten stroomt.
  4. Aan boord van elk schip moeten middelen aanwezig zijn die op de brug in werking kunnen worden gesteld en waarmede de passagiers en de bemanning kunnen worden gewaarschuwd dat men op het punt staat het schip te verlaten.

Art.56. Voorzieningen in verband met het inschepen in reddingboten en reddingvlotten.
  1. Aan boord van elk schip moet een doelmatige verlichting zijn aangebracht voor :
  a) het verlichten van de reddingboten en de davits met hun toebehoren gedurende het gereed maken, vóór en tijdens het te water vieren, en het verlichten van het wateroppervlak ter plaatse waar de reddingboten worden gevierd totdat het te water brengen is voltooid;
  b) het verlichten van de plaats waar de reddingvlotten zijn geborgen.
  2. Aan boord van een schip moet tevens :
  a) een doelmatige verlichting zijn aangebracht van gangen, trappen en uitgangen, zodanig dat alle opvarenden gemakkelijk de plaatsen waar de reddingboten en reddingvlotten zijn opgesteld en te water worden gebracht, kunnen bereiken;
  b) de onafhankelijke elektrische noodkrachtbron vereist ingevolge artikel 47, 3, de onder a) van deze alinea genoemde lichtpunten en de verlichting voorgeschreven in 1 kunnen laten branden.
  3. Aan boord van elk schip :
  a) (i) moet bovendien ten minste één doelmatige ladder zijn aangebracht bij elk stel davits om de reddingboten te kunnen bereiken wanneer deze te water liggen;
  (ii) moeten voldoende doelmatige ladders aanwezig zijn om het bereiken van de reddingvlotten te vergemakkelijken wanneer deze te water liggen;
  (iii) moeten de onder (i) en (ii) bedoelde ladders van voldoende lengte zijn om aan de hoge zijde tot op het water te reiken indien het schip bij de geringste diepgang in zeewater een slagzij van 15° en een kop- of stuurlast van 10° heeft;
  (iv) moeten voor het veilig betreden van de onder (i) en (ii) bedoelde ladders handgrepen aan dek of andere doeltreffende middelen aanwezig zijn;
  b) moeten de nodige voorzorgen worden genomen om te voorkomen dat water uit het schip in de reddingboten of reddingvlotten stroomt.
  4. Aan boord van elk schip moeten middelen aanwezig zijn die op de brug in werking kunnen worden gesteld en waarmede de passagiers en de bemanning kunnen worden gewaarschuwd dat men op het punt staat het schip te verlaten.

Art. 58. Branddetectie- en brandbestrijdingsmiddelen, brandweeruitrusting, veiligheidslampen, ademhalingstoestellen.
  1. Aan boord van elk schip moeten middelen tot ontdekken en blussen van brand aanwezig zijn volgens de in bijlage V gegeven voorschriften.
  2. De brandbestrijdingsmiddelen, de brandweeruitrustingen, de ademhalingstoestellen en de veiligheidslampen moeten steeds in goede staat worden gehouden en steeds voor onmiddellijk gebruik gereed zijn en zodanig zijn geborgen dat zij te allen tijde gemakkelijk bereikbaar zijn.

Art.58. Branddetectie- en brandbestrijdingsmiddelen, brandweeruitrusting, veiligheidslampen, ademhalingstoestellen.
  1. Aan boord van elk schip moeten middelen tot ontdekken en blussen van brand aanwezig zijn volgens de in bijlage V gegeven voorschriften.
  2. De brandbestrijdingsmiddelen, de brandweeruitrustingen, de ademhalingstoestellen en de veiligheidslampen moeten steeds in goede staat worden gehouden en steeds voor onmiddellijk gebruik gereed zijn en zodanig zijn geborgen dat zij te allen tijde gemakkelijk bereikbaar zijn.

Art. 60. <KB 2002-03-11/42, art. 16, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002> Medische hulpverlening, handleiding
  Elk schip moet voldoen aan de voorschriften van het koninklijk besluit van 7 januari 1998 betreffende de medische hulpverlening aan boord van schepen [1 en het koninklijk besluit van 15 november 2021 inzake essentiële middelen aan boord van schepen]1.
  

Art. 61. Zeekaarten, enz.
  1. Aan boord van elk schip moeten, op een behoorlijke schaal de voor de te ondernemen reis nodige zeekaarten aanwezig zijn.
  2. Aan boord van elk schip moeten voorts aanwezig zijn :
  a) de voor de te ondernemen reis benodigde zeemansgidsen en lichtenlijsten;
  b) de voor de te ondernemen reis benodigde stroomatlassen of kaarten;
  c) het van kracht zijnde bericht aan zeevarenden n° 1;
  d) de nodige getijtafels en een zeemansalmanak van het lopende jaar;
  e) een parallelliniaal of een stel van 2 navigatiedriehoeken;
  f) 2 passers.
  3. Zeekaarten en boekwerken moeten in goede staat verkeren en worden bijgehouden aan de hand van berichten aan zeevarenden.
  Zeekaarten en boekwerken, die door gebruik of anderszins onleesbaar zijn geworden, dan wel door de uitgevers ervan vervallen zijn verklaard, worden geacht niet in goede staat te verkeren.

Art.61. Zeekaarten, enz.
  1. Aan boord van elk schip moeten, op een behoorlijke schaal de voor de te ondernemen reis nodige zeekaarten aanwezig zijn.
  2. Aan boord van elk schip moeten voorts aanwezig zijn :
  a) de voor de te ondernemen reis benodigde zeemansgidsen en lichtenlijsten;
  b) de voor de te ondernemen reis benodigde stroomatlassen of kaarten;
  c) het van kracht zijnde bericht aan zeevarenden n° 1;
  d) de nodige getijtafels en een zeemansalmanak van het lopende jaar;
  e) een parallelliniaal of een stel van 2 navigatiedriehoeken;
  f) 2 passers.
  3. Zeekaarten en boekwerken moeten in goede staat verkeren en worden bijgehouden aan de hand van berichten aan zeevarenden.
  Zeekaarten en boekwerken, die door gebruik of anderszins onleesbaar zijn geworden, dan wel door de uitgevers ervan vervallen zijn verklaard, worden geacht niet in goede staat te verkeren.

Art.62. Kompassen. 1. Aan boord van elk schip moet aanwezig zijn : een vast opgesteld magnetisch kompas van een goedgekeurd type waarop zowel kan worden gepeild als gestuurd.
  Op dit kompas hoeft alleen te kunnen worden gestuurd indien een naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) gelijkwaardig elektronisch middel tot plaatsbepaling van een goedgekeurd type aanwezig is. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. De opstelling van het kompas zal geschieden ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. Elk magnetisch kompas moet door een deskundige behoorlijk zijn gecompenseerd zoals voorgeschreven in bijlage XXI van het zeevaartinspectiereglement. De afwijkingen moeten worden opgetekend op een deviatiekaart die bij het kompas aanwezig dient te zijn.

Art.63. Nautische instrumenten, echolood.
  Aan boord van elk schip moet aanwezig zijn :
  a) een deugdelijk uurwerk;
  b) een deugdelijke kijker;
  c) een barometer gecontroleerd en goedgekeurd door een door (de aangestelde ambtenaar) bevoegd geachte deskundige; <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  d) een handlood met gemerkte lijn van voldoende lengte;
  e) een echolood, van een goedgekeurd type.

Art. 65. Lijst van reddingseinen, seinvlaggen.
  1. Op de brug moet een door (de aangestelde ambtenaar) vastgestelde lijst van reddingseinen aanwezig zijn. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. De seinvlaggen N en C dienen aan boord aanwezig te zijn.

Art. 66. Middelen ter voorkoming van aanvaringen.
  1. Aan boord van elk schip moeten de middelen voorgeschreven door de bepalingen ter voorkoming van aanvaringen op zee aanwezig zijn.
  2. De in 1 bedoelde middelen moeten voldoen aan de eisen gesteld in bijlage XIII van het zeevaartinspectiereglement.
  3. De in de bepalingen ter voorkoming van aanvaringen op zee voorgeschreven lantaarns moeten voor elektrisch licht zijn ingericht.
  Voor schepen die varen tussen zonsondergang en zonsopgang moeten bovendien een stel lantaarns met petroleumverlichting als reserve aan boord aanwezig zijn, tenzij de inrichting zodanig is, dat steeds op elektrische verlichting kan worden gerekend. Hieraan wordt geacht te zijn voldaan, indien de elektrische installatie ten behoeve van de navigatieverlichting voldoet aan het bepaalde in 4 van artikel 12 van bijlage VI van het zeevaartinspectiereglement. De lantaarns ingericht voor petroleumverlichting moeten vanaf dek kunnen worden gehesen, tenzij zij vandaar in de lantaarnbakken kunnen worden geplaatst.
  4. Een schip van minder dan 100 ton en waarvan de romp niet gebouwd is in metaal, moet voorzien zijn van een goedgekeurde radarreflector; deze moet ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) opgesteld zijn. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  5. Aan boord van elk schip dat de Belgische zeewateren bevaart, moeten bovendien de navigatiemiddelen aan boord zijn, die nodig zijn om aan de voorschriften van de ter plaatse geldende reglementen te kunnen voldoen.

Art.66. Middelen ter voorkoming van aanvaringen.
  1. Aan boord van elk schip moeten de middelen voorgeschreven door de bepalingen ter voorkoming van aanvaringen op zee aanwezig zijn.
  2. De in 1 bedoelde middelen moeten voldoen aan de eisen gesteld in bijlage XIII van het zeevaartinspectiereglement.
  3. De in de bepalingen ter voorkoming van aanvaringen op zee voorgeschreven lantaarns moeten voor elektrisch licht zijn ingericht.
  Voor schepen die varen tussen zonsondergang en zonsopgang moeten bovendien een stel lantaarns met petroleumverlichting als reserve aan boord aanwezig zijn, tenzij de inrichting zodanig is, dat steeds op elektrische verlichting kan worden gerekend. Hieraan wordt geacht te zijn voldaan, indien de elektrische installatie ten behoeve van de navigatieverlichting voldoet aan het bepaalde in 4 van artikel 12 van bijlage VI van het zeevaartinspectiereglement. De lantaarns ingericht voor petroleumverlichting moeten vanaf dek kunnen worden gehesen, tenzij zij vandaar in de lantaarnbakken kunnen worden geplaatst.
  4. Een schip van minder dan 100 ton en waarvan de romp niet gebouwd is in metaal, moet voorzien zijn van een goedgekeurde radarreflector; deze moet ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) opgesteld zijn. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  5. Aan boord van elk schip dat de Belgische zeewateren bevaart, moeten bovendien de navigatiemiddelen aan boord zijn, die nodig zijn om aan de voorschriften van de ter plaatse geldende reglementen te kunnen voldoen.

Art. 68. Deugdelijkheid van de niet-voorgeschreven uitrusting.
  De eigenaar van een schip moet kennis geven aan (de aangestelde ambtenaar) indien het schip wordt uitgerust met brandblusmiddelen, reddingmiddelen, veiligheidsmiddelen, hulpmiddelen bij de navigatie, al dan niet elektronische toestellen zijnde, hulpmiddelen ter voorkoming van aanvaringen en radioinrichtingen die niet in dit hoofdstuk zijn voorgeschreven. Voor zover het middelen of inrichtingen betreft die in dit besluit met name zijn genoemd, moeten zij voldoen aan alle daarvoor in dit besluit omschreven eisen en in deugdelijke toestand verkeren; voor zover zij niet met name zijn genoemd dienen zij naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) voor het doel geschikt te zijn en in deugdelijke toestand te verkeren. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Bovendien moeten elektronische hulpmiddelen bij de navigatie, die niet met name in dit besluit zijn vernoemd, voldoen aan de hiernavolgende algemene voorschriften :
  a) Bediening :
  (i) de afmetingen en de plaats van alle bedieningsknoppen moet zodanig zijn dat het mogelijk is op gemakkelijke wijze de normale regelingen uit te voeren. Ze moeten gemakkelijk te herkennen zijn;
  (ii) er moet een afdoende verlichting voorzien worden om de identificatie van de bedieningsknoppen en de aflezing van schermen en wijzerplaten te allen tijde mogelijk te maken.
  Tevens moet er een inrichting voorzien zijn die toelaat de intensiteit van de verlichting te verminderen.
  b) Energiebronnen :
  (i) de installatie moet blijven werken in overeenstemming met de van toepassing zijnde normen wanneer de elektrische voeding onderhevig is aan schommelingen welke normaal aan boord van een schip kunnen verwacht worden;
  (ii) de installatie moet beschermd zijn tegen de gevolgen van overdreven spanningen en stromen, overgangsverschijnselen en een accidentele omkering van de polariteit van de voeding;
  (iii) indien voorzieningen zijn getroffen om de installatie op meer dan één elektrische energiebron te laten werken, moeten inrichtingen worden ingebouwd om snel van een bron op een andere te kunnen overschakelen.
  c) Duurzaamheid en weerstand tegen klimatologische invloeden :
  De installatie moet ononderbroken kunnen werken onder de omstandigheden van zeegang, trillingen, vochtigheid en temperatuurschommelingen die kunnen voorkomen aan boord van het schip waarop de installatie is geplaatst.
  d) Storingen :
  (i) alle redelijke en praktische maatregelen dienen getroffen om elektromagnetische storing tussen de betrokken installatie en de andere installaties aan boord te onderdrukken en de oorzaken ervan uit te schakelen;
  (ii) lawaai van mechanische oorsprong, opgewekt in de verschillende onderdelen, moet beperkt worden om het waarnemen van geluiden, waarvan de veiligheid van het schip kan afhangen, niet te schaden;
  (iii) op ieder onderdeel van de installatie, dat gewoonlijk in de nabijheid van een magnetisch standaard- of stuurkompas wordt opgesteld, dient duidelijk de minimale veilige afstand te worden aangeduid waarop het ten opzichte van zulke kompassen mag geplaatst worden.
  e) Allerlei :
  (i) een installatie moet zodanig geconstrueerd en opgesteld worden dat ze gemakkelijk toegankelijk is voor inspectie en onderhoud. In de mate van het mogelijke dient toegang tot delen, die onder een gevaarlijke spanning staan, te worden verhinderd;
  (ii) de bevoegde bemanningsleden dienen over de nodige inlichtingen te beschikken om de installatie oordeelkundig te kunnen bedienen en te onderhouden;
  (iii) op de installatie dient uitwendig de naam van de fabrikant, het type en/of het reeksnummer te zijn aangeduid;
  (iv) de installatie dient zodanig te worden opgesteld dat ze in staat is aan de gestelde prestatienormen te voldoen.

  Elk ander schip, niet bestemd voor de lijnvisserij, moet worden bemand met een kapitein, een motorist en een matroos indien het aantal passagiers de 100 niet te boven gaat.
  b) Indien de motor niet vanop de brug kan bediend worden moet bovendien een assistent-motorist aanwezig zijn.
  c) (De aangestelde ambtenaar kan, gelet op het aantal passagiers, de inrichting, de uitrusting, de grootte van het schip en van zijn voortstuwingsinstallatie, een aanvulling voorschrijven van de bemanning of van de vereiste brevetten of vaarbevoegdheidsbewijzen indien hij zulks om veiligheidsredenen nodig acht.) <KB 2002-03-11/42, art. 18, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. (a) De kapitein dient houder te zijn van het volgens het STCW-Verdrag vereiste vaarbevoegdheidsbewijs, of [1 van het vaarbevoegdheidsbewijs voor schipper beperkt vaargebied of onbeperkt vaargebied]1.
  b) De motorist dient houder te zijn van het volgens het STCW-Verdrag vereiste vaarbevoegdheidsbewijs, of, indien het voortstuwingsvermogen minder dan 221 kW bedraagt [1 van het vaarbevoegdheidsbewijs voor motorist 221 kW]1, indien het voortstuwingsvermogen minder dan 750 kW bedraagt [1 van het vaarbevoegdheidsbewijs voor motorist 750 kW]1, en indien het voortstuwingsvermogen meer dan 750 kW bedraagt [1 van het vaarbevoegdheidsbewijs voor motorist onbeperkt voortstuwingsvermogen]1.
  c) De assistent motorist dient houder te zijn van het vaarbevoegdheidsbewijs van gezel van een machinekamerwacht volgens het STCW-Verdrag of [1 van het vaarbevoegdheidsbewijs voor motorist 221 kW]1.
  d) [1 Iedere matroos dient ten minste de basisopleiding in veiligheid voor elk bemanningslid op vissersvaartuigen te hebben gevolgd.]1
  e) De aangestelde ambtenaar kan aan een bemanningslid die voor een bepaalde functie geen houder is van een vaarbevoegdheidsbewijs, brevet, certificaat of getuigschrift, bedoeld in de bepalingen onder 3, a) , b) , c) en d) , een vergunning afleveren om toch in die functie te varen. De vergunning kan enkel worden afgeleverd als de betrokkene aantoont dat het niveau van zijn op zee gepresteerde dienst en van zijn kennis en zijn geschiktheid inzake het nautische en technische omgaan met het schip ten minste gelijkwaardig is aan de eisen die voor het bekomen van het vereiste vaarbevoegdheidsbewijs of certificaat worden gesteld.) <KB 2002-03-11/42, art. 18, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  4. (De kapitein en elk lid van de bemanning dienen houder te zijn van een toelating afgeleverd door de aangestelde ambtenaar waaruit blijkt dat voldaan is aan de artikelen 3 en 72;) <KB 2002-03-11/42, art. 17, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  (5. Aan boord van schepen die enkel varen in het zeegebied A1 dient ten minste één bemanningslid houder te zijn van het Beperkt certificaat van operator-GMDSS of van het CEPT Long Range Certificate.
  Aan boord van schepen die varen in het zeegebied A2 dienen ten minste twee bemanningsleden houder te zijn van het Algemeen certificaat van operator-GMDSS of van het CEPT Long Range Certificate.
  Aan boord van schepen die varen in de zeegebieden A3 en A4 dienen ten minste twee bemanningsleden houder te zijn van het Algemeen certificaat van operator-GMDSS.
  6. De aangestelde ambtenaar geeft voor elk schip een document inzake minimumbemanning af dat in overeenstemming is met de bepalingen onder 1, 2, 3, 4 en 5 en dat dient te beantwoorden aan het model dat opgenomen is in bijlage I.) <KB 2002-03-11/42, art. 18, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  

Art.69. Algemeen voorschrift.
  1. Elk schip moet voldoende bemand zijn met voor zijn taak berekend personeel, waarvan elk lid lichamelijk geschikt is voor de hem opgedragen werkzaamheden, één en ander in verband met de veiligheid van het schip.
  2. a) Ter nakoming van het in 1 gegeven voorschrift moet een schip bestemd voor de lijnvisserij zijn bemand met een kapitein en een aantal bemanningsleden zoals voorgeschreven in de hieronderstaande tabel :     aantal passagiers         0/60        61/80         81 of meer          

  Elk ander schip, niet bestemd voor de lijnvisserij, moet worden bemand met een kapitein, een motorist en een matroos indien het aantal passagiers de 100 niet te boven gaat.
  b) Indien de motor niet vanop de brug kan bediend worden moet bovendien een assistent-motorist aanwezig zijn.
  c) (De aangestelde ambtenaar kan, gelet op het aantal passagiers, de inrichting, de uitrusting, de grootte van het schip en van zijn voortstuwingsinstallatie, een aanvulling voorschrijven van de bemanning of van de vereiste brevetten of vaarbevoegdheidsbewijzen indien hij zulks om veiligheidsredenen nodig acht.) <KB 2002-03-11/42, art. 18, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. (a) De kapitein dient houder te zijn van het volgens het STCW-Verdrag vereiste vaarbevoegdheidsbewijs, of [1 van het vaarbevoegdheidsbewijs voor schipper beperkt vaargebied of onbeperkt vaargebied]1.
  b) De motorist dient houder te zijn van het volgens het STCW-Verdrag vereiste vaarbevoegdheidsbewijs, of, indien het voortstuwingsvermogen minder dan 221 kW bedraagt [1 van het vaarbevoegdheidsbewijs voor motorist 221 kW]1, indien het voortstuwingsvermogen minder dan 750 kW bedraagt [1 van het vaarbevoegdheidsbewijs voor motorist 750 kW]1, en indien het voortstuwingsvermogen meer dan 750 kW bedraagt [1 van het vaarbevoegdheidsbewijs voor motorist onbeperkt voortstuwingsvermogen]1.
  c) De assistent motorist dient houder te zijn van het vaarbevoegdheidsbewijs van gezel van een machinekamerwacht volgens het STCW-Verdrag of [1 van het vaarbevoegdheidsbewijs voor motorist 221 kW]1.
  d) [1 Iedere matroos dient ten minste de basisopleiding in veiligheid voor elk bemanningslid op vissersvaartuigen te hebben gevolgd.]1
  e) De aangestelde ambtenaar kan aan een bemanningslid die voor een bepaalde functie geen houder is van een vaarbevoegdheidsbewijs, brevet, certificaat of getuigschrift, bedoeld in de bepalingen onder 3, a) , b) , c) en d) , een vergunning afleveren om toch in die functie te varen. De vergunning kan enkel worden afgeleverd als de betrokkene aantoont dat het niveau van zijn op zee gepresteerde dienst en van zijn kennis en zijn geschiktheid inzake het nautische en technische omgaan met het schip ten minste gelijkwaardig is aan de eisen die voor het bekomen van het vereiste vaarbevoegdheidsbewijs of certificaat worden gesteld.) <KB 2002-03-11/42, art. 18, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  4. (De kapitein en elk lid van de bemanning dienen houder te zijn van een toelating afgeleverd door de aangestelde ambtenaar waaruit blijkt dat voldaan is aan de artikelen 3 en 72;) <KB 2002-03-11/42, art. 17, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  (5. Aan boord van schepen die enkel varen in het zeegebied A1 dient ten minste één bemanningslid houder te zijn van het Beperkt certificaat van operator-GMDSS of van het CEPT Long Range Certificate.
  Aan boord van schepen die varen in het zeegebied A2 dienen ten minste twee bemanningsleden houder te zijn van het Algemeen certificaat van operator-GMDSS of van het CEPT Long Range Certificate.
  Aan boord van schepen die varen in de zeegebieden A3 en A4 dienen ten minste twee bemanningsleden houder te zijn van het Algemeen certificaat van operator-GMDSS.
  6. De aangestelde ambtenaar geeft voor elk schip een document inzake minimumbemanning af dat in overeenstemming is met de bepalingen onder 1, 2, 3, 4 en 5 en dat dient te beantwoorden aan het model dat opgenomen is in bijlage I.) <KB 2002-03-11/42, art. 18, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  

Art. 72. Certificaten van lichamelijke geschiktheid.
  1. Elk lid van de bemanning moet in het bezit zijn van een certificaat waaruit blijkt dat hij lichamelijk geschikt is voor de hem opgedragen werkzaamheden.
  2. De personen, aan wie aan boord het houden van uitkijk in zee wordt opgedragen, of aan wie de wacht op de brug, of in de machinekamer wordt toevertrouwd, moeten in het bezit zijn van certificaten, inhoudende dat zij de hiervoor nodige gehoor- en gezichtsscherpte en kleurenonderscheidingsvermogen bezitten.
  3. Deze certificaten worden opgemaakt en afgegeven volgens de eisen op de geneeskundige keuringen, voor visserijbemanningen, in het zeevaartinspectiereglement gesteld.
  4. Indien korte tijd voor het vertrek van een schip de bemanning moet worden aangevuld, kan aan personen, die niet in het bezit zijn van certificaten, in 1 en 2 bedoeld, daartoe vergunning worden verleend voor een enkele reis, door (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  5. (De aangestelde ambtenaar) mag zich tegen de inscheping verzetten van elk lid van de bemanning waarvan de gezondheidstoestand een gevaar voor de andere ingescheepte personen kan opleveren. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.72. Certificaten van lichamelijke geschiktheid.
  1. Elk lid van de bemanning moet in het bezit zijn van een certificaat waaruit blijkt dat hij lichamelijk geschikt is voor de hem opgedragen werkzaamheden.
  2. De personen, aan wie aan boord het houden van uitkijk in zee wordt opgedragen, of aan wie de wacht op de brug, of in de machinekamer wordt toevertrouwd, moeten in het bezit zijn van certificaten, inhoudende dat zij de hiervoor nodige gehoor- en gezichtsscherpte en kleurenonderscheidingsvermogen bezitten.
  3. Deze certificaten worden opgemaakt en afgegeven volgens de eisen op de geneeskundige keuringen, voor visserijbemanningen, in het zeevaartinspectiereglement gesteld.
  4. Indien korte tijd voor het vertrek van een schip de bemanning moet worden aangevuld, kan aan personen, die niet in het bezit zijn van certificaten, in 1 en 2 bedoeld, daartoe vergunning worden verleend voor een enkele reis, door (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  5. (De aangestelde ambtenaar) mag zich tegen de inscheping verzetten van elk lid van de bemanning waarvan de gezondheidstoestand een gevaar voor de andere ingescheepte personen kan opleveren. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 74. Aantal passagiers.
  Aan boord van een schip bestemd voor de lijnvisserij mag het grootste aantal passagiers niet meer bedragen dan 2 per meter lengte over alles van het schip.
  Aan boord van ieder ander schip wordt het grootste aantal toegelaten passagiers berekend op 2,25 passagiers per m2 vrije oppervlakte.

Art. 75. Schuilplaats en vrije oppervlakte aan dek in de buitenlucht.
  1. Een overdekte schuilplaats is vereist welke voldoende bescherming geeft tegen overslaande zeeën.
  2. Een zitplaats moet voorzien zijn voor elke passagier.
  3. (De schuilplaatsen of ruimten voor passagiers bestemd, mogen geen hoogte hebben van minder dan 1,90 m.) <KB 2002-03-11/42, art. 20, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  4. De vrije oppervlakte aan dek in de buitenlucht moet voldoende zijn.
  5. Geen passagiersverblijven noch schuilplaatsen mogen onder de waterlijn zijn gelegen.

Art.74. Aantal passagiers.
  Aan boord van een schip bestemd voor de lijnvisserij mag het grootste aantal passagiers niet meer bedragen dan 2 per meter lengte over alles van het schip.
  Aan boord van ieder ander schip wordt het grootste aantal toegelaten passagiers berekend op 2,25 passagiers per m2 vrije oppervlakte.

Art. 77. Closets. 1. Voor 60 of minder passagiers moeten 2 closets beschikbaar zijn, voor elk volgend 60-tal of gedeelte daarvan één closet meer.
  Deze closets moeten in closets voor mannen en voor vrouwen zijn verdeeld.
  2. De closets moeten voorzien zijn van een krachtige doorspoeling.
  De closets en andere sanitaire installaties, moeten op afdoende wijze van de verblijven zijn gescheiden, goed geventileerd en verder behoorlijk zijn ingericht en verlicht, zodat zij gemakkelijk schoon te houden zijn.
  3. Aan boord van schepen bestemd voor reizen van korte duur mag het aantal closets zoals vereist in 1 worden verminderd volgens het oordeel van (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.77. Closets. 1. Voor 60 of minder passagiers moeten 2 closets beschikbaar zijn, voor elk volgend 60-tal of gedeelte daarvan één closet meer.
  Deze closets moeten in closets voor mannen en voor vrouwen zijn verdeeld.
  2. De closets moeten voorzien zijn van een krachtige doorspoeling.
  De closets en andere sanitaire installaties, moeten op afdoende wijze van de verblijven zijn gescheiden, goed geventileerd en verder behoorlijk zijn ingericht en verlicht, zodat zij gemakkelijk schoon te houden zijn.
  3. Aan boord van schepen bestemd voor reizen van korte duur mag het aantal closets zoals vereist in 1 worden verminderd volgens het oordeel van (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.78. Onverminderd de verplichtingen en voorschriften in de voorgaande hoofdstukken van het besluit bepaald, moeten door de eigenaar en de kapitein, meer in het bijzonder de hierna volgende bepalingen nageleefd worden.

Art. 80. Droogzetten.
  De eigenaar van een schip is verplicht zorg te dragen dat het schip overeenkomstig het bepaalde in artikel 9 wordt drooggezet.

Art. 81. Bemanning. De (eigenaar) is verplicht zorg te dragen dat een voldoende bemanning, in aantal, hoedanigheid en geschiktheid, overeenkomstig de voorschriften van hoofdstuk VI, wordt ingescheept. <KB 2002-03-11/42, art. 21, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 82. Passagiers. De kapitein is verplicht zorg te dragen dat het aantal ingescheepte passagiers het toegelaten aantal niet te boven gaat.

Art.81. Bemanning. De (eigenaar) is verplicht zorg te dragen dat een voldoende bemanning, in aantal, hoedanigheid en geschiktheid, overeenkomstig de voorschriften van hoofdstuk VI, wordt ingescheept. <KB 2002-03-11/42, art. 21, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 84. Alarmrol en instructies voor noodgevallen.
  1. De kapitein van een schip is verplicht zorg te dragen dat vóór het ondernemen van een reis een alarmrol is samengesteld.
  2. Aan ieder lid van de bemanning moeten de speciale taken worden toegewezen welke het in geval van nood dient uit te voeren.
  3. Op de alarmrol moeten de speciale taken, bedoeld in 2 worden vermeld; in het bijzonder moet worden aangeduid naar welke plaats ieder lid van de bemanning zich moet begeven en de taken welke hij zal hebben te verrichten.
  4. De alarmrol moet opgemaakt zijn op een door (de aangestelde ambtenaar) goedgekeurde wijze. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  5. De alarmrol moet samengesteld zijn vóór het vertrek van het schip.

Art. 85. Reddingmiddelen.
  De kapitein is verplicht zorg te dragen, dat bij de aanvang van en gedurende de reis :
  a) alle reddingmiddelen steeds in goede staat en voor onmiddellijk gebruik gereed zijn;
  b) alle bewegende delen als lieren, davits, kranen, klampen en dergelijke, vrij van roest en goed gangbaar zijn.

Art. 86. Voorzorgsmaatregelen tegen brand. Brandronde.
  De kapitein is verplicht zorg te dragen dat :
  a) een doelmatige rondedienst wordt onderhouden om elk begin van brand zo spoedig mogelijk te kunnen ontdekken;
  b) alle brandontdekkingsmiddelen en -bestrijdingsmiddelen steeds in goede staat en voor onmiddellijk gebruik gereed zijn;
  c) de brandslangen alleen worden gebruikt voor brandblusdoeleinden, voor het beproeven van de brandblusinrichting of bij oefeningen en inspecties;
  d) de brandslangen telkenmale na verloop van ten hoogste zes maanden worden beproefd, tenzij uit een grondige inspectie blijkt dat ze nog in goede staat zijn;
  e) de vulling van elk gascilinder, deel uitmakende van een installatie voor brandbestrijding door middel van verstikkend gas telkenmale na verloop van ten hoogste twaalf maanden door weging of op andere wijze wordt gecontroleerd en elke cilinder op de persdruk en binnen de termijnen voorgeschreven door het algemeen reglement voor de arbeidsbescherming, wordt beproefd;
  f) de voortstuwingsruimten, andere ruimten voor machines en de kombuizen, behoorlijk worden schoongehouden en worden vrijgehouden van olieresten, lekolie, met olie doordrenkt poetskatoen en dergelijke verontreinigingen;
  g) blikken en flessen, die brandbare vloeistoffen bevatten, op een veilige plaats, verwijderd van kombuizen en plaatsen waar open vuur wordt gebezigd, zodanig worden geborgen, dat zij bij een zware schok niet omvallen of brand veroorzaken en dat olie- en kaarslantaarns zodanig worden vastgezet en geborgd, dat zij bij een zware schok niet omvallen of losraken.

Art. 87. Sluiten van waterdichte deuren, patrijspoorten, luiken, enz.
  1. De kapitein is verplicht zorg te dragen dat :
  a) de waterdichte deuren gedurende de reis zijn gesloten, tenzij deze uit hoofde van de behoeften van de dienst noodzakelijk geopend moeten blijven, in welk geval maatregelen moeten worden genomen, dat zij te allen tijde onmiddellijk kunnen worden gesloten;
  b) patrijspoorten die gedurende de reis niet bereikbaar zijn, vóór het schip de haven of rede verlaat, behoorlijk met hun blinden zijn gesloten en geborgd;
  c) luikopeningen op blootgestelde dekken tijdens de reis doelmatig gesloten en geborgd zijn.

Art.86. Voorzorgsmaatregelen tegen brand. Brandronde.
  De kapitein is verplicht zorg te dragen dat :
  a) een doelmatige rondedienst wordt onderhouden om elk begin van brand zo spoedig mogelijk te kunnen ontdekken;
  b) alle brandontdekkingsmiddelen en -bestrijdingsmiddelen steeds in goede staat en voor onmiddellijk gebruik gereed zijn;
  c) de brandslangen alleen worden gebruikt voor brandblusdoeleinden, voor het beproeven van de brandblusinrichting of bij oefeningen en inspecties;
  d) de brandslangen telkenmale na verloop van ten hoogste zes maanden worden beproefd, tenzij uit een grondige inspectie blijkt dat ze nog in goede staat zijn;
  e) de vulling van elk gascilinder, deel uitmakende van een installatie voor brandbestrijding door middel van verstikkend gas telkenmale na verloop van ten hoogste twaalf maanden door weging of op andere wijze wordt gecontroleerd en elke cilinder op de persdruk en binnen de termijnen voorgeschreven door het algemeen reglement voor de arbeidsbescherming, wordt beproefd;
  f) de voortstuwingsruimten, andere ruimten voor machines en de kombuizen, behoorlijk worden schoongehouden en worden vrijgehouden van olieresten, lekolie, met olie doordrenkt poetskatoen en dergelijke verontreinigingen;
  g) blikken en flessen, die brandbare vloeistoffen bevatten, op een veilige plaats, verwijderd van kombuizen en plaatsen waar open vuur wordt gebezigd, zodanig worden geborgen, dat zij bij een zware schok niet omvallen of brand veroorzaken en dat olie- en kaarslantaarns zodanig worden vastgezet en geborgd, dat zij bij een zware schok niet omvallen of losraken.

Art. 89. Elektrische inrichtingen.
  De kapitein is verplicht zodanige maatregelen te nemen dat :
  a) in vochtige ruimten en in ruimten met ontploffingsgevaar geen werkzaamheden aan ongeïsoleerde delen van de elektrische installatie worden uitgevoerd, zolang deze onder spanning staan;
  b) in ruimten met ontploffingsgevaar geen werkzaamheden geschieden, waarbij vonkvorming kan optreden en werkzaamheden aan machines, toestellen, transformatoren, schakel- en verdeelinrichtingen, lamparmaturen en leidingen met toebehoren slechts plaatsvinden nadat het desbetreffende gedeelte der installatie spanningloos is gemaakt;
  c) in andere dan onder a) genoemde ruimten slechts werkzaamheden aan blanke, of daarmede gelijk te stellen, onder spanning staande delen van de elektrische installatie worden uitgevoerd, indien voor de veiligheid van het schip dringende redenen aanwezig zijn om deze onder spanning te verrichten, mits :
  1° alle zich in de nabijheid bevindende metalen delen deugdelijk tegen aanraking zijn beschermd;
  2° de metalen delen van de bij de werkzaamheden benodigde gereedschap zover mogelijk deugdelijk zijn geïsoleerd;
  3° zij die de werkzaamheden uitvoeren, zich op een deugdelijk isolerende laag bevinden;
  4° voor zover dit in verband met de plaats en de omstandigheden nodig is, duidelijk leesbare waarschuwingen zijn aangebracht om te voorkomen dat aan een niet met de werkzaamheden belaste persoon een ongeval overkomt;
  d) werkzaamheden in de nabijheid van blanke, of daarmede gelijk te stellen delen, van de elektrische installatie slechts geschieden, indien deze spanningloos zijn gemaakt, tenzij dit om bedrijfstechnische redenen niet mogelijk is, in welk geval alle maatregelen moeten zijn genomen, die een veilig verloop van de arbeid kunnen waarborgen;
  e) bij voeding van het scheepsnet of een gedeelte daarvan vanaf de wal, geen spanningen en stroomsoorten en bij draaistroom bovendien geen frequenties en volgorden der fazen, waarvoor de elektrische installatie aan boord niet geschikt is, worden gebezigd;
  f) dat isolatiefouten in de elektrische installatie zo spoedig mogelijk worden verholpen;
  g) dat de noodkrachtbron en de tijdelijke noodkrachtbron, indien aanwezig, zomede de automatische inrichtingen van de noodinstallatie wekelijks worden beproefd;
  h) dat de noodverlichting maandelijks wordt beproefd.

Art.88. Opleiding van de bemanning.
  1. (De eigenaar eist dat de zeevarenden, na hun aanstelling op hun schepen, vertrouwd worden gemaakt met hun specifieke taken en met alle regelingen, installaties, uitrusting, procedures en kenmerken van het schip die verband houden met hun taken onder normale omstandigheden of in noodsituaties en dat de voltallige bemanning in een noodsituatie en bij het vervullen van functies die van vitaal belang zijn voor de veiligheid of voor het voorkomen of verminderen van verontreiniging, haar werkzaamheden doelmatig kan coördineren overeenkomstig richtlijn 98/35/EG van de Raad van de Europese Unie van 25 mei 1998 tot wijziging van richtlijn 94/58/EG inzake het minimumopleidingsniveau van zeevarenden.
  De kapitein ziet erop toe dat regelmatig oefeningen schip verlaten en brandbestrijden worden gehouden.) <KB 2002-03-11/42, art. 22, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. De kapitein is verplicht zorg te dragen dat aan de bemanning met het oog op het bepaalde in voorgaande alinea de nodige onderrichtingen worden gegeven en dat zij degelijk wordt geoefend.

Art.89. Elektrische inrichtingen.
  De kapitein is verplicht zodanige maatregelen te nemen dat :
  a) in vochtige ruimten en in ruimten met ontploffingsgevaar geen werkzaamheden aan ongeïsoleerde delen van de elektrische installatie worden uitgevoerd, zolang deze onder spanning staan;
  b) in ruimten met ontploffingsgevaar geen werkzaamheden geschieden, waarbij vonkvorming kan optreden en werkzaamheden aan machines, toestellen, transformatoren, schakel- en verdeelinrichtingen, lamparmaturen en leidingen met toebehoren slechts plaatsvinden nadat het desbetreffende gedeelte der installatie spanningloos is gemaakt;
  c) in andere dan onder a) genoemde ruimten slechts werkzaamheden aan blanke, of daarmede gelijk te stellen, onder spanning staande delen van de elektrische installatie worden uitgevoerd, indien voor de veiligheid van het schip dringende redenen aanwezig zijn om deze onder spanning te verrichten, mits :
  1° alle zich in de nabijheid bevindende metalen delen deugdelijk tegen aanraking zijn beschermd;
  2° de metalen delen van de bij de werkzaamheden benodigde gereedschap zover mogelijk deugdelijk zijn geïsoleerd;
  3° zij die de werkzaamheden uitvoeren, zich op een deugdelijk isolerende laag bevinden;
  4° voor zover dit in verband met de plaats en de omstandigheden nodig is, duidelijk leesbare waarschuwingen zijn aangebracht om te voorkomen dat aan een niet met de werkzaamheden belaste persoon een ongeval overkomt;
  d) werkzaamheden in de nabijheid van blanke, of daarmede gelijk te stellen delen, van de elektrische installatie slechts geschieden, indien deze spanningloos zijn gemaakt, tenzij dit om bedrijfstechnische redenen niet mogelijk is, in welk geval alle maatregelen moeten zijn genomen, die een veilig verloop van de arbeid kunnen waarborgen;
  e) bij voeding van het scheepsnet of een gedeelte daarvan vanaf de wal, geen spanningen en stroomsoorten en bij draaistroom bovendien geen frequenties en volgorden der fazen, waarvoor de elektrische installatie aan boord niet geschikt is, worden gebezigd;
  f) dat isolatiefouten in de elektrische installatie zo spoedig mogelijk worden verholpen;
  g) dat de noodkrachtbron en de tijdelijke noodkrachtbron, indien aanwezig, zomede de automatische inrichtingen van de noodinstallatie wekelijks worden beproefd;
  h) dat de noodverlichting maandelijks wordt beproefd.

Art. 92. Kompassen. 1. De kapitein is verplicht zorg te dragen dat de fouten van elk magnetisch kompas éénmaal per jaar door een bevoegd persoon bedoeld in artikel 62, worden geverifieerd. Bovendien is de kapitein verplicht hercompensatie door een bevoegd persoon als bovenbedoeld te doen plaats vinden, telkenmale wanneer zich omstandigheden hebben voorgedaan die van invloed kunnen zijn op de gevonden fouten.
  2. De kapitein is verplicht zorg te dragen dat bij elk magnetisch kompas een deviatiekaart aanwezig is.

Art. 93. Roercommando.
  De kapitein is verplicht de bevelen aan de roerganger in rechtstreekse zin te geven en te doen geven, zodat bij vooruitgaande beweging van het schip en vooruitwerkende machines bij het gevolg geven aan het commando stuurboord, het voorschip naar stuurboord, en bij het gevolg geven aan het commando bakboord, het voorschip naar bakboord gaat.

Art.92. Kompassen. 1. De kapitein is verplicht zorg te dragen dat de fouten van elk magnetisch kompas éénmaal per jaar door een bevoegd persoon bedoeld in artikel 62, worden geverifieerd. Bovendien is de kapitein verplicht hercompensatie door een bevoegd persoon als bovenbedoeld te doen plaats vinden, telkenmale wanneer zich omstandigheden hebben voorgedaan die van invloed kunnen zijn op de gevonden fouten.
  2. De kapitein is verplicht zorg te dragen dat bij elk magnetisch kompas een deviatiekaart aanwezig is.

Art.93. Roercommando.
  De kapitein is verplicht de bevelen aan de roerganger in rechtstreekse zin te geven en te doen geven, zodat bij vooruitgaande beweging van het schip en vooruitwerkende machines bij het gevolg geven aan het commando stuurboord, het voorschip naar stuurboord, en bij het gevolg geven aan het commando bakboord, het voorschip naar bakboord gaat.

Art. 96. Alarm-, nood- en spoedseinen.
  De kapitein is verplicht zorg te dragen, dat ten aanzien van alarm-, nood- en spoedseinen de volgende regelen in acht worden genomen :
  a) slechts hij is bevoegd bevel te geven tot het gebruik van de in dit artikel genoemde seinen;
  b) het alarmsein mag slechts worden gebruikt om aan te kondigen :
  1° dat een noodoproep of -bericht zal volgen;
  2° dat een bericht betreffende "man over boord" zal volgen, doch uitsluitend als hulp van andere schepen wordt verlangd en deze niet op afdoende wijze kan worden verkregen door het uitzenden van het spoedsein alleen;
  c) het noodsein mag slechts worden gebruikt, indien het schip in ernstig en dreigend gevaar verkeert en onmiddellijk hulp nodig heeft;
  d) het spoedsein mag slechts worden gebruikt indien het schip een zeer dringend bericht heeft over te brengen betreffende de veiligheid van een schip, vliegtuig of ander middel van vervoer, of de veiligheid van een persoon;
  e) de radiotelegrafische en radiotelefonische alarm-, nood- en spoedseinen en de daarop volgende nood- en spoedberichten, moeten worden uitgezonden op de wijze als voorgeschreven in het radioreglement;
  f) het annuleren van radiotelegrafische en radiotelefonische nood- en spoedberichten dient te geschieden op de wijze als aangegeven in het radioreglement;
  g) het gebruik van enig noodsein anders dan om aan te geven, dat een schip in ernstig en dreigend gevaar verkeert en onmiddellijk hulp nodig heeft, evenals met een noodsein kan worden verward, is verboden;
  h) geen enkele bepaling van het radioreglement kan een beletsel zijn, dat een in nood verkerend schip van alle middelen, waarover het beschikt, gebruik maakt om de aandacht te trekken, zijn plaats bekend te maken en hulp te verkrijgen.

Art. 97. Verplichtingen en procedure aangaande noodberichten.
  1. Onverminderd de toepassing van het van kracht zijnde internationaal verdrag tot het vaststellen van enige eenvormige regelen betreffende hulp en berging, en van het Tucht- en Strafwetboek voor de koopvaardij en de zeevisserij, gelden de regelen vervat in 2 tot en met 5.
  2. De kapitein van een zich op zee bevindend schip die onverschillig uit welke bron een sein ontvangt dat aangeeft dat een schip, een vliegtuig of daartoe behorende sloepen of vlotten in nood verkeren, is verplicht met de meeste spoed de in nood verkerende personen ter hulp te komen en hen daarvan zo mogelijk te verwittigen. Hij is van deze verplichtingen ontheven indien hij daartoe niet in staat is, of, gezien de bijzondere omstandigheden van het geval, hulpverlening niet redelijk of onnodig acht, dan wel, volgens het bepaalde in 4 en 5.
  3. De kapitein van een in nood verkerend schip heeft het recht om, na de kapiteins van de schepen, die zijn oproep om hulp hebben beantwoord, voor zover dit mogelijk is te hebben geraadpleegd, één of meer dezer schepen, welke hij het meest geschikt acht om hulp te verlenen, daartoe op te vorderen.
  De kapitein van elk opgevorderd schip is verplicht aan de opvordering te voldoen door zich met de grootst mogelijke snelheid ter hulpverlening naar de in nood verkerende personen te begeven.
  4. De kapitein is ontheven van de verplichting hem in 2 opgelegd, zodra hij verneemt dat één of meer schepen, andere dan het zijne, opgevorderd zijn en aan de opvordering gevolg geven.
  5. De kapitein is ontheven van de hem in 2 en in het tweede lid van 3 opgelegde verplichtingen, indien hem door een schip, dat de in nood verkerende personen heeft bereikt, wordt medegedeeld dat hulpverlening niet langer nodig is.

Art.96. Alarm-, nood- en spoedseinen.
  De kapitein is verplicht zorg te dragen, dat ten aanzien van alarm-, nood- en spoedseinen de volgende regelen in acht worden genomen :
  a) slechts hij is bevoegd bevel te geven tot het gebruik van de in dit artikel genoemde seinen;
  b) het alarmsein mag slechts worden gebruikt om aan te kondigen :
  1° dat een noodoproep of -bericht zal volgen;
  2° dat een bericht betreffende "man over boord" zal volgen, doch uitsluitend als hulp van andere schepen wordt verlangd en deze niet op afdoende wijze kan worden verkregen door het uitzenden van het spoedsein alleen;
  c) het noodsein mag slechts worden gebruikt, indien het schip in ernstig en dreigend gevaar verkeert en onmiddellijk hulp nodig heeft;
  d) het spoedsein mag slechts worden gebruikt indien het schip een zeer dringend bericht heeft over te brengen betreffende de veiligheid van een schip, vliegtuig of ander middel van vervoer, of de veiligheid van een persoon;
  e) de radiotelegrafische en radiotelefonische alarm-, nood- en spoedseinen en de daarop volgende nood- en spoedberichten, moeten worden uitgezonden op de wijze als voorgeschreven in het radioreglement;
  f) het annuleren van radiotelegrafische en radiotelefonische nood- en spoedberichten dient te geschieden op de wijze als aangegeven in het radioreglement;
  g) het gebruik van enig noodsein anders dan om aan te geven, dat een schip in ernstig en dreigend gevaar verkeert en onmiddellijk hulp nodig heeft, evenals met een noodsein kan worden verward, is verboden;
  h) geen enkele bepaling van het radioreglement kan een beletsel zijn, dat een in nood verkerend schip van alle middelen, waarover het beschikt, gebruik maakt om de aandacht te trekken, zijn plaats bekend te maken en hulp te verkrijgen.

Art.97. Verplichtingen en procedure aangaande noodberichten.
  1. Onverminderd de toepassing van het van kracht zijnde internationaal verdrag tot het vaststellen van enige eenvormige regelen betreffende hulp en berging, en van het Tucht- en Strafwetboek voor de koopvaardij en de zeevisserij, gelden de regelen vervat in 2 tot en met 5.
  2. De kapitein van een zich op zee bevindend schip die onverschillig uit welke bron een sein ontvangt dat aangeeft dat een schip, een vliegtuig of daartoe behorende sloepen of vlotten in nood verkeren, is verplicht met de meeste spoed de in nood verkerende personen ter hulp te komen en hen daarvan zo mogelijk te verwittigen. Hij is van deze verplichtingen ontheven indien hij daartoe niet in staat is, of, gezien de bijzondere omstandigheden van het geval, hulpverlening niet redelijk of onnodig acht, dan wel, volgens het bepaalde in 4 en 5.
  3. De kapitein van een in nood verkerend schip heeft het recht om, na de kapiteins van de schepen, die zijn oproep om hulp hebben beantwoord, voor zover dit mogelijk is te hebben geraadpleegd, één of meer dezer schepen, welke hij het meest geschikt acht om hulp te verlenen, daartoe op te vorderen.
  De kapitein van elk opgevorderd schip is verplicht aan de opvordering te voldoen door zich met de grootst mogelijke snelheid ter hulpverlening naar de in nood verkerende personen te begeven.
  4. De kapitein is ontheven van de verplichting hem in 2 opgelegd, zodra hij verneemt dat één of meer schepen, andere dan het zijne, opgevorderd zijn en aan de opvordering gevolg geven.
  5. De kapitein is ontheven van de hem in 2 en in het tweede lid van 3 opgelegde verplichtingen, indien hem door een schip, dat de in nood verkerende personen heeft bereikt, wordt medegedeeld dat hulpverlening niet langer nodig is.

Art.98. Kennisgeving averijen en ongevallen.
  (1. De kapitein is verplicht om over alle voorvallen overkomen aan de passagiers, het schip of de onderdelen ervan verslag uit te brengen bij de met de politie te water belaste overheid van de federale politie. Ter staving van de aangehaalde feiten dienen de logboeken of uittreksels ervan onmiddellijk te worden overgelegd. Een afschrift van het verslag wordt onverwijld overgemaakt aan de dienst belast met de scheepvaartcontrole.) <KB 1999-05-03/88, art. 19, 002; Inwerkingtreding : 01-04-1999>
  2. Indien de kapitein in elk ander dan in 1 bedoeld geval, vaststelt dat de voorwaarden van dit besluit niet zijn vervuld, is hij verplicht dit onmiddellijk ter kennis te brengen van (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.99. Dagboeken. 1. De kapitein is verplicht onder zijn toezicht een dagboek te laten houden en te bewaren. Dit boek wordt door de dienst van de (scheepvaartcontrole) genummerd en geparafeerd. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. De kapitein is verplicht, behoudens hetgeen betreffende het houden van een scheepsdagboek in het Wetboek van koophandel is bepaald, in het scheeps- of machinedagboek, naargelang van het geval, aantekening te doen houden :
  a) van de dagelijkse peilingen van tanks, kofferdammen en vullings;
  b) in voorkomende gevallen, van de redenen waarom hij in nood verkerende personen niet ter hulp gekomen is;
  c) van de beproeving van de elektrische noodverlichting;
  d) van de controle van de vulling der gascilinders deel uitmakend van de vast aangebrachte brandblusinstallatie met verstikkend gas, alsmede van het persen van die cilinders;
  e) alle gegevens omtrent bemanning, passagiers, weersomstandigheden en bestemming van iedere reis.

Art. 102. Brandweerplannen.
  De kapitein is verplicht zorg te dragen dat de brandweerplannen, voorgeschreven in artikel 38, permanent aan boord zijn opgehangen op een daarvoor in aanmerking komende plaats, en dat ze steeds zorgvuldig worden bijgehouden en iedere wijziging zonder verwijl er wordt in aangetekend. Eveneens zal hij ervoor zorgen dat, van de instructies bedoeld in 3 van artikel 12 van bijlage IV één exemplaar op een toegankelijke plaats aan boord beschikbaar is.

Art. 103. Vrijstellingen.
  1. (De aangestelde ambtenaar) kan, voor elk bijzonder geval, vrijstelling verlenen van de toepassing van één of meer voorschriften van dit besluit voor zover die vrijstelling voor schip en opvarenden geen gevaar oplevert. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. (Die vrijstellingen mogen niet afwijken van de voorschriften van de internationale verdragen en van richtlijn 98/18/EG van de Raad van de Europese Unie van 17 maart 1998 inzake veiligheidsvoorschriften en -normen voor passagiersschepen.) <KB 2002-03-11/42, art. 23, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. (De aangestelde ambtenaar) brengt binnen acht dagen aan de Minister verslag uit met nauwkeurige opgave van het onderwerp van de vrijstelling en van de bijzondere redenen of omstandigheden die de vrijstelling wettigen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 104. Gevallen van overmacht.
  1. Indien één of meer voorschriften van dit besluit niet van toepassing zijn op een schip op het tijdstip dat het zijn reis onderneemt, worden zij daarop niet van toepassing door het feit alleen dat die reis wordt gewijzigd ten gevolge van slecht weer of een ander geval van overmacht.
  2. Voor het beoordelen van de vraag of een bepaling van dit besluit al dan niet op een schip van toepassing is, wordt geen rekening gehouden met de personen die zich aan boord bevinden tengevolge van een geval van overmacht of tengevolge van de wettelijke verplichting waarin de kapitein zich heeft bevonden om schipbreukelingen of andere personen te vervoeren.

Art.103. Vrijstellingen.
  1. (De aangestelde ambtenaar) kan, voor elk bijzonder geval, vrijstelling verlenen van de toepassing van één of meer voorschriften van dit besluit voor zover die vrijstelling voor schip en opvarenden geen gevaar oplevert. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. (Die vrijstellingen mogen niet afwijken van de voorschriften van de internationale verdragen en van richtlijn 98/18/EG van de Raad van de Europese Unie van 17 maart 1998 inzake veiligheidsvoorschriften en -normen voor passagiersschepen.) <KB 2002-03-11/42, art. 23, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. (De aangestelde ambtenaar) brengt binnen acht dagen aan de Minister verslag uit met nauwkeurige opgave van het onderwerp van de vrijstelling en van de bijzondere redenen of omstandigheden die de vrijstelling wettigen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 106. Overgangsbepalingen.
  Dit besluit is van toepassing op de schepen waarvan de kiel werd gelegd vóór de datum waarop dit besluit in werking treedt, hierna bestaande schepen genoemd.
  Nochtans :
  a) op bestaande schepen die varen in de zone bedoeld in artikel 3, zijn de bepalingen betreffende de bouw en de inrichting slechts van toepassing indien het redelijk is die bepalingen op te leggen.
  Er zullen voor die schepen geen dure of veel tijd vergende verbouwingen of aanvullingen worden opgelegd wanneer de verbouwingen en installaties buiten verhouding zijn tot de werkelijke voordelen welke zij zouden kunnen bieden. De verbeteringen zullen beperkt blijven tot hetgeen mogelijk en redelijk is met het oog op een grotere veiligheid en betere accommodatie;
  b) voor bestaande schepen die na de inwerkingtreding van dit besluit zullen worden ingezet voor de vaart in de zone bedoeld in artikel 3, of zullen worden verbouwd met het oog op die vaart, kan (de aangestelde ambtenaar) vrijstelling verlenen van de uitvoering van de bepalingen van bijlage II betreffende de waterdichte indeling, wanneer die uitvoering moeilijk te verwezenlijken is of het weinig redelijk is ze op te leggen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.105. Algemene aanwijzingen en voorschriften.
  1. (De aangestelde ambtenaar) kan algemene aanwijzingen geven ter bevordering van de juiste naleving van het bepaalde in dit besluit. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. De ambtenaren van de dienst van de (scheepvaartcontrole) kunnen in elk bijzonder geval, rekening houdende met de terzake gegeven algemene aanwijzingen bedoeld in 1, voorschriften geven ter bevordering van de juiste naleving van het bepaalde in dit besluit. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art.106. Overgangsbepalingen.
  Dit besluit is van toepassing op de schepen waarvan de kiel werd gelegd vóór de datum waarop dit besluit in werking treedt, hierna bestaande schepen genoemd.
  Nochtans :
  a) op bestaande schepen die varen in de zone bedoeld in artikel 3, zijn de bepalingen betreffende de bouw en de inrichting slechts van toepassing indien het redelijk is die bepalingen op te leggen.
  Er zullen voor die schepen geen dure of veel tijd vergende verbouwingen of aanvullingen worden opgelegd wanneer de verbouwingen en installaties buiten verhouding zijn tot de werkelijke voordelen welke zij zouden kunnen bieden. De verbeteringen zullen beperkt blijven tot hetgeen mogelijk en redelijk is met het oog op een grotere veiligheid en betere accommodatie;
  b) voor bestaande schepen die na de inwerkingtreding van dit besluit zullen worden ingezet voor de vaart in de zone bedoeld in artikel 3, of zullen worden verbouwd met het oog op die vaart, kan (de aangestelde ambtenaar) vrijstelling verlenen van de uitvoering van de bepalingen van bijlage II betreffende de waterdichte indeling, wanneer die uitvoering moeilijk te verwezenlijken is of het weinig redelijk is ze op te leggen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 003; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. N1. <KB 2002-03-11/42, art. 24, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002> Bijlage I. Model van document inzake minimumbemanning.

Art. N2. Bijlage II : Voorschriften in verband met de waterdichte indeling en stabiliteit.

Art. 1N2. Omschrijvingen.
  Voor de toepassing van deze bijlage wordt verstaan onder :
  1. de lengte (L) van het schip : de lengte, gemeten tussen de loodlijnen aan de einden van de lastlijn;
  2. de breedte (B) van het schip : de grootste breedte, gemeten op de buitenkant van de spanten of op beneden deze lastlijn;
  3. de diepgang : de vertikale afstand van de lijn van de onderkant spanten tot de waterlijn, gemeten op het midden van de lengte;
  4. de permeabiliteit van een ruimte : het aantal percenten van de inhoud van die ruimte, dat door water kan worden ingenomen. Van een ruimte die zich uitstrekt tot boven de indompelingsgrens moet hierbij slechts het deel onder die lijn in aanmerking worden genomen.

Art. 2N2. Inzenden van de berekening.
  1. De volledige berekening betreffende de waterdichte indeling met bijbehorende algemeen plan- en lijnentekeningen, diagrammen en schottenkrommen, volgens een door (de aangestelde ambtenaar) goed te keuren methode en in een door deze bepaalde vorm, moeten aan hem in drievoud ter goedkeuring worden ingezonden. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. In alle berekeningen worden inhouden bepaald tot buitenkant spanten en verstijvingen.

Art. 1N2. Omschrijvingen.
  Voor de toepassing van deze bijlage wordt verstaan onder :
  1. de lengte (L) van het schip : de lengte, gemeten tussen de loodlijnen aan de einden van de lastlijn;
  2. de breedte (B) van het schip : de grootste breedte, gemeten op de buitenkant van de spanten of op beneden deze lastlijn;
  3. de diepgang : de vertikale afstand van de lijn van de onderkant spanten tot de waterlijn, gemeten op het midden van de lengte;
  4. de permeabiliteit van een ruimte : het aantal percenten van de inhoud van die ruimte, dat door water kan worden ingenomen. Van een ruimte die zich uitstrekt tot boven de indompelingsgrens moet hierbij slechts het deel onder die lijn in aanmerking worden genomen.

Art. 4N2. Vlotbaarheid en stabiliteit na beschadiging.
  1. Na eender welke hypothetische beschadiging omschreven in 3 van dit artikel :
  a) moet het schip de eindtoestand kunnen bereiken;
  b) mag onder geen voorwaarde de indompelingsgrenslijn in de eindtoestand onder water komen.
  Indien met de mogelijkheid rekening moet worden gehouden dat de indompelingsgrenslijn gedurende het vollopen tijdelijk onder water komt, kan (de aangestelde ambtenaar) een onderzoek naar deze mogelijkheid gelasten en zulke maatregelen voorschrijven, als hij voor de veiligheid van het schip noodzakelijk acht; <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  c) mag de slagzij in de eindtoestand niet groter zijn dan 15°, rekening houdend met alle ongeordende verplaatsingen van de passagiers in kritieke toestanden;
  d) moeten de residuële stabiliteiten in de eindtoestand voldoende worden bevonden door (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. De vlotbaarheid na lek mag worden verwezenlijkt door enerzijds voldoende waterdichte afdelingen, anderzijds door een niet wateropslorpend licht materiaal of een combinatie van beide. In geval van gebruik van niet wateropslorpend licht materiaal moet dit brandvertragend zijn, bestand zijn tegen koolwaterstoffen en goedgekeurd zijn door (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Dit materiaal moet zodanig geborgen zijn dat bij beschadiging van het schip het zich niet noemenswaardig kan verplaatsen.
  De plaatsing moet zodanig zijn dat geen asymmetrisch vollopen mogelijk is na beschadiging en dat bij indringen van water het dek niet opgelicht wordt.
  3. Als omvang van de hypothetische beschadiging tussen de schotten moet worden aangenomen :
  a) langsscheeps : een lengte van 0,1 L of één van 3 m vermeerderd met 0,03 L welke van de twee de kleinste is.
  Indien de afstand tussen twee schotten kleiner is dan de lengte van de langsscheepse beschadiging moet beurtelings één van deze begrenzende schotten als beschadigd worden verondersteld;
  b) dwarsscheeps : een diepte van 0,2 B;
  c) vertikaal : van de lijn van de onderkant spanten naar boven zonder begrenzing;
  d) indien op een bepaalde plaats een beschadiging van kleinere omvang dan in a), b) en c) wordt aangenomen, een gevaarlijker toestand zou veroorzaken met betrekking tot slagzij of verlies aan metacenterhoogte, moet deze beschadiging aan de berekeningen ten grondslag worden gelegd.
  4. Aan de kapitein van het schip moeten de gegevens ter beschikking worden gesteld die nodig zijn, om in alle voorkomende bedrijfsomstandigheden voor een voldoende stabiliteit in onbeschadigde toestand te kunnen zorgdragen, opdat het schip de meest gevaarlijke beschadiging zal kunnen doorstaan.

Art. 5N2. Piekschotten, schotten die het voorstuwingsgedeelte begrenzen, astunnels, enz.
  1. Elk schip moet een voorpiek- of aanvaringsschot hebben, dat tot het schottendek waterdicht is opgetrokken. Dit schot moet op een afstand van niet minder dan 0,05 L en niet meer dan 3,05 m, vermeerderd met 0,05 L, van de vóórloodlijn zijn aangebracht.
  Indien het schip een lange bovenbouw op het voorschip heeft, moet het voorpiekschot doorlopen tot het dek boven het schottendek en aldaar dicht zijn tegen weer en wind. Deze voortzetting van het schot behoeft niet onmiddellijk boven het eronder geplaatste schot te worden aangebracht, mits zij ten minste 0,05 L van de vóórloodlijn is verwijderd en het gedeelte van het dek dat de trapsgewijze verspringing vormt, dicht is tegen weer en wind.
  2. Tevens moeten een achterpiekschot en schotten die het voortstuwingsgedeelte van de andere ruimten vóór en achter afscheiden, zijn aangebracht. Deze schotten dienen tot het schottendek waterdicht te zijn. Het achterpiekschot mag echter beneden het schottendek eindigen, mits daardoor de veiligheid van het schip, wat de waterdichte indeling betreft, niet wordt verminderd.
  3. De schroefaskokers moeten in niet te grote waterdichte ruimten zijn ingesloten. De pakkingbus moet zijn geplaatst binnen een waterdichte astunnel of andere waterdichte ruimte, afgescheiden van de afdeling waarin de schroefaskoker is ingesloten en van zodanige inhoud, dat de indompelingsgrenslijn niet onder water komt, wanneer deze ruimte door lekkage van de pakkingbus zou vollopen.

Art. 4N2. Vlotbaarheid en stabiliteit na beschadiging.
  1. Na eender welke hypothetische beschadiging omschreven in 3 van dit artikel :
  a) moet het schip de eindtoestand kunnen bereiken;
  b) mag onder geen voorwaarde de indompelingsgrenslijn in de eindtoestand onder water komen.
  Indien met de mogelijkheid rekening moet worden gehouden dat de indompelingsgrenslijn gedurende het vollopen tijdelijk onder water komt, kan (de aangestelde ambtenaar) een onderzoek naar deze mogelijkheid gelasten en zulke maatregelen voorschrijven, als hij voor de veiligheid van het schip noodzakelijk acht; <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  c) mag de slagzij in de eindtoestand niet groter zijn dan 15°, rekening houdend met alle ongeordende verplaatsingen van de passagiers in kritieke toestanden;
  d) moeten de residuële stabiliteiten in de eindtoestand voldoende worden bevonden door (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. De vlotbaarheid na lek mag worden verwezenlijkt door enerzijds voldoende waterdichte afdelingen, anderzijds door een niet wateropslorpend licht materiaal of een combinatie van beide. In geval van gebruik van niet wateropslorpend licht materiaal moet dit brandvertragend zijn, bestand zijn tegen koolwaterstoffen en goedgekeurd zijn door (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Dit materiaal moet zodanig geborgen zijn dat bij beschadiging van het schip het zich niet noemenswaardig kan verplaatsen.
  De plaatsing moet zodanig zijn dat geen asymmetrisch vollopen mogelijk is na beschadiging en dat bij indringen van water het dek niet opgelicht wordt.
  3. Als omvang van de hypothetische beschadiging tussen de schotten moet worden aangenomen :
  a) langsscheeps : een lengte van 0,1 L of één van 3 m vermeerderd met 0,03 L welke van de twee de kleinste is.
  Indien de afstand tussen twee schotten kleiner is dan de lengte van de langsscheepse beschadiging moet beurtelings één van deze begrenzende schotten als beschadigd worden verondersteld;
  b) dwarsscheeps : een diepte van 0,2 B;
  c) vertikaal : van de lijn van de onderkant spanten naar boven zonder begrenzing;
  d) indien op een bepaalde plaats een beschadiging van kleinere omvang dan in a), b) en c) wordt aangenomen, een gevaarlijker toestand zou veroorzaken met betrekking tot slagzij of verlies aan metacenterhoogte, moet deze beschadiging aan de berekeningen ten grondslag worden gelegd.
  4. Aan de kapitein van het schip moeten de gegevens ter beschikking worden gesteld die nodig zijn, om in alle voorkomende bedrijfsomstandigheden voor een voldoende stabiliteit in onbeschadigde toestand te kunnen zorgdragen, opdat het schip de meest gevaarlijke beschadiging zal kunnen doorstaan.

Art. 5N2. Piekschotten, schotten die het voorstuwingsgedeelte begrenzen, astunnels, enz.
  1. Elk schip moet een voorpiek- of aanvaringsschot hebben, dat tot het schottendek waterdicht is opgetrokken. Dit schot moet op een afstand van niet minder dan 0,05 L en niet meer dan 3,05 m, vermeerderd met 0,05 L, van de vóórloodlijn zijn aangebracht.
  Indien het schip een lange bovenbouw op het voorschip heeft, moet het voorpiekschot doorlopen tot het dek boven het schottendek en aldaar dicht zijn tegen weer en wind. Deze voortzetting van het schot behoeft niet onmiddellijk boven het eronder geplaatste schot te worden aangebracht, mits zij ten minste 0,05 L van de vóórloodlijn is verwijderd en het gedeelte van het dek dat de trapsgewijze verspringing vormt, dicht is tegen weer en wind.
  2. Tevens moeten een achterpiekschot en schotten die het voortstuwingsgedeelte van de andere ruimten vóór en achter afscheiden, zijn aangebracht. Deze schotten dienen tot het schottendek waterdicht te zijn. Het achterpiekschot mag echter beneden het schottendek eindigen, mits daardoor de veiligheid van het schip, wat de waterdichte indeling betreft, niet wordt verminderd.
  3. De schroefaskokers moeten in niet te grote waterdichte ruimten zijn ingesloten. De pakkingbus moet zijn geplaatst binnen een waterdichte astunnel of andere waterdichte ruimte, afgescheiden van de afdeling waarin de schroefaskoker is ingesloten en van zodanige inhoud, dat de indompelingsgrenslijn niet onder water komt, wanneer deze ruimte door lekkage van de pakkingbus zou vollopen.

Art. 8N2. Buitenboordopeningen.
  1. Alle buitenboordopeningen moeten zijn voorzien van doeltreffende en bereikbare inrichtingen, die voorkomen dat water ongewenst het schip kan binnendringen. Lood of andere niet hittebestendige materialen mogen niet tussen de huid van het schip en buitenboordafsluiters voorkomen, of op enige andere plaats worden toegepast waar zij in geval van brand gevaar voor het binnenstromen van water kunnen veroorzaken, doordat zij zouden bezwijken.
  2. Het aantal spuigaten, afvoerpijpen en andere soortgelijke openingen in het scheepsboord moet tot een minimum beperkt worden, hetzij door elke uitlaatopening voor het grootst mogelijk aantal sanitaire en andere leidingen te doen dienen, hetzij op een andere afdoende wijze.
  3. Met inachtneming van het bepaalde in 4 moeten de door het scheepsboord gaande afvoerpijpen waarvan de binnenboordopening lager is gelegen dan de indompelingsgrenslijn, van doelmatige en bereikbare afsluitingsmiddelen aan het scheepsboord zijn voorzien. Men mag voor elke afzonderlijke uitlaatopening, hetzij een terugslagklep, welke voorzien is van een inrichting, waardoor de klep rechtstreeks van boven het schottendek af dichtgezet kan worden, hetzij 2 zelfsluitende terugslagkleppen, zonder zulk een inrichting gebruiken, waarbij één klep hoger dan de bovenste lastlijn zodanig is gelegen, dat zij steeds bereikbaar is om gedurende de normale dienst te worden nagezien. Deze kleppen moeten van een type zijn dat normaal gesloten is.
  Indien een klep wordt aangebracht welke rechtstreeks kan worden dichtgezet, moet de plaats waar deze boven het schottendek wordt bediend, steeds gemakkelijk toegankelijk zijn en moet een inrichting, welke aanwijst of de klep open dan wel gesloten is, aldaar zijn aangebracht.
  4. Buitenboordsin- en uitlaatopeningen van pijpleidingen, behorende tot de werktuiglijke inrichting, moeten zijn voorzien van afsluiters of kranen, welke door middel van een flensverbinding aan de huid of aan één op de huid gebouwde stalen kast zijn aangebracht. Voor uitlaatopeningen mag in de plaats van een afsluiter of een kraan gebruik worden gemaakt van een terugslagklep, mits deze in gesloten stand kan worden geborgd. Bedoelde afsluitmiddelen moeten gemakkelijk bereikbaar zijn. Afsluiters, kranen en terugslagkleppen moeten op de plaats waar zij kunnen worden bediend, zijn voorzien van een standaanwijzer.
  5. Alle terugslagkleppen, kranen, afsluiters en huidappendages die vereist zijn volgens dit artikel moeten van staal, brons of een ander goedgekeurd materiaal zijn vervaardigd; gewoon gietijzer of ander dergelijk materiaal is hiervoor niet toegestaan. Zij moeten zijn voorzien van een deksel dat tegen loswerken afdoende is beveiligd.
  Alle pijpleidingen moeten van staal of van een ander goedgekeurd materiaal zijn vervaardigd.

Art. 9N2. Constructie en eerste beproeving van waterdichte deuren, poorten, enz.
  1. De opvatting, de materialen en de constructie van alle waterdichte deuren, toegangen, laadpoorten, kleppen, pijpen, as- en vuilnisstortkokers, welke in de voorgaande voorschriften zijn vermeld, moeten ten genoegen zijn van (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. De onderkant van het raamwerk van vertikaal bewegende waterdichte deuren mag geen groef vormen, waarin zich vuil zou kunnen verzamelen, dat de goede sluiting zou kunnen beletten.
  3. Alle kranen en afsluiters voor de in- en uitlaten onder het schottendek en hun verbindingen aan de scheepshuid moeten uitgevoerd zijn in staal, brons of ander goedgekeurd smeedbaar materiaal. Gewoon gietijzer of soortgelijke materialen mogen niet worden gebruikt.
  4. Elke waterdichte deur moet met een waterdruk tot de hoogte van het schottendek worden beproefd. De proef moet worden genomen, hetzij vóór, hetzij na het aanbrengen van de deur.

Art. 8N2. Buitenboordopeningen.
  1. Alle buitenboordopeningen moeten zijn voorzien van doeltreffende en bereikbare inrichtingen, die voorkomen dat water ongewenst het schip kan binnendringen. Lood of andere niet hittebestendige materialen mogen niet tussen de huid van het schip en buitenboordafsluiters voorkomen, of op enige andere plaats worden toegepast waar zij in geval van brand gevaar voor het binnenstromen van water kunnen veroorzaken, doordat zij zouden bezwijken.
  2. Het aantal spuigaten, afvoerpijpen en andere soortgelijke openingen in het scheepsboord moet tot een minimum beperkt worden, hetzij door elke uitlaatopening voor het grootst mogelijk aantal sanitaire en andere leidingen te doen dienen, hetzij op een andere afdoende wijze.
  3. Met inachtneming van het bepaalde in 4 moeten de door het scheepsboord gaande afvoerpijpen waarvan de binnenboordopening lager is gelegen dan de indompelingsgrenslijn, van doelmatige en bereikbare afsluitingsmiddelen aan het scheepsboord zijn voorzien. Men mag voor elke afzonderlijke uitlaatopening, hetzij een terugslagklep, welke voorzien is van een inrichting, waardoor de klep rechtstreeks van boven het schottendek af dichtgezet kan worden, hetzij 2 zelfsluitende terugslagkleppen, zonder zulk een inrichting gebruiken, waarbij één klep hoger dan de bovenste lastlijn zodanig is gelegen, dat zij steeds bereikbaar is om gedurende de normale dienst te worden nagezien. Deze kleppen moeten van een type zijn dat normaal gesloten is.
  Indien een klep wordt aangebracht welke rechtstreeks kan worden dichtgezet, moet de plaats waar deze boven het schottendek wordt bediend, steeds gemakkelijk toegankelijk zijn en moet een inrichting, welke aanwijst of de klep open dan wel gesloten is, aldaar zijn aangebracht.
  4. Buitenboordsin- en uitlaatopeningen van pijpleidingen, behorende tot de werktuiglijke inrichting, moeten zijn voorzien van afsluiters of kranen, welke door middel van een flensverbinding aan de huid of aan één op de huid gebouwde stalen kast zijn aangebracht. Voor uitlaatopeningen mag in de plaats van een afsluiter of een kraan gebruik worden gemaakt van een terugslagklep, mits deze in gesloten stand kan worden geborgd. Bedoelde afsluitmiddelen moeten gemakkelijk bereikbaar zijn. Afsluiters, kranen en terugslagkleppen moeten op de plaats waar zij kunnen worden bediend, zijn voorzien van een standaanwijzer.
  5. Alle terugslagkleppen, kranen, afsluiters en huidappendages die vereist zijn volgens dit artikel moeten van staal, brons of een ander goedgekeurd materiaal zijn vervaardigd; gewoon gietijzer of ander dergelijk materiaal is hiervoor niet toegestaan. Zij moeten zijn voorzien van een deksel dat tegen loswerken afdoende is beveiligd.
  Alle pijpleidingen moeten van staal of van een ander goedgekeurd materiaal zijn vervaardigd.

Art. 9N2. Constructie en eerste beproeving van waterdichte deuren, poorten, enz.
  1. De opvatting, de materialen en de constructie van alle waterdichte deuren, toegangen, laadpoorten, kleppen, pijpen, as- en vuilnisstortkokers, welke in de voorgaande voorschriften zijn vermeld, moeten ten genoegen zijn van (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. De onderkant van het raamwerk van vertikaal bewegende waterdichte deuren mag geen groef vormen, waarin zich vuil zou kunnen verzamelen, dat de goede sluiting zou kunnen beletten.
  3. Alle kranen en afsluiters voor de in- en uitlaten onder het schottendek en hun verbindingen aan de scheepshuid moeten uitgevoerd zijn in staal, brons of ander goedgekeurd smeedbaar materiaal. Gewoon gietijzer of soortgelijke materialen mogen niet worden gebruikt.
  4. Elke waterdichte deur moet met een waterdruk tot de hoogte van het schottendek worden beproefd. De proef moet worden genomen, hetzij vóór, hetzij na het aanbrengen van de deur.

Art. 10N2. Constructie en eerste beproeving van waterdichte dekken, kokers, enz.
  1. Waterdichte dekken, kokers, tunnels, kokerkielen en luchtschachten moeten even sterk zijn als de waterdichte schotten op overeenkomstige hoogte. De wijze waarop ze waterdicht gemaakt zijn en de middelen voor sluiting van openingen daarin, moeten ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) zijn. Waterdichte luchtschachten en kokers moeten ten minste tot het schottendek zijn opgetrokken. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Na gereedkomen moeten de waterdichte dekken door bespuiten of onder water zetten op waterdichtheid worden beproefd; de waterdichte kokers, tunnels en luchtschachten moeten door bespuiten worden beproefd.

Art. 11N2. Waterdichtheid boven de indompelingsgrenslijn.
  (De aangestelde ambtenaar) kan eisen dat alle redelijke en praktische maatregelen worden getroffen, welke het binnendringen en het verspreiden van water boven het schottendek zoveel mogelijk zullen beperken. Zulke maatregelen mogen het aanbrengen van gedeeltelijke schotten of raamspanten zijn. Indien gedeeltelijke waterdichte schotten en raamspanten op het schottendek zijn aangebracht direct boven of ongeveer direct boven waterdichte schotten, behorende tot de waterdichte indeling, moeten zij waterdicht op de scheepshuid en op het schottendek aansluiten, om het verspreiden van lekwater bij slagzij van het schip te beperken. Waar het plaatselijk waterdicht schot niet onmiddellijk boven het schot daaronder is opgetrokken, moet het schottendek, gelegen tussen deze beide schotten, doeltreffend waterdicht zijn uitgevoerd. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 14N2. Positie van luikhoofden, deuropeningen en luchtkokers.
  Voor luikhoofden, deuropeningen en luchtkokers worden de volgende posities onderscheiden :
  positie 1 :
  a) op blootgestelde schottendekken;
  b) op blootgestelde verhoogde halfdekken;
  c) op blootgestelde dekken van de bovenbouw binnen een vierde gedeelte van de scheepslengte vanaf de voorloodlijn;
  positie 2 :
  elders op blootgestelde dekken van de bovenbouw.

Art. 13N2. Deuren. 1. Alle toegangsopeningen in de eindschotten van gesloten bovenbouwen moeten zijn voorzien van deuren van staal of een ander goedgekeurd materiaal.
  De deuren moeten blijvend en stevig aan het schot zijn bevestigd, voldoende verstijfd en zodanig zijn ingeraamd, dat het gehele samenstel, indien de opening daardoor is gesloten, even sterk is alsof geen opening in het schot aanwezig was. De deuren moeten dicht tegen weer en wind kunnen worden afgesloten door middel van pakking en knevels of andere gelijkwaardige middelen.
  De afsluitinrichtingen van de deuren moeten blijvend aan het schot of aan de deuren zelf zijn bevestigd en deze moeten zodanig zijn uitgevoerd, dat de deuren aan beide zijden van het schot kunnen worden geopend en gesloten.
  2. Tenzij uitdrukkelijk anders is bepaald moeten de drempel van de toegangsopeningen in de eindschotten van gesloten bovenbouwen ten minste 380 mm boven het dek reiken.

Art. 16N2. Openingen boven de voortstuwingsruimte.
  1. Openingen boven de voortstuwingsruimte in positie 1 en 2 moeten rondom behoorlijk zijn versterkt en op doeltreffende wijze door stalen schachten van voldoende sterkte zijn omsloten. Indien deze schachten niet door andere constructies zijn beschermd, moet de sterkte aan bijzondere eisen voldoen.
  Toegangsopeningen in zulke schachten moeten zijn voorzien van deuren die voldoen aan het bepaalde in 1 van artikel 13 van deze bijlage.
  De drempels van deze openingen moeten een hoogte van ten minste 380 mm boven het dek hebben. Alle overige openingen in zulke schachten moeten zijn voorzien van gelijkwaardige vast aangebrachte afsluitmiddelen.
  2. Schachten van ventilatieopeningen, schoorstenen en luchtkokers op voortstuwingsruimten, op blootgestelde plaatsen op het schottendek of op het dek van een bovenbouw moeten zo hoog boven het dek worden opgetrokken als redelijk en uitvoerbaar is.
  De ventilatieopeningen moeten zijn voorzien van voldoende sterke vast aangebrachte afsluitmiddelen van staal of een ander goedgekeurd materiaal, die de openingen dicht tegen weer en wind kunnen afsluiten.

Art. 17N2. Diverse openingen in het schottendek en in het dek van een bovenbouw.
  1. Mangaten en verzonken stortranden in positie 1 en 2 of in een bovenbouw, geen gesloten bovenbouw zijnde, moeten worden afgesloten door voldoende sterke deksels, die een waterdichte afsluiting verzekeren.
  De deksels moeten blijvend zijn aangebracht, tenzij deze zijn bevestigd door zich op korte afstand van elkaar bevindende bouten.
  2. Openingen in het schottendek, geen luikopeningen, openingen boven voortstuwingsruimten, mangaten of verzonken stortranden zijnde, moeten zijn beschermd door een gesloten bovenbouw of door een dekhuis of een toegangskap van gelijkwaardige sterkte en waterdichtheid. Dergelijke openingen in het blootgestelde dek van een bovenbouw of van een dekhuis op het schottendek, die toegang geven tot een ruimte onder het schottendek of tot een ruimte in een gesloten bovenbouw, moeten zijn beschermd door een dekhuis of een toegangskap van voldoende sterkte.
  Deuren in dergelijke dekhuizen of toegangskappen moeten voldoen aan het bepaalde in 1 van artikel 13 van deze bijlage.
  3. De drempels van deuropeningen in toegangskappen moeten ten minste 380 mm boven het dek reiken.

Art. 18N2. Luchtkokers.
  1. Luchtkokers in positie 1 en 2 die in verbinding staan met ruimten onder het schottendek of met een gesloten bovenbouw, moeten van sterk geconstrueerde schachten van staal of een ander goedgekeurd materiaal zijn voorzien, die deugdelijk aan het dek zijn verbonden.
  Indien de schacht van de luchtkoker hoger is van 900 mm moet hij extra zijn versterkt.
  2. De schachten van luchtkokers die door een niet gesloten bovenbouw worden gevoerd, moeten op het schottendek sterk zijn geconstrueerd van staal of van een ander goedgekeurd materiaal.
  3. Schachten en luchtkokers die hoger zijn dan 4,50 m in positie 1 en 2,30 m in positie 2, behoeven niet van afsluitmiddelen te zijn voorzien, tenzij zulks wordt geëist door (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  4. Behoudens het bepaalde in 3, moeten schachten van luchtkokers van doeltreffende vast aangebrachte middelen tot waterdichte afsluiting zijn voorzien.
  Schachten van luchtkokers moeten in positie 1 een hoogte van ten minste 900 mm en in positie 2 van ten minste 760 mm boven het dek hebben.
  5. (De aangestelde ambtenaar) kan voor schachten van luchtkokers op blootgestelde plaatsen, in afwijking van het bepaalde in 4 een grotere hoogte voorschrijven. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 17N2. Diverse openingen in het schottendek en in het dek van een bovenbouw.
  1. Mangaten en verzonken stortranden in positie 1 en 2 of in een bovenbouw, geen gesloten bovenbouw zijnde, moeten worden afgesloten door voldoende sterke deksels, die een waterdichte afsluiting verzekeren.
  De deksels moeten blijvend zijn aangebracht, tenzij deze zijn bevestigd door zich op korte afstand van elkaar bevindende bouten.
  2. Openingen in het schottendek, geen luikopeningen, openingen boven voortstuwingsruimten, mangaten of verzonken stortranden zijnde, moeten zijn beschermd door een gesloten bovenbouw of door een dekhuis of een toegangskap van gelijkwaardige sterkte en waterdichtheid. Dergelijke openingen in het blootgestelde dek van een bovenbouw of van een dekhuis op het schottendek, die toegang geven tot een ruimte onder het schottendek of tot een ruimte in een gesloten bovenbouw, moeten zijn beschermd door een dekhuis of een toegangskap van voldoende sterkte.
  Deuren in dergelijke dekhuizen of toegangskappen moeten voldoen aan het bepaalde in 1 van artikel 13 van deze bijlage.
  3. De drempels van deuropeningen in toegangskappen moeten ten minste 380 mm boven het dek reiken.

  Bij tussengelegen breedten wordt het vereiste totale oppervlak van de waterloospoorten door lineaire interpolatie bepaald.
  4. Op een schip met bovenbouwen die aan één van de einden of aan beide einden open zijn, moeten de gepaste goedgekeurde voorzieningen worden getroffen voor lozing van water in deze bovenbouwen.
  5. De onderkanten van de waterloospoorten moeten zo dicht mogelijk boven het dek liggen.
  Twee derden van het voorgeschreven oppervlak der waterloospoorten moet in die helft van de kuil zijn aangebracht, die het dichtst bij het laagste punt van de zeeg is gelegen.
  6. Waterloospoorten en dergelijke openingen in de verschansing moeten door rasterwerk of door staven met een onderlinge afstand van ongeveer 230 mm worden beschermd.
  Indien kleppen zijn aangebracht, moet voor ruime speling worden gezorgd ten einde klemmen te vermijden. De scharnieren moeten van pennen van roestvrij materiaal zijn voorzien.
  Indien inrichtingen voor het vastzetten van deze kleppen zijn aangebracht moeten deze zijn goedgekeurd.

Art. 19N2. Luchtpijpen.
  Indien luchtpijpen van ballast- en andere tanks boven het schottendek of het dek van een bovenbouw uitsteken, moeten de blootgestelde delen van die pijpen van voldoende sterkte zijn. De hoogte van de opening boven het dek moet op het schottendek ten minste 760 mm en op het dek van de bovenbouw ten minste 450 mm bedragen.
  Voor de afsluiting van de luchtpijpen moeten voldoende middelen aanwezig zijn. Deze middelen moeten aan de luchtpijpen zijn verbonden.
  Indien de hoogte van de luchtpijp een belemmering vormt voor de werkzaamheden aan boord, kan (de aangestelde ambtenaar) een kleinere hoogte toestaan, mits de afsluitmiddelen en de overige omstandigheden het rechtvaardigen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 20N2. Waterloospoorten.
  1. Indien ter plaatse van een kuil op aan weer en wind blootgestelde gedeelten van schotten en bovenbouwdekken een verschansing is aangebracht, moet voldoende gelegenheid tot lozing van water bestaan.
  Behoudens het bepaalde in 2 en 3 moet het totale oppervlak (A) der waterloospoorten in elk scheepsboord voor elke kuil op het schottendek, indien de zeeg van dit dek gelijk is aan of groter is dan de standaardzeeg, ten minste gelijk zijn aan de volgens onderstaande formules bepaalde waarde.
  Het totale oppervlak der waterloospoorten in elk scheepsboord voor elke kuil op het dek van een bovenbouw, moet ten minste de helft van het in onderstaande formules gegeven oppervlak bedragen :
  a) indien de lengte der verschansing (l) aan één zijde in de kuil gelijk is aan 20 m of kleiner :
  A = 0,7 + 0,035 l (A in m2)
  b) indien l groter is dan 20 m :
  A = 0,07 l (A in m2)
  l behoeft in geen geval groter genomen te worden dan 0,7 L.
  Indien de gemiddelde hoogte van de verschansing groter is dan 1,20 m moet voor elke 0,10 m verschil in hoogte het vereiste oppervlak der waterloospoorten worden verkleind in reden van 0,001 m2 per meter lengte van de kuil.
  Indien de gemiddelde hoogte van de verschansing kleiner is dan 0,90 m mag voor elke 0,10 m verschil in hoogte het vereiste oppervlak der waterloospoorten worde verkleind in reden van 0,004 m2 per meter lengte van de kuil.
  2. Op een schip zonder zeeg moet het oppervlak van de waterloospoorten, berekend volgens de in 1 gegeven formules met 50 pct. worden vergroot.
  Indien de zeeg kleiner is dan de standaardzeeg, moet het vereiste oppervlak der waterloospoorten door lineaire interpolatie worden vastgesteld.
  3. Indien een schip is voorzien van een trunk met ernaast een gesloten of gedeeltelijk gesloten verschansing, of indien doorlopende of grotendeels doorlopende langshoofden en luikopeningen zijn aangebracht tussen delen van een onderbroken bovenbouw, moet de verhouding van het totale oppervlak van de waterloospoorten tot het oppervlak van de verschansing, ten minste gelijk zijn aan die vermeld in onderstaande tabel :    Breedte van het luikhoofd of                Totale oppervlakte van de     de trunk in verhouding                   waterloospoorten in verhouding       tot de scheepsbreedte                    tot het oppervlak van de                                                      verschansing         

  Bij tussengelegen breedten wordt het vereiste totale oppervlak van de waterloospoorten door lineaire interpolatie bepaald.
  4. Op een schip met bovenbouwen die aan één van de einden of aan beide einden open zijn, moeten de gepaste goedgekeurde voorzieningen worden getroffen voor lozing van water in deze bovenbouwen.
  5. De onderkanten van de waterloospoorten moeten zo dicht mogelijk boven het dek liggen.
  Twee derden van het voorgeschreven oppervlak der waterloospoorten moet in die helft van de kuil zijn aangebracht, die het dichtst bij het laagste punt van de zeeg is gelegen.
  6. Waterloospoorten en dergelijke openingen in de verschansing moeten door rasterwerk of door staven met een onderlinge afstand van ongeveer 230 mm worden beschermd.
  Indien kleppen zijn aangebracht, moet voor ruime speling worden gezorgd ten einde klemmen te vermijden. De scharnieren moeten van pennen van roestvrij materiaal zijn voorzien.
  Indien inrichtingen voor het vastzetten van deze kleppen zijn aangebracht moeten deze zijn goedgekeurd.

Art. 1N3. Algemene inrichting.
  1. Elk gedeelte van een schip, voor zover (de aangestelde ambtenaar) het hiervoor vatbaar acht, en elke waterdichte afdeling die niet permanent is bestemd voor de berging van olie of water, moet onder alle omstandigheden die in de praktijk na een ramp kunnen voorkomen, hetzij het schip recht ligt dan wel slagzij heeft, door de lensinrichting kunnen worden lensgepomt. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Voor dit doel moet een hoofdlensleiding aanwezig zijn, waarop de lenspompen zijn aangesloten en die is voorzien van de nodige afsluiters en zuigpijpen naar lenskorven in de afdelingen die moeten kunnen worden lensgepompt. De plaatsing van de lenspompen en de ligging van de lensleiding moeten zodanig zijn, dat een goede werking onder alle vorenbedoelde omstandigheden is gewaarborgd.
  2. De lenskorven zullen als regel in de zijden der afdelingen moeten zijn aangebracht. In smalle afdelingen kan echter, zulks ter beoordeling van het districtshoofd, met één lenskorf worden volstaan, terwijl in afdelingen van bijzondere vorm door (de aangestelde ambtenaar) extra lenskorven kunnen geëist. Zij moeten gemakkelijk te reinigen zijn. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. Maatregelen moeten worden genomen, opdat in een afdeling aanwezig water naar de lenskorven kan toevloeien.
  4. In afwijking van het bepaalde in 1 kan (de aangestelde ambtenaar) toestaan dat bepaalde afdelingen waarin een zuigaansluiting onnodig of ongewenst zou zijn, niet op de lensleiding zijn aangesloten. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Het lenzen van koelruimten moet op doelmatige wijze kunnen geschieden.

Art. 22N2. Documenten en instructies voor het gebruik bij beschadiging van het schip.
  1. Tekeningen die voor elk dek en ruim duidelijk aangegeven de begrenzende schotten van de waterdichte afdelingen, de openingen daarin met de middelen tot sluiting en de bedieningsplaatsen hiervan, zomede de inrichtingen voor de correctie van slagzij als gevolg van vollopen, moeten aan boord blijvend zijn opgehangen ter voorlichting van de officieren van de wacht. Bovendien moeten instructieboekjes die de genoemde gegevens bevatten, ter beschikking van de dek- en machineofficieren worden gesteld.
  2. Aan boord van elk schip moeten aan de kapitein, benevens de gegevens als bedoeld in artikel 4, 4, van deze bijlage, instructies ter beschikking zijn welke hem toelaten te oordelen of het schip, in welke bedrijfsomstandigheden ook, kan voldoen aan de eisen die in deze bijlage aan de lekstabiliteit zijn gesteld.

Art. 3N3. Inrichting van lens- en ballastleidingen.
  1. De inrichting van lensleidingen en ballastleidingen met de daarbij behorende pompen moet zodanig zijn, dat geen water rechtstreeks van buitenboord of uit waterballastruimten naar laadruimten of machineafdelingen of uit een afdeling naar een andere kan vloeien.
  Voorts moeten alle leidingen, aangesloten op pompen die dienen om laadruimten of machineafdelingen of ander in 1 van artikel 1 van deze bijlage bedoelde afdelingen lens te houden, afdoende zijn gescheiden van leidingen die kunnen worden gebruikt voor het vullen of ledigen van ruimten waarin water, olie of andere vloeistof wordt vervoerd. Dezelfde voorzorgen moeten zoveel mogelijk in acht genomen worden ten aanzien van brandstof- en ballastleidingen in gevallen waarin tanks afwisselend voor de berging van verbruiksbrandstof en waterballast kunnen worden gebruikt.
  2. Bijzondere voorzorgen moeten zijn genomen om te voorkomen dat een dieptank met aansluiting zowel aan de lensleiding als aan de ballastleiding door onachtzaamheid tenzij met zeewater volloopt wanneer zij lading bevat, hetzij door een lenspomp wordt leeggepompt, wanneer zij vloeibare lading of waterballast bevat.
  3. In een lensleiding die door het openen van afsluiters of kranen in verbinding met een buitenboordinlaat kan worden gesteld, moeten zich ten minste 2 terugslagkleppen tussen de inlaat en het open einde van de zuigpijp bevinden, met dien verstande dat in een zuiglensleiding bedoeld in artikel 8, 1, en artikel 9, 1, van deze bijlage met slechts 1 terugslagklep kan worden volstaan.

Art. 1N3. Algemene inrichting.
  1. Elk gedeelte van een schip, voor zover (de aangestelde ambtenaar) het hiervoor vatbaar acht, en elke waterdichte afdeling die niet permanent is bestemd voor de berging van olie of water, moet onder alle omstandigheden die in de praktijk na een ramp kunnen voorkomen, hetzij het schip recht ligt dan wel slagzij heeft, door de lensinrichting kunnen worden lensgepomt. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Voor dit doel moet een hoofdlensleiding aanwezig zijn, waarop de lenspompen zijn aangesloten en die is voorzien van de nodige afsluiters en zuigpijpen naar lenskorven in de afdelingen die moeten kunnen worden lensgepompt. De plaatsing van de lenspompen en de ligging van de lensleiding moeten zodanig zijn, dat een goede werking onder alle vorenbedoelde omstandigheden is gewaarborgd.
  2. De lenskorven zullen als regel in de zijden der afdelingen moeten zijn aangebracht. In smalle afdelingen kan echter, zulks ter beoordeling van het districtshoofd, met één lenskorf worden volstaan, terwijl in afdelingen van bijzondere vorm door (de aangestelde ambtenaar) extra lenskorven kunnen geëist. Zij moeten gemakkelijk te reinigen zijn. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. Maatregelen moeten worden genomen, opdat in een afdeling aanwezig water naar de lenskorven kan toevloeien.
  4. In afwijking van het bepaalde in 1 kan (de aangestelde ambtenaar) toestaan dat bepaalde afdelingen waarin een zuigaansluiting onnodig of ongewenst zou zijn, niet op de lensleiding zijn aangesloten. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  Het lenzen van koelruimten moet op doelmatige wijze kunnen geschieden.

Art. 5N3. Uitvoering lens- en ballastleidingen.
  1. Lens- en ballastleidingen moeten zijn vervaardigd van staal of een ander goedgekeurd materiaal en in laadruimten behoorlijk tegen beschadiging zijn beschermd.
  2. Verdeelkasten in lensleidingen moeten zodanig zijn ingericht dat het niet mogelijk is losse en vaste kleppen daarin bij montage abusievelijk te verwisselen. Afsluiters en terugslagkleppen in lensleidingen moeten bij onklaar raken op voldoende gemakkelijke wijze weder bedrijfsklaar kunnen worden gemaakt.
  3. Onverminderd de bepalingen van deze bijlage moet de uitvoering van de lens- en ballastinrichtingen voldoen aan de voorschriften van een erkende classificatiemaatschappij.

Art. 3N3. Inrichting van lens- en ballastleidingen.
  1. De inrichting van lensleidingen en ballastleidingen met de daarbij behorende pompen moet zodanig zijn, dat geen water rechtstreeks van buitenboord of uit waterballastruimten naar laadruimten of machineafdelingen of uit een afdeling naar een andere kan vloeien.
  Voorts moeten alle leidingen, aangesloten op pompen die dienen om laadruimten of machineafdelingen of ander in 1 van artikel 1 van deze bijlage bedoelde afdelingen lens te houden, afdoende zijn gescheiden van leidingen die kunnen worden gebruikt voor het vullen of ledigen van ruimten waarin water, olie of andere vloeistof wordt vervoerd. Dezelfde voorzorgen moeten zoveel mogelijk in acht genomen worden ten aanzien van brandstof- en ballastleidingen in gevallen waarin tanks afwisselend voor de berging van verbruiksbrandstof en waterballast kunnen worden gebruikt.
  2. Bijzondere voorzorgen moeten zijn genomen om te voorkomen dat een dieptank met aansluiting zowel aan de lensleiding als aan de ballastleiding door onachtzaamheid tenzij met zeewater volloopt wanneer zij lading bevat, hetzij door een lenspomp wordt leeggepompt, wanneer zij vloeibare lading of waterballast bevat.
  3. In een lensleiding die door het openen van afsluiters of kranen in verbinding met een buitenboordinlaat kan worden gesteld, moeten zich ten minste 2 terugslagkleppen tussen de inlaat en het open einde van de zuigpijp bevinden, met dien verstande dat in een zuiglensleiding bedoeld in artikel 8, 1, en artikel 9, 1, van deze bijlage met slechts 1 terugslagklep kan worden volstaan.

Art. 7N3. Lenspompen.
  1. De voorgeschreven lenspompen moeten werktuiglijk gedreven pompen zijn en zijn aangesloten op de hoofdlensleiding.
  2. Met uitzondering van eventueel extra voorgeschreven pompen, uitsluitend bestemd voor piek-afdelingen, moet elke voorgeschreven lenspomp kunnen pompen op elke ruimte die ingevolge het bepaalde in artikel 1 van deze bijlage moet kunnen worden lensgepompt.
  3. Sanitaire, ballast- en algemene dienstpompen kunnen worden aanvaard als onafhankelijk werktuiglijk gedreven lenspompen, mits zij zijn voorzien van de nodige aansluitingen op de lensleiding. Pompen waarvan de persleidingen kunnen worden afgesloten, moeten zo nodig van ontlastkleppen zijn voorzien.
  Elke pomp die is bestemd om als lenspomp te worden gebruikt, moet zelfaanzuigend zijn, tenzij aangesloten aan een goedgekeurd centraal zuigsysteem.
  4. Indien de werking van 2 of meer pompen afhankelijk is van slechts één aandrijfwerktuig of van één krachtbron, kan slechts één dezer pompen als een voorgeschreven pomp worden aangemerkt.
  5. Indien een lenspomp wordt aangedreven door het hoofdvoortstuwingswerktuig moet het voorgeschreven debiet bereikt worden bij een toerental van het hoofdvoortstuwingswerktuig gelijk aan drie vierden van het nominaal toerental.

Art. 8N3. Rechtstreekse zuigpijpen.
  1. Elke onafhankelijk gedreven lenspomp moet voorzien zijn van een rechtstreekse zuigpijp op de afdeling waarin zij is opgesteld, met dien verstande dat in voortstuwingsafdelingen niet meer dan 2 dergelijke zuigpijpen per afdeling zijn vereist en in andere afdelingen niet meer dan één per afdeling.
  Wanneer twee of meer dergelijke zuigpijpen in een afdeling aanwezig zijn, moet ten minste één aan bakboordzijde en één aan stuurboordzijde van de afdeling uitmonden.
  De middellijn van een rechtstreekse zuigpijp mag niet kleiner zijn dan die van de hoofdlensleiding. Elke dergelijke zuigpijp moet voorzien zijn van een afsluiter met losse klep.
  2. In voortstuwingsafdelingen moeten de afsluiters van rechtstreekse zuigpijpen boven de vloerplaten kunnen worden bediend.

Art. 9N3. Lenscirculatie in voortstuwingsafdelingen.
  1. Onverminderd het bepaalde in artikel 8 van deze bijlage, moet één van de hoofd-zeekoelwatercirculatiepompen voorzien zijn van een rechtstreekse zuigpijp naar een voldoend laag gelegen punt in de voortstuwingsafdeling.
  Deze zuigpijp moet zijn voorzien van een afsluiter met losse klep.
  De inwendige middellijn van de zuigpijp moet ten minste gelijk zijn aan die van de zuigopening van de pomp.
  2. Wanneer (de aangestelde ambtenaar) van oordeel is dat de hoofdcirculatiepomp voor dit doel niet geschikt is, moet een rechtstreekse noodlenspijp, die naar een voldoend laag gelegen punt in de voortstuwingsafdeling is geleid, zijn aangesloten op de in die afdeling opgestelde en voor het doel geschikte onafhankelijk gedreven pomp met de grootste capaciteit. De middellijn van deze lenspijp moet gelijk zijn aan de middellijn van de zuigopening van de pomp. De capaciteit van deze pomp werkend als noodlenspomp moet die van een voorgeschreven lenspomp overtreffen in een mate die de goedkeuring heeft van (de aangestelde ambtenaar). <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. De zee-inlaat-, lens- en andere afsluiters, benodigd in verband met het in dit artikel bepaalde, moeten boven de vloerplaten kunnen worden bediend.

Art. 7N3. Lenspompen.
  1. De voorgeschreven lenspompen moeten werktuiglijk gedreven pompen zijn en zijn aangesloten op de hoofdlensleiding.
  2. Met uitzondering van eventueel extra voorgeschreven pompen, uitsluitend bestemd voor piek-afdelingen, moet elke voorgeschreven lenspomp kunnen pompen op elke ruimte die ingevolge het bepaalde in artikel 1 van deze bijlage moet kunnen worden lensgepompt.
  3. Sanitaire, ballast- en algemene dienstpompen kunnen worden aanvaard als onafhankelijk werktuiglijk gedreven lenspompen, mits zij zijn voorzien van de nodige aansluitingen op de lensleiding. Pompen waarvan de persleidingen kunnen worden afgesloten, moeten zo nodig van ontlastkleppen zijn voorzien.
  Elke pomp die is bestemd om als lenspomp te worden gebruikt, moet zelfaanzuigend zijn, tenzij aangesloten aan een goedgekeurd centraal zuigsysteem.
  4. Indien de werking van 2 of meer pompen afhankelijk is van slechts één aandrijfwerktuig of van één krachtbron, kan slechts één dezer pompen als een voorgeschreven pomp worden aangemerkt.
  5. Indien een lenspomp wordt aangedreven door het hoofdvoortstuwingswerktuig moet het voorgeschreven debiet bereikt worden bij een toerental van het hoofdvoortstuwingswerktuig gelijk aan drie vierden van het nominaal toerental.

Art. 11N3. Maatregelen in verband met aanvaring en dergelijke.
  1. a) Aan boord van een schip moeten maatregelen zijn getroffen, opdat een afdeling niet door een daarin aanwezige lensaansluiting zal vollopen indien de hierop aangesloten leiding ten gevolge van een aanvaring of aan de grond lopen, in enige andere afdeling wordt beschadigd.
  Hiertoe moet in elke zuigleiding, binnen de afdeling waarin zich het open zuigeinde bevindt, ter plaatse waar zij die afdeling binnentreedt, een terugslagklep of een boven het schottendek te behandelen afsluiter aanwezig zijn, indien de erop aangesloten leiding op enige plaats in het schip is ondergebracht in een kokerkiel of zich op enige plaats dichter bij het scheepsboord bevindt dan één vijfde van de breedte van het schip. Voor de breedte van het schip geldt hierbij de definitie gegeven in 2 van artikel 6 van deze bijlage. De bedoelde afstand tot het scheepsboord moet worden gemeten loodrecht op het vlak van kiel en stevens;
  b) lensleidingen die in de dubbele bodem zijn ondergebracht op een wijze die naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) beschadiging van die leidingen bij aan de grond lopen mogelijk maakt, moeten ter plaatse van het open zuigeinde zijn voorzien van een terugslagklep of van een afsluiter die boven het schottendek is te behandelen. (De aangestelde ambtenaar) kan een andere uitvoering toestaan die dezelfde veiligheid waarborgt. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. De hoofdlensleiding mag zich nergens bevinden op een afstand van het scheepsboord van minder dan één vijfde van de breedte van het schip als omschreven in de voorgaande paragraaf.
  3. Wanneer een lenspomp is opgesteld op een afstand van het scheepsboord kleiner dan die voorgeschreven in de voorgaande paragraaf, moet de zuigleiding van de pomp op de hoofdlensleiding zijn voorzien van een terugslagklep, aangebracht op ten minste die voorgeschreven afstand van het scheepsboord.
  4. Wanneer een afzonderlijke noodlensleiding aanwezig is, geldt voor een dergelijke leiding hetzelfde als in 2 bepaald voor de hoofdlensleiding; de op de noodlensleiding aangesloten noodlenspomp mag niet binnen de aldaar voorgeschreven afstand van het scheepsboord zijn opgesteld.

Art. 12N3. Beschikbaarheid van de lensinrichtingen.
  1. Aan boord van een schip moeten verdeelkasten, kranen en afsluiters, die deel uitmaken van de lensinrichting, onder normale omstandigheden te allen tijde bereikbaar zijn. Voorts moeten zij zo zijn aangebracht, dat in alle gevallen waarin afdelingen zijn volgelopen zonder dat het schip zinkt, op elke afdeling met ten minste één der lenspompen kan worden gepompt.
  2. Indien slechts één pijpleidingstelsel aanwezig is waarop alle pompen zijn aangesloten, moeten de kranen en afsluiters, waarvan bediening voor een goede werking der lensinrichting nodig is, boven het schottendek kunnen worden bewogen.
  3. Wanneer naast de hoofdlensinrichting een noodlensinrichting is aangebracht, moet deze daarvan onafhankelijk zijn en zo zijn ingericht dat in alle vorenbedoelde gevallen van vollopen op elke afdeling met tenminste één pomp kan worden gepompt; in dat geval behoeven slechts de nodige kranen en afsluiters voor de bediening van de noodlensinrichting boven het schottendek te kunnen worden bewogen.
  4. De bewegingsinrichtingen van alle genoemde kranen en afsluiters, die boven het schottendek kunnen worden bediend, moeten daar ter plaatse duidelijk zijn gemerkt en voorzien van een standaardaanwijzer die aangeeft of zij zijn geopend dan wel gesloten.

Art. 10N3. Aantal, plaatsing en capaciteit van lenspompen.
  1. Een schip moet zijn uitgerust met ten minste twee op de hoofdlensleiding aangesloten lenspompen, waarvan één door het hoofdvoortstuwingswerktuig mag worden gedreven. Elk dezer pompen moet aan het water in de voorgeschreven hoofdlensleiding een snelheid kunnen geven van ten minste 122 m per minuut. De ruimten gelegen vóór het aanvaringsschot en achter het achterpiekschot moeten voor zover ze hiervoor in aanmerking komen, van een afzonderlijk doelmatige inrichting voor lenzen zijn voorzien.
  2. Wanneer zulks praktisch uitvoerbaar is, moeten de lenspompen in verschillende waterdichte afdelingen zijn opgesteld die zodanig moeten zijn gelegen, dat het onwaarschijnlijk is dat zij gelijktijdig door eenzelfde averij kunnen vollopen. Indien de werktuigen voor de voortstuwing en de ketels in twee of meer waterdichte afdelingen zijn geplaatst, moeten de pompen die als lenspomp moeten kunnen dienen, zoveel als praktisch mogelijk is over deze afdelingen zijn verdeeld.

Art. 11N3. Maatregelen in verband met aanvaring en dergelijke.
  1. a) Aan boord van een schip moeten maatregelen zijn getroffen, opdat een afdeling niet door een daarin aanwezige lensaansluiting zal vollopen indien de hierop aangesloten leiding ten gevolge van een aanvaring of aan de grond lopen, in enige andere afdeling wordt beschadigd.
  Hiertoe moet in elke zuigleiding, binnen de afdeling waarin zich het open zuigeinde bevindt, ter plaatse waar zij die afdeling binnentreedt, een terugslagklep of een boven het schottendek te behandelen afsluiter aanwezig zijn, indien de erop aangesloten leiding op enige plaats in het schip is ondergebracht in een kokerkiel of zich op enige plaats dichter bij het scheepsboord bevindt dan één vijfde van de breedte van het schip. Voor de breedte van het schip geldt hierbij de definitie gegeven in 2 van artikel 6 van deze bijlage. De bedoelde afstand tot het scheepsboord moet worden gemeten loodrecht op het vlak van kiel en stevens;
  b) lensleidingen die in de dubbele bodem zijn ondergebracht op een wijze die naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) beschadiging van die leidingen bij aan de grond lopen mogelijk maakt, moeten ter plaatse van het open zuigeinde zijn voorzien van een terugslagklep of van een afsluiter die boven het schottendek is te behandelen. (De aangestelde ambtenaar) kan een andere uitvoering toestaan die dezelfde veiligheid waarborgt. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. De hoofdlensleiding mag zich nergens bevinden op een afstand van het scheepsboord van minder dan één vijfde van de breedte van het schip als omschreven in de voorgaande paragraaf.
  3. Wanneer een lenspomp is opgesteld op een afstand van het scheepsboord kleiner dan die voorgeschreven in de voorgaande paragraaf, moet de zuigleiding van de pomp op de hoofdlensleiding zijn voorzien van een terugslagklep, aangebracht op ten minste die voorgeschreven afstand van het scheepsboord.
  4. Wanneer een afzonderlijke noodlensleiding aanwezig is, geldt voor een dergelijke leiding hetzelfde als in 2 bepaald voor de hoofdlensleiding; de op de noodlensleiding aangesloten noodlenspomp mag niet binnen de aldaar voorgeschreven afstand van het scheepsboord zijn opgesteld.

Art. 12N3. Beschikbaarheid van de lensinrichtingen.
  1. Aan boord van een schip moeten verdeelkasten, kranen en afsluiters, die deel uitmaken van de lensinrichting, onder normale omstandigheden te allen tijde bereikbaar zijn. Voorts moeten zij zo zijn aangebracht, dat in alle gevallen waarin afdelingen zijn volgelopen zonder dat het schip zinkt, op elke afdeling met ten minste één der lenspompen kan worden gepompt.
  2. Indien slechts één pijpleidingstelsel aanwezig is waarop alle pompen zijn aangesloten, moeten de kranen en afsluiters, waarvan bediening voor een goede werking der lensinrichting nodig is, boven het schottendek kunnen worden bewogen.
  3. Wanneer naast de hoofdlensinrichting een noodlensinrichting is aangebracht, moet deze daarvan onafhankelijk zijn en zo zijn ingericht dat in alle vorenbedoelde gevallen van vollopen op elke afdeling met tenminste één pomp kan worden gepompt; in dat geval behoeven slechts de nodige kranen en afsluiters voor de bediening van de noodlensinrichting boven het schottendek te kunnen worden bewogen.
  4. De bewegingsinrichtingen van alle genoemde kranen en afsluiters, die boven het schottendek kunnen worden bediend, moeten daar ter plaatse duidelijk zijn gemerkt en voorzien van een standaardaanwijzer die aangeeft of zij zijn geopend dan wel gesloten.

Art. 13N3. Bescherming tegen het vollopen.
  1. In een onbemande machinekamer moeten maatregelen worden getroffen opdat een alarm zou worden gegeven wanneer water of andere vloeistoffen zich in de vullings verzamelen met een abnormale snelheid of het niveau in de lensputten een abnormale hoogte bereikt.
  2. De alarminrichting moet voldoen aan de voorschriften van een erkende classificatiemaatschappij.

Art. 14N3. Plannen van lens- en ballastleidingen.
  1. Op een schip van 500 ton of meer, moet ten gebruike van de dek- en machine-officieren een gedetailleerd plan van de lens- en ballastleidingen permanent zijn opgehangen, met aanduiding van alle nuttige aanwijzingen over de inrichtingen en de ligging van de leidingen, plaats van pompen en afsluiters, eventuele afstandsbedieningen en afstandsstopinrichtingen, enz.
  2. Aan boord van een schip mag het plan van lens- en ballastinrichtingen en het plan, waarvan sprake in artikel 22 van bijlage II, tot één plan gecombineerd worden.
  3. De plannen moeten goed worden bijgehouden en veranderingen zonder verwijl daarin worden aangetekend.

Art. 3N4. Kombuizen en bergplaatsen.
  1. Bergplaatsen voor gevulde lampen, petroleum, verf, bootsmansgoed en dergelijke moeten door stalen schotten en dekken zijn omgeven en voorzien zijn van een deugdelijke ventilatieinrichting. Zij mogen niet in rechtstreekse verbinding staan met enig verblijf.
  2. Schotten en dekken van kombuizen grenzende aan ruimten voor accommodatie en controlestations moeten van staal of gelijkwaardig materiaal zijn. De kombuizen moeten voorzien zijn van een deugdelijke ventilatie-inrichting.
  3. Openingen in de schotten en dekken, waarvan sprake in beide voorgaande alinea's moeten van deugdelijke vast aangebrachte sluitingsmiddelen zijn voorzien, die eenzelfde graad van brandwerendheid bezitten als de schotten en dekken waarin zij zijn aangebracht.
  4. De in de vorige alinea's vervatte voorschriften zijn niet van toepassing op schepen bestemd voor het vervoer van minder dan 36 passagiers, voor zover de aan boord aanwezige inrichtingen naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) voldoende waarborgen voor de veiligheid opleveren. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 4N4. Ruimten voor machines.
  1. Ruimten voor machines van categorie A moeten door schotten en dekken van klasse A gescheiden zijn van ruimten voor accommodatie, dienstruimten en controlestations. Het isolerend vermogen van deze schotten en dekken moet ten genoegen zijn van (de aangestelde ambtenaar), waarbij rekening wordt gehouden met de aard van de aangrenzende ruimte. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Toegangsopeningen in de schachtwanden van ruimten voor machines van categorie A moeten kunnen worden gesloten met stalen deuren, die in gesloten toestand een weerstand tegen brand bieden, die tenminste even doeltreffend is als die van de schachtwand. Deze deuren moeten zelfsluitend zijn. Geen vensters of lichtranden mogen in deze schachtwanden worden aangebracht, tenzij (de aangestelde ambtenaar) ervan overtuigd is dat ze noodzakelijk zijn en geen gevaar voor brand opleveren. In dat geval mogen slechts vaste vensters of lichtranden van een aan brand weerstand biedende constructie en voorzien van met draad gewapend glas worden gebruikt die buiten de genoemde ruimten zijn voorzien van vaste scharnierende stalen blinden. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. De schijnlichten van ruimten voor machines van categorie A moeten aan de volgende voorwaarden voldoen :
  a) ze moeten in geval van brand kunnen gesloten en, indien praktisch uitvoerbaar, kunnen geopend worden van buiten deze ruimten;
  b) lichtranden in deze schijnlichten moeten van een aan brand weerstand biedende constructie zijn, die buiten de bedoelde ruimten door vaste scharnierende stalen blinden kunnen worden afgeschermd;
  c) in de lichtranden bedoeld onder b) moet met draad versterkt glas worden gebruikt.
  4. De in vorige alinea's vervatte voorschriften, zijn niet van toepassing op schepen bestemd voor het vervoer van minder dan 36 passagiers, voor zover de aan boord aanwezige inrichtingen naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) voldoende waarborgen voor de veiligheid opleveren. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 5N4. Inrichtingen voor brandstofolie, smeerolie en andere ontvlambare oliën.
  1. Inrichtingen voor brandstofolie.
  Aan boord van een schip waar brandstofolie wordt gebruikt moeten deugdelijke voorzorgen worden getroffen in verband met de opslag, de verdeling en het gebruik van brandstofolie, teneinde de veiligheid van het schip en de opvarenden te vrijwaren. Tenminste zal aan de hierna volgende voorschriften voldaan zijn :
  a) de verluchting van de ruimten voor machines moet onder alle normale omstandigheden voldoende zijn om accumulatie van oliedampen te voorkomen.
  b) De brandstoftoevoerleidingen van hulpmotoren, ketels en dergelijke mogen niet op die van de hoofdmotor zijn aangesloten.
  c) (i) Alle leidingen voor brandstofolie moeten van staal zijn.
  (ii) Beperkt gebruik van flexibele leidingen is echter toegestaan op plaatsen waar deze naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) noodzakelijk zijn. Zulke flexibele leidingen en hun eindbevestigingen moeten van goedgekeurd brandbestendig materiaal van voldoende sterkte zijn en hun constructie moet ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) zijn. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  d) Voor zover mogelijk mag geen gedeelte van het brandstofoliesysteem dat verwarmde olie onder een druk van meer dan 1,8 kg/cm2 (1,8 bar) bevat, dusdanig aan het oog onttrokken worden aangebracht, dat gebreken en lekkage niet gemakkelijk kunnen worden waargenomen. Ter plaatse van dergelijke onderdelen van het brandstofoliesysteem moet de ruimte voor machines voldoende verlicht zijn.
  e) Voor zover praktisch mogelijk moeten de brandstofolietanks deel uitmaken van de scheepsconstructie en buiten de ruimten voor machines van categorie A zijn gelegen. Wanneer brandstofolietanks, met uitzondering van tanks in dubbele bodem, noodzakelijkerwijze naast ruimten voor machines van categorie A zijn gelegen, moeten zij bij voorkeur een gemeenschappelijke begrenzingswand hebben met tanks in de dubbele bodem en moet de oppervlakte van de begrenzingswand tussen de tank en de machineruimte zo klein mogelijk zijn. Over het algemeen moet het gebruik van losse brandstofolietanks worden vermeden doch wanneer zulke tanks worden gebruikt, mogen zij niet gelegen zijn in de ruimten voor machines van categorie A.
  f) (i) Geen enkele tank welke brandstofolie bevat, mag aangebracht worden op plaatsen waar door overlopen of lekken, olie op verhitte oppervlakken kan terecht komen;
  (ii) voorzorgmaatregelen dienen genomen om te voorkomen dat de brandstofolie die onder druk uit een pomp, filter of verhitter zou kunnen ontsnappen, in aanmerking komt met hete oppervlakken;
  (iii) de overloop van voorraad-, bezink- en dagtanks voor brandstofolie moet terug geleid worden naar de voorraadtanks of naar een overlooptank. Een deugdelijke indicator of alarminrichting moet worden voorzien, die aanduidt wanneer de tanks overlopen;
  (iv) waar nodig moeten lekbakken zijn aangebracht waaruit de lekolie op doelmatige wijze kan worden afgetapt en opgevangen. In het bijzonder dienen lekbakken te worden aangebracht onder iedere brandstofpomp, -filter of -voorverwarmer waaruit brandstofolie kan ontsnappen bij het openen van enige deur of deksel, evenals onder de branders van een ketel.
  g) (i) In alle aanzuigleidingen van voorraad-, bezink- en dagtanks voor brandstofolie, inbegrepen deze van de dubbele bodem, moeten afsluiters of kranen geplaatst worden;
  (ii) in het geval van een voorraad-, bezink- of dagtank gelegen boven de dubbele bodem, moet in iedere leiding waaruit bij beschadiging olie zou kunnen ontsnappen een afsluiter of kraan direct tegen de tank bevestigd worden. Bovendien moeten deze afsluiters of kranen uitgerust worden met een zulkdanige inrichting, dat ze zowel ter plaatse als vanuit een gemakkelijk bereikbare plaats, gelegen buiten de ruimte waarin de tanks zich bevinden, kunnen gesloten worden ingeval in deze ruimte een brand uitbreekt. Zowel op de plaats van de lokale bediening als op de plaats van de afstandsbediening moeten standaanwijzers voorzien worden die aanduiden of deze afsluiters en kranen open of gesloten zijn.
  (iii) in het bijzondere geval van tanks voor brandstofolie, andere dan dubbelbodemtanks, en gelegen buiten de machinekamer of het ketelruim, mogen de afstandsbedieningen waarvan sprake in (ii) van deze alinea verplaatst worden naar extra afsluiters of kranen in de aanzuigleidingen geplaatst en gelegen binnen de machinekamer of het ketelruim;
  (iv) wanneer de vulleidingen van voorraad-, bezink- en dagtanks voor brandstofolie niet bovenaan in deze tanks uitmonden, moeten deze leidingen met een terugslagklep tegen de tank aansluiten, tenzij hier afsluiters of kranen met een afstandsbediening zoals beschreven onder (ii) van deze paragraaf aanwezig zijn.
  h) Aftapkranen onderaan voorraad-, bezink- en dagtanks voor brandstofolie moeten van het zelfsluitend type zijn.
  i) Er moet worden voorzien in veilige en doeltreffende middelen ter bepaling van de hoeveelheid brandstofolie in een tank.
  Deze moeten zodanig zijn opgevat dat ingeval van beschadiging of overlopen van de tank geen brandstofolie kan uitstromen. Onverminderd het bepaalde van artikel 29 van dit besluit kunnen peilpijpen met passende middelen voor afsluiting worden toegestaan indien de boveneinden daarvan op veilige plaatsen uitkomen.
  Indien een peilglas is aangebracht, moet dit behoorlijk beschermd zijn en onderaan van een zelfsluitende kraan zijn voorzien.
  Andere middelen ter vaststelling van de hoeveelheid brandstofolie in een tank kunnen worden toegestaan indien doorboring van de tank onder de bovenkant daarvoor niet nodig is en mits het onklaar raken van die middelen of het overvullen van de tanks het niet mogelijk maken dat daardoor brandstofolie buiten de tank geraakt.
  j) Voorzieningen moeten worden getroffen ter vermijding van overdruk in een brandstofolietank of in een gedeelte van het brandstofoliesysteem, met inbegrip van de vulpijpen. Ontlastkleppen en lucht- of overvloeipijpen moeten uitkomen op een naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) veilige plaats. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Inrichtingen voor smeerolie.
  De inrichtingen voor de opslag, de verdeling en het gebruik van olie in druksmeeroliesystemen moeten zodanig zijn dat de veiligheid van het schip en van de zich aan boord bevindende personen wordt verzekerd. Zulke inrichtingen, aangebracht in ruimten voor machines van categorie A en, waar mogelijk, in andere ruimten voor machines moeten ten minste voldoen aan het bepaalde onder c, d, f (i), f (ii), f (iv), g (ii), h, i en j van 1 van dit artikel.
  3. Inrichtingen voor andere ontvlambare oliën.
  De inrichtingen voor de opslag, de verdeling en het gebruik van andere ontvlambare oliën die onder druk worden gebruikt in systemen voor het overbrengen van vermogen, bedieningssystemen, bekrachtigingssystemen en verwarmingssystemen, moeten zodanig zijn dat de veiligheid van het schip en van de zich aan boord bevindende personen is verzekerd. Op plaatsen waar ontstekingsbronnen aanwezig zijn, moeten zodanige inrichtingen ten minste voldoen aan het bepaalde onder f (i), f (ii), f (iv) en i en ten aanzien van sterkte en constructie aan het bepaalde onder c van 1 van dit artikel.

Art. 3N4. Kombuizen en bergplaatsen.
  1. Bergplaatsen voor gevulde lampen, petroleum, verf, bootsmansgoed en dergelijke moeten door stalen schotten en dekken zijn omgeven en voorzien zijn van een deugdelijke ventilatieinrichting. Zij mogen niet in rechtstreekse verbinding staan met enig verblijf.
  2. Schotten en dekken van kombuizen grenzende aan ruimten voor accommodatie en controlestations moeten van staal of gelijkwaardig materiaal zijn. De kombuizen moeten voorzien zijn van een deugdelijke ventilatie-inrichting.
  3. Openingen in de schotten en dekken, waarvan sprake in beide voorgaande alinea's moeten van deugdelijke vast aangebrachte sluitingsmiddelen zijn voorzien, die eenzelfde graad van brandwerendheid bezitten als de schotten en dekken waarin zij zijn aangebracht.
  4. De in de vorige alinea's vervatte voorschriften zijn niet van toepassing op schepen bestemd voor het vervoer van minder dan 36 passagiers, voor zover de aan boord aanwezige inrichtingen naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) voldoende waarborgen voor de veiligheid opleveren. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 4N4. Ruimten voor machines.
  1. Ruimten voor machines van categorie A moeten door schotten en dekken van klasse A gescheiden zijn van ruimten voor accommodatie, dienstruimten en controlestations. Het isolerend vermogen van deze schotten en dekken moet ten genoegen zijn van (de aangestelde ambtenaar), waarbij rekening wordt gehouden met de aard van de aangrenzende ruimte. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Toegangsopeningen in de schachtwanden van ruimten voor machines van categorie A moeten kunnen worden gesloten met stalen deuren, die in gesloten toestand een weerstand tegen brand bieden, die tenminste even doeltreffend is als die van de schachtwand. Deze deuren moeten zelfsluitend zijn. Geen vensters of lichtranden mogen in deze schachtwanden worden aangebracht, tenzij (de aangestelde ambtenaar) ervan overtuigd is dat ze noodzakelijk zijn en geen gevaar voor brand opleveren. In dat geval mogen slechts vaste vensters of lichtranden van een aan brand weerstand biedende constructie en voorzien van met draad gewapend glas worden gebruikt die buiten de genoemde ruimten zijn voorzien van vaste scharnierende stalen blinden. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. De schijnlichten van ruimten voor machines van categorie A moeten aan de volgende voorwaarden voldoen :
  a) ze moeten in geval van brand kunnen gesloten en, indien praktisch uitvoerbaar, kunnen geopend worden van buiten deze ruimten;
  b) lichtranden in deze schijnlichten moeten van een aan brand weerstand biedende constructie zijn, die buiten de bedoelde ruimten door vaste scharnierende stalen blinden kunnen worden afgeschermd;
  c) in de lichtranden bedoeld onder b) moet met draad versterkt glas worden gebruikt.
  4. De in vorige alinea's vervatte voorschriften, zijn niet van toepassing op schepen bestemd voor het vervoer van minder dan 36 passagiers, voor zover de aan boord aanwezige inrichtingen naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) voldoende waarborgen voor de veiligheid opleveren. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 8N4. Onverminderd de voorafgaande voorschriften van deze bijlage moeten aan boord van schepen bestemd voor het vervoer van 80 passagiers of meer de volgende aanvullende voorzieningen worden getroffen :
  1. In ruimten voor accommodatie, dienstruimten en controlestations moet aan de volgende voorwaarden worden voldaan :
  a) gangwanden moeten van staal zijn of geconstrueerd worden als schotten van klasse B. Deze schotten moeten van dek tot dek worden opgetrokken, behalve wanneer aan beide zijden van het schot doorlopende plafonds of beschietingen van klasse B worden aangebracht. In dit geval zal het gedeelte van het schot achter het doorlopende plafond of de doorlopende beschieting van materiaal zijn waarvan dikte en samenstelling aanvaardbaar zijn bij de constructie van schotten van klasse B, doch die slechts aan de waarden voor brandwerendheid van klasse B behoeven te voldoen voor zover zulks naar de mening van (de aangestelde ambtenaar) redelijk en uitvoerbaar is. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  b) luchtruimten, ingesloten achter wanden en beschietingen en tussen plafonds en dekken, moeten worden onderverdeeld door goed sluitende afstoppingen, die de trek tegengaan en die niet verder dan 14 m uiteenliggen.
  In de verticale richting moeten zulke ruimten, met inbegrip van die achter beschietingen van trappenhuizen, schachten en dergelijke, op elk dek worden afgestopt.
  c) Plafonds, beschietingen, schotten en isolatie, met uitzondering van isolatie van koel- en vrieskamers, moeten van onbrandbaar materiaal zijn.
  d) De bevestigingen, daaronder begrepen grondhout en verbindingselementen van schotten, beschietingen, plafonds en afstoppingen die trek tegengaan, indien aanwezig, moeten van onbrandbaar materiaal zijn.
  e) Dampwerende lagen en kleefstoffen gebruikt bij isolatie evenals de isolatie van pijpleidingen voor koud-watersystemen, behoeven niet onbrandbaar te zijn, doch moeten tot het praktisch mogelijke minimum worden beperkt en het vlamverspreidend vermogen van de blootgestelde oppervlakken ervan moet ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) zijn. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  f) Schotten, beschietingen en plafonds in alle ruimten voor accommodatie en dienstruimten mogen binnen deze ruimten voorzien zijn van een brandbare fineerlaag, mits deze niet dikker is dan 2,0 mm, behalve in gangen, traphuizen en controlestations, waar deze laag niet dikker mag zijn dan 1,5 mm.
  g) Het gezamenlijk volume van brandbare bekleding, lijstwerk, decoratieve versieringen en fineerhout mag niet groter zijn dan het volume, dat overeenkomt met een fineerbekleding van 2,5 mm op de totale oppervlakte van de wanden en het plafond.
  h) Alle blootgestelde oppervlakten in gangen en traphuizen, en oppervlakken in verborgen of ontoegankelijke plaatsen, moeten een laag vlamverspreidend vermogen hebben.
  i) Het meubilair in gangen en traphuizen moet tot een minimum beperkt blijven.
  j) Verven, vernissen en andere stoffen voor afwerking gebruikt op blootgestelde binnenoppervlakken mogen niet van zodanige aard zijn dat zij naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) onnodig brandgevaar opleveren en geen overmatige hoeveelheden rook kunnen voortbrengen of andere vergiftige eigenschappen vertonen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  k) De onderste laag van de dekbedekkingen, moet, indien toegepast, van goedgekeurd materiaal zijn dat niet gemakkelijk kan ontbranden, of aanleiding geeft tot vergiftigings- of explosiegevaar bij verhoogde temperaturen.
  l) Papierbakken moeten zijn gemaakt van onbrandbare materialen en dichte zijkanten en bodems hebben.
  m) Trappen die niet meer dan 2 dekken verbinden moeten op ten minste één niveau door schotten van klasse A of B en zelfsluitende deuren worden beschermd, ten einde daardoor snelle verspreiding van brand van het ene dek naar het andere te beperken.
  Trappen die meer dan 2 dekken verbinden moeten worden omringd door schotten van klasse A en zijn beschermd door zelfsluitende stalen deuren op alle niveaus.
  Zelfsluitende deuren mogen niet zijn voorzien van vastzethaken. Evenwel mogen vastzetinrichtingen worden toegepast, indien deze zijn voorzien van op afstand bedienbare losmaakinrichtingen van een type, dat de deur doet sluiten indien het systeem in het ongerede raakt.
  De ingesloten ruimten in welke de trappen zijn ondergebracht moeten in directe verbinding staan met de gangen; deze ruimten moeten voldoende oppervlakte hebben om opstopping te voorkomen, waarbij rekening moet worden gehouden met het aantal personen dat in geval van nood daarvan gebruik zal moeten maken. Voor zover mogelijk moeten ingesloten ruimten van trappen niet in directe verbinding staan met hutten, dienstkasten of andere ingesloten ruimten, die brandbare stoffen bevatten waarin het ontstaan van brand kan worden verwacht.
  n) Het constructieve deel van alle trappen moet van staal of ander gelijkwaardig materiaal zijn.
  o) Schachten van personen- of goederenliften die binnen ruimten voor accommodatie liggen moeten van staal of gelijkwaardig materiaal zijn. Deuren in deze schachten moeten van staal zijn of van ander gelijkwaardig materiaal en in gesloten toestand een weerstand tegen brand bieden, die ten minste even doeltreffend is als die van de schachtwand.
  2. a) Ventilatiekanalen moeten geconstrueerd worden uit onbrandbare materialen. Korte stukken van kanalen evenwel, die over het algemeen niet langer dan 2 m zijn en waarvan het oppervlak van de doorsnede niet meer dan 0,02 m2 bedraagt, behoeven niet onbrandbaar te zijn, mits aan alle onderstaande voorwaarden wordt voldaan :
  (i) het kanaal moet zijn geconstrueerd uit een materiaal dat naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) in beperkte mate brandgevaarlijk is; <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  (ii) het kanaal mag alleen worden gebruikt aan het einde van het ventilatiesysteem, en.
  (iii) het kanaal mag zich, langs het kanaal gemeten, niet dichter dan 600 mm bij een doorboring van een schot van klasse A of B, doorlopende plafonds van klasse B daaronder begrepen, bevinden.
  b) Indien ventilatiekanalen, waarvan het oppervlak van de vrije doorsnede ten minste 0,02 m2 bedraagt, schotten of dekken van klasse A doorboren, dient de opening van een plaatstalen doorvoerstuk voorzien te zijn, tenzij de kanalen welke door de schotten of dekken doorgevoerd worden in de nabijheid van de schot- of dekdoorgang van staal zijn. Bovendien dient aan de volgende voorschriften te worden voldaan :
  (i) voor kanalen waarvan de oppervlakte van de vrije doorsnede meer dan 0,02 m2 bedraagt, moet het doorvoerstuk minstens 3 mm dik en 900 mm lang zijn. Indien dit stuk in een schot is aangebracht zal het bij voorkeur 450 mm langs beide zijden van het schot uitsteken. Kanalen waarvan de oppervlakte van de vrije doorsnede meer dan 0,02 m2 bedraagt, of doorvoerstukken waarvan de oppervlakte van de vrije doorsnede meer dan 0,02 m2 bedraagt dienen van brandisolatie voorzien te zijn. Deze isolatie zal ten minste dezelfde graad van brandwerendheid bezitten als het schot of het dek waar het kanaal doorgevoerd wordt. Ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) mag een gelijkwaardige bescherming voor de doorvoering van ventilatiekanalen toegepast worden; <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  (ii) in kanalen waarvan de oppervlakte van de vrije doorsnede meer dan 0,075 m2 bedraagt, moet een brandklep geplaatst worden in aanvulling van de voorschriften van het voorgaande lid van deze alinea. De brandklep zal automatisch sluiten, maar moet tevens aan beide zijden van het schot of het dek met de hand kunnen gesloten worden. De brandklep moet voorzien zijn van een zichtbare standaanwijzer die aangeeft of de klep open of gesloten is. Brandkleppen zijn evenwel niet vereist indien ventilatiekanalen door ruimten voeren die rondom door schotten van klasse A begrensd worden, zonder deze ruimten te bedienen, op voorwaarde dat deze kanalen dezelfde brandwerendheid bezitten als de schotten die ze doorboren.
  c) Ventilatiekokers van ruimten voor machines van categorie A mogen over het algemeen niet door ruimten voor accommodatie, dienstruimten of controlestations lopen, behoudens dat (de aangestelde ambtenaar) een vermindering van deze eis kan toestaan, mits : <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  (i) de kokers worden geconstrueerd uit staal en zijn geïsoleerd volgens de norm voor A-60, of
  (ii) de kokers worden geconstrueerd uit staal en zijn uitgerust met een automatische brandklep dicht bij de doorboring van de begrenzingswand en zijn geïsoleerd, volgens de norm voor A-60 vanaf de ruimte voor machines van categorie A tot een punt ten minste 5 m voorbij de brandklep.
  d) Ventilatiekokers van ruimten voor accommodatie, dienstruimten en controlestations mogen over het algemeen niet lopen door ruimten voor machines van categorie A, met de uitzondering dat (de aangestelde ambtenaar) vermindering van deze eis kan toestaan mits de kokers uit staal worden geconstrueerd en dichtbij de doorboringen van de begrenzingswanden automatische brandkleppen zijn aangebracht. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  e) Indien ventilatiekanalen, waarvan de oppervlakte van de vrije doorsnede meer dan 0,02 m2 bedraagt, schotten van klasse B doorboren, dient de opening van een plaatstalen doorvoerstuk van minstens 900 mm lang voorzien te zijn, tenzij de kanalen ter plaatse van het schot over eenzelfde lengte in staal zijn geconstrueerd. Indien dit stuk in een schot van klasse B is aangebracht zal het bij voorkeur 450 mm langs beide zijden van het schot uitsteken.
  f) Indien afvoerkokers boven fornuizen door ruimten voor accommodatie of ruimten met brandbare materialen lopen, moeten zij worden geconstrueerd uit schotten van klasse A. Elke afvoerkoker moet worden uitgerust met :
  (i) een vetvanger die gemakkelijk kan worden verwijderd voor reiniging;
  (ii) een brandklep in het onderste deel van de koker;
  (iii) een inrichting die vanuit het kombuis kan worden bediend voor het stoppen van de afzuigventilator, en
  (iv) een vast-aangebrachte inrichting om een brand in de koker te blussen.
  (g) De hoofd in- en uitlaten van alle ventilatiesysteem moeten buiten de ruimte die wordt geventileerd gesloten kunnen worden. Ventilatoren voor mechanische ventilatie van ruimten voor accommodatie, dienstruimten, controlestations en ruimten voor machines moeten buiten werking kunnen gesteld worden vanaf een gemakkelijk te bereiken plaats gelegen buiten deze ruimten. De middelen voor het stoppen van de ventilatoren voor mechanische ventilatie van de ruimten voor machines moeten volledig gescheiden zijn van de middelen voor het stilleggen van de ventilatie van de andere ruimten.

Art. 9N4. Openingen in schotten van klasse A.
  1. Wanneer schotten van klasse A zijn doorboord voor het doorlaten van elektrische leidingen, pijpen, schachten, kokers, enz. of voor langsdragers, balken of andere verbanddelen, moeten zodanige maatregelen getroffen worden, dat de brandwerendheid van de schotten niet vermindert.
  2. Alle openingen moeten zijn voorzien van vast aangebrachte sluitingsmiddelen die ten minste even doeltreffend zijn voor het weren van brand als de schotten waarin zij voorkomen.
  3. De constructie van alle deuren en deurkozijnen in schotten van klasse A en de middelen die deze gesloten houden, moeten zoveel als praktisch mogelijk is even doeltreffend zijn voor het weren van brand en van de doortocht van rook en vlammen als de schotten waarin zij zijn aangebracht. Zulke deuren en deurkozijnen moeten zijn geconstrueerd van staal of ander gelijkwaardig materiaal.
  Waterdichte deuren behoeven niet te zijn geïsoleerd.
  4. Elke deur moet aan beide zijden van het schot door één persoon geopend en gesloten kunnen worden.

Art. 10N4. Openingen in schotten van klasse B.
  1. Wanneer schotten van klasse B zijn doorboord voor het doorlaten van elektrische leidingen, pijpen, schachten, kokers, enz. of voor de aanleg van uitlaten van het ventilatiesysteem, verlichtingsarmaturen en soortgelijke inrichtingen, moeten ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) zodanige maatregelen getroffen worden, dat het brandwerend vermogen van de schotten niet vermindert. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Deuren en deurkozijnen in schotten van klasse B, evenals de middelen die deze gesloten houden, moeten een brandwerend vermogen hebben dat voor zover als uitvoerbaar, gelijkwaardig is met die van de schotten, waarin zij zijn aangebracht, behalve dat in het onderste gedeelte van zulke deuren ventilatieopeningen mogen worden aangebracht. Indien zulk een opening zich bevindt in of onder een deur mag het totale netto oppervlak van zulk een opening of zulke openingen niet meer bedragen dan 0,05 m2. Indien zulk een opening in een deur is aangebracht moet zij worden voorzien van een rooster van onbrandbaar materiaal. Deuren en deurkozijnen moeten van onbrandbaar materiaal zijn.
  3. Pijpen, die schotten van klasse B doorboren, moeten van een materiaal zijn vervaardigd dat door (de aangestelde ambtenaar) is goedgekeurd, rekening houdende met de temperatuur waaraan de betrokken schotten weerstand moeten kunnen bieden. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 8N4. Onverminderd de voorafgaande voorschriften van deze bijlage moeten aan boord van schepen bestemd voor het vervoer van 80 passagiers of meer de volgende aanvullende voorzieningen worden getroffen :
  1. In ruimten voor accommodatie, dienstruimten en controlestations moet aan de volgende voorwaarden worden voldaan :
  a) gangwanden moeten van staal zijn of geconstrueerd worden als schotten van klasse B. Deze schotten moeten van dek tot dek worden opgetrokken, behalve wanneer aan beide zijden van het schot doorlopende plafonds of beschietingen van klasse B worden aangebracht. In dit geval zal het gedeelte van het schot achter het doorlopende plafond of de doorlopende beschieting van materiaal zijn waarvan dikte en samenstelling aanvaardbaar zijn bij de constructie van schotten van klasse B, doch die slechts aan de waarden voor brandwerendheid van klasse B behoeven te voldoen voor zover zulks naar de mening van (de aangestelde ambtenaar) redelijk en uitvoerbaar is. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  b) luchtruimten, ingesloten achter wanden en beschietingen en tussen plafonds en dekken, moeten worden onderverdeeld door goed sluitende afstoppingen, die de trek tegengaan en die niet verder dan 14 m uiteenliggen.
  In de verticale richting moeten zulke ruimten, met inbegrip van die achter beschietingen van trappenhuizen, schachten en dergelijke, op elk dek worden afgestopt.
  c) Plafonds, beschietingen, schotten en isolatie, met uitzondering van isolatie van koel- en vrieskamers, moeten van onbrandbaar materiaal zijn.
  d) De bevestigingen, daaronder begrepen grondhout en verbindingselementen van schotten, beschietingen, plafonds en afstoppingen die trek tegengaan, indien aanwezig, moeten van onbrandbaar materiaal zijn.
  e) Dampwerende lagen en kleefstoffen gebruikt bij isolatie evenals de isolatie van pijpleidingen voor koud-watersystemen, behoeven niet onbrandbaar te zijn, doch moeten tot het praktisch mogelijke minimum worden beperkt en het vlamverspreidend vermogen van de blootgestelde oppervlakken ervan moet ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) zijn. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  f) Schotten, beschietingen en plafonds in alle ruimten voor accommodatie en dienstruimten mogen binnen deze ruimten voorzien zijn van een brandbare fineerlaag, mits deze niet dikker is dan 2,0 mm, behalve in gangen, traphuizen en controlestations, waar deze laag niet dikker mag zijn dan 1,5 mm.
  g) Het gezamenlijk volume van brandbare bekleding, lijstwerk, decoratieve versieringen en fineerhout mag niet groter zijn dan het volume, dat overeenkomt met een fineerbekleding van 2,5 mm op de totale oppervlakte van de wanden en het plafond.
  h) Alle blootgestelde oppervlakten in gangen en traphuizen, en oppervlakken in verborgen of ontoegankelijke plaatsen, moeten een laag vlamverspreidend vermogen hebben.
  i) Het meubilair in gangen en traphuizen moet tot een minimum beperkt blijven.
  j) Verven, vernissen en andere stoffen voor afwerking gebruikt op blootgestelde binnenoppervlakken mogen niet van zodanige aard zijn dat zij naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) onnodig brandgevaar opleveren en geen overmatige hoeveelheden rook kunnen voortbrengen of andere vergiftige eigenschappen vertonen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  k) De onderste laag van de dekbedekkingen, moet, indien toegepast, van goedgekeurd materiaal zijn dat niet gemakkelijk kan ontbranden, of aanleiding geeft tot vergiftigings- of explosiegevaar bij verhoogde temperaturen.
  l) Papierbakken moeten zijn gemaakt van onbrandbare materialen en dichte zijkanten en bodems hebben.
  m) Trappen die niet meer dan 2 dekken verbinden moeten op ten minste één niveau door schotten van klasse A of B en zelfsluitende deuren worden beschermd, ten einde daardoor snelle verspreiding van brand van het ene dek naar het andere te beperken.
  Trappen die meer dan 2 dekken verbinden moeten worden omringd door schotten van klasse A en zijn beschermd door zelfsluitende stalen deuren op alle niveaus.
  Zelfsluitende deuren mogen niet zijn voorzien van vastzethaken. Evenwel mogen vastzetinrichtingen worden toegepast, indien deze zijn voorzien van op afstand bedienbare losmaakinrichtingen van een type, dat de deur doet sluiten indien het systeem in het ongerede raakt.
  De ingesloten ruimten in welke de trappen zijn ondergebracht moeten in directe verbinding staan met de gangen; deze ruimten moeten voldoende oppervlakte hebben om opstopping te voorkomen, waarbij rekening moet worden gehouden met het aantal personen dat in geval van nood daarvan gebruik zal moeten maken. Voor zover mogelijk moeten ingesloten ruimten van trappen niet in directe verbinding staan met hutten, dienstkasten of andere ingesloten ruimten, die brandbare stoffen bevatten waarin het ontstaan van brand kan worden verwacht.
  n) Het constructieve deel van alle trappen moet van staal of ander gelijkwaardig materiaal zijn.
  o) Schachten van personen- of goederenliften die binnen ruimten voor accommodatie liggen moeten van staal of gelijkwaardig materiaal zijn. Deuren in deze schachten moeten van staal zijn of van ander gelijkwaardig materiaal en in gesloten toestand een weerstand tegen brand bieden, die ten minste even doeltreffend is als die van de schachtwand.
  2. a) Ventilatiekanalen moeten geconstrueerd worden uit onbrandbare materialen. Korte stukken van kanalen evenwel, die over het algemeen niet langer dan 2 m zijn en waarvan het oppervlak van de doorsnede niet meer dan 0,02 m2 bedraagt, behoeven niet onbrandbaar te zijn, mits aan alle onderstaande voorwaarden wordt voldaan :
  (i) het kanaal moet zijn geconstrueerd uit een materiaal dat naar het oordeel van (de aangestelde ambtenaar) in beperkte mate brandgevaarlijk is; <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  (ii) het kanaal mag alleen worden gebruikt aan het einde van het ventilatiesysteem, en.
  (iii) het kanaal mag zich, langs het kanaal gemeten, niet dichter dan 600 mm bij een doorboring van een schot van klasse A of B, doorlopende plafonds van klasse B daaronder begrepen, bevinden.
  b) Indien ventilatiekanalen, waarvan het oppervlak van de vrije doorsnede ten minste 0,02 m2 bedraagt, schotten of dekken van klasse A doorboren, dient de opening van een plaatstalen doorvoerstuk voorzien te zijn, tenzij de kanalen welke door de schotten of dekken doorgevoerd worden in de nabijheid van de schot- of dekdoorgang van staal zijn. Bovendien dient aan de volgende voorschriften te worden voldaan :
  (i) voor kanalen waarvan de oppervlakte van de vrije doorsnede meer dan 0,02 m2 bedraagt, moet het doorvoerstuk minstens 3 mm dik en 900 mm lang zijn. Indien dit stuk in een schot is aangebracht zal het bij voorkeur 450 mm langs beide zijden van het schot uitsteken. Kanalen waarvan de oppervlakte van de vrije doorsnede meer dan 0,02 m2 bedraagt, of doorvoerstukken waarvan de oppervlakte van de vrije doorsnede meer dan 0,02 m2 bedraagt dienen van brandisolatie voorzien te zijn. Deze isolatie zal ten minste dezelfde graad van brandwerendheid bezitten als het schot of het dek waar het kanaal doorgevoerd wordt. Ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) mag een gelijkwaardige bescherming voor de doorvoering van ventilatiekanalen toegepast worden; <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  (ii) in kanalen waarvan de oppervlakte van de vrije doorsnede meer dan 0,075 m2 bedraagt, moet een brandklep geplaatst worden in aanvulling van de voorschriften van het voorgaande lid van deze alinea. De brandklep zal automatisch sluiten, maar moet tevens aan beide zijden van het schot of het dek met de hand kunnen gesloten worden. De brandklep moet voorzien zijn van een zichtbare standaanwijzer die aangeeft of de klep open of gesloten is. Brandkleppen zijn evenwel niet vereist indien ventilatiekanalen door ruimten voeren die rondom door schotten van klasse A begrensd worden, zonder deze ruimten te bedienen, op voorwaarde dat deze kanalen dezelfde brandwerendheid bezitten als de schotten die ze doorboren.
  c) Ventilatiekokers van ruimten voor machines van categorie A mogen over het algemeen niet door ruimten voor accommodatie, dienstruimten of controlestations lopen, behoudens dat (de aangestelde ambtenaar) een vermindering van deze eis kan toestaan, mits : <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  (i) de kokers worden geconstrueerd uit staal en zijn geïsoleerd volgens de norm voor A-60, of
  (ii) de kokers worden geconstrueerd uit staal en zijn uitgerust met een automatische brandklep dicht bij de doorboring van de begrenzingswand en zijn geïsoleerd, volgens de norm voor A-60 vanaf de ruimte voor machines van categorie A tot een punt ten minste 5 m voorbij de brandklep.
  d) Ventilatiekokers van ruimten voor accommodatie, dienstruimten en controlestations mogen over het algemeen niet lopen door ruimten voor machines van categorie A, met de uitzondering dat (de aangestelde ambtenaar) vermindering van deze eis kan toestaan mits de kokers uit staal worden geconstrueerd en dichtbij de doorboringen van de begrenzingswanden automatische brandkleppen zijn aangebracht. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  e) Indien ventilatiekanalen, waarvan de oppervlakte van de vrije doorsnede meer dan 0,02 m2 bedraagt, schotten van klasse B doorboren, dient de opening van een plaatstalen doorvoerstuk van minstens 900 mm lang voorzien te zijn, tenzij de kanalen ter plaatse van het schot over eenzelfde lengte in staal zijn geconstrueerd. Indien dit stuk in een schot van klasse B is aangebracht zal het bij voorkeur 450 mm langs beide zijden van het schot uitsteken.
  f) Indien afvoerkokers boven fornuizen door ruimten voor accommodatie of ruimten met brandbare materialen lopen, moeten zij worden geconstrueerd uit schotten van klasse A. Elke afvoerkoker moet worden uitgerust met :
  (i) een vetvanger die gemakkelijk kan worden verwijderd voor reiniging;
  (ii) een brandklep in het onderste deel van de koker;
  (iii) een inrichting die vanuit het kombuis kan worden bediend voor het stoppen van de afzuigventilator, en
  (iv) een vast-aangebrachte inrichting om een brand in de koker te blussen.
  (g) De hoofd in- en uitlaten van alle ventilatiesysteem moeten buiten de ruimte die wordt geventileerd gesloten kunnen worden. Ventilatoren voor mechanische ventilatie van ruimten voor accommodatie, dienstruimten, controlestations en ruimten voor machines moeten buiten werking kunnen gesteld worden vanaf een gemakkelijk te bereiken plaats gelegen buiten deze ruimten. De middelen voor het stoppen van de ventilatoren voor mechanische ventilatie van de ruimten voor machines moeten volledig gescheiden zijn van de middelen voor het stilleggen van de ventilatie van de andere ruimten.

Art. 12N4. Brandweerplannen en -boekjes. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  1. Op ieder schip bestemd voor het vervoer van 80 passagiers of meer moeten ten gebruike van de scheepsofficieren algemene plannen permanent zijn opgehangen, waarop voor elk dek duidelijk zijn aangegeven en voor zover toepasselijk, de controlestations, de verschillende brandsecties omgeven door schotten van klasse A, de secties omgeven door schotten van klasse B, de branddeuren, alsmede alle nuttige aanwijzingen betreffende de brandalarm- en detectieinrichtingen, de brandblusinrichtingen en -toestellen, de brandweeruitrustingen, de internationale walaansluiting, de toegangen tot de verschillende afdelingen, dekken, enz., en het ventilatiesysteem met inbegrip van bijzonderheden omtrent de plaatsen waar de ventilatoren kunnen worden bediend, de plaats van de brandkleppen en de nummers van de ventilatoren die elke sectie bedienden, de afstandsbedieningen van de kranen en pompen van het brandstofsysteem.
  2. In plaats van de plannen, vermeld in 1, mogen, ter beoordeling door (de aangestelde ambtenaar), de bovengenoemde details zijn opgenomen in een brandweerboekje, waarvan één exemplaar moet worden verstrekt aan iedere dek- en machineofficier, terwijl één exemplaar steeds aan boord op een toegankelijke plaats beschikbaar moet zijn. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. Bovendien moeten instructies betreffende het onderhoud en de werking van alle uitrusting en installaties aan boord voor het alarmeren en ontdekken, voor het insluiten en voor de bestrijding van brand in één verzamelband worden bijeengebracht, die onmiddellijk beschikbaar is op een toegankelijke plaats.
  4. Plannen en boekjes moeten goed worden bijgehouden door veranderingen zo spoedig mogelijk daarin aan te brengen.

Art. 10N4. Openingen in schotten van klasse B.
  1. Wanneer schotten van klasse B zijn doorboord voor het doorlaten van elektrische leidingen, pijpen, schachten, kokers, enz. of voor de aanleg van uitlaten van het ventilatiesysteem, verlichtingsarmaturen en soortgelijke inrichtingen, moeten ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) zodanige maatregelen getroffen worden, dat het brandwerend vermogen van de schotten niet vermindert. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Deuren en deurkozijnen in schotten van klasse B, evenals de middelen die deze gesloten houden, moeten een brandwerend vermogen hebben dat voor zover als uitvoerbaar, gelijkwaardig is met die van de schotten, waarin zij zijn aangebracht, behalve dat in het onderste gedeelte van zulke deuren ventilatieopeningen mogen worden aangebracht. Indien zulk een opening zich bevindt in of onder een deur mag het totale netto oppervlak van zulk een opening of zulke openingen niet meer bedragen dan 0,05 m2. Indien zulk een opening in een deur is aangebracht moet zij worden voorzien van een rooster van onbrandbaar materiaal. Deuren en deurkozijnen moeten van onbrandbaar materiaal zijn.
  3. Pijpen, die schotten van klasse B doorboren, moeten van een materiaal zijn vervaardigd dat door (de aangestelde ambtenaar) is goedgekeurd, rekening houdende met de temperatuur waaraan de betrokken schotten weerstand moeten kunnen bieden. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 11N4. Voorzieningen voor ontsnapping.
  1. In en vanuit alle voor passagiers en bemanning bestemde ruimten en in ruimten, waarin door de bemanning onder normale omstandigheden dienst wordt gedaan, andere dan ruimten voor machines, moeten trappen en ladders zijn aangebracht, met behulp waarvan het inschepingsdek voor de reddingboten en de reddingvlotten gemakkelijk kan worden bereikt. In het bijzonder moet aan de volgende bepalingen worden voldaan :
  a) onder het schottendek moet elke waterdichte afdeling of soortgelijke besloten ruimte of groep van ruimten zijn voorzien van twee voorzieningen voor ontsnapping, waarvan ten minste één zodanig moet zijn aangebracht, dat het passeren van een waterdichte deur niet nodig is. Bij wijze van uitzondering kan (de aangestelde ambtenaar) van het aanbrengen van één dezer voorzieningen voor ontsnapping vrijstelling verlenen, indien de aard en de plaats van de ruimten en het aantal der personen, die in normale omstandigheden daarin verblijven of dienst doen, daartoe aanleiding kunnen geven; <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  b) boven het schottendek moet elke ruimte voor algemeen gebruik ten minste twee voorzieningen voor ontsnapping bezitten, waarvan ten minste één toegang moet geven tot een trap naar boven of een rechtstreekse uitgang naar buiten;
  c) liften mogen niet worden beschouwd als één van de vereiste voorzieningen voor ontsnapping;
  d) doodlopende gangen met een lengte van meer dan 13 m zijn niet toegestaan.
  2. In ruimten voor machines moeten twee vluchtuitgangen waarvan één een waterdichte deur mag zijn, worden aangebracht in elke machinekamer, astunnel en ketelruimte. In ruimten voor machines waarin zich geen waterdichte deur bevindt, moeten de twee vluchtuitgangen worden gevormd door twee stel stalen ladders, aangebracht op een zo groot mogelijke onderlinge afstand, die leiden naar, eveneens zo ver mogelijk van elkaar verwijderde deuren in de schacht en van waar het inschepingsdek voor de reddingboten en reddingvlotten bereikt kan worden. Op schepen van minder dan 1 000 ton kan (de aangestelde ambtenaar) vrijstelling van deze eis verlenen, indien de breedte en de algemene inrichting van de schacht daartoe aanleiding kunnen geven.

Art. 12N4. Brandweerplannen en -boekjes. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  1. Op ieder schip bestemd voor het vervoer van 80 passagiers of meer moeten ten gebruike van de scheepsofficieren algemene plannen permanent zijn opgehangen, waarop voor elk dek duidelijk zijn aangegeven en voor zover toepasselijk, de controlestations, de verschillende brandsecties omgeven door schotten van klasse A, de secties omgeven door schotten van klasse B, de branddeuren, alsmede alle nuttige aanwijzingen betreffende de brandalarm- en detectieinrichtingen, de brandblusinrichtingen en -toestellen, de brandweeruitrustingen, de internationale walaansluiting, de toegangen tot de verschillende afdelingen, dekken, enz., en het ventilatiesysteem met inbegrip van bijzonderheden omtrent de plaatsen waar de ventilatoren kunnen worden bediend, de plaats van de brandkleppen en de nummers van de ventilatoren die elke sectie bedienden, de afstandsbedieningen van de kranen en pompen van het brandstofsysteem.
  2. In plaats van de plannen, vermeld in 1, mogen, ter beoordeling door (de aangestelde ambtenaar), de bovengenoemde details zijn opgenomen in een brandweerboekje, waarvan één exemplaar moet worden verstrekt aan iedere dek- en machineofficier, terwijl één exemplaar steeds aan boord op een toegankelijke plaats beschikbaar moet zijn. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  3. Bovendien moeten instructies betreffende het onderhoud en de werking van alle uitrusting en installaties aan boord voor het alarmeren en ontdekken, voor het insluiten en voor de bestrijding van brand in één verzamelband worden bijeengebracht, die onmiddellijk beschikbaar is op een toegankelijke plaats.
  4. Plannen en boekjes moeten goed worden bijgehouden door veranderingen zo spoedig mogelijk daarin aan te brengen.

Art. 3N5. Brandbluspompen en -leidingen.
  1. Aan boord van elk schip van minder dan 500 ton, moeten ten minste 2 brandbluspompen aanwezig zijn. Eén van deze pompen mag door het voortstuwingswerktuig worden aangedreven; evenwel kan op een schip met een voortstuwingsvermogen van minder dan 110 kW (150 pk), worden volstaan met één enkele brandbluspomp die door het voortstuwingswerktuig mag worden aangedreven.
  2. Aan boord van een schip van 500 ton of meer, moeten ten minste 2 brandbluspompen, de noodbrandbluspomp voorgeschreven in 3 niet meegerekend, aanwezig zijn.
  3. Indien aan boord van een schip van 500 ton of meer een brand in een bepaalde afdeling alle brandbluspompen buiten werking zou kunnen stellen, moet een noodbrandbluspomp aanwezig zijn voor het leveren van water voor brandblussen. Deze noodbrandbluspomp moet, ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar), in staat zijn 2 stralen water te leveren. De krachtvoorziening van deze pomp mag niet door bedoelde brand kunnen worden verstoord en moet gedurende ten minste vier uren onafgebroken zijn verzekerd. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  4. Aan boord van een in 1, 2 of 3 bedoeld schip moet de uitvoering van de brandblusleiding met brandbluspompen, brandkranen en dergelijke zodanig zijn, dat is voldaan aan het daaromtrent bepaalde in artikelen 2 en 3 van bijlage V van het zeevaartinspectiereglement.

Art. 4N5. Brandkranen, brandslangen en straalpijpen.
  1. Aan boord van een schip moeten het aantal, de plaats, de diameter en de uitvoering van brandkranen, brandslangen en straalpijpen ten genoegen zijn van (de aangestelde ambtenaar) en voldoen aan het bepaalde in artikel 3 van bijlage V van het zeevaartinspectiereglement met inachtneming van het bepaalde in de volgende paragrafen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. In ruimten voor accommodatie en in dienstruimten, alsmede in de machinekamer, moeten het aantal en de plaats van de brandkranen zodanig zijn, dat aan het bepaalde in 3 van artikel 3 van bijlage V van het zeevaartinspectiereglement wordt voldaan ook wanneer alle waterdichte deuren zijn gesloten.
  3. In elke machinekamer moeten ten minste 2 brandkranen aanwezig zijn, waarvan één aan stuurboord en één aan bakboord met dien verstande dat aan boord van een schip van minder dan 500 ton in elk dezer ruimten met één brandkraan kan worden volstaan. Bij elk dezer brandkranen moet een bijbehorende brandslang met straalpijp, gereed voor gebruik, aanwezig zijn.
  4. Indien een astunnel toegang geeft tot het onderste gedeelte van een ruimte voor machines van type A, moeten buiten deze ruimte, maar vlak bij de ingang ervan, 2 brandkranen, voorzien van brandslangen en straalpijpen, zijn aangebracht. Indien men tot die ruimte voor machines toegang heeft, niet door een tunnel, maar langs één of meer andere ruimten, moeten in één van deze ruimten en wel vlak bij de ingang van de ruimte voor machines 2 brandkranen geplaatst zijn voorzien van brandslangen en straalpijpen. Dit voorschrift is niet van toepassing indien de tunnel of de aanpalende ruimten geen ontsnapping mogelijk maken.
  5. Met ten minste 2 stralen water, niet afkomstig van een zelfde brandkraan, moet snel en gelijktijdig elk deel van een laadruimte, indien aanwezig, kunnen worden bereikt als dit ruim leeg is.

Art. 5N5. Draagbare snelblussers (in ruimten voor accommodatie, in dienstruimten, in controlestations, in en nabij de radiohut, in schakelbordruimten, noodgeneratorkamers en dergelijke).
  1. Aan boord van een schip, moet in ruimten voor accommodatie, in dienstruimten, in controlestations en op verder daarvoor in aanmerking komende plaatsen, ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) een voldoende aantal doelmatige draagbare snelblussers zijn opgesteld. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Indien in een in de voorgaande alinea bedoelde ruimte een met olie gestookte verwarmingsketel aanwezig is, moet in de nabijheid daarvan ten minste één draagbare schuimsnelblusser aanwezig zijn.
  3. Buiten de radiohut moet indien aanwezig nabij de toegangsdeur van deze hut een draagbare snelblusser, gevuld met een de elektrische stroom niet geleidend brandblusmiddel, zijn opgesteld.
  In de radiohut alsmede nabij een niet in de radiohut ondergebracht radiotelefoonstation, moet voorts ten minste één kleine draagbare snelblusser eveneens gevuld met een de elektrische stroom niet geleidend brandblusmiddel, doch met een inhoud van ten hoogste 2 kg blusstof, zijn opgesteld.
  4. Met betrekking tot schakelbordruimten, noodgeneratorkamers en dergelijke kunnen door (de aangestelde ambtenaar) snelblussers, als bedoeld in voorgaande alinea worden geëist; deze moeten in dat geval boven de in deze bijlage voorgeschreven snelblussers aanwezig zijn. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>

Art. 6N5. Snelblussers en andere brandbestrijdingsmiddelen in ruimten voor machines.
  In elke machinekamer moeten de volgende voorzieningen zijn getroffen :
  1. Aan boord van een schip van 500 ton of meer moet er :
  a) in elke machinekamer moet één van de volgende vast aangebrachte brandblusinstallaties aanwezig zijn :
  (i) een sproeiinrichting voor water onder druk, die voldoet aan de voorschriften in artikel 8 van bijlage V van het zeevaartinspectiereglement;
  (ii) een brandblusinstallatie met verstikkend gas, die voldoet aan de voorschriften in artikel 6 van bijlage V van het zeevaartinspectiereglement;
  (iii) een brandblusinstallatie met schuim met gering expansievoud, die voldoet aan de voorschriften van 1 van artikel 7 van bijlage V van het zeevaartinspectiereglement met dien verstande dat (de aangestelde ambtenaar) hierbij bovendien vast aangebrachte of verplaatsbare sproeiinrichtingen voor water of schuim kan voorschrijven ten behoeve van het bestrijden van branden boven de vloerplaat; <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  (iv) een brandblusinstallatie met schuim met hoog expansievoud die voldoet aan de voorschriften van 2 van artikel 7 van bijlage V van het zeevaartinspectiereglement.
  b) In elke machinekamer moet één schuimsnelblusser met een inhoud van ten minste 45 l en bovendien één draagbare schuimsnelblusser voor elke 370 kW (500 pk) der machines of gedeelte daarvan aanwezig zijn, met dien verstande dat het totale aantal draagbare schuimsnelblussers niet kleiner mag zijn dan 2 en niet groter behoeft te zijn dan 6.
  In plaats van een schuimsnelblusser met een inhoud van 45 l mag een daaraan gelijkwaardige snelblusser worden toegepast.
  c) Op elke stookplaats van een oliegestookte ketel moeten er bovendien ten minste 2 draagbare schuimsnelblussers aanwezig zijn, evenals één of meer bakken, te zamen inhoudend ten minste 0,3 m3 zand, met soda doordrenkt zaagsel of andere goedgekeurde stoffen, benevens schoppen om deze stoffen te verspreiden.
  2. Aan boord van een schip van minder dan 500 ton moeten de voorzieningen voorgeschreven in voorgaande alinea aanwezig zijn indien het schip vaart of bestemd is om te varen met periodiek onbemande machinekamer.
  3. Aan boord van een schip van minder dan 500 ton en dat niet valt onder toepassing van 2, moet :
  a) in elke machinekamer ten minste 3 draagbare schuimsnelblussers aanwezig zijn, met dien verstande dat, indien het vermogen van het voortstuwingswerktuig 200 kW (275 pk), of minder bedraagt, dit aantal slechts 2 behoeft te zijn;
  b) op elke stookplaats van een oliegestookte ketel bovendien tenminste één draagbare schuimsnelblusser aanwezig zijn, evenals één of meer bakken, te zamen inhoudend ten minste 0,3 m3 zand, met soda doordrenkt zaagsel of andere goedgekeurde stoffen, benevens schoppen om deze stoffen te verspreiden, aanwezig zijn.
  4. Aan boord van ieder schip dat vaart of bestemd is om te varen met periodiek onbemande machinekamer moet in deze ruimte een goedgekeurd automatisch branddetectie-alarmsysteem opgesteld worden.
  Het branddetectie-alarmsysteem zal zodanig worden opgevat dat het in staat is snel elk begin van brand te ontdekken in eender welke zone van de beschermde ruimte, onder alle normale werkingsvoorwaarden van de aldaar opgestelde werktuigen en rekening houdend met de veranderingen in de ventilatie in functie van het mogelijke gamma van omgevingstemperaturen. Wanneer het in werking wordt gesteld dienen zowel licht- als geluidsalarmseinen, gemakkelijk te onderscheiden van alle andere alarmseinen, te worden gegeven op een voldoend aantal plaatsen om er zeker van te zijn dat ze gehoord worden op de brug evenals door een verantwoordelijke werktuigkundige.
  Na installatie zal het systeem zo realistisch mogelijk getest worden met gesimuleerde bronnen van rook of vlammen onder verschillende omstandigheden en werking van de machines.
  Het branddetectie-alarmsysteem zal bij uitval van de hoofdvoedingsbron automatisch door een noodbron gevoed worden.

Art. 4N5. Brandkranen, brandslangen en straalpijpen.
  1. Aan boord van een schip moeten het aantal, de plaats, de diameter en de uitvoering van brandkranen, brandslangen en straalpijpen ten genoegen zijn van (de aangestelde ambtenaar) en voldoen aan het bepaalde in artikel 3 van bijlage V van het zeevaartinspectiereglement met inachtneming van het bepaalde in de volgende paragrafen. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. In ruimten voor accommodatie en in dienstruimten, alsmede in de machinekamer, moeten het aantal en de plaats van de brandkranen zodanig zijn, dat aan het bepaalde in 3 van artikel 3 van bijlage V van het zeevaartinspectiereglement wordt voldaan ook wanneer alle waterdichte deuren zijn gesloten.
  3. In elke machinekamer moeten ten minste 2 brandkranen aanwezig zijn, waarvan één aan stuurboord en één aan bakboord met dien verstande dat aan boord van een schip van minder dan 500 ton in elk dezer ruimten met één brandkraan kan worden volstaan. Bij elk dezer brandkranen moet een bijbehorende brandslang met straalpijp, gereed voor gebruik, aanwezig zijn.
  4. Indien een astunnel toegang geeft tot het onderste gedeelte van een ruimte voor machines van type A, moeten buiten deze ruimte, maar vlak bij de ingang ervan, 2 brandkranen, voorzien van brandslangen en straalpijpen, zijn aangebracht. Indien men tot die ruimte voor machines toegang heeft, niet door een tunnel, maar langs één of meer andere ruimten, moeten in één van deze ruimten en wel vlak bij de ingang van de ruimte voor machines 2 brandkranen geplaatst zijn voorzien van brandslangen en straalpijpen. Dit voorschrift is niet van toepassing indien de tunnel of de aanpalende ruimten geen ontsnapping mogelijk maken.
  5. Met ten minste 2 stralen water, niet afkomstig van een zelfde brandkraan, moet snel en gelijktijdig elk deel van een laadruimte, indien aanwezig, kunnen worden bereikt als dit ruim leeg is.

Art. 5N5. Draagbare snelblussers (in ruimten voor accommodatie, in dienstruimten, in controlestations, in en nabij de radiohut, in schakelbordruimten, noodgeneratorkamers en dergelijke).
  1. Aan boord van een schip, moet in ruimten voor accommodatie, in dienstruimten, in controlestations en op verder daarvoor in aanmerking komende plaatsen, ten genoegen van (de aangestelde ambtenaar) een voldoende aantal doelmatige draagbare snelblussers zijn opgesteld. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>
  2. Indien in een in de voorgaande alinea bedoelde ruimte een met olie gestookte verwarmingsketel aanwezig is, moet in de nabijheid daarvan ten minste één draagbare schuimsnelblusser aanwezig zijn.
  3. Buiten de radiohut moet indien aanwezig nabij de toegangsdeur van deze hut een draagbare snelblusser, gevuld met een de elektrische stroom niet geleidend brandblusmiddel, zijn opgesteld.
  In de radiohut alsmede nabij een niet in de radiohut ondergebracht radiotelefoonstation, moet voorts ten minste één kleine draagbare snelblusser eveneens gevuld met een de elektrische stroom niet geleidend brandblusmiddel, doch met een inhoud van ten hoogste 2 kg blusstof, zijn opgesteld.
  4. Met betrekking tot schakelbordruimten, noodgeneratorkamers en dergelijke kunnen door (de aangestelde ambtenaar) snelblussers, als bedoeld in voorgaande alinea worden geëist; deze moeten in dat geval boven de in deze bijlage voorgeschreven snelblussers aanwezig zijn. <KB 2002-03-11/42, art. 9, 004; Inwerkingtreding : 23-05-2002>