Comparaison NL / FR

Art. M. De koninklijke besluiten van 6 juli 1931, 27 april 1933 en 23 juni 1934 houdende inrichting der Hulp- en Voorzieningskas voor zeevarenden onder Belgische vlag zijn ingetrokken en vervangen door de volgende bepalingen :

Artikel1.   Opgeheven art. 8 van 15 MEI 2018. - Koninklijk besluit houdende uitvoering van de wet van 17 december 2017 tot toewijzing van nieuwe inningstaken aan en tot integratie van sommige opdrachten en een deel van het personeel van de Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden in de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid en de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en tot het in overeenstemming brengen van diverse besluiten met de overdracht van bevoegdheden

Art.2.   Opgeheven art. 8 van 15 MEI 2018. - Koninklijk besluit houdende uitvoering van de wet van 17 december 2017 tot toewijzing van nieuwe inningstaken aan en tot integratie van sommige opdrachten en een deel van het personeel van de Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden in de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid en de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en tot het in overeenstemming brengen van diverse besluiten met de overdracht van bevoegdheden

Art.3.   Opgeheven art. 8 van 15 MEI 2018. - Koninklijk besluit houdende uitvoering van de wet van 17 december 2017 tot toewijzing van nieuwe inningstaken aan en tot integratie van sommige opdrachten en een deel van het personeel van de Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden in de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid en de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en tot het in overeenstemming brengen van diverse besluiten met de overdracht van bevoegdheden

Art.4.   Opgeheven art. 8 van 15 MEI 2018. - Koninklijk besluit houdende uitvoering van de wet van 17 december 2017 tot toewijzing van nieuwe inningstaken aan en tot integratie van sommige opdrachten en een deel van het personeel van de Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden in de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid en de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en tot het in overeenstemming brengen van diverse besluiten met de overdracht van bevoegdheden

Art.5. (opgeheven) <KB 13-11-1969, art. 4>

Art.6. (opgeheven) <KB 13-11-1969, art. 4>

Art.7. (opgeheven) <KB 13-11-1969, art. 4>

Art.8. (opgeheven) <KB 13-11-1969, art. 4>

Art.9. (opgeheven) <KB 13-11-1969, art. 4>

Art.10.   Opgeheven art. 8 van 15 MEI 2018. - Koninklijk besluit houdende uitvoering van de wet van 17 december 2017 tot toewijzing van nieuwe inningstaken aan en tot integratie van sommige opdrachten en een deel van het personeel van de Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden in de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid en de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en tot het in overeenstemming brengen van diverse besluiten met de overdracht van bevoegdheden

Art.11.   Opgeheven art. 8 van 15 MEI 2018. - Koninklijk besluit houdende uitvoering van de wet van 17 december 2017 tot toewijzing van nieuwe inningstaken aan en tot integratie van sommige opdrachten en een deel van het personeel van de Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden in de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid en de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en tot het in overeenstemming brengen van diverse besluiten met de overdracht van bevoegdheden

Art. 11bis.   Opgeheven art. 8 van 15 MEI 2018. - Koninklijk besluit houdende uitvoering van de wet van 17 december 2017 tot toewijzing van nieuwe inningstaken aan en tot integratie van sommige opdrachten en een deel van het personeel van de Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden in de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid en de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en tot het in overeenstemming brengen van diverse besluiten met de overdracht van bevoegdheden

Art.12.   Opgeheven art. 8 van 15 MEI 2018. - Koninklijk besluit houdende uitvoering van de wet van 17 december 2017 tot toewijzing van nieuwe inningstaken aan en tot integratie van sommige opdrachten en een deel van het personeel van de Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden in de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid en de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en tot het in overeenstemming brengen van diverse besluiten met de overdracht van bevoegdheden

Art.13.   Opgeheven art. 8 van 15 MEI 2018. - Koninklijk besluit houdende uitvoering van de wet van 17 december 2017 tot toewijzing van nieuwe inningstaken aan en tot integratie van sommige opdrachten en een deel van het personeel van de Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden in de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid en de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en tot het in overeenstemming brengen van diverse besluiten met de overdracht van bevoegdheden

Art.14.   Opgeheven art. 8 van 15 MEI 2018. - Koninklijk besluit houdende uitvoering van de wet van 17 december 2017 tot toewijzing van nieuwe inningstaken aan en tot integratie van sommige opdrachten en een deel van het personeel van de Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden in de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid en de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en tot het in overeenstemming brengen van diverse besluiten met de overdracht van bevoegdheden

Art.15.   Opgeheven art. 8 van 15 MEI 2018. - Koninklijk besluit houdende uitvoering van de wet van 17 december 2017 tot toewijzing van nieuwe inningstaken aan en tot integratie van sommige opdrachten en een deel van het personeel van de Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden in de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid en de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en tot het in overeenstemming brengen van diverse besluiten met de overdracht van bevoegdheden

Art.16. <KB 7-4-1964, art. 1>
  (§ 1.[1 ...]1
  § 2. [1 Het bijdragedeel, bedoeld in artikel 3, § 3, 2° van de besluitwet van 7 februari 1945, wordt berekend op de voor de tak jaarlijkse vakantie aangegeven lonen die betrekking hebben op het vakantiedienstjaar, met inachtneming van dezelfde regels als vermeld in artikel 38, § 3, 8° van de wet van 29 juni 1981 houdende de algemene beginselen van de sociale zekerheid voor werknemers.]1
  

Art. 16bis.   Opgeheven art. 8 van 15 MEI 2018. - Koninklijk besluit houdende uitvoering van de wet van 17 december 2017 tot toewijzing van nieuwe inningstaken aan en tot integratie van sommige opdrachten en een deel van het personeel van de Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden in de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid en de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en tot het in overeenstemming brengen van diverse besluiten met de overdracht van bevoegdheden

Art. 16ter. <KB 1985-09-04/40, art. 5, 005> Wanneer de invordering van de aan de [1 Rijksdienst voor Sociale Zekerheid]1 (...) verschuldigde bedragen al te onzeker of te bezwarend blijkt te zijn in verhouding tot het bedrag van de in te vorderen sommen, kan de [1 Rijksdienst voor Sociale Zekerheid]1 (...( van de invordering van die bedragen door een gedwongen tenuitvoerlegging afzien. <KB 1993-03-11/36, art. 6, 014; Inwerkingtreding : 01-01-1991>
  

Art.17. <KB 16-3-1957, art. 1> De reder en de kapitein zijn aansprakelijk voor het opmaken en betalen der afhoudingen voor zover de nodige gelden overhandigd werden aan de kapitein.
  Indien de nodige gelden niet overhandigd werden aan de kapitein is alleen de reder aansprakelijk voor het betalen van die afhoudingen.

Art.18. <KB 26-6-1957, art. 1> De Minister van Arbeid en Sociale Voorzorg en de Minister van Financiën wijzen met gemeen overleg een of meer revisoren aan die hun opdracht vervullen overeenkomstig artikel 13 van de wet van 16 maart 1954 betreffende de controle op sommige instellingen van openbaar nut.

Art.19. <KB 9-1-1958, art. 1> De Minister van Arbeid en Sociale Voorzorg en de Minister van Financiën stellen met gemeen overleg het bedrag vast der vergoedingen die worden toegekend aan de revisoren.

Art.20.

Art.21.

Art.22.

Art.23.

Art.24.

Art.25.

Art.26.

Art.27.

Art.28.

Art.29.

Art.30.

Art.31.

Art. 31bis.

Art. 31ter.

Art.32. <KB 4-12-1956, art. 3> De pensioensregeling voor zeelieden verschaft, ten bezware van de Kas :
  1° aan de aangeslotenen, een rustpensioen;
  2° aan de weduwe van de aangeslotene, een overlevingspensioen of een aanpassingsvergoeding.

Art.33. <KB 4-12-1956>
  §1. Het rustpensioen wordt berekend zowel in functie van de loopbaan van de zeeman als van de bruto-, reële, fictieve of forfaitaire lonen die hij verdiend heeft en die op zijn door de Kas gehouden individuële rekening zijn gebracht.
  §2. Het weduwenpensioen en de aanpassingsvergoeding worden berekend in functie van het hoogste bruto-, reële, fictief of forfaitair loon van de zeeman.
  § 3. Voor de toepassing van dit artikel worden als werkelijke bruto-lonen beschouwd :
  a) voor de varende zeeman de gages vermeld op de monsterrol;
  b) voor de niet aangemonsterde zeeman de basislonen vastgesteld bij collectieve arbeidsovereenkomst.
  § 4. (Het totaal van de werkelijke, fictieve of forfaitaire brutolonen ingeschreven op de rekening van de zeeman is begrensd op 10 500 frank per maand of 420 frank per werkdag, naar gelang het gaat over een zeeman die met maandloon of per taak wordt bezoldigd.) <KB 11-7-1962, art. 1>
  (Deze grenzen veranderen overeenkomstig de bepalingen van artikel 3, § 6, van de besluitwet van 7 februari 1945, betreffende de maatschappelijke veiligheid van de zeelieden ter koopvaardij.) <KB 8-11-1971, art. 1>
  § 5. Onverminderd de vaststelling van een voordeliger forfaitaire bezoldiging wordt voor de slachtoffers van een arbeidsongeval of beroepsziekte als werkelijke bezoldiging beschouwd de basisbezoldiging die gediend heeft voor de berekening van de vergoeding, toelage of lijfrente verlaagd tot hetzelfde percentage als dat van hun arbeidsongeschiktheid.

Art.34. <KB 4-12-1956, art. 3> De Minister van Arbeid en Sociale Voorzorg bepaalt de inlichtingen welke de sociale-zekerheidsadministraties en besturen moeten verstrekken aan de Kas ten einde deze in staat te stellen de in artikel 33, § 1, bedoelde individuele rekening bij te houden.
  Om het jaar stuurt de Kas aan de aangeslotene een uittreksel zijner rekening.

Art.35. <KB 4-12-1956, art. 3>
  § 1. Voor de berekening van het rustpensioen wordt voor elk der in aanmerking komende kalenderjaren welke 1956 voorafgaan, als totaal aan bruto-lonen een forfaitair bedrag van 37 333 frank, 42 666 of 48 000 frank, vastgesteld naargelang het gaat over een rechthebbende die, bij zijn oppensioenstelling, gewoon zeeman, lager of hoger officier was. Voor de andere rechthebbenden wordt het loon respectievelijk vastgesteld op 31 166 frank, 36 266 frank of 40 800 frank.
  § 2. Voor de berekening van het overlevingspensioen en van de aanpassingsvergoeding wordt het loon van de overleden zeeman als volgt vastgesteld voor elk kalenderjaar van tewerkstelling vóór 1956 : indien de man bij zijn overlijden zeeman was wordt het loon op 46 666 frank vastgesteld, was hij lager officier, op 50 666 frank, en was hij hoger officier, op 54 666 frank.
  § 3. Voor de toepassing van dit artikel worden als hogere officieren beschouwd : de kapitein, de eerste stuurman, de eerste en de tweede werktuigkundige. De assistent-werktuigkundige wordt als lager officier beschouwd. De kadet wordt niet als lager officier beschouwd.

Art. 35bis. (De uitkeringen ingevolge deze titel, behalve de aanpassingsvergoeding en de aanvullende vergoeding, bedoeld in artikel 41bis, gaan slechts in zo de gerechtigde alle andere dan toegestane beroepsarbeid heeft gestaakt en zo hij geen vergoeding geniet wegens ziekte, invaliditeit of onvrijwillige werkloosheid bij toepassing van een Belgische of van een buitenlandse wetgeving inzake sociale zekerheid.) <KB 4-6-1971, art. 1>
  (De bepalingen van de pensioenregeling voor werknemers betreffende de voorwaarden waaronder de gepensioneerde werknemers, hun echtgenoten en hun weduwen een beroepsarbeid mogen uitoefenen, zijn van toepassing op de in het eerste lid en op de in artikel 39 bedoelde beroepsarbeid.) <KB 29-04-1981,art. 1>
  (Voor de toepassing van dit artikel worden de wachtvergoedingen van de pool met vergoedingen wegens onvrijwillige werkloosheid gelijkgesteld.) <KB 4-6-1971, art. 1>
  (Zij worden verstrekt aan de Belgische onderdanen, de staatslozen en de erkende vluchtelingen, als bedoeld in de wet van 28 maart 1952 op de vreemdelingenpolitie, ongeacht hun verblijfplaats.
  De personen, andere dan die bedoeld bij het vorige lid, kunnen die uitkeringen niet genieten indien zij niet werkelijk in België verblijven, in de zin van artikel 5, § 2, van het koninklijk besluit van 17 juni 1955. Wanneer ze het Rijk verlaten, zijn ze verplicht, binnen de maand van hun vertrek, de Minister die de sociale voorzorg onder zijn bevoegdheid heeft, daarvan in te lichten en de voorziene duur van hun verplaatsing te vermelden, alsook, indien deze langer is dan één maand, de reden ervan.
  De Minister die de sociale voorzorg onder zijn bevoegdheid heeft kan hen toelating verlenen tot een verblijf in het buitenland voor een periode langer dan één maand, wanneer bijzondere omstandigheden een verblijf van zulke duur wettigen.) <KB 19-2-1970, art. 1>

Art.36. <KB 4-12-1956, art. 3> Elke pensioenuitkering wordt geacht het voorschot te omvatten van de termijnen van elke rente gevestigd door de verplichte stortingen die worden verricht bij toepassing van de vigerende wettelijke en statutaire bepalingen vóór 1 januari 1956.
  Wanneer de ouderdomsrente gevestigd op basis van de vóór 1 januari 1956 geboekte stortingen hoger ligt dan het pensioen verworven vóór de periode welke deze datum voorafgaat, wordt deze ouderdomsrente in aanmerking genomen bij het bepalen van het eindbedrag van het pensioen.
  De in de rust- of overlevingspensioenen omvatte ouderdoms- of weduwenrenten, alsmede de wezenrenten, verworven op 31 december 1955, worden echter uitbetaald op het bedrag en tegen de voorwaarden vastgesteld bij de op 31 december 1955 geldende statuten.

Art. 36bis. <KB 8-11-1971, art. 2>
  § 1. De bij de artikelen 33 en 35 bedoelde lonen worden bij het bepalen van het ouderdoms- en overlevingspensioen in aanmerking genomen voor een geherwaardeerd jaarbedrag, vastgesteld overeenkomstig de bepalingen van artikel 7, § 1, van de wet van 21 mei 1955 betreffende het rust- en overlevingspensioen voor arbeiders.
  § 2. De bedragen van het rust- en overlevingspensioen, evenals de bedragen van de prestaties toegekend bij de artikelen 63, 64 en 65 van het koninklijk besluit van 14 december 1954, die behouden blijven in toepassing van artikel 70 van dit besluit, veranderen overeenkomstig de bepalingen van de wet van 2 augustus 1971 houdende inrichting van een stelsel waarbij de wedden, lonen, pensioenen, toelagen en tegemoetkomingen ten laste van de openbare schatkist, sommige sociale uitkeringen, de bezoldigingsgrenzen waarmee rekening dient gehouden bij de berekening van sommige bijdragen van de sociale zekerheid der arbeiders, alsmede de verplichtingen op sociaal gebied opgelegd aan de zelfstandigen, aan het indexcijfer van de consumptieprijzen worden gekoppeld.

Art. 36ter. <KB 11-7-1962, art. 3> Het bedrag van de krachtens deze titel verschuldigde uitkeringen wordt vastgesteld zonder rekening te houden met de frankgedeelten van minder dan vijftig centiemen. De frankgedeelten van vijftig centiemen of meer worden voor één frank gerekend.
  De afronding op een frank naar boven of naar beneden geschiedt op het gezamenlijk te betalen bedrag.

Art.37. <KB 4-12-1956, art. 3> Het rustpensioen gaat in de eerste dag der maand volgend op die der aanvraag door betrokkene en ten vroegste de eerste maand volgend op die waarin hij de leeftijd van 60 jaar bereikt heeft.
  Naar keuze en op verzoek van betrokkene kan het evenwel ingaan binnen vijf jaren vóór deze leeftijd. In dat geval wordt het met 7 t.h. per jaar vervroeging verlaagd; voor de vrouwelijke gerechtigden wordt deze reductiecoëfficient 5 t.h.

Art. 37bis. <KB 4-12-1956, art. 3> Het pensioen wordt berekend naar verhouding van het aantal kalenderjaren waarin de zeeman bij de Hulp- en Voorzorgskas tegen ouderdom en vroegtijdige dood was verzekerd of zijn arbeid heeft onderbroken in de gevallen genoemd in artikel 47bis van deze titel.
  Worden gelijkgesteld met verzekeringsperioden, de perioden gedurende dewelke de gerechtigden diensten hebben gepresteerd als shoregangers tussen 1 januari 1926 en 31 december 1944 of, als zeevarenden ten dienste van passagiers, tussen 1 januari 1926 en 1 juli 1931.
  Worden voor de berekening van het pensioen alleen in aanmerking genomen de kalenderjaren gedurende dewelke de zeeman zijn diensten heeft gepresteerd gedurende minstens honderd vijfentachtig dagen of het werk heeft onderbroken onder de ter gelijkstelling gestelde voorwaarden.
  Voor toepassing van deze bepaling, telt een maand inschrijving op de monsterrol voor dertig gewerkte dagen.
  Wanneer een zeeman blijk geeft van een arbeidsperiode van honderd vijfentachtig dagen per bepaald kalenderjaar, inbegrepen gelijkstellingen en eventueel rekening gehouden met de arbeidsperioden op grond van welke hij onderworpen was aan een andere pensioenregeling dan die der zeelieden wordt dat kalenderjaar voor deze regeling in aanmerking genomen zo belanghebbende in hoedanigheid van zeeman zijn diensten heeft gepresteerd gedurende minstens de helft dezer periode.
  Het kalenderjaar gedurende hetwelk het rustpensioen ingaat wordt niet in aanmerking genomen.

Art.38. <KB 4-12-1956, art. 3> Het bewijs van de tewerkstelling, ingevolge welke het recht op rustpensioen ingaat, wordt geleverd :
  1° voor de jaren vóór 1956, door ieder document waarin verklaard wordt dat de werknemer pensioenbijdrage heeft gestort of door ieder rechtsmiddel, vermoedens inbegrepen.
  (De zeeman die gedurende de periode begrepen tussen 1 januari 1938 en 10 mei 1940 tewerkgesteld werd, geniet van een vermoeden van tewerkstelling voor gans de periode tussen de datum waarop deze tewerkstelling een einde nam en 31 december 1945, op voorwaarde dat zijn gemiddeld jaarlijks inkomen over deze periode niet meer dan 36 000 frank bedroeg.
  Dit vermoeden mag niet ingeroepen worden door de zeeman die van een vijandelijke militaire, paramilitaire of politionele formatie deel heeft uitgemaakt, of die wegens zijn burgerlijk gedrag tijdens de vijandelijke bezetting strafsancties opliep.) <KB 28-9-1959, art. 1>
  2° voor de jaren na 1956, door inschrijving der bezoldigingen op de individuele rekening van de zeeman.

Art.39. <KB 4-12-1956, art. 3> Het recht op rustpensioen wordt ieder jaar voor 1/40 verkregen.
  Het op ieder pensioengerechtigde jaar betrekking hebbend reeël, fictief of forfaitair loon wordt in aanmerking genomen ten bedrage van :
  a) minstens 60 t.h. voor alle zeelieden, gehuwd of ongehuwd;
  b) 75 t.h. voor alle zeelieden wier echtgenote elke beroepsbezigheid ander dan gelegenheidswerk heeft gestaakt en geen rustpensioen of als zodanig geldend voordeel of geen der vergoedingen of uitkeringen als bedoeld in artikel 35bis, lid, 1, geniet.
  Indien de loopbaan meer dan veertig jaren omvat, worden enkel de veertig gunstigste jaren in aanmerking genomen.

Art. 39bis. <KB 4-12-1956, art. 3> Bij afwijking van de artikelen 37bis en 39 wordt een volledig pensioen toegekend, ongeacht het aantal verzekeringsjaren of daarmee gelijkgestelde jaren, aan de zeeman die blijk geeft van minstens honderd tachtig maanden dienst ter zee met verplichte verzekering bij de Hulp- en Voorzorgskas.
  De duur van de dienst ter zee wordt bepaald door de inschrijvingen op de monsterrol.
  Het rustpensioen wordt in dat geval vastgesteld op basis van de bezoldigingen der vijftien gunstigste kalenderjaren.
  Het bedrag van het rustpensioen, berekend op de wijze zoals bepaald in vorig lid, wordt evenwel verminderd zo de zeeman gerechtigd is op een ander rust- of overlevingspensioen of op enig ander als zodanig geldend voordeel. Het bedrag van deze vermindering is naar gelang het een man of een vrouw betreft 1/45e of 1/40e per kalenderjaar dat in aanmerking wordt genomen voor de berekening van het pensioen verkregen in een andere regeling. De fracties van jaren worden voor de toepassing dezer vermindering, niet in aanmerking genomen.

Art.40. <KB 4-12-1956, art. 3>
  § 1. De zeeman die het bewijs levert, zonder onderbreking aangesloten te zijn geweest bij de Hulp- en Voorzorgskas van 1 januari 1956 tot op de datum zijner pensioenaanvraag, wordt geacht het bewijs te leveren ener volledige loopbaan van veertig jaar. Hij zal evenwel blijk moeten geven :
  a) van zijn ononderbroken verzekeringsplicht tijdens de laatste twaalf kalenderjaren die zijn pensioenaanvraag voorafgaan, zo deze vóór 1 januari 1961 worden ingediend;
  b) van zijn ononderbroken verzekeringsplicht tijdens de laatste vijftien kalenderjaren die zijn pensioenaanvraag voorafgaan, zo deze vóór 1 januari 1971 wordt ingediend.
  § 2. De zeeman die niet aantoont dat hij gedurende veertig jaar aangesloten is geweest en die niet aan de in § 1 van dit artikel gestelde eisen voldoet, wordt niettemin geacht een volledige loopbaan van veertig jaar te hebben gehad indien hij, voor de gehele periode, ingaande ten vroegste op 1 januari 1926 en waarin daarenboven veertig achtereenvolgende jaren vóór zijn 60e verjaardag of vóór de datum waarop hij vervroegde betaling van zijn pensioen krijgt zijn begrepen, aantoont achtereenvolgens of beurtelings te hebben uitgeoefend :
  ofwel een bedrijf krachtens hetwelk hij verzekeringsplichtig was ten aanzien van de pensioenregeling waarin voorzien door de statuten van de Kas;
  ofwel een bedrijf krachtens hetwelk hij verzekeringsplichtig was ten aanzien van een andere pensioenregeling dan die der arbeiders of bedienden, opgericht bij of krachtens een wet, een provinciaal reglement of de Nationale Maatschappij van Belgische Spoorwegen, dan wel ten aanzien van een pensioensregeling voor koloniale bedienden;
  ofwel een bedrijf als zelfstandig arbeider.
  § 3. De zeeman die de in § 2 van dit artikel vereiste voorwaarden niet gedurende de ganse periode vervult maar die minstens van 2/3 dezer periode blijk geeft, wordt geacht een gedeeltelijke loopbaan te hebben verricht overeenstemmend met een gedeelte der volledige loopbaan dat evenredig is aan het gedeelte waarvan blijk wordt gegeven. Nochtans, ingeval het pensioen na 1 januari 1961 wordt genomen, moet dat bewijs slaan op het ganse gedeelte der loopbaan welke die datum volgt.

Art.41. <KB 3-4-1962, art. 1>
  § 1. Het bedrag van het rustpensioen, berekend op de wijze zoals bepaald in de artikelen 39bis en 40, wordt evenwel verminderd zo de zeeman gerechtigd is op een ander rust- of overlevingspensioen of enig ander als zodanig geldend voordeel.
  Deze vermindering bedraagt 1/40e per kalenderjaar dat in aanmerking genomen wordt voor de berekening van het pensioen, verkregen in een andere regeling.
  § 2. Deze vermindering wordt niet toegepast wanneer de in aanmerking genomen jaren samenvallen met jaren waarvoor de tewerkstelling als zeeman voor minstens 185 dagen werkelijk werd bewezen, evenmin wanneer een zeeman ingevolge dit besluit een rustpensioen verkrijgt op basis van zijn werkelijk of fictief loon voor de jaren welke na 31 december 1954 vallen en voor dezelfde jaren een rustpensioen geniet eveneens berekend op een werkelijk of fictief loon in een ander regime.
  Zij wordt evenmin toegepast wanneer het voordeel van een andere regeling inzake rust- of overlevingspensioenen verleend wordt wegens bezigheden die van bijkomstige aard zijn en de bij artikel 10bis van het koninklijk besluit van 17 juni 1955 tot vaststelling van het algemeen reglement betreffende de rust- en overlevingspensioen en voor arbeiders bepaalde grenzen niet overschrijden.
  § 3. De verzekerde die het genot van een rustpensioen aanvraagt en die aan de andere kant een rente of een toelage geniet krachtens een Belgische Congolese of buitenlandse wetgeving betreffende het herstel der schade voortspruitende uit arbeidsongevallen of beroepsziekten, kan tevens vragen dat, voor de ingang van zijn recht, rekening wordt gehouden met de duur van zijn blijvende ongeschiktheid en dat, voor de berekening van het pensioenbedrag, de bezoldiging die als basis heeft gediend voor de vaststelling van zijn toelage of rente, verlaagd tot hetzelfde percentage als dat van zijn arbeidsongeschiktheid, wordt gelijkgesteld met een werkelijke bezoldiging, onverminderd de vaststelling van een voordeliger forfaitaire bezoldiging.
  In dat geval wordt het bedrag van het rustpensioen verminderd met de voor elke uitbetaling in kapitaal gevestigde renten, met de toegestane toelagen en vergoedingen toegekend uit hoofde van de wetgeving betreffende de schadeloosstelling ten gevolge van arbeidsongevallen of beroepsziekten.
  § 4. Nochtans worden de in § 3 vastgestelde afhoudingen slechts toegepast voor zover bedoelde renten, toelagen en vergoedingen meer bedragen dan de toelage waarop de begunstigde aanspraak zou kunnen maken krachtens de regelen betreffende de toekenning van aanvullende toelagen aan bepaalde categorieën van slachtoffers van arbeidsongevallen overkomen aan zeelieden of aan sommige gerechtigden van de wet van 24 juli 1927, betreffende de schadeloosstelling inzake beroepsziekten.
  § 5. Wanneer de renten, toelagen en vergoedingen bedoeld in § 3 van dit artikel toegekend werden wegens een arbeidsongeval in de oorzaken van welk een oorlogsfeit voorkwam, en de betrokkene als burgerlijk oorlogsslachtoffer is erkend, kan, in plaats van het bedrag der toelage bedoeld in § 4, het bedrag van de hem als oorlogsslachtoffer toegekende vergoeding in aanmerking genomen worden voor de vrijstelling van afhouding.
  § 6. Wanneer de begunstigde slechts aanspraak kan maken op een quota van het volledig rustpensioen, wordt het bedrag van de in §§ 3, 4 en 5 voorziene afhouding in dezelfde verhouding verminderd.

Art. 41bis. <KB 10-6-1970, art. 1>
  § 1. Iedere aangeslotene heeft van de leeftijd van 60 jaar af recht op een aanvullende vergoeding voor vaart in oorlogstijd van (8,7937 EUR) per jaar, voor iedere maand of gedeelte van een maand inschrijving op de monsterrol onder Belgische of geallieerde koopvaardijvlag, tussen 1 april 1915 en 11 november 1918 of tussen 10 mei 1940 en 15 augustus 1945. <KB 2001-12-11/41, art. 1, 016; Inwerkingtreding : 01-01-2002>
  De reizen tijdens welke de aangeslotene een scheepsvaartwanbedrijf of -misdaad heeft gepleegd, waarvoor hij veroordeeld is geweest, worden niet in aanmerking genomen.
  Worden eveneens niet in aanmerking genomen de reizen onder Belgische vlag die geschiedden onder de controle van de bezettende macht.
  De periode van gevangenschap te wijten aan een gevangenneming op zee door de vijand, alsook de inschrijving in de pool der vrijwilligers voor de invasieverrichtingen, worden gelijkgesteld met de inschrijving op de monsterrol.
  De aanvullende vergoeding voor vaart in oorlogstijd wordt slechts toegekend indien de aangeslotene die onder geallieerde vlag heeft gevaren of gevangen genomen is, aangesloten is gebleven bij [1 de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid]1 gedurende zijn vaartijd onder geallieerde vlag.
  § 2. Bij het overlijden van de aangeslotene heeft zijn weduwe, die hierna vermelde voorwaarden vervult, recht op 40 pct. van de aanvullende vergoeding voor vaart in oorlogstijd, die aan de aangeslotene werd toegekend of die hem zou toegekend geweest zijn indien hij overleden is vóór de ingenottreding van genoemde vergoeding. Ingeval het overlijden 1 april 1970 voorafgaat wordt de vergoeding van de weduwe berekend op basis van het bedrag beoogd bij § 1.
  1° (De vergoeding wordt voor een periode van 5 jaar toegekend aan de weduwen van zeelieden gedood bij gelegenheid en in de uitoefening van hun opdracht tijdens een luidens § 1 aanvaardbare periode.) <KB 22-11-1971, art. 1, 1°>
  Voor de andere weduwen is de toekenning van de vergoeding voorbehouden aan dezen wier man minstens twaalf maanden vaart in oorlogstijd, aanvaardbaar luidens § 1, telde. Zij wordt toegekend voor een periode van maximum vijf jaar.
  2° (Kan haar aanspraken op de vergoeding laten gelden, de weduwe die de zeeman vóór 1 januari 1935 gehuwd heeft, wanneer de vaart plaats had tijdens de oorlog 1914-1918.
  Kan haar aanspraken op de vergoeding laten gelden, de weduwe die de zeeman huwde vóór 29 september 1950 of binnen de tijdsspanne van 5 jaar te rekenen vanaf de datum van terugkeer in zijn haardstede, wanneer de vaart plaats had tijdens de oorlog 1940-1945.
  Is ontslagen van de voorwaarden bedoeld bij het tweede lid, de zeeman die gehuwd is vóór de leeftijd van veertig jaar en in elk geval vóór 1 januari 1956.) <KB 22-11-1971, art. 1, 2°>
  3° Kunnen geen aanspraak maken op de vergoeding :
  a) de weduwe die de leeftijd van 55 jaar niet bereikt heeft;
  b) de weduwe wier huwelijk niet minstens één jaar geduurd heeft; deze bepaling is niet van toepassing op de weduwe van de zeeman gedood bij gelegenheid en in de uitoefening van zijn opdracht tijdens een luidens § 1 aanvaardbare periode;
  c) de weduwe die opnieuw gehuwd is na het overlijden van de zeeman. (De vergoeding van de weduwe die een nieuw huwelijk aangaat wordt definitief afgeschaft vanaf de eerste dag van het kwartaal volgend op het nieuw huwelijk;) <KB 22-11-1971, art. 1, 3°>
  d) de weduwe die uit de echt gescheiden is van de zeeman of van tafel en bed gescheiden op verzoek van de zeeman.
  § 3. De aanvullende vergoeding voor vaart in oorlogstijd moet het voorwerp uitmaken van een aanvraag bij [1 de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid]1.
  Iedere aanvraag ingediend na de leeftijd van 60 jaar heeft uitwerking met ingang van de eerste dag van de maand die volgt op die van de indiening van de aanvraag.
  Voor zover alle andere voorwaarden vervuld zijn, gaat de vergoeding voor de weduwe in op de eerste dag van de maand volgend op die tijdens welke de echtgenoot overleden is, indien de aanvraag binnen twaalf maanden na dit overlijden ingediend wordt. In de overige gevallen en voor zover ook alle andere voorwaarden vervuld zijn, gaat zij ten vroegste in de eerste dag van de maand welke op die aanvraag volgt.
  Nochtans worden de rechten van de weduwe op voormelde vergoeding van ambtswege onderzocht indien de echtgenoot op het ogenblik van zijn overlijden de aanvullende vergoeding voor vaart in oorlogstijd genoot of indien op het ogenblik van het overlijden van de echtgenoot geen enkele definitieve beslissing was getroffen omtrent de aanvraag om vergoeding die hij had ingediend. In dit geval gaat de vergoeding in op de eerste dag van de maand die volgt op deze in de loop waarvan de echtgenoot overleden is.
  § 4. (Het bedrag bedoeld in § 1, is gekoppeld aan de spilindex 103,14 (basis 1996 = 100). Dit bedrag wordt verhoogd of verminderd overeenkomstig artikel 4 van de wet van 2 augustus 1971 houdende inrichting van een stelsel waarbij de wedden, lonen, pensioenen, toelagen en tegemoetkomingen ten laste van de openbare schatkist, sommige uitkeringen, de bezoldigingsgrenzen waarmee rekening dient gehouden bij de berekening van sommige bijdragen van de sociale zekerheid der arbeiders, alsmede de verplichtingen op sociaal gebied opgelegd aan de zelfstandigen, aan het indexcijfer van de consumptieprijzen worden gekoppeld.
  De verhoging of de vermindering wordt toegepast vanaf de dag bepaald in artikel 6, 3°, van voornoemde wet.) <KB 2001-12-11/41, art. 1, 016; Inwerkingtreding : 01-01-2002>
  (§ 5. Wanneer het overeenkomstig § 4 berekende bedrag, een eurogedeelte bevat wordt het afgerond naar de hogere cent wanneer de derde decimaal gelijk is aan of hoger is dan vijf en naar de lagere cent wanneer de derde decimaal lager is dan vijf.) <KB 2001-12-11/41, art. 1, 016; Inwerkingtreding : 01-01-2002>
  

Art.42. <KB 15-6-1967, art. 1>
  § 1. Voor de toepassing van dit artikel dient verstaan te worden onder :
  1° "pensioen als gehuwd man" in de pensioenregeling voor zeevarenden onder Belgische vlag : het rustpensioen in deze regeling toegekend aan de werknemers beoogd bij artikel 39, tweede lid, b, van dit besluit, gewijzigd bij het koninklijk besluit van 4 december 1956;
  2° "pensioen als alleenstaande" in de pensioenregeling voor zeevarenden onder Belgische vlag : het rustpensioen in deze regeling toegekend aan de andere werknemers dan die bedoeld in 1°;
  3° "pensioen als gehuwd man" en "pensioen als alleenstaande" in een andere regeling dan die voor zeevarenden onder Belgische vlag : de rustpensioenen in die regeling toegekend volgens een zelfde of gelijkaardig onderscheid als bedoeld in 1° en 2°;
  4° "feitelijke scheiding van de echtgenoten" : de toestand die ontstaat :
  a) wanneer de echtgenote elders verblijft dan haar echtgenoot; dit wordt vastgesteld aan de hand van de inschrijving in het bevolkingsregister;
  b) bij ontstentenis van een afzonderlijke inschrijving in het bevolkingsregister, wanneer de man in de gevangenis is opgesloten, in een gesticht ter bescherming van de maatschappij of een bedelaarskolonie is opgenomen of in een instelling voor geesteszieken is geplaatst.
  § 2. (De van tafel en bed gescheiden of de feitelijke gescheiden echtgenote kan de uitbetaling van een gedeelte van het rustpensioen van haar echtgenoot bekomen voor zover :
  a) zij niet van de ouderlijke macht werd vervallen verklaard of niet veroordeeld werd om haar echtgenoot naar het leven te hebben gestaan;
  b) haar eventueel verblijf in den vreemde geen beletsel vormt voor de uitbetaling van het pensioen als zeevarende;
  c) zij alle andere dan toegelaten beroepsarbeid gestaakt heeft in de zin van artikel 35bis en zij geen vergoeding geniet wegens ziekte, invaliditeit of onvrijwillige werkloosheid bij toepassing van een Belgische of buitenlandse wetgeving inzake sociale zekerheid, (met uitzondering van de wet van 27 juni 1969 betreffende het toekennen van tegemoetkomingen aan de minder-validen); <KB 4-6-1971, art. 3, 1°>
  d) zij geen Belgisch of buitenlands rust- of overlevingspensioen of geen als dusdanig geldend voordeel (...) geniet van een zodanig bedrag dat de toepassing van § 4 geen aanleiding zou geven tot een afhouding, te haren gunste, van het pensioen van haar echtgenoot. <KB 4-6-1971, art. 3, 1°>
  § 3. A. De van tafel en bed gescheiden of de feitelijk gescheiden echtgenote die geen aanspraak kan maken op één van de bij § 2, d, bedoelde voordelen, bekomt de helft van het pensioen als gehuwd man dat aan haar man in de pensioenregeling voor zeevarenden, toegekend is. Dit geldt eveneens indien de echtgenote de in § 2, d, bedoelde voordelen, die zij geniet, mag verzaken en ze werkelijk verzaakt. Deze verzaking is echter slechts mogelijk indien het gecumuleerde bedrag van deze voordelen enerzijds, en van de pensioenen, van de als dusdanig geldende voordelen welke de echtgenoot geniet in de pensioenregeling, en voor arbeiders, bedienden, mijnwerkers, zeevarenden onder Belgische vlag, werknemers en zelfstandigen, anderzijds, kleiner is dan het gecumuleerde bedrag van de pensioenen als gehuwd man welke aan de echtgenoot in die laatste regelingen zouden kunnen worden toegekend.
  B. De van tafel en bed gescheiden of de feitelijk gescheiden echtgenote die een van de in § 2, d, bedoelde voordelen geniet die ze, bij toepassing van de bepalingen bedoeld in A van deze paragraaf, niet kan verzaken, kan, voor zover zij niet bij vervroeging in het genot is getreden van één of meer van deze voordelen en onverminderd de toepassing van de bepalingen van § 4, een gedeelte bekomen van het pensioen als alleenstaande van haar echtgenoot, waarvan het bedrag gelijk is aan de helft van zijn pensioen als gehuwd man in de pensioenregeling voor zeevarenden, verminderd met het bedrag van het voordeel dat ze persoonlijk gerechtigd is te genieten in deze regeling.
  In geval van toepassing van deze paragraaf en onverminderd de bepalingen van § 4, wordt het pensioen als alleenstaande dat aan de echtgenoot in de pensioenregeling voor zeevarenden is toegekend, verminderd met het bedrag van het voordeel dat bij toepassing van het voorgaande lid als gescheiden echtgenote verleend is.
  § 4. Wanneer de persoonlijke voordelen van de echtgenote bepaald in § 2, d, samen met de voordelen als gescheiden echtgenote in de verschillende pensioenregelingen bedoeld in § 3, A, de helft overschrijden van het totaal bedrag van de pensioenen als gehuwd man dat de man in diezelfde regelingen kan bekomen, en wanneer in de pensioenregeling voor zeevarenden een hoger bedrag als gescheiden echtgenote bij toepassing van § 3, B, zou moeten worden uitgekeerd dan in de andere pensioenregelingen, wordt het gedeelte, dat aan de echtgenote zou moeten worden uitgekeerd, verminderd met het bedrag dat bovengenoemde helft overschrijdt.
  Indien de echtgenoot uitsluitend in de pensioenregeling voor zeelieden een voordeel geniet en wanneer de persoonlijke voordelen van de echtgenote bepaald in § 2, d, en het voordeel als gescheiden echtgenote in de pensioenregeling voor zeevarenden samen de helft overschrijden van het pensioen als gehuwd man dat de echtgenoot in deze regeling kan bekomen, wordt het gedeelte dat aan de echtgenote uitgekeerd zou kunnen worden verminderd met het bedrag dat de bovengenoemde helft overschrijdt.
  § 5. Voor de toepassing van § 2, d, wordt geen rekening gehouden met de voordelen die, krachtens een andere pensioenregeling, aan de vrouw als gescheiden echtgenote worden toegekend.
  Voor de toepassing van de §§ 2 en 3 wordt geen rekening gehouden met de voordelen die de echtgenoot in een andere pensioenregeling dan die bedoeld bij § 3, A, geniet.
  § 6. Wanneer de echtgenoot nalaat zijn rechten op een rustpensioen te laten gelden, alhoewel hij [1 de pensioenleeftijd bepaald in artikel 2 van het koninklijk besluit van 23 december 1996 tot uitvoering van de artikelen 15, 16 en 17 van de wet van 26 juli 1996 tot modernisering van de sociale zekerheid en tot vrijwaring van de leeftijd van de wettelijke pensioenstelsels]1 bereikt heeft en alle andere beroepsarbeid, dan die welke in de zin van artikel 35bis toegelaten is, heeft gestaakt, mag de echtgenote in zijn plaats een pensioenaanvraag indienen om te haren gunste de uitbetaling te bekomen van het deel van het pensioen waarop zij krachtens de §§ 3 en 4 van dit artikel recht heeft.
  § 7. Wanneer het pensioen aan de echtgenoot niet uitgekeerd wordt omdat hij niet in België verblijft, wordt het krachtens de §§ 3, 4 of 6 aan de echtgenote toekomende deel haar uitgekeerd.
  § 8. De toepassing van de bepalingen van de §§ 1 tot 5 van dit artikel geschiedt van ambtswege :
  1. wanneer de echtgenoot op het ogenblik van de scheiding een pensioen als gehuwd man geniet;
  2. wanneer de scheiding zich voordoet tussen de datum van de kennisgeving van de administratieve of rechterlijke beslissing en de ingangsdatum van het pensioen van de echtgenoot;
  3. wanneer de scheiding zich voordoet op het ogenblik dat een pensioenaanvraag van de echtgenoot voor onderzoek bij een administratieve of rechterlijke instantie aanhangig is;
  4. wanneer, op het ogenblik dat de echtgenoot zijn pensioenaanvraag indient, de vrouw reeds een pensioen als alleenstaande in de regeling voor zeelieden of in één der bij § 3, A, bedoelde pensioenregelingen of een gewaarborgd inkomen voor bejaarden genoot of wanneer een daartoe ingediende aanvraag voor onderzoek bij een administratieve of rechterlijke instantie aanhangig was;
  5. wanneer, op het ogenblik van de scheiding, ieder van de echtgenoten een pensioen als alleenstaande genoot in de regeling voor zeevarenden of in één der bij § 3, A, bedoelde regelingen;
  6. wanneer de echtgenoot zich in één der bij § 1, 4°, b, bedoelde toestanden bevindt, zelfs indien deze zich situeert vóór de indiening van zijn aanvraag.
  § 9. De toepassing van § 6 van dit artikel, alsook die van de §§ 1 tot 5, wanneer het geen in § 8 beoogde gevallen betreft, geschiedt op aanvraag van de echtgenote.
  Deze aanvraag wordt ingediend in de vormen vastgesteld in de artikelen 52 en volgende.
  Nochtans wanneer de gescheiden echtgenote van Belgische nationaliteit is en in het buitenland verblijft, mag de aanvraag rechtstreeks, bij een ter post aangetekend schrijven, bij de Rijksdienst voor werknemerspensioenen worden ingediend, voor zover een overeenkomst terzake, toepasselijk voor België en voor de Staat op het grondgebied waarvan zij verblijft, er niet anders over beschikt.
  De aanvraag van rustpensioen, die geldig door de echtgenote is ingediend, geldt als een aanvraag van gescheiden echtgenote.
  De aanvraag, die geldig is ingediend in de pensioenregeling voor arbeiders, bedienden, mijnwerkers en zelfstandigen of de geldig ingediende aanvraag van gewaarborgd inkomen voor bejaarden, geldt als een aanvraag in de pensioenregeling voor zeevarenden.
  De aanvraag van de gescheiden echtgenote heeft uitwerking de eerste dag van de maand die volgt op die waarin de aanvraag is ingediend.) <KB 4-6-1971, art. 2>
  § 10. De gescheiden echtgenote die de toepassing van dit artikel aanvraagt en die op een of meer voordelen beoogd in § 2, d, aanspraak kan maken, is ertoe gehouden het voordeel hiervan aan te vragen; ze moet evenwel geen vervroegde aanvraag indienen.
  § 11. Gedurende de periode tijdens dewelke de gescheiden echtgenote geen recht heeft op een gedeelte van het rustpensioen van haar echtgenoot wordt aan de echtgenoot een bedrag betaald dat gelijk is aan het bedrag van het pensioen dat hem als alleenstaande zou kunnen toegekend worden.
  

Art.43. <KB 4-12-1956, art. 3>
  § 1. (Onverminderd de bepalingen van het derde en vierde lid, gaat het overlevingspensioen in de eerste dag van de maand volgend op die tijdens welke de echtgenoot overleden is, zo de aanvraag werd ingediend binnen zes maand te rekenen vanaf het overlijden; in de andere gevallen gaat het in ten vroegste de eerste dag der maand volgend op deze aanvraag.
  Het gaat evenwel ten vroegste in op de eerste dag der maand volgende op de maand tijdens welke de weduwe 45 jaar wordt, tenzij zij het bewijs levert van een blijvende ongeschiktheid van 66 pct., of dat zij een kind ten laste heeft, waarvoor zij kinderbijslag kan ontvangen.
  De rechten op het overlevingspensioen worden ambtshalve onderzocht :
  1. zo de echtgenoot bij zijn overlijden een rustpensioen genoot;
  2. zo bij het overlijden van de echtgenoot geen definitieve beslissing was genomen in verband met de door hem ingediende aanvraag tot het bekomen van een rustpensioen. In dat geval gaat het overlevingspensioen in op de eerste dag van de maand na die waarin de echtgenoot is overleden.
  Het bepaalde in het vorige lid is niet van toepassing zo de echtgenoten van tafel en bed of feitelijk gescheiden waren en de echtgenote geen aanvraag had ingediend tot het verkrijgen van een deel van het rustpensioen van haar echtgenoot.) <KB 21-10-1966, art. 1>
  § 2. Het overlevingspensioen wordt slechts toegekend zo betrokkene de echtgenote was van de overleden zeeman sinds ten minste een jaar op het moment van het overlijden en zo deze zeeman sedert ten minste twaalf maanden op het moment van het overlijden aangesloten was bij de Kas, of zo hij tijdens deze periode van twaalf maanden gerechtigd was op een op grond van deze titel toegekend rustpensioen.
  § 3. Het jaarlijks bedrag van het overlevingspensioen is gelijk aan 30 pct. van het hoogste jaarloon van de zeeman, berekend overeenkomstig artikel 33.
  § 4. De toekenning van het volledig bedrag van het overlevingspensioen is ondergeschikt aan de voorwaarde dat de echtgenoot bij de Kas aangesloten was gedurende minstens de helft van de periode begrepen tussen 1 januari 1926 of zijn twintigste verjaardag ingeval deze laatste na 1 januari 1926 valt en de datum van zijn overlijden.
  Het bedrag wordt met 25 pct. verminderd indien de echtgenoot niet gedurende minstens de helft van deze periode aangesloten was en met 50 pct. indien hij het niet geweest is gedurende minstens een vierde ervan.
  Deze bepalingen zijn niet van toepassing indien de overleden zeeman niet ten volle 20 jaar was op 1 Januari 1956.
  § 5. Wanneer het niet bewezen is dat de overleden echtgenoot gedurende de laatste twaalf maanden vóór zijn overlijden bij de Kas aangesloten is geweest, heeft de weduwe desondanks recht op een gedeelte van het overlevingspensioen, in verhouding tot het aantal kalenderjaren tijdens dewelke haar overleden echtgenoot aldus tewerkgesteld is geweest tussen, hetzij het jaar 1926, hetzij het jaar tijdens hetwelk hij de leeftijd van 20 jaar bereikt ingeval dit later valt dan 1926, en het jaar tijdens hetwelk hij is overleden _ dit echter uitgesloten.
  Onverminderd de regelen die zullen vastgesteld worden bij koninklijk besluit genomen in uitvoering van artikel 24 van de wet van 21 mei 1955, is het recht op dit gedeeltelijk pensioen afhankelijk gesteld van de voorwaarde dat de weduwe, voor dezelfde jaren of voor een volledige loopbaan, geen recht heeft op een overlevingspensioen of als dusdanig geldend voordeel krachtens een Belgische _ moederlandse of koloniale _ of buitenlandse wettelijke of reglementaire bepaling, andere dan deze titel.
  § 6. De uitbetaling van het overlevingspensioen wordt geschorst :
  1° wanneer de weduwe hertrouwt;
  2° wanneer zij, minder dan 45 jaar oud zijnde, niet meer voldoet aan de voorwaarden van vervroegde toekenning van het overlevingspensioen.

Art. 43bis. <KB 3-4-1962, art. 2>
  § 1. De weduwen die het genot van een overlevingspensioen aanvragen en die een rente of toelage krachtens een Belgische, Congolese of buitenlandse wetgeving genieten, wegens een aan hun echtgenoot overkomen arbeidsongeval of beroepsziekte, hebben onder dezelfde voorwaarden de bij artikel 41, §§ 3, 4, 5 en 6 bedoelde mogelijkheid.
  § 2. Het overlevingspensioen kan niet worden samengevoegd met een rustpensioen of met enig ander als rustpensioen geldend voordeel, tenzij tot beloop van het bedrag van het rustpensioen bedoeld bij artikel 39, tweede lid, a, dat haar echtgenoot zou ontvangen hebben, op grond van dit besluit indien, bij bewijs van een volledige loopbaan, zijn pensioen berekend was op basis van een loon gelijk aan het gemiddelde der lonen over zijn loopbaan.
  Indien het overlevingspensioen meer beloopt dan de in vorig lid bedoelde begrenzing wordt het bedrag van het overlevingspensioen de begrenzing waarmede rekening dient gehouden.
  § 3. De weduwe die achtereenvolgens gehuwd is geweest met zeelieden die onder toepassing van dit besluit zouden gevallen zijn, kan slechts het hoogste der overlevingspensioenen verkrijgen waarop zij recht zou hebben.
  § 4. De weduwe die gerechtigd is op een overlevingspensioen in toepassing van dit besluit, en aan de andere kant gerechtigd zou zijn op een overlevingspensioen of op elk ander gelijkaardig voordeel in hoofde van een tweede echtgenoot, overeenkomstig de pensioenregeling, voorzien bij dit besluit, of overeenkomstig een pensioenregeling opgericht bij of krachtens een wet, een provinciaal reglement, door de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen, de pensioenregeling der koloniale bedienden, of de pensioenregeling der zelfstandige arbeiders, of nog een pensioenregeling van het buitenland, kan slechts het bij dit besluit voorziene overlevingspensioen voor de ene echtgenoot verkrijgen, op voorwaarde dat zij afziet van haar rechten op de in dit artikel genoemde voordelen in hoofde van de andere echtgenoot.

Art.44. <KB 3-4-1962, art. 3>
  § 1. De weduwe die recht heeft op een overlevingspensioen of op enig ander als zodanig geldend voordeel, krachtens een pensioenregeling ingesteld door een wettelijke of reglementaire bepaling van België, Congo, Ruanda-Urundi, of van het buitenland, andere dan de statuten van de Kas, kan het overlevingspensioen dat haar krachtens dit besluit zou worden toegekend slechts genieten tot het beloop van het bedrag van het overlevingspensioen, dat haar zou toegekend geweest zijn voor een volledige loopbaan of een loopbaan van hoogstens vijfenveertig jaren van de overleden echtgenoot in deze der verschillende regelingen waarin zij rechten heeft verworven en die voor haar de meest gunstige is.
  Wanneer de overleden echtgenoot onderworpen is geweest aan een pensioenregeling getroffen ten voordele van het personeel der openbare diensten of aan de pensioenregeling van de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen, moet het in aanmerking te nemen overlevingspensioen worden berekend tegen 50 van de maximumwedde verbonden aan de graad van de echtgenoot.
  Wanneer de overleden echtgenoot onderworpen is geweest aan de pensioenregeling der koloniale bedienden, dient het in aanmerking te nemen overlevingspensioen berekend te worden op grond van dertig dienstjaren van de echtgenoot in de kolonie.
  (Nochtans ondergaat het bedrag van het overlevingspensioen, verschuldigd op 31 december 1969, geen wijziging meer, ingevolge de toepassing van deze paragraaf.) <KB 28-6-1971, art. 1>
  § 2. Wanneer een der overlevingspensioenen toegekend is krachtens bezigheden die van bijkomstige aard zijn, zoals bedoeld in artikel 10bis van het koninklijk besluit van 17 juni 1955 tot vaststelling van het algemeen reglement betreffende de rust- en overlevingspensioenen der arbeiders, kan dat pensioen gecumuleerd worden met het krachtens dit besluit toegekende overlevingspensioen.
  § 3. Voor de toepassing van § 1 komt de lastbesparing ten goede aan de minst gunstige regeling.

Art.45. <KB 21-10-1966, art. 2> De weduwe die, bij het overlijden van haar man, niet kan genieten van het overlevingspensioen, ontvangt onder de hierna bepaalde voorwaarden een aanpassingsvergoeding. Deze wordt slechts eenmaal toegekend en het bedrag ervan is gelijk aan één jaarbedrag van het overlevingspensioen.
  De weduwe voor wie de uitbetaling van het overlevingspensioen met toepassing van artikel 43, § 6, geschorst is en die sedert ten minste tien maanden dat pensioen ontving, krijgt ambtshalve onder dezelfde voorwaarden en zonder daartoe een aanvraag te moeten indienen, een aanpassingsvergoeding waarvan het bedrag gelijk is aan twee jaarbedragen van genoemd pensioen.
  Het bedrag van de aanpassingsvergoeding wordt verminderd met het bedrag van de weduwenrente, verworven ingevolge vóór 1 januari 1956 verrichte en op de persoonlijke rekening van de overleden echtgenoot ingeschreven stortingen.

Art. 45bis. <KB 21-10-1966, art. 3> Onverminderd de bepalingen van het tweede lid van artikel 45 en van het tweede lid van dit artikel moet de aanpassingsvergoeding worden aangevraagd. De aanvraag moet, op straffe van verval, worden ingediend binnen een termijn van zes maanden te rekenen van de dag waarop de zeeman overleden is.
  De rechten op de aanpassingsvergoeding worden nochtans ambtshalve onderzocht :
  1. zo de echtgenoot bij zijn overlijden een rustpensioen genoot;
  2. zo bij het overlijden van de echtgenoot geen definitieve beslissing was genomen in verband met de door hem ingediende aanvraag tot het bekomen van een rustpensioen.
  Het bepaalde in het vorige lid is niet van toepassing zo de echtgenoten van tafel en bed of feitelijk gescheiden waren en de echtgenote geen aanvraag had ingediend tot het verkrijgen van een deel van het rustpensioen van haar echtgenoot.
  De in artikel 45, eerste lid, bedoelde aanpassingsvergoeding wordt uitgekeerd op overlegging van een uittreksel uit de overlijdensakte van de man.
  De in artikel 45, tweede lid, bedoelde aanpassingsvergoeding wordt uitgekeerd aan de weduwe die een overlevingspensioen geniet en die hertrouwt, op voorwaarde dat zij de Rijkskas voor rust- en overlevingspensioenen van haar hertrouw heeft verwittigd. De vergoeding wordt uitbetaald mits een uittreksel uit de huwelijksakte wordt voorgelegd.

Art.46. <KB 4-12-1956, art. 3> Het toekennen van de aanpassingsvergoeding mag geen hindernis zijn voor de aanspraak op later ingaande rechten.
  Evenwel kan het overlevingspensioen geen aanvang nemen of hernemen binnen een kortere termijn dan één jaar na de betaling van de aanpassingsvergoeding bepaald bij hogervermeld artikel 45, lid 1, of binnen een kortere termijn dan twee jaar na de betaling van de aanpassingsvergoeding bepaald bij hetzelfde artikel 45, lid 2.

Art.47. <KB 4-12-1956, art. 3> De invaliditeits- of vergoedingspensioenen, frontstreeprenten en renten wegens krijgsgevangenschap, alsmede renten welke verbonden zijn aan een nationale orde wegens een oorlogshandeling, verhinderen in geen geval de toekenning of de uitbetaling van het rustpensioen, van het overlevingspensioen of van de aanpassingsvergoeding bepaald bij dit besluit.
  (Verhinderen evenmin de toekenning of de uitbetaling van de in vorig lid bedoelde voordelen, de renten, toelagen of vergoedingen toegekend ingevolge de besluitwet van 23 oktober 1946 houdende tijdelijke wijziging van de wet van 30 december 1929 op de vergoeding der schade voortspruitende uit ongevallen overkomen aan zeelieden, zo betrokkenen zijn erkend als burgerlijk oorlogsslachtoffer.) <KB 3-4-1962, art. 4>

Art. 47bis. <KB 3-4-1962, art. 5>
  § 1. Onder voorbehoud van de bepalingen van artikel 48 worden zowel voor het ingaan van het recht op rust- of overlevingspensioen als voor de berekening van het pensioen de perioden van primaire arbeidsongeschiktheid of invaliditeit in de geest van artikel 109 van het koninklijk besluit van 24 oktober 1936 houdende wijziging en samenordening van de statuten van de Hulp- en Voorzorgskas voor zeevarenden onder Belgische vlag, gewijzigd bij het koninklijk besluit van 7 januari 1958, de rustperiode bij de bevalling, [1 de periode van vaderschaps- en adoptieverlof,]1 de perioden van arbeidsonderbreking ingevolge gecontroleerde onvrijwillige werkloosheid, jaarlijks verlof voor scheepsgezellen en shoregangers, oproeping of wederoproeping onder de wapens in dienst van het Belgische leger, staking of lock-out, het vervullen van burgerplichten of van syndicale verplichtingen, gelijkgesteld met perioden van werkelijke arbeid.
  Worden eveneens gelijkgesteld met perioden van werkelijke arbeid :
  1° de perioden van studieverlof die regelmatig werden toegelaten door het Beheerscomité van de Pool der Belgische zeelieden;
  2° de perioden tijdens welke aan de zeeman, met toestemming van de Pool der Belgische zeelieden, tijdelijk ontslag om persoonlijke redenen werd toegestaan, indien de zeeman voor deze periode bijdragen stort van 6 t.h., berekend op het fictief loon, bepaald bij § 2 van dit artikel;
  3° de perioden tijdens welke de zeeman zich niet ter beschikking van de Pool der Belgische zeelieden kan stellen daar hij nog niet op Belgisch grondgebied is kunnen terugkeren tengevolge van de omstandigheden beoogd bij de artikelen 52, 53, 55 en 56 van de wet van 5 juni 1928 houdende arbeidsovereenkomst wegens scheepsdienst;
  4° de periode van arbeidsonderbreking ingevolge een aandoening voortvloeiend uit een oorlogsfeit waarvoor de belanghebbende het genot van een statuut van nationale erkentelijkheid heeft verworven;
  5° de perioden van tijdelijke volledige arbeidsongeschiktheid ingevolge een arbeidsongeval of beroepsziekte;
  6° de perioden gedurende welke de verzekerde haar kind zoogt;
  7° de perioden van arbeidsonderbreking om uitzonderlijke redenen waarvan de Hulp- en Voorzorgskas voor zeevarenden onder Belgische vlag vooraf verwittigd werd, en waarvoor de Minister van Sociale Voorzorg, na advies van de Raad van Beheer, de werknemer heeft gemachtigd aan deze Kas het bedrag van zijn persoonlijke bijdrage te storten op basis van het fictief loon bepaald bij § 2 van dit artikel.
  De storting van de bijdrage voorzien onder 2° en 7° moet verricht worden binnen de zes maanden na de werkhervatting en ten laatste één jaar na het verstrijken van het kalenderkwartaal waarop de bijdragen betrekking hebben.
  § 2. Voor elke van de in vorige paragraaf bedoelde dagen arbeidsonderbreking die zich voorgedaan hebben vóór 1 januari 1962, wordt rekening gehouden met een fictief loon, waarvan het bedrag gelijk is aan datgene dat in aanmerking wordt genomen voor de inzake jaarlijks verlof der zeelieden gelijkgestelde dagen.
  Voor elke van de in vorige paragraaf bedoelde dagen arbeidsonderbreking die zich voorgedaan hebben na 31 december 1961, wordt rekening gehouden met een fictief loon vastgesteld op 326 F, 252 F of 191 F naargelang het gaat om scheepsofficieren, scheepsgezellen boven de rang van kadet, lichtmatroos en boys, of om deze laatsten. Bedoelde fictieve lonen zijn gekoppeld aan het indexcijfer 110 der kleinhandelsprijzen van het Koninkrijk en worden aan de schommelingen van het indexcijfer der kleinhandelsprijzen van het Koninkrijk aangepast als bepaald bij de collectieve arbeidsovereenkomst der zeelieden ter koopvaardij.
  

Art.48. <KB 3-4-1962, art.6>
  § 1. Voor de periode vanaf 1 januari 1956 zijn de bepalingen van artikel 47bis slechts van toepassing zo de verzekerde zeeman was op het ogenblik dat de tot gelijkstelling aanleiding gevende gebeurtenis zich voordoet, en sedert ten minste vier kwartalen verzekeringsplichtig was ten aanzien van de pensioenregeling der zeelieden, arbeiders, bedienden of mijnwerkers, of dat hij een beroepsbedrijvigheid uitoefende in dienst van het Rijk, de provinciën of de gemeenten. De perioden van oproeping en wederoproeping onder de wapens en de studieverloven worden slechts gelijkgesteld zo de zeeman op het einde van zijn verantwoorde afwezigheid binnen de zes maanden opnieuw verzekerd was ten aanzien van dit besluit en dit gedurende minstens drie jaren is gebleven.
  Wanneer een zeeman die vóór zijn militaire dienst niet verzekeringsplichtig is geweest ten aanzien van de pensioenregeling voorzien bij dit besluit, dit wel is geweest binnen de zes maanden volgend op het einde van zijn diensttijd, en dit gedurende minstens drie jaren is gebleven, wordt de onder de wapens doorgebrachte tijd in afwijking van het eerste lid van deze paragraaf, met een periode van werkelijke arbeid gelijkgesteld. In dat geval wordt de fictieve bezoldiging vastgesteld op de bij artikel 47bis, § 2, bepaalde wijze en op basis van de rang die betrokkene bekleedt bij zijn eerste aanmonstering.
  § 2. Voor de periode vóór 1 januari 1956 zijn de bepalingen van artikel 47bis slechts van toepassing zo de zeeman verzekerd was bij de Hulp- en Voorzorgskas voor zeevarenden onder Belgische vlag op het ogenblik dat de tot gelijkstelling aanleiding gevende gebeurtenis zich voordeed.
  Eveneens wordt voor de periode vóór 1 januari 1945 de tijd tussen de af- en aanmonstering gelijkgesteld met perioden van werkelijke arbeid voor zover deze perioden geen drie weken of eenentwintig dagen overtreft.

Art.49. <KB 4-12-1956, art. 3> In geval van arbeidsongeval of beroepsziekte, aanleiding gevend tot schadeloosstelling bij toepassing van de wetgevingen terzake, worden de perioden van ongeschiktheid tot werken gelijkgesteld met werkelijke arbeidsdagen.
  (Al. 2 opgeheven) <KB 16-7-1963, art. 13, 1°>

Art.50. <KB 4-12-1956, art. 3> Bij ontstentenis van internationale overeenkomsten, kunnen de zeelieden van Belgische nationaliteit die onder vreemde vlag varen aan de Kas bijdragen storten, op voorwaarde dat deze stortingen 12 pct bedragen van de lonen, vastgesteld voor de onder Belgische vlag varende zeelieden van hun graad en dat zij in België woonachtig blijven.

Art. 50bis. <KB 4-12-1956, art. 3> Bij ontstentenis van internationale overeenkomsten, mogen de bij de pool der zeelieden ter koopvaardij ingeschreven zeelieden, die bij gelegenheid zouden zijn tewerkgesteld aan boord van buitenlandse schepen, in een Belgische haven tijdens hun aldaar gewerkte perioden aan de Kas een bijdrage storten van 12 pct van de voor zeelieden van hun graad, varende onder Belgische vlag, bepaalde lonen.

Art.51. (Opgeheven) <KB 23-10-1965, art. 1>

Art.52. <KB 21-10-1966, art. 4> Onverminderd de bepalingen van artikel 43, § 1, derde en vierde lid, is elk persoon die het rust- of overlevingspensioen wenst te genieten verplicht daartoe een aanvraag in te dienen bij de Hulp- en Voorzorgskas.

Art. 52bis. <KB 18-1-1967, art. 1> De aanvraag van een rustpensioen mag ten vroegste worden ingediend de eerste dag van de maand die met één jaar aan deze voorafgaat tijdens welke de aanvrager ten volle de leeftijd van 60 jaar bereikt, of, indien het voordeel van het vervroegd pensioen wordt aangevraagd, één jaar vóór de datum welke gekozen werd voor het ingaan van het pensioengenot.

Art.53. <KB 4-12-1956, art. 3> Het overlevingspensioen wordt slechts toegekend vanaf de eerste dag der maand die volgt op het indienen van de aanvraag, indien deze formaliteit vervuld wordt meer dan zes maanden na het overlijden van de verzekerde of, bij overlijden vóór 1 januari 1956, vanaf het inwerkingtreden van deze statuten.

Art. 53bis. <KB 4-12-1956, art. 3> De blijvende onbekwaamheid van de weduwe van minder dan 45 jaar wordt bewezen zoals bepaald in artikel 14 van het koninklijk besluit van 17 Juni 1955 tot vaststelling van het algemeen reglement betreffende het rust- en overlevingspensioen voor arbeiders.
  De Geneeskundige Raad voor invaliditeit, ingesteld bij het organiek koninklijk besluit van 22 September 1955 van de ziekte- en invaliditeitsverzekering, gewijzigd bij de koninklijke besluiten van 31 December 1955 en 11 April 1956, wordt belast met het vaststellen van de onbekwaamheid vereist voor de toekenning van het overlevingspensioen aan de weduwe waarvan sprake in lid 1.
  Om deze onbekwaamheid te wettigen richt de weduwe aan de Hulp- en Voorzorgskas, te zamen met haar verzoek om een overlevingspensioen een bewijs afgeleverd door de behandelende geneesheer, onder vertrouwelijke omslag, bestemd voor de Geneeskundige Raad voor invaliditeit. Voormeld bewijs wordt ingevuld op een typebescheid opgesteld door deze raad, in akkoord met de Minister van Arbeid en Sociale Voorzorg.
  Alle voorzorgsmaatregelen worden getroffen om volledig en in alle omstandigheden het medisch beroepsgeheim te verzekeren.

Art.54. <KB 4-12-1956, art. 3> De Geneeskundige Raad voor invaliditeit stelt het bestaan vast van de onbekwaamheid, en bepaalt er de duur en de aanvangsdatum van.
  De beslissing van de Geneeskundige Raad voor invaliditeit wordt binnen de drie dagen aan de Hulp- en Voorzorgskas en aan de belanghebbende betekend.

Art. 54bis. <KB 4-12-1956, art. 3>
  § 1. De beslissingen van de Geneeskundige Raad voor invaliditeit zijn vatbaar voor herziening op vraag van de weduwe of van de Hulp- en Voorzorgskas.
  § 2. Binnen de vijftien dagen der betekening voorzien bij artikel 54, lid 2, kunnen de Hulp- en Voorzorgskas en de weduwe verhaal nemen tegen de beslissing van de Geneeskundige Raad voor invaliditeit, vóór de beroepscommissie van het rechtsgebied waar de belanghebbende verbleef op het ogenblik van haar pensioensaanvraag.
  De bevoegde beroepscommissie beslist op het verslag van een geneesheer-deskundige door haar aangesteld buiten de leden die deel uitmaken van de Geneeskundige Raad voor invaliditeit.
  De aldus aangestelde deskundige mag bij de Geneeskundige Raad voor invaliditeit inzage vragen van het dossier van belanghebbende of er kennis van nemen; hij moet zijn verslag indienen binnen de maand der betekening waarbij hem de opdracht werd toevertrouwd.

Art.55. <KB 4-12-1956, art. 3> De weduwe die een kind opvoedt voor hetwelk zij op kinderbijslag aanspraak kan maken verstrekt bij het indienen van haar aanvraag een verklaring en een attest overeenkomstig het door de Hulp- en Voorzorgskas vastgestelde model. Dit attest wordt door de betrokken kas voor kinderbijslag afgegeven en wordt bij het begin van elk kwartaal vernieuwd.

Art.56. <KB 4-12-1956, art. 3> De aanvragen om rust- en overlevingspensioen, alsmede om de aanpassingsvergoeding moeten worden ingediend door middel van een formulier overeenkomstig het model dat werd vastgesteld door de Minister van Arbeid en Sociale Voorzorg en wordt uitgereikt door de Hulp- en Voorzorgskas.
  (De aanvrager is gehouden zich aan te bieden ofwel bij bedoelde Kas, ofwel b ij de Belgische consul in het buitenland, ofwel bij de burgemeester van zijn werkelijke verblijfplaats.
  Hij kan zich door een speciaal gemachtigd persoon laten vertegenwoordigen voor het vervullen van deze formaliteit. De lasthebber moet meerderjarig zijn en houder van een volmacht die bij de aanvraag wordt gevoegd.) <KB 29-5-1967, art. 1>
  Bij het indienen van zijn aanvraag is de aanvrager gehouden zijn identiteitskaart alsook eventueel deze van zij echtgenote te vertonen. De lasthebber moet eveneens zijn identiteitskaart alsook deze van de aanvrager voorleggen.

Art.57. <KB 4-12-1956, art. 3> De Hulp- en Voorzorgskas. de Belgische consul of de burgemeester die de aanvragen ontvangen laten volgende verbintenis door de aanvrager ondertekenen :
  Ik ondergetekende (naam,voornaam en burgerlijke stand, wonende te ............ straat, nr ....), verklaar bij deze de uitdrukkelijke verbintenis aan te gaan alle beroepsbedrijvigheid te staken vanaf het ogenblik dat het voordeel van het rust- of overlevingspensioen mij zal worden toegekend of zal worden toegekend aan mijn echtgenoot, met uitzondering van gelegenheidswerk zoals het is vastgesteld door de bepalingen van het koninklijk besluit waarvan de tekst op de keerzijde van het ontvangstbewijs der aanvraag staat.
  Ik verklaar eveneens geen enkele vergoeding uit hoofde van ziekte, invaliditeit of onvrijwillige werkloosheid te genieten, in toepassing van een Belgische wetgeving, van het moederland of kolonie, of van het buitenland betreffende de sociale zekerheid, met inbegrip van deze betreffende de gebrekkigen en verminkten.
  Ik weet dat het verboden is :
  1° een arbeidsovereenkomst aan te gaan;
  2° persoonlijk of door een tussenpersoon onverschillig welk ambacht, welke handels-, nijverheids- of landbouwbedrijvigheid, alsook een vrij beroep uit te oefenen.
  Gedaan te ..............
  (Handtekening).
  Indien de aanvrager het pensioen wenst te bekomen ten belope van het bedrag, zoals bepaald bij artikel 39, lid 2, b, van dit besluit, doen de burgemeester, de consul of de Kas gelijkaardige formulieren ondertekenen door de echtgenote.
  De aanvrager moet bovendien aangifte doen van de voor elke betaling in kapitaal vastgestelde vergoedingen hem toegekend krachtens de wetten op de arbeidsongevallen, de beroepsziekten of het gemeen recht, alsmede van elk als zodanig geldend pensioen of voordeel ander dan die aangevraagd bij de Hulp- en Voorzorgskas waarop gij gerechtigd is of waarop gij in de toekomst zou kunne aanspraak maken.

Art.58. <KB 4-12-1956, art. 3> De burgemeester, de consul of de Kas overhandigen aan de aanvrager of zijn lasthebber een ontvangstbewijs dat de datum vermeldt waarop belanghebbende zich voor de eerste maal heeft aangeboden om zijn aanvraag in te dienen, alsmede het dubbel van de verbintenis onderschreven overeenkomstig artikel 57 van dit besluit.

Art.59. <KB 4-12-1956, art.3> De consul of de burgemeester moeten de aanvragen binnen vijf dagen na de ontvangst overmaken aan de Hulp- en Voorzorgskas.

Art.60. <KB 4-12-1956, art. 3> De Hulp- en Voorzorgskas doet uitspraak binnen vijftien dagen na ontvangst van het dossier.
  De beslissing wordt gemotiveerd. Zij wordt bij ter post aangetekende brief aan de aanvrager betekend. Voor de aanvrager is er een mogelijkheid tot het instellen van beroep van deze beslissing. Op straffe van nietigheid moet het beroep bij de Hulp- en Voorzorgskas worden ingediend binnen vijftien dagen na de ontvangst der betekening.

Art.61. <KB 3-2-1976, art. 1>
  § 1. De gerechtigden op een rustpensioen dat op grond van een administratieve eindbeslissing of van een rechterlijke beslissing, die (kracht van gewijsde) heeft, is toegekend, kan een nieuwe aanvraag indienen in de vormen welke in de artikelen 10 en volgende van het koninklijk besluit van 21 december 1967 tot vaststelling van het algemeen reglement betreffende het rust- en overlevingspensioen voor werknemers, zijn bepaald. <KB 29-7-1977, art. 1>
  Een nieuwe aanvraag kan slechts gegrond worden verklaard op basis van nieuwe bewijselementen die vroeger niet aan de administratieve overheid of aan het bevoegde rechtscollege inzake geschillen werden voorgelegd of op grond van een wijziging van een wettelijke of reglementaire bepaling.
  De gerechtigde op een overlevingspensioen kan onder dezelfde voorwaarden een nieuwe aanvraag indienen met het oog op de herziening van het overlevingspensioen en van het rustpensioen dat to basis heeft gediend voor de berekening van haar overlevingspensioen.
  De personen aan wie een rust- of overlevingspensioen is ontzegd, beschikken, onder dezelfde voorwaarden, over die mogelijkheid. De over de nieuwe aanvraag genomen beslissing mag geen afbreuk doen aan de administratieve eindbeslissing of aan de rechterlijke beslissing, die (kracht van gewijsde) heeft, voor zover deze beschikte dat de betrokken werknemer over bepaalde jaren het bewijs van een gewoonlijke en hoofdzakelijke tewerkstelling had geleverd. <KB 29-7-1977, art. 1>
  De nieuwe beslissing gaat in op de eerste dag van de maand volgend op die waarin de nieuwe aanvraag is ingediend.
  § 2. Het verzoekschrift bij de Arbeidsrechtbank of het hoger beroep bij het Arbeidshof gelden als nieuwe aanvraag in de zin van artikel 10 van het koninklijk besluit van 21 december 1967 tot vaststelling van het algemeen reglement betreffende het rust- en overlevingspensioen voor werknemers, als zij onontvankelijk worden verklaard.
  § 3. Een administratieve beslissing en een rechterlijke beslissing die (kracht van gewijsde) heeft, welke geen aanleiding geven tot herroeping van het gewijsde, kunnen in geval van nieuw feit, door de Rijksdienst voor werknemerspensioenen worden herzien. <KB 29-7-1977, art. 1>
  De nieuwe beslissing wordt op verzoek of ambtshalve door de Rijksdienst voor werknemerspensioenen genomen.
  De aanvraag om herziening geschiedt overeenkomstig artikel 10 en volgende van het koninklijk besluit van 21 december 1967 tot vaststelling van het algemeen reglement betreffende het rust- en overlevingspensioen voor werknemers.
  Onder "nieuw feit" moet worden verstaan, elk feit dat onbekend was of de partijen of de rechtscolleges niet bekend kon zijn op het ogenblik van de beslissing.
  De nieuwe beslissing gaat in met ingang van de datum waarop het nieuw feit een terugslag heeft op het bedrag van de uitkering. Zij gaat evenwel pas in de eerste dag van de maand na de kennisgeving wanneer het recht op uitkering kleiner is dan dat wat eerst werd toegekend.

Art. 61bis. <KB 3-2-1976, art. 2>
  § 1. Wanneer vastgesteld wordt dat aan de administratieve beslissing een onregelmatigheid of een materiële vergissing kleeft, kan de Rijksdienst voor werknemerspensioenen een nieuwe beslissing nemen die uitwerking heeft op de ingangsdatum van de eerste beslissing.
  Onverminderd de toepassing van § 2, zal, als de vergissing aan de administratie te wijten is, de nieuwe beslissing ingaan op de eerste dag van de maand na de kennisgeving als de rechten op de uitkering kleiner zijn dan die welke eerst werden toegekend.
  § 2. De Rijksdienst voor werknemerspensioenen kan de administratieve beslissing intrekken en een nieuwe beslissing nemen binnen de termijn van indiening van een verzoekschrift bij de Arbeidsrechtbank of, als een verzoekschrift werd ingediend, tot op de sluiting van de debatten, wanneer :
  a) op de ingangsdatum van het pensioen, het recht door een wettelijke of reglementaire bepaling is gewijzigd;
  b) een nieuw feit of nieuwe bewijselementen die een terugslag hebben op de rechten van de aanvrager tijdens het geding worden ingeroepen;
  c) vastgesteld wordt dat aan de administratieve beslissing een onregelmatigheid of een materiële vergissing kleeft.

Art. 61ter. <KB 3-2-1976, art. 3> De Rijksdienst voor werknemerspensioenen neemt ambtshalve een nieuwe beslissing wanneer :
  1° ingevolge het huwelijk of de echtscheiding van een gerechtigde, het bedrag van het rustpensioen moet worden berekend op grond van het bedrag bepaald in artikel 39, tweede lid, b, en in het tweede geval, op grond van het bedrag bepaald in artikel 39, tweede lid, a ;
  De nieuwe beslissing gaat in op de eerste dag van de maand volgend op die van het huwelijk of van de echtscheiding;
  2° de echtgenote van een gerechtigde op een pensioen, berekend aan het bedrag bedoeld in artikel 39, tweede lid, b, overlijdt;
  De nieuwe beslissing gaat in op de eerste dag van de maand volgend op die in de loop waarvan de echtgenote is overleden;
  3° de echtgenote de voorwaarden vervult waardoor de echtgenoot het voordeel bekomt van het rustpensioen berekend aan het bedrag bedoeld in artikel 39, tweede lid, b;
  De nieuwe beslissing gaat in op de eerste dag van de maand volgend op die in de loop waarvan een niet door de Koning toegelaten beroepsarbeid wordt stopgezet, of in de loop waarvan een einde wordt gesteld aan het genot van een rustpensioen of van een als dusdanig geldend voordeel of van een der vergoedingen bedoeld in artikel 35bis, eerste lid;
  4° de echtgenote niet meer de voorwaarden vervult waardoor de echtgenoot het voordeel bekomt van het rustpensioen berekend aan het bedrag bedoeld in artikel 39, tweede lid, b;
  De nieuwe beslissing gaat in op de eerste van de maand in de loop waarvan een niet door de Koning toegelaten beroepsarbeid wordt uitgeoefend of in de loop waarvan het genot van een rustpensioen of van een als dusdanig geldend voordeel of van een der vergoedingen bedoeld in artikel 35bis, eerste lid, wordt verkregen.

Art.62. <KB 4-12-1956, art. 3> De in deze titel bedoelde achterstallen van uitkeringen, met uitzondering van de aanvullende vergoeding bedoeld in artikel 41bis en van de aanvullende pensioenen en vergoedingen bedoeld in artikel 51, worden door de Rijkskas voor rust- en overlevingspensioenen betaald door middel van postassignaties, waarvan het bedrag thuis en in handen van de gerechtigde betaalbaar is.
  Is de gerechtigde gehuwd en woont hij samen met zijn echtgenote, dan wordt de assignatie opgemaakt op naam van beide echtgenoten.
  Elke maand zal de Kas aan de Rijkskas voor rust- en overlevingspensioenen de betalingen mededelen die deze laatste voor haar rekening zal moeten verrichten. Zij zal de gelden voor de betaling van de verstrekkingen die zij zal toegekend hebben ter harer beschikking stellen.

Art.63. <KB 4-12-1956, art. 3> De rust- en overlevingspensioenen zijn verworven per twaalfden en betaalbaar per maand.

Art.64. (opgeheven) <KB 15-6-1967, art. 3>

Art.65. <KB 4-12-1956, art. 3> In geval van overlijden van de gerechtigde op een bij deze titel voorziene uitkering worden (de vervallen en niet uitgekeerde termijnen, met inbegrip van het vakantiegeld) slechts uitbetaald aan de natuurlijke personen en naar de hierna bepaalde volgorde : <KB 13-2-1975, art. 1>
  1° aan de echtgenoot met wie de gerechtigde leefde op het ogenblik van zijn overlijden;
  2° aan de kinderen met wie de gerechtigde leefde op het ogenblik van zijn overlijden;
  3° aan ieder persoon met wie de gerechtigde leefde op het ogenblik van zijn overlijden;
  4° aan de persoon die in de verplegingskosten tussenbeide kwam;
  5° aan de persoon die de begrafeniskosten heeft uitbetaald (...) . <KB 18-3-1968, art. 1, 1°>
  (De vervallen en aan een overleden gerechtigde niet uitbetaalde termijnen worden van ambtswege aan de in het eerste lid, 1°, beoogde rechthebbende, en, bij ontstentenis van deze, aan de in het eerste lid, 2°, beoogde rechthebbende gestort.
  De overige hierboven vermelde rechthebbende die de vereffening van de vervallen en aan een overleden gerechtigde niet uitgekeerde termijnen te hunnen voordele verlangen, moeten een aanvraag rechtstreeks tot de Rijkskas voor rust- en overlevingspensioenen richten. De aanvraag, die gedagtekend en ondertekend is, moeten opgemaakt worden volgens een formulier conform het door de Minister, die de Sociale Voorzorg onder zijn bevoegdheid heeft, vastgesteld model; de burgemeester van de gemeenten, waar de overledene verbleef, bevestigd de juistheid van de op het formulier vermelde gegevens en ondertekent dit mede.) <KB 18-3<1968, art. 1, 2°>
  (Op straffe van verval moeten de aanvragen tot uitbetaling van termijnen ingediend worden binnen een termijn van zes maanden. Die termijn gaat in op de dag van het overlijden van de gerechtigde of op de dag van de verzending van de kennisgeving der beslissing indien deze na het overlijden verzonden werd.
  Wanneer de kennisgeving aan de afzender teruggezonden wordt wegens het overlijden van de gepensioneerde, wordt een nieuwe kennisgeving gezonden aan de burgemeester van de gemeente waar de overledene zijn gewone verblijfplaats had. De burgemeester bezorgt deze kennisgeving aan de natuurlijke personen die, op grond van het eerste lid van dit artikel, voor de uitbetaling van de termijnen in aanmerking komt.) <KB 24-5-1959, art.1>

Art.66. <KB 4-12-1956, art. 3> De commissies van openbare onderstand en het Gemeen Fonds kunnen van hun gehospitaliseerde, die krachtens deze titel een rust- of overlevingspensioen genieten, als verplegingskosten geen bedrag eisen dat de (drie vierden) van dat pensioen overtreft. <KB 18-3-1968, art. 2>

Art.67. <KB 4-12-1956, art. 3> De reders, de personen die in gelijk welke hoedanigheid belast zijn met het dagelijks beheer van een maatschappij of welkdanige vereniging, evenals hun aangestelden, zijn verplicht aan de daartoe bevoegde beambten van de Hulp- en Voorzorgskas op eenvoudige vordering en zonder verplaatsing elk stuk mede te delen, waarvan het bijhouden opgelegd is door de vigerende sociale wetgeving en hun alle inlichtingen nuttig voor het uitoefenen van hun opdracht te verschaffen.
  Alle openbare besturen, evenals alle organismen belast met de toepassing van een wetgeving betreffende de sociale zekerheid, de arbeidsongevallen en beroepsziekten moeten dezelfde verplichtingen naleven.

Art.68. <KB 4-12-1956, art. 3> De beambten van de Hulp- en Voorzorgskas zijn verplicht het beroepsgeheim, opgelegd bij artikel 76, § 1, van de gecoördineerde wetten betreffende de inkomstenbelastingen na te leven.

Art.69. <KB 4-12-1956, art. 3> (Wanneer de pensioenentrekker een beroepsbezigheid voortzet of hervat, zonder zulks, zoals het vereist is, vooraf aan te geven, worden de gevallen waarin het pensioen wordt geschorst evenals de toegepaste sancties, vastgesteld conform de pensioenregeling voor werknemers.) <KB 11-4-1973, art. 2>
  De sancties, gesteld in lid 1, mogen niet meer uitgesproken worden na verloop van een termijn van twee jaar, te rekenen van de dag waarop de overtreding is gepleegd. Zij mogen niet meer worden toegepast na verloop van twee jaar, te rekenen van de dag waarop zij definitief zijn geworden.

Art.70. <KB 4-12-1956, art. 3> De personen die niet voldoen aan de voorwaarden gesteld om de voordelen van dit besluit te genieten, behouden de rechten en voordelen die zij verworven hebben met toepassing van de wettelijke en reglementaire bepalingen die genomen werden vóór dit besluit.
  (Indien deze personen bij een openbaar bestuur tewerkgesteld zijn, kunnen zij de ouderdomsrente ten laste van de Kas bekomen alvorens zij bij dit openbaar bestuur zijn gepensioneerd.) <KB 28-6-1963, art. 1>

Art.71.

Art.72.

Art. 72bis. <KB 3-4-1962, art. 7> Vóór de toepassing van deze titel worden eveneens gelijkgesteld met verzekeringsperioden, de perioden tijdens welke de aangeslotene, die na 1 januari 1955 de ouderdom van 65 jaar bereikt heeft, in uitvoering van de wettelijke en reglementaire bepalingen van de verzekeringen tegen ziekte en invaliditeit van de Hulp- en Voorzorgskas een invaliditeitsvergoeding genoot tot beloop van het verschil tussen het toegekend onvolledig pensioen en de bij voornoemde wettelijke en reglementaire bepalingen vastgestelde invaliditeitsvergoedingen.
  Deze bepaling is toepasselijk vanaf de stopzetting der uitbetaling van de invaliditeitsvergoeding bij toepassing van artikel 101 van het koninklijk besluit van 24 oktober 1936.

Art.73. <KB 17-12-1965, art. 1> De [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 bestemt voor de ziekte- en invaliditeitsverzekering :
  1° de opbrengst van de voor de ziekte- en invaliditeitsverzekering bestemde bijdragen bedoeld :
  a) in artikel 4, eerste lid, 2°, van de besluitwet van 7 februari 1945 betreffende de maatschappelijke veiligheid der zeelieden ter koopvaardij;
  b) in de reglementering betreffende de betalingsmodaliteiten der bijdragen van sociale zekerheid, verschuldigd door de door arbeidsongevallen getroffenen, begunstigd bij de wetgeving betreffende de vergoeding der schade voortspruitende uit deze ongevallen;
  c) in de reglementering betreffende de betalingsmodaliteiten der bijdragen van sociale zekerheid, verschuldigd door de door beroepsziekten getroffenen die krachtens de wetgeving op de schadeloosstelling inzake beroepsziekten op vergoeding gerechtigd zijn;
  2° de persoonlijke bijdragen, die door de verzekerden bij toepassing van de artikelen 84, 85 en 118 gestort worden;
  3° (de bij toepassing van artikel 76 verleende toelagen;) <KB 18-03-1983,art. 1>
  4° elke andere toelage alsmede de giften en legaten, die voor de ziekte- en invaliditeitsverzekering bestemd zijn en door (het beheerscomité) en door de Minister van Sociale Voorzorg worden aanvaard;
  5° alle andere inkomsten die uit de toepassing van dit besluit voortvloeien en de ziekte- en invaliditeitsverzekering betreffen.
  

Modifications

[1]  <KB 2018-05-15/05, art. 12, 019; Inwerkingtreding : 01-01-2018>

Art.74. (opgeheven) <KB 18-03-1983, art. 3>

Art.75. (opgeheven) <KB 18-03-1983, art. 3>

Art.76.   (NOTA : Raadpleging van vroegere versies vanaf 30-12-2020 en tekstbijwerking tot 29-12-2023)">Opgeheven art. 50 van 20 DECEMBER 2020. - Programmawet(NOTA : Raadpleging van vroegere versies vanaf 30-12-2020 en tekstbijwerking tot 29-12-2023)

Art. 76bis. (opgeheven) <KB 17-12-1965, art. 5>

Art.77. (opgeheven) <KB 16-7-1963, art. 13, 2°>

Art.78. § 1. De uitkeringen voor geneeskundige verzorging, toegekend ten laste van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 met toepassing van dit besluit, zijn diegenen bepaald voor de werknemers die vallen onder de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging, krachtens de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders.<AR 2003-04-03/39, art. 1, 017; Inwerkingtreding : 01-05-2003>
  § 2. (In afwijking van § 1 neemt de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1, in de gevallen bedoeld in artikel 94, de gehele verzorging van de zeeman op zich, zolang deze in het buitenland wordt behandeld in zoverre die verzorging niet ten laste komt van ((de reder)) of van ((het Fonds voor arbeidsongevallen)). Deze bepaling geldt niet voor de verzekerde die in een vreemde haven behandeld is, waaruit hij gewoonlijk inscheept, en voor wie die haven of omgeving er van als zijn normale verblijfplaats moet worden aangemerkt; in dat geval wordt de verzekerde op gelijke voet behandeld als de in België ingescheepte verzekerden.) <KB 11-7-1962, art. 4> <KB 1993-03-11/36, art. 7, 014; Inwerkingtreding : 01-01-1991>
  § 3. (De [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 draagt bij in de kosten voor de inentingen welke opgelegd zijn om het beroep van zeeman te mogen uitoefenen. In afwijking van de bepalingen van het eerste lid van artikel 81 van dit besluit, geven de kosten van bedoelde inentingen van personen die nog niet onderworpen zijn aan de besluitwet van 7 februari 1945 betreffende de maatschappelijke veiligheid van de zeelieden ter koopvaardij aanleiding tot de bijdrage van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1, indien deze personen binnen de maand volgende op die inenting aangemonsterd zijn.
  De bijdrage in de kosten voor deze inentingen wordt betaald onder bij reglement bepaalde voorwaarden en modaliteiten.) <KB 11-7-1962, art. 4>
  § 4. (De [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 komt tussen in de bij reglement bepaalde voorwaarden en modaliteiten, in de kosten van vervoer van de zeeman in geval van ziekte of ongeval.) <KB 8-5-1979, art. 1>
  § 5. (De [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 wordt gemachtigd in éénmaal de verpleegdagprijs, inclusief de in artikel 12, § 1, van de wet van 23 december 1963 op de ziekenhuizen voorziene staatstoelagen, aan de verplegingsinrichtingen te betalen. Zij maakt vervolgens de staat op bestemd voor het Ministerie van Volksgezondheid met het oog op de terugvordering van de aan de verpleeginrichtingen gestorte toelagen.) <KB 14-12-1977, art. 1>
  

Art. 78bis. <KB 2003-04-03/39, art. 2, 017; Inwerkingtreding : 01-05-2003> De toekennings- en inkomensvoorwaarden voor de verhoogde tegemoetkoming van de verzekering, vastgesteld in artikel 37, § 1, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zijn toepasselijk op de rechthebbenden op de uitkeringen bedoeld in artikel 78, § 1.

Art.79. <KB 18-1-1964, art. 2> Om de in artikel 78 bedoelde verzorging te verkrijgen wenden de rechthebbenden zich vrijelijk tot de bij artikel 74 van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering bedoelde personen en verplegingsinrichtingen.

Art.80. <KB 18-1-1964, art. 2> De plichten van de beoefenaars van de geneeskunst, de paramedische medewerkers en de verplegingsinrichting zijn deze vastgesteld overeenkomstig de artikelen 35, 36 en 37 van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering.

Art.81. <KB 7-1-1958, art. 1> Onder voorbehoud van de bepalingen van een internationale overeenkomst betreffende de sociale zekerheid heeft de verzekerde recht op de in afdeling 1 van dit hoofdstuk bepaalde geneeskundige verzorging, voor hem zelf en voor de personen die deel uitmaken van zijn gezin. (De personen die tot het gezin van de verzekerde behoren zijn dezelfde als deze bepaald als personen ten laste en als volle wezen in uitvoering van artikel 21 van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering.) Het recht op geneeskundige verzorging wordt evenwel slechts verkregen zo de verzekerde op het tijdstip dat hij daarop een beroep doet : <KB 18-1-1964, art. 4>
  1° wegens zijn arbeid aan de besluitwet van 7 februari 1945 is onderworpen;
  2° of de door de pool van de zeelieden ter koopvaardij verleende wachtvergoedingen geniet;
  3° of in een bij artikel 118 bedoelde periode van voortgezette verzekering is;
  4° of in en door de Minister van (...) Sociale Voorzorg bepaalde verzekeringsperiode is; <KB 13-11-1969, art. 7>
  5° of in de bij artikel 119 bedoelde immuniteitsperiode is.
  (6° of verbonden is door een leerovereenkomst bedoeld in het koninklijk besluit van 20 mei 1986 houdende regeling van het leerlingwezen voor beroepen uitgeoefend door arbeiders in loondienst bij de koopvaardij.) <KB 1987-10-22/33, art. 3, 007; Inwerkingtreding : 01-07-1987>
  De werknemer die de in artikel 101, lid 1, beoogde leeftijd bereikt, alsmede zijn rechtverkrijgenden behouden recht op geneeskundige verzorging tot op het einde van de maand na die waarin hij die leeftijd bereikt.
  De werknemer die heeft voortgewerkt na de in artikel 101, lid 1, beoogde leeftijd alsmede zijn rechtverkrijgenden behouden recht op geneeskundige verzorging tot op het einde van de maand na die waarin hij het werk stopzet.

Art.82. <KB 7-1-1958, art. 1> Onder voorbehoud van de bepalingen van een internationale overeenkomst betreffende de sociale zekerheid, heeft de verzekerde wiens verminderd vermogen tot verdienen, zoals bepaald bij artikel 109, erkend is, en die vergoeding voor primaire ongeschiktheid of invaliditeitsvergoeding geniet, of bij toepassing van de artikelen 113, 114, 115, 116, (125 en 126) van het recht op deze vergoedingen, maar niet van de geneeskundige verzorging, uitgesloten is alsmede de verzekerde die de rustvergoeding bij bevalling geniet of bij toepassing van diezelfde artikelen van het recht op deze vergoedingen is uitgesloten, of zwanger is en opgehouden heeft te werken om ten vroegste vanaf de vijfde maand zwangerschap te rusten, [1 alsmede de verzekerde die uitkeringen geniet tijdens de verloven bedoeld in de artikelen 106, § 5 en 106bis,]1 zonder bijdragebetaling, recht op de bij afdeling I van dit hoofdstuk bepaalde geneeskundige verzorging, voor hemzelf en voor de bij artikel 81 van dit besluit bepaalde personen. <KB 10-3-1964, art. 3>
  

Art.83. <KB 7-1-1958, art. 1>
  § 1. De verzekerden die de in artikel 81 bedoelde voorwaarden niet vervullen maar die, op het ogenblik waarop zij een beroep doen op geneeskundige verzorging, een vergoeding, toelage of rente genieten verschuldigd bij toepassing van de wetgeving betreffende de vergoeding van schade voortspruitende uit arbeidsongevallen of van schade ingevolge beroepsziekten, voor een arbeidsongeschiktheid zoals bepaald in artikel 109, hebben, zonder betaling van aanvullende bijdrage, recht op geneeskundige verzorging voor hen zelf en voor de in artikel 81 bedoelde personen.
  (Al. opgeheven) <KB 10-3-1964, art. 4>
  §2. (Opgeheven) <KB 10-3-1964, art. 4>

  § 2. In afwijking van § 1 wordt geen bewijs van verzekering geëist van, noch wordt een bijdrage betaald door de zeeman die een volledig rustpensioen geniet krachtens artikel 3 van het koninklijk besluit van 4 april 1962 betreffende de rust- en overlevingspensioenen voor zeevarenden onder Belgische vlag.

  Als jaren gewone en hoofdzakelijke tewerkstelling worden beschouwd :
  a) voor de weduwnaar of weduwe van een gepensioneerde zeevarende, de jaren die in aanmerking kwamen voor de berekening van haar of zijn rustpensioen :
  b) voor de weduwnaar of weduwe van een zeevarende die haar of zijn rustpensioen nog niet genoot, de jaren die in aanmerking komen voor de berekening van het theoretisch rustpensioen dat haar of hem op de dag van haar of zijn overlijden toegekend zou zijn.
  In dat geval evenwel wordt de maandelijkse bijdrage vastgesteld, rekening gehouden met het product van het getal van deze jaren, vermenigvuldigd met het quotiënt van de deling van 40 door het aantal jaren van de referteperiode die in aanmerking komt voor de berekening van het bedoeld theoretisch rustpensioen.
  § 2. In afwijking van § 1 wordt noch een bewijs van verzekering noch een bijdrage geëist van de weduwnaar of weduwe die een overlevingspensioen geniet in functie van een rustpensioen voor een volledige loopbaan krachtens artikel 3 van het koninklijk besluit van 4 april 1962 betreffende de rust- en overlevingspensioenen voor zeevarenden onder Belgische vlag.

Art.85. <KB 1987-12-11/38, art. 1, 008; Inwerkingtreding : 08-08-1985> § 1. Onder voorbehoud van het bepaalde in de internationale overeenkomsten betreffende de sociale zekerheid heeft de niet hertrouwde weduwnaar of weduwe die krachtens titel II van deze statuten een overlevingspensioen geniet, recht op de in afdeling I van dit hoofdstuk bepaalde geneeskundige verzorging voor hem- of haarzelf en voor de personen die van zijn of haar gezin deel uitmaken en voor de personen die van zijn of haar gezin deel uitmaken, in de zin van artikel 81, wanneer hij of zij het bewijs levert :
  1° dat zijn echtgenote of haar echtgenoot :
  a) zich op het tijdstip dat haar of zijn rustpensioen inging of bij haar of zijn overlijden, in een door de Minister van Sociale Voorzorg vastgestelde verzekeringsperiode bevond of
  b) gedurende de twaalf maanden die de ingang van haar of zijn rustpensioen of haar of zijn overlijden voorafgingen ten minste 185 dagen verzekerd was, rekening gehouden met de door de Minister van Sociale Voorzorg vastgestelde verzekeringsperioden;
  2° dat hij of zij de maandelijkse bijdrage betaald heeft waarvan het bedrag in navolgende tabel is vastgesteld, in verhouding tot het aantal jaren gewone en hoofdzakelijke tewerkstelling van zijn echtgenote of haar echtgenoot als aangeslotene;                     Aantal jaren                   Bijdragen                     15 en meer                         -                     12 tot en met 14                   20 F                      9 tot en met 11                   40 F                      6 tot en met 8                    60 F                      3 tot en met 5                    80 F                      0 tot en met 2                   100 F

  Als jaren gewone en hoofdzakelijke tewerkstelling worden beschouwd :
  a) voor de weduwnaar of weduwe van een gepensioneerde zeevarende, de jaren die in aanmerking kwamen voor de berekening van haar of zijn rustpensioen :
  b) voor de weduwnaar of weduwe van een zeevarende die haar of zijn rustpensioen nog niet genoot, de jaren die in aanmerking komen voor de berekening van het theoretisch rustpensioen dat haar of hem op de dag van haar of zijn overlijden toegekend zou zijn.
  In dat geval evenwel wordt de maandelijkse bijdrage vastgesteld, rekening gehouden met het product van het getal van deze jaren, vermenigvuldigd met het quotiënt van de deling van 40 door het aantal jaren van de referteperiode die in aanmerking komt voor de berekening van het bedoeld theoretisch rustpensioen.
  § 2. In afwijking van § 1 wordt noch een bewijs van verzekering noch een bijdrage geëist van de weduwnaar of weduwe die een overlevingspensioen geniet in functie van een rustpensioen voor een volledige loopbaan krachtens artikel 3 van het koninklijk besluit van 4 april 1962 betreffende de rust- en overlevingspensioenen voor zeevarenden onder Belgische vlag.

Art. 85bis. <KB 9-7-1964, art. 3>
  § 1. De bijdragen, bedoeld bij de artikelen 84 en 85, zijn verschuldigd vanaf de dag waarop het rust- of overlevingspensioen ingaat. Zij moeten ten laatste in de loop van de maand volgende op die waarop zij betrekking hebben, worden gestort.
  In geval van achterstallige bijdragen kan de geneeskundige verzorging slechts worden genoten nadat dit achterstallige werd aangezuiverd. Geschiedt de aanzuivering binnen twaalf maanden na de datum waarop het pensioen is ingegaan, dan wordt het verschuldigd achterstallige beperkt tot een bedrag gelijk aan zes maandelijkse bijdragen.
  Is aan die voorwaarden niet voldaan, dan moeten de gepensioneerde of de weduwe een proeftijd van zes maanden doormaken alvorens aanspraak te hebben op verstrekkingen. Deze proeftijd gaat in de dag waarop de bijdragebetaling geschiedt.
  § 2. Op verzoek van de betrokkene wordt de storting van de persoonlijke bijdragen onderbroken gedurende de periode waarin hij, om welke reden ook, recht heeft op geneeskundige verzorging ten laste van een sociale verzekering. Deze onderbreking heeft geen schorsing van het recht op geneeskundige verzorging voor gevolg indien de bijdragebetaling wordt hervat vanaf de eerste dag van de maand volgend op die waarin genoemde periode van verzorging ten laste van een sociale verzekering een einde heeft genomen.)

Art. 88. <KB 7-1-1958, art. 1>(De [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 betaalt aan de verzekerde die arbeidsongeschikt is in de zin van artikel 109, een uitkering voor elke arbeidsdag gedurende een periode van een jaar ingaande op de in artikel 90, derde lid, bedoelde aanvangsdatum van arbeidsongeschiktheid. Die uitkering bedraagt 60 pct. van de door de Minister per bezoldigingscategorie vastgestelde eenvormige dagbezoldigingen.) <KB 1986-04-07/31, art. 2, 004>
  (Tweede lid opgeheven) <KB 11-7-1962, art. 14, 1°>
  (Derde lid opgeheven) <KB 27-7-1970, art. 20, 1°>
  (De vergoeding is niet verschuldigd voor de dagen van arbeidsongeschiktheid wanneer de verzekerde ingevolge zijn laatste reis nog recht heeft op inhaalrustdagen. Evenwel voor de dagen van arbeidsongeschiktheid welke samenvallen met inhaalrustdagen, is de vergoeding verschuldigd, mits de verzekerde die inhaalrustdagen uitstelt en de verplichting aangaat de aldus uitgestelde inhaalrustdagen daadwerkelijk op te nemen vóór iedere andere arbeidsprestatie.
  Het beheerscomité kan in het algemeen reglement de bijzondere gevallen bepalen waarin de inhaalrustdagen kunnen uitgesteld worden in afwijking van het voornoemde principe.) <KB 9-1-1980, art. 1>
  Die vergoeding wordt minstens éénmaal per maand uitbetaald en uiterlijk de 5e van de maand volgend op die waarvoor zij verschuldigd is.
  De perioden van werkongeschiktheid die door (het Fonds voor arbeidsongevallen) wegens een arbeidsongeval vergoed worden, komen niet in aanmerking om de in lid 1 bedoelde primaire ongeschiktheidsperiode vast te stellen. <KB 1993-03-11/36, art. 8, 014; Inwerkingtreding : 01-01-1991>
  Elke nieuwe werkongeschiktheidsperiode die voorkomt in de eerste vijftien dagen (al dan niet werkdagen) die volgen op het einde van een vergoedingsperiode, wordt als de voortzetting van deze periode beschouwd ter bepaling zowel van het vergoedingsbedrag als van (de in het eerste lid bepaalde primaire ongeschiktheidsperiode). <KB 27-7-1970, art. 1, 2°>
  Voor elke werkongeschiktheidsperiode, behalve die voorkomende in de maand na het einde van een vergoedingsperiode, wordt (een aanvangswachttijd van één werkdag) opgelegd ingaande op de datum door de huisarts op de kennisgeving van werkstopping vermeld. <KB 27-7-1970, art. 1, 3°>
  De aanvangswachttijd is niet van toepassing :
  1° op een periode van werkongeschiktheid van minstens vier dagen, die zich heeft voorgedaan tijdens een periode waarin de belanghebbende wachtvergoedingen genoot ten laste van de pool van de zeelieden ter koopvaardij ;
  2° wanneer de werkongeschiktheid aan een aandoening ingevolge zwangerschap of bevalling te wijten is.
  

Art. 89. <KB 5-5-1960, art. 1> De werkongeschiktheid die op vergoeding voor primaire ongeschiktheid recht geeft, wordt vastgesteld door de adviserende geneesheer van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1
  

Art. 90. <KB 5-5-1960, art. 2> Om het begin van de werkongeschiktheid te doen vaststellen moet de verzekerde binnen drie dagen van de dag waarop de werkongeschiktheid een aanvang neemt of waarop de verzekerde in (een BLEU-haven( aan wal gaat, zo de werkongeschiktheid tijdens de vaart begonnen is, een "kennisgeving van werkstopzetting" aan de adviserende geneesheer van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 overmaken. <KB 1993-03-11/36, art. 9, 013; Inwerkingtreding : 01-01-1991>
  (In geval van repatriëring wegens ziekte, is de rederij gehouden binnen de drie dagen na de thuiskomst ((in België)) van de zeeman, de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 in kennis te stellen van de werkongeschiktheid door middel van een schrijven aangetekend verzonden of bij de Kas afgegeven tegen ontvangstbewijs. Bij gebrek aan aangifte of in geval van laattijdige aangifte, is de rederij gehouden tot betaling van het geleden verlies inzake uitkeringen.) <KB 28-9-1977, art. 1, 1°> <KB 1993-03-11/36, art. 9, 013; Inwerkingtreding : 01-01-1991>
  Ten einde zijn rechten op de bij dit hoofdstuk bepaalde verstrekkingen bij welk ongeval ook te vrijwaren, moet de verzekerde de in het eerste lid vastgestelde formaliteiten in acht nemen. Wanneer het evenwel een arbeidsongeval betreft of een ongeval overkomen op de weg van of naar het werk, moet (het Fonds voor arbeidsongevallen) de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 van de aanvang van de werkongeschiktheid verwittigen, zodra zij daarvan in kennis wordt gesteld. <KB 28-9-1977, art. 1, 2°>
  De in aanmerking te nemen aanvangsdatum der werkongeschiktheid is deze welke door de huisdokter op de "kennisgeving van werkstopzetting" vermeld werd, indien deze datum door de adviserende geneesheer wordt goedgekeurd. Indien hij door de adviserende geneesheer niet wordt goedgekeurd, wordt de door deze laatste vastgestelde datum in aanmerking genomen. De datum van de aanvang der werkongeschiktheid mag evenwel slechts in aanmerking genomen worden om de aanvraag van de vergoedingsperiode te bepalen, indien het bericht van werkstopzetting binnen de drie dagen aan de adviserende geneesheer van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 werd overgemaakt.
  Wordt de kennisgeving van werkstopzetting niet binnen bovenbedoelde termijnen overgemaakt, dan begint de vergoeding te lopen ten vroegste twee dagen na de datum van de verzending of de overhandiging van de kennisgeving van werkstopzetting.
  Zodra de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 kennisgeving van werkstopzetting ontvangen heeft stuurt zij aan de verzekerde een controleblad en een inlichtingsblad.
  Binnen drie dagen die volgen op de dag van ontvangst van de kennisgeving van werkstopzetting, betekent de adviserende geneesheer aan de verzekerde dat hij de datum van de aanvang der werkongeschiktheid goedkeurt of betwist. De betekening gebeurt door middel van een formulier "erkenning van tijdelijke werkongeschiktheid". Dit formulier bevat de datum waarop de verzekerde als werkongeschikt erkend wordt evenals plaats en datum voor het eventueel onderzoek. Tegelijkertijd stuurt de adviserende geneesheer een afschrift van deze documenten aan de administratieve dienst van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1. Indien bij de geneeskundige controle de adviserende geneesheer meent dat de verzekerde het werk kan hernemen, geeft hij hem onmiddellijk een formulier van "einde werkongeschiktheid".
  Binnen drie dagen stuurt hij een dubbel van dit document, door de verzekerde gedagtekend en voor ontvangst ondertekend, aan de administratie van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1.
  Indien het medisch onderzoek waartoe de adviserende geneesheer is overgegaan door andere opsporingen van medische aard moeten gevolgd worden of indien de adviserende geneesheer op aanvullende inlichtingen wacht, mag het formulier "einde werkongeschiktheid" bij aangetekend schrijven aan de verzekerde gezonden worden. In deze gevallen wordt de werkongeschiktheid geacht te blijven voortduren tot op de dag waarop de verzekerde dit document ontvangt.
  De werknemer die het werk hervat vóór de dag welke door de adviserende geneesheer voor zijn onderzoek vastgesteld werd, moet dit laten weten door hem, binnen de twee dagen het behoorlijk ondertekend controleblad terug te sturen, hetzij langs de post, hetzij door toedoen van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1.
  (lid opgeheven) <KB 1992-12-17/43, art. 2, 014; Inwerkingtreding : 01-07-1993>
  (Al. opgeheven) <KB 18-1-1964, art. 5>
  (lid opgeheven) <KB 1992-12-17/43, art. 2, 013; Inwerkingtreding : 01-07-1993>
  De in dit artikel bedoelde verzendingstermijnen worden met één dag verlengd indien de laatste dag van deze termijnen met een zondag of met een betaalde feestdag samenvalt.
  

Art. 91. <KB 28-9-1977, art. 2> Wordt vrijgesteld van de formaliteit bedoeld bij artikel 90, eerste lid, de verzekerde die met toelating van de adviserend geneesheer van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 ter verpleging is opgenomen.
  

Art.90. <KB 5-5-1960, art. 2> Om het begin van de werkongeschiktheid te doen vaststellen moet de verzekerde binnen drie dagen van de dag waarop de werkongeschiktheid een aanvang neemt of waarop de verzekerde in (een BLEU-haven( aan wal gaat, zo de werkongeschiktheid tijdens de vaart begonnen is, een "kennisgeving van werkstopzetting" aan de adviserende geneesheer van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 overmaken. <KB 1993-03-11/36, art. 9, 013; Inwerkingtreding : 01-01-1991>
  (In geval van repatriëring wegens ziekte, is de rederij gehouden binnen de drie dagen na de thuiskomst ((in België)) van de zeeman, de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 in kennis te stellen van de werkongeschiktheid door middel van een schrijven aangetekend verzonden of bij de Kas afgegeven tegen ontvangstbewijs. Bij gebrek aan aangifte of in geval van laattijdige aangifte, is de rederij gehouden tot betaling van het geleden verlies inzake uitkeringen.) <KB 28-9-1977, art. 1, 1°> <KB 1993-03-11/36, art. 9, 013; Inwerkingtreding : 01-01-1991>
  Ten einde zijn rechten op de bij dit hoofdstuk bepaalde verstrekkingen bij welk ongeval ook te vrijwaren, moet de verzekerde de in het eerste lid vastgestelde formaliteiten in acht nemen. Wanneer het evenwel een arbeidsongeval betreft of een ongeval overkomen op de weg van of naar het werk, moet (het Fonds voor arbeidsongevallen) de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 van de aanvang van de werkongeschiktheid verwittigen, zodra zij daarvan in kennis wordt gesteld. <KB 28-9-1977, art. 1, 2°>
  De in aanmerking te nemen aanvangsdatum der werkongeschiktheid is deze welke door de huisdokter op de "kennisgeving van werkstopzetting" vermeld werd, indien deze datum door de adviserende geneesheer wordt goedgekeurd. Indien hij door de adviserende geneesheer niet wordt goedgekeurd, wordt de door deze laatste vastgestelde datum in aanmerking genomen. De datum van de aanvang der werkongeschiktheid mag evenwel slechts in aanmerking genomen worden om de aanvraag van de vergoedingsperiode te bepalen, indien het bericht van werkstopzetting binnen de drie dagen aan de adviserende geneesheer van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 werd overgemaakt.
  Wordt de kennisgeving van werkstopzetting niet binnen bovenbedoelde termijnen overgemaakt, dan begint de vergoeding te lopen ten vroegste twee dagen na de datum van de verzending of de overhandiging van de kennisgeving van werkstopzetting.
  Zodra de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 kennisgeving van werkstopzetting ontvangen heeft stuurt zij aan de verzekerde een controleblad en een inlichtingsblad.
  Binnen drie dagen die volgen op de dag van ontvangst van de kennisgeving van werkstopzetting, betekent de adviserende geneesheer aan de verzekerde dat hij de datum van de aanvang der werkongeschiktheid goedkeurt of betwist. De betekening gebeurt door middel van een formulier "erkenning van tijdelijke werkongeschiktheid". Dit formulier bevat de datum waarop de verzekerde als werkongeschikt erkend wordt evenals plaats en datum voor het eventueel onderzoek. Tegelijkertijd stuurt de adviserende geneesheer een afschrift van deze documenten aan de administratieve dienst van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1. Indien bij de geneeskundige controle de adviserende geneesheer meent dat de verzekerde het werk kan hernemen, geeft hij hem onmiddellijk een formulier van "einde werkongeschiktheid".
  Binnen drie dagen stuurt hij een dubbel van dit document, door de verzekerde gedagtekend en voor ontvangst ondertekend, aan de administratie van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1.
  Indien het medisch onderzoek waartoe de adviserende geneesheer is overgegaan door andere opsporingen van medische aard moeten gevolgd worden of indien de adviserende geneesheer op aanvullende inlichtingen wacht, mag het formulier "einde werkongeschiktheid" bij aangetekend schrijven aan de verzekerde gezonden worden. In deze gevallen wordt de werkongeschiktheid geacht te blijven voortduren tot op de dag waarop de verzekerde dit document ontvangt.
  De werknemer die het werk hervat vóór de dag welke door de adviserende geneesheer voor zijn onderzoek vastgesteld werd, moet dit laten weten door hem, binnen de twee dagen het behoorlijk ondertekend controleblad terug te sturen, hetzij langs de post, hetzij door toedoen van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1.
  (lid opgeheven) <KB 1992-12-17/43, art. 2, 014; Inwerkingtreding : 01-07-1993>
  (Al. opgeheven) <KB 18-1-1964, art. 5>
  (lid opgeheven) <KB 1992-12-17/43, art. 2, 013; Inwerkingtreding : 01-07-1993>
  De in dit artikel bedoelde verzendingstermijnen worden met één dag verlengd indien de laatste dag van deze termijnen met een zondag of met een betaalde feestdag samenvalt.
  

Art. 93. <KB 7-1-1958, art. 1> Duurt de werkongeschiktheid langer dan de in artikel 88 vastgestelde primaire ongeschiktheidsperiode, dan wordt aan de verzekerde een invaliditeitsvergoeding toegekend.
  (Die vergoeding is gelijk aan 65 pct. van de door de Minister, in uitvoering van artikel 88 vastgestelde éénvormige dagbezoldigingen, behoudens voor de verzekerden zonder gezinslast tijdens een tijdvak van opname in een verplegingsinrichting. Voor deze laatste verzekerden wordt de vergoeding vastgesteld op 43,5 pct. van de éénvormige dagbezoldiging.) <KB 7-11-1973, art. 1>
  Die vergoeding wordt minstens éénmaal per maand uitbetaald en uiterlijk de 5e van de maand volgend op die waarvoor zij verschuldigd is.
  De gerechtigde op invaliditeitsvergoedingen, die het werk heeft hervat of gerechtigd geworden is op wachtvergoedingen ten laste van de pool der zeevarenden ter koopvaardij, heeft recht op de vergoeding voor primaire ongeschiktheid wanneer hij het werk hervat heeft of die vergoedingen sedert minstens drie maand geniet, op het ogenblik dat hij opnieuw werkongeschikt wordt. Indien hij binnen drie maanden na het einde van een vergoedingsperiode opnieuw werkongeschikt wordt, wordt de invaliditeitsvergoeding naar believen van de verzekerde, berekend op grond hetzij van de vóór aanvankelijke werkongeschiktheid in aanmerking genomen toestand, hetzij van de toestand waarop hij kan laten blijken in de loop van de periode tussen deze twee werkongeschiktheden.
  (Aan de invaliden, die de hoedanigheid van regelmatig werknemer hebben, wordt een dagbedrag toegekend dat niet lager mag zijn dan het minimumbedrag dat krachtens artikel 149b, van de voornoemde wet van 9 augustus 1963 aan de regelmatige werknemers in de algemene regeling gewaarborgd is. Voor de toepassing van deze bepaling worden als regelmatig werknemer beschouwd, de invaliden die binnen een periode van achttien maanden vóór de aanvang van hun arbeidsongeschiktheid ten minste gedurende een periode van twaalf maanden de hoedanigheid van uitkeringsgerechtigde hadden.) <KB 1986-04-07/31, art. 3, 1°, 004>
  (Aan de invaliden, die niet als regelmatig werknemer kunnen worden erkend in de zin van het vorige lid, wordt een dagbedrag toegekend dat niet lager mag zijn dan het minimum dagbedrag van de invaliditeitsuitkering toegekend aan de niet regelmatige werknemers in toepassing van voornoemde wet van 9 augustus 1963 en haar uitvoeringsbesluiten.) <KB 1986-04-07/31, art. 3, 2°, 004>
  (De hoedanigheid van werknemer met persoon ten laste is die bepaald door artikel 229 van het koninklijk besluit van 4 november 1963 tot uitvoering van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering.) <KB 1986-04-07/31, art. 3, 3°, 004>

Art. 93bis. <KB 24-7-1974, art. 3> Ten gunste van bepaalde categorieën van invaliden kunnen door Onze Minister van Sociale Voorzorg maatregelen genomen worden ten einde de hen overeenkomstig vorig artikel toegekende invaliditeitsuitkeringen aan te passen aan de evolutie van het algemeen welzijn.

Art.93. <KB 7-1-1958, art. 1> Duurt de werkongeschiktheid langer dan de in artikel 88 vastgestelde primaire ongeschiktheidsperiode, dan wordt aan de verzekerde een invaliditeitsvergoeding toegekend.
  (Die vergoeding is gelijk aan 65 pct. van de door de Minister, in uitvoering van artikel 88 vastgestelde éénvormige dagbezoldigingen, behoudens voor de verzekerden zonder gezinslast tijdens een tijdvak van opname in een verplegingsinrichting. Voor deze laatste verzekerden wordt de vergoeding vastgesteld op 43,5 pct. van de éénvormige dagbezoldiging.) <KB 7-11-1973, art. 1>
  Die vergoeding wordt minstens éénmaal per maand uitbetaald en uiterlijk de 5e van de maand volgend op die waarvoor zij verschuldigd is.
  De gerechtigde op invaliditeitsvergoedingen, die het werk heeft hervat of gerechtigd geworden is op wachtvergoedingen ten laste van de pool der zeevarenden ter koopvaardij, heeft recht op de vergoeding voor primaire ongeschiktheid wanneer hij het werk hervat heeft of die vergoedingen sedert minstens drie maand geniet, op het ogenblik dat hij opnieuw werkongeschikt wordt. Indien hij binnen drie maanden na het einde van een vergoedingsperiode opnieuw werkongeschikt wordt, wordt de invaliditeitsvergoeding naar believen van de verzekerde, berekend op grond hetzij van de vóór aanvankelijke werkongeschiktheid in aanmerking genomen toestand, hetzij van de toestand waarop hij kan laten blijken in de loop van de periode tussen deze twee werkongeschiktheden.
  (Aan de invaliden, die de hoedanigheid van regelmatig werknemer hebben, wordt een dagbedrag toegekend dat niet lager mag zijn dan het minimumbedrag dat krachtens artikel 149b, van de voornoemde wet van 9 augustus 1963 aan de regelmatige werknemers in de algemene regeling gewaarborgd is. Voor de toepassing van deze bepaling worden als regelmatig werknemer beschouwd, de invaliden die binnen een periode van achttien maanden vóór de aanvang van hun arbeidsongeschiktheid ten minste gedurende een periode van twaalf maanden de hoedanigheid van uitkeringsgerechtigde hadden.) <KB 1986-04-07/31, art. 3, 1°, 004>
  (Aan de invaliden, die niet als regelmatig werknemer kunnen worden erkend in de zin van het vorige lid, wordt een dagbedrag toegekend dat niet lager mag zijn dan het minimum dagbedrag van de invaliditeitsuitkering toegekend aan de niet regelmatige werknemers in toepassing van voornoemde wet van 9 augustus 1963 en haar uitvoeringsbesluiten.) <KB 1986-04-07/31, art. 3, 2°, 004>
  (De hoedanigheid van werknemer met persoon ten laste is die bepaald door artikel 229 van het koninklijk besluit van 4 november 1963 tot uitvoering van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering.) <KB 1986-04-07/31, art. 3, 3°, 004>

Art. 95. <KB 28-12-1971, art. 12> De uitkeringen die worden toegekend tot uitvoering van de artikelen [1 88, 93, 106 en 106bis]1 van dit besluit worden gekoppeld aan de spilindex 114,20 van de consumptieprijzen, bedoeld bij de wet van 2 augustus 1971 houdende inrichting van een stelsel waarbij de wedden, lonen, pensioenen, toelagen en tegemoetkomingen ten laste van de openbare Schatkist, sommige sociale uitkeringen, de bezoldigingsgrenzen waarmee rekening dient gehouden bij de berekening van sommige bijdragen van de sociale zekerheid der arbeiders, alsmede de verplichtingen op sociaal gebied opgelegd aan de zelfstandigen, aan het indexcijfer van de consumptieprijzen worden gekoppeld. Deze bedragen worden vermeerderd of verminderd volgens de modaliteiten voorzien bij deze wet.
  

Art.94. <KB 7-1-1958, art. 1> In afwijking van de bepalingen van de artikelen 88, 89, 90, 91 en 93 van dit besluit wordt de primaire of invaliditeitsvergoeding gebracht op 100 t.h. van het loon (met uitsluiting van elke premie, verstrekking in natura, enz.) gedurende een periode van ten hoogste tweeënzeventig werkdagen, te rekenen vanaf de ontschepingsdag, voor de verzekerde die, ingevolge werkongeschiktheid voortvloeiend uit een in dienst van het schip overkomen ongeval of ingevolge ziekte, (...) in een vreemde haven aan wal is gegaan. <KB 1993-03-11/36, art. 10, 014; Inwerkingtreding : 01-01-1991>
  Wordt voor de toepassing van dit artikel als ontschepingsdag in aanmerking genomen, de datum vermeld op de bewijsstukken en bevestigd, hetzij door de reder of zijn afgevaardigde, hetzij door de consulaire vertegenwoordiger van de ontschepingsplaats.
  De bij dit artikel bepaalde voorzieningen worden niet langer toegekend wanneer de verzekerde in België is teruggekeerd. De periode waarover de ontscheepte verzekerde bij toepassing van de wet betreffende de arbeidsovereenkomst voor zeelieden zijn volle bezoldiging ten laste van de reder heeft genoten, wordt afgetrokken van de periode van ten hoogste tweeënzeventig werkdagen bepaald in dit artikel. Daarenboven wordt in voorkomend geval de bij toepassing van dit artikel toegekende vergoeding verminderd met het bedrag van de vergoeding welke door (het Fonds voor arbeidsongevallen) uitbetaald wordt wegens het aan de verzekerde overkomen arbeidsongeval. <KB 1993-03-11/36, art. 10, 014; Inwerkingtreding : 01-01-1991>

Art.95. <KB 28-12-1971, art. 12> De uitkeringen die worden toegekend tot uitvoering van de artikelen [1 88, 93, 106 en 106bis]1 van dit besluit worden gekoppeld aan de spilindex 114,20 van de consumptieprijzen, bedoeld bij de wet van 2 augustus 1971 houdende inrichting van een stelsel waarbij de wedden, lonen, pensioenen, toelagen en tegemoetkomingen ten laste van de openbare Schatkist, sommige sociale uitkeringen, de bezoldigingsgrenzen waarmee rekening dient gehouden bij de berekening van sommige bijdragen van de sociale zekerheid der arbeiders, alsmede de verplichtingen op sociaal gebied opgelegd aan de zelfstandigen, aan het indexcijfer van de consumptieprijzen worden gekoppeld. Deze bedragen worden vermeerderd of verminderd volgens de modaliteiten voorzien bij deze wet.
  

Art.96. <KB 27-7-1970, art. 4> De bepalingen van hoofdstuk III van het koninklijk besluit van 4 november 1963 tot uitvoering van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering, gewijzigd bij koninklijk besluit van 22 december 1969 zijn van toepassing wat betreft de erkenning van de staat van invaliditeit, de vaststelling van de duur ervan, de betekening van de beslissing betreffende deze staat en de bevoegdheid van de Geneeskundige Raad voor invaliditeit, van een of meer van zijn leden, van de adviserend geneesheer en van de geneesheer-inspecteur.

Art. 99. <KB 7-1-1958, art. 1> De modaliteiten ter betaling van de vergoedingen ten gunste der krankzinnigen worden bij reglement vastgesteld.

Art. 100. <KB 27-7-1970, art. 5>
  § 1. Geen aanspraak op vergoedingen heeft de verzekerde :
  1° voor de periode waarvoor hij recht heeft op loon. Het begrip loon wordt bepaald bij artikel 2 van de wet van 12 april 1965 betreffende de bescherming van het loon der werknemers;
  2° (voor de periode gedekt door het vakantiegeld. Onder periode gedekt door het vakantiegeld wordt verstaan :
  a) voor de shoregangers, de vakantiedagen die samenvallen met een periode van arbeidsongeschiktheid alsook de vakantiedagen die de shoreganger wegens zijn arbeidsongeschiktheid niet kan nemen vóór het einde van elk vakantiejaar; in dit laatste geval worden de overblijvende vakantiedagen aangerekend op de laatst vergoedbare dagen van dit jaar, behoudens wanneer de shoreganger een voorkeur heeft uitgesproken voor een andere periode.
  b) voor de zeevarenden, de vakantiedagen die samenvallen met een periode van arbeidsongeschiktheid alsook de vakantiedagen die de zeevarende wegens zijn arbeidsongeschiktheid niet kan nemen ((vóór het einde van het tijdvak van zes maanden bepaald in de "collectieve arbeidsovereenkomst officieren" en van het tijdvak van achttien maanden, bepaald in de "collectieve arbeidsovereenkomst scheepsgezellen")), naargelang het een officier of scheepsgezel betreft. Nochtans kan de zeevarende in een periode van jaarlijkse vakantie aanspraak maken op de uitkeringen wegens arbeidsongeschiktheid, indien hij wenst gebruik te maken van zijn recht van uitstel van de vakantiedagen, ((zoals voorzien in voornoemde collectieve arbeidsovereenkomsten)), en de verplichting aangaat de aldus uitgestelde vakantiedagen, daadwerkelijk op te nemen vóór iedere andere arbeidsprestatie;) <KB 9-1-1980, art. 2> <KB 1993-03-11/36, art. 11, 014; Inwerkingtreding : 01-01-1991>
  3° voor de periode waarvoor hij aanspraak kan maken op de vergoeding, verschuldigd wegens beëindiging van de arbeidsovereenkomst;
  4° voor de periode waarvoor hij een vergoeding ontvangt, die hem is gewaarborgd door een Belgische of buitenlandse wet, wegens tijdelijke of definitieve stopzetting van zijn gewone beroepsactiviteit, die schadelijk is of dreigt te worden voor zijn gezondheid.
  In afwijking van het vorige lid, kan de verzekerde die recht heeft op loon of op de vergoeding verschuldigd wegens beëindiging van de arbeidsovereenkomst maar die niet werkelijk het loon of de vergoeding verschuldigd wegens beëindiging van de arbeidsovereenkomst ontvangt, aanspraak kan maken op de vergoeding voor werkongeschiktheid, wanneer hij het bewijs levert dat hij de vereiste vordering heeft ingesteld tot het bekomen van het loon of de vergoeding verschuldigd wegens beëindiging van de arbeidsovereenkomst.
  In dit geval zal de vergoeding wegens werkongeschiktheid door de verzekeringsinstelling teruggevorderd worden vanwege de verzekerde zodra hij het loon of de vergoeding bedoeld in het vorige lid, heeft ontvangen.
  § 2. [1 De uitkeringen worden aan de verzekerde ontzegd:
   1° vanaf de eerste dag van de maand na die waarin hij de pensioenleeftijd bereikt bepaald in artikel 2 van het koninklijk besluit van 23 december 1996 tot uitvoering van de artikelen 15, 16 en 17 van de wet van 26 juli 1996 tot modernisering van de sociale zekerheid en tot vrijwaring van de leeftijd van de wettelijke pensioenstelsels. Indien de staat van primaire ongeschiktheid bedoeld in artikel 109 op dat ogenblik echter nog geen zes maanden duurt, kan hij verder aanspraak maken op uitkeringen voor de nog te lopen voormelde periode van zes maanden.
   2° vanaf de eerste dag van de zevende maand van het tijdvak van primaire ongeschiktheid, als de aanvang van de staat van primaire ongeschiktheid bedoeld in artikel 109 zich bevindt na de maand waarin hij de in 1° bedoelde leeftijd heeft bereikt, wanneer het gaat om een gerechtigde die verder werkzaam is geweest na de voormelde maand]1.
  

Art. 101. <KB 27-7-1970, art. 6> Onder voorbehoud van beperkender bepalingen van een internationale overeenkomst kan de verzekerde die aanspraken kan doen gelden, krachtens een Belgische of buitenlandse wetgeving, op een invaliditeitspensioen ingevolge een wet of een openbaar reglement, op sommen toegekend als schadeloosstelling bij toepassing van bepalingen van het gemeen recht of op uitkeringen in geld krachtens de wetten betreffende de vergoeding van schade voortspruitende uit arbeidsongevallen en de vergoeding van schade voortspruitende uit arbeidsongevallen overkomen op de weg naar of van het werk en betreffende de vergoeding van schade veroorzaakt door beroepsziekten, respectievelijk slechts aanspraak maken naargelang hij personen ten laste heeft of niet, op een bedrag gelijk aan het verschil tussen 150 of 125 pct. van de vergoeding voor werkongeschiktheid, vastgesteld voor de verzekerde met personen ten laste en het hiervoor bedoelde bedrag, van het pensioen, de sommen of de uitkeringen in werkdagen gewaardeerd zonder het dagbedrag van de vergoeding te mogen overschrijden dat hem zou toegekend zijn indien er geen cumulatie was.
  De bepalingen van dit artikel zijn evenwel niet van toepassing indien het pensioen, de sommen of de uitkeringen vrijgesteld zijn krachtens een wettelijke bepaling tot vaststelling van een statuut van nationale erkentelijkheid noch wanneer het een toelage betreft voor hulp van een derde persoon toegekend bij toepassing van een der wetgevingen betreffende de door arbeidsongeval of door beroepsziekte getroffenen.

Art.100. <KB 27-7-1970, art. 5>
  § 1. Geen aanspraak op vergoedingen heeft de verzekerde :
  1° voor de periode waarvoor hij recht heeft op loon. Het begrip loon wordt bepaald bij artikel 2 van de wet van 12 april 1965 betreffende de bescherming van het loon der werknemers;
  2° (voor de periode gedekt door het vakantiegeld. Onder periode gedekt door het vakantiegeld wordt verstaan :
  a) voor de shoregangers, de vakantiedagen die samenvallen met een periode van arbeidsongeschiktheid alsook de vakantiedagen die de shoreganger wegens zijn arbeidsongeschiktheid niet kan nemen vóór het einde van elk vakantiejaar; in dit laatste geval worden de overblijvende vakantiedagen aangerekend op de laatst vergoedbare dagen van dit jaar, behoudens wanneer de shoreganger een voorkeur heeft uitgesproken voor een andere periode.
  b) voor de zeevarenden, de vakantiedagen die samenvallen met een periode van arbeidsongeschiktheid alsook de vakantiedagen die de zeevarende wegens zijn arbeidsongeschiktheid niet kan nemen ((vóór het einde van het tijdvak van zes maanden bepaald in de "collectieve arbeidsovereenkomst officieren" en van het tijdvak van achttien maanden, bepaald in de "collectieve arbeidsovereenkomst scheepsgezellen")), naargelang het een officier of scheepsgezel betreft. Nochtans kan de zeevarende in een periode van jaarlijkse vakantie aanspraak maken op de uitkeringen wegens arbeidsongeschiktheid, indien hij wenst gebruik te maken van zijn recht van uitstel van de vakantiedagen, ((zoals voorzien in voornoemde collectieve arbeidsovereenkomsten)), en de verplichting aangaat de aldus uitgestelde vakantiedagen, daadwerkelijk op te nemen vóór iedere andere arbeidsprestatie;) <KB 9-1-1980, art. 2> <KB 1993-03-11/36, art. 11, 014; Inwerkingtreding : 01-01-1991>
  3° voor de periode waarvoor hij aanspraak kan maken op de vergoeding, verschuldigd wegens beëindiging van de arbeidsovereenkomst;
  4° voor de periode waarvoor hij een vergoeding ontvangt, die hem is gewaarborgd door een Belgische of buitenlandse wet, wegens tijdelijke of definitieve stopzetting van zijn gewone beroepsactiviteit, die schadelijk is of dreigt te worden voor zijn gezondheid.
  In afwijking van het vorige lid, kan de verzekerde die recht heeft op loon of op de vergoeding verschuldigd wegens beëindiging van de arbeidsovereenkomst maar die niet werkelijk het loon of de vergoeding verschuldigd wegens beëindiging van de arbeidsovereenkomst ontvangt, aanspraak kan maken op de vergoeding voor werkongeschiktheid, wanneer hij het bewijs levert dat hij de vereiste vordering heeft ingesteld tot het bekomen van het loon of de vergoeding verschuldigd wegens beëindiging van de arbeidsovereenkomst.
  In dit geval zal de vergoeding wegens werkongeschiktheid door de verzekeringsinstelling teruggevorderd worden vanwege de verzekerde zodra hij het loon of de vergoeding bedoeld in het vorige lid, heeft ontvangen.
  § 2. [1 De uitkeringen worden aan de verzekerde ontzegd:
   1° vanaf de eerste dag van de maand na die waarin hij de pensioenleeftijd bereikt bepaald in artikel 2 van het koninklijk besluit van 23 december 1996 tot uitvoering van de artikelen 15, 16 en 17 van de wet van 26 juli 1996 tot modernisering van de sociale zekerheid en tot vrijwaring van de leeftijd van de wettelijke pensioenstelsels. Indien de staat van primaire ongeschiktheid bedoeld in artikel 109 op dat ogenblik echter nog geen zes maanden duurt, kan hij verder aanspraak maken op uitkeringen voor de nog te lopen voormelde periode van zes maanden.
   2° vanaf de eerste dag van de zevende maand van het tijdvak van primaire ongeschiktheid, als de aanvang van de staat van primaire ongeschiktheid bedoeld in artikel 109 zich bevindt na de maand waarin hij de in 1° bedoelde leeftijd heeft bereikt, wanneer het gaat om een gerechtigde die verder werkzaam is geweest na de voormelde maand]1.
  

Art.101. <KB 27-7-1970, art. 6> Onder voorbehoud van beperkender bepalingen van een internationale overeenkomst kan de verzekerde die aanspraken kan doen gelden, krachtens een Belgische of buitenlandse wetgeving, op een invaliditeitspensioen ingevolge een wet of een openbaar reglement, op sommen toegekend als schadeloosstelling bij toepassing van bepalingen van het gemeen recht of op uitkeringen in geld krachtens de wetten betreffende de vergoeding van schade voortspruitende uit arbeidsongevallen en de vergoeding van schade voortspruitende uit arbeidsongevallen overkomen op de weg naar of van het werk en betreffende de vergoeding van schade veroorzaakt door beroepsziekten, respectievelijk slechts aanspraak maken naargelang hij personen ten laste heeft of niet, op een bedrag gelijk aan het verschil tussen 150 of 125 pct. van de vergoeding voor werkongeschiktheid, vastgesteld voor de verzekerde met personen ten laste en het hiervoor bedoelde bedrag, van het pensioen, de sommen of de uitkeringen in werkdagen gewaardeerd zonder het dagbedrag van de vergoeding te mogen overschrijden dat hem zou toegekend zijn indien er geen cumulatie was.
  De bepalingen van dit artikel zijn evenwel niet van toepassing indien het pensioen, de sommen of de uitkeringen vrijgesteld zijn krachtens een wettelijke bepaling tot vaststelling van een statuut van nationale erkentelijkheid noch wanneer het een toelage betreft voor hulp van een derde persoon toegekend bij toepassing van een der wetgevingen betreffende de door arbeidsongeval of door beroepsziekte getroffenen.

Art.102. <KB 27-7-1970, art. 7> Onverminderd het bepaalde in de wetgeving inzake rust- en overlevingspensioenen, kan de verzekerde, die uit welke hoofde ook aanspraken kan doen gelden op een ouderdoms-, een rust-, een anciënniteitspensioen of op eender welk als dergelijk pensioen geldend voordeel, toegekend hetzij door een Belgische of een buitenlandse instelling van sociale zekerheid, hetzij door een openbaar bestuur, een openbare instelling of een instelling van openbaar nut, naargelang hij personen ten laste heeft of niet respectievelijk slechts aanspraak kan maken op een bedrag gelijk aan het verschil tussen 150 of 125 pct. van de vergoeding wegens werkongeschiktheid, vastgesteld voor de gerechtigde met personen ten laste, en het bedrag van het pensioen of van het als dusdanig geldend voordeel, in werkdagen gewaardeerd, zonder het dagbedrag van de vergoeding te mogen overschrijden dat hem zou toegekend worden indien er geen cumulatie was.
  De bepaling van het vorige lid is slechts van toepassing vanaf de eerste dag van de maand na die waarin de verzekerde uit welke hoofde ook aanspraak kan doen gelden op een van de hierboven bedoelde pensioenen of voordelen.

Art.103. <KB 27-7-1970, art. 8>
  § 1. De verzekerde die een beroepsinkomen geniet voortvloeiend uit een vooraf toegelaten arbeid, onder de in § 2 bepaalde voorwaarden, kan respectievelijk slechts aanspraak maken, naargelang hij personen ten laste heeft of niet, op een bedrag gelijk aan het verschil tussen 150 of 125 pct. van de vergoeding wegens werkongeschiktheid, vastgesteld voor de verzekerde met personen ten laste, en het bedrag van het beroepsinkomen, in werkdagen gewaardeerd, zonder het dagbedrag van de vergoeding te mogen overschrijden dat hem zou toegekend worden indien er geen cumulatie was.
  Onder beroepsinkomen wordt verstaan elk inkomen dat een verzekerde zich door een beloonde of zelfstandige persoonlijke arbeid verschaft.
  § 2. Om de toelating te bekomen tot de uitoefening van een beroepsactiviteit tijdens de ongeschiktheid, moet de verzekerde vóór de hervatting van elke activiteit, hiertoe een aanvraag richten tot de geneeskundige instantie bevoegd om de werkongeschiktheid te beoordelen die de toelating kan verlenen voor zover zij verenigbaar is met de betrokken aandoening.
  Die toelating waarin de aard, het volume en de voorwaarden tot uitoefening van die activiteit nader zijn opgegeven, wordt in het geneeskundig en administratief dossier van de betrokkene geborgen. Aan de verzekerde wordt kennis gegeven van de toelating.

Art. 103bis. <KB 27-7-1970, art. 9>De verzekerde die met uitwerking na de aanvang van de werkongeschiktheid een gewone of aanvullende tegemoetkoming geniet als bepaald in de wet van 27 juni 1969 betreffende het toekennen van tegemoetkomingen aan de minder-validen, kan respectievelijk slechts aanspraak maken, naargelang hij personen ten laste heeft of niet, op een bedrag gelijk aan het verschil tussen 150 of 125 pct. van de vergoeding wegens werkongeschiktheid, vastgesteld voor de verzekerde met personen ten laste, en het bedrag van de gewone of aanvullende tegemoetkoming als bepaald in de wet van 27 juni 1969 betreffende het toekennen van tegemoetkomingen aan de minder-validen, in werkdagen gewaardeerd, zonder het dagbedrag van de vergoeding te mogen overschrijden dat hem zou toegekend worden indien er geen cumulatie was.
  Voor de toepassing van het bepaalde in het vorige lid wordt geen rekening gehouden met het gedeelte van de tegemoetkoming dat als tegemoetkoming voor een andermans hulp wordt beschouwd.

Art.104. <KB 27-7-1970, art. 10> Onverminderd het bepaalde in de wetgeving inzake rust- en overlevingspensioenen, kan de verzekerde, die tegelijkertijd in het genot is van inkomsten of sommen bedoeld bij twee of meer van de artikelen 101, 102, 103 en 103bis, respectievelijk slechts aanspraak maken, naar gelang hij personen ten laste heeft of niet, op een bedrag gelijk aan het verschil tussen 170 of 145 pct. van de vergoeding wegens werkongeschiktheid, vastgesteld voor de verzekerde met personen ten laste, en het bedrag van deze inkomsten of sommen samen in werkdagen gewaardeerd zonder het dagbedrag van de vergoeding te mogen overschrijden dat hem zou toegekend worden indien er geen cumulatie was.

Art. 104quater. <KB 27-7-1973, art. 13> De verzekerde die geen personen ten laste heeft en die, hetzij in een gevangenis is opgesloten of in een gesticht voor sociale bescherming is geïnterneerd, hetzij in een gesloten psychiatrische instelling is opgenomen of in een bedelaarstehuis is geplaatst, heeft recht op een vergoeding die gelijk is aan de helft van de vergoeding waarop hij aanspraak zou kunnen maken indien hij zich niet in een van de hierboven bedoelde toestanden bevond.

Art. 104quinquies. <KB 27-7-1970, art. 14> De vergoeding wegens werkongeschiktheid wordt verminderd met 10 pct. zolang de verzekerde weigert zich te onderwerpen aan een programma inzake revalidatie of vakherscholing voorgesteld door de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 en beslist door het College van geneesheren-directeurs.
  

Art. 105. <KB 7-1-1958, art. 1> Ter toepassing van de artikelen 100 tot 104 zijn de gerechtigden op een pensioen, een vergoeding of toelage of degenen die een aldaar beoogd loon of beroepsinkomen trekken, er uitdrukkelijk toe gehouden daarvan aangifte te doen bij de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1.
  (Hebben de werknemers (...) invalide in de zin van dit besluit, krachtens een Belgische of een buitenlandse wetgeving, recht op een pensioen, bedrag, vergoeding of toelage, bedoeld bij artikel (101), doch verzuimen of weigeren zij hun aanspraken te doen gelden, dan is de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 er toe gehouden de toekenning der uitkeringen te schorsen. De toekenning der uitkering wordt hervat zodra de aanvraag is ingediend.) <KB 11-7-1962, art. 7> <KB 27-7-1970, art. 15>
  

Art. 106. <KB 14-12-1977, art. 2>
  § 1. Aan de verzekerde vrouw die hetzij ten vroegste vanaf de vijfde maand van de zwangerschap de arbeid onderbreekt zoals bedoeld in artikel 82, hetzij in een periode van arbeidsongeschiktheid verkeert die vergoed wordt bij toepassing van de artikelen 88 en 93, hetzij het zwangerschapsverlof aanvangt uiterlijk de eerste werkdag na het einde van een periode van voortgezette verzekering of wiens uitkering van de wachtvergoeding verleend door de Pool van zeelieden ter koopvaardij geschorst wordt wegens zwangerschap, betaalt de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 gedurende [1 de periode van voorbevallingsrust en nabevallingsrust]1 voor elke werkdag een uitkering "rustvergoeding bij bevalling."
  [1 ...]1
  [1 De voorbevallingsrust neemt een aanvang, op vraag van de verzekerde, ten vroegste vanaf de zesde week vóór de vermoedelijke bevallingsdatum, of de achtste week wanneer de geboorte van een meerling voorzien wordt. De verzekerde geeft daartoe aan de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 een geneeskundig getuigschrift af, waarbij wordt verklaard dat ze normaal zal bevallen op het einde van de gevraagde voorbevallingsrust. Indien de bevalling plaatsvindt na de datum die door de geneesheer is voorzien, wordt de voorbevallingsrust verlengd tot aan de werkelijke datum van de bevalling.
   De nabevallingsrust strekt zich uit over een tijdvak van negen weken te rekenen vanaf de dag van de bevalling. De periode van negen weken begint te lopen de dag na de dag van de bevalling wanneer de werkneemster de arbeid nog heeft aangevat op de dag van de bevalling. Dat tijdvak kan worden verlengd met de periode tijdens welke de gerechtigde is blijven doorwerken vanaf de zesde tot en met de tweede week vóór de bevalling en vanaf de achtste tot en met de tweede week ingeval van geboorte van een meerling.
   In geval van geboorte van een meerling, kan op verzoek van de verzekerde de periode van nabevallingsrust van negen weken, eventueel verlengd overeenkomstig het bepaalde in het vorige lid, verlengd worden met een periode van maximaal twee weken.
   Op verzoek van de verzekerde kan de periode van nabevallingsrust van negen weken verlengd worden met één week, wanneer de verzekerde arbeidsongeschikt is geweest gedurende de ganse periode van zes weken voorafgaand aan de werkelijke bevallingsdatum, of van acht weken wanneer de geboorte van een meerling wordt verwacht.
   Wanneer het pasgeboren kind na de eerste zeven dagen te rekenen vanaf de geboorte in de verplegingsinrichting moet opgenomen blijven, kan op verzoek van de verzekerde de nabevallingsrust verlengd worden met een duur gelijk aan de periode van hospitalisatie van het kind, die deze eerste zeven dagen overschrijdt. De duur van deze verlenging mag vierentwintig weken niet overschrijden. De verzekerde geeft daartoe bij het verstrijken van het tijdvak van nabevallingsrust aan de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 een getuigschrift van de verplegingsinrichting die de duur van de hospitalisatie van het kind vaststelt.]1
  § 2. De uitkering voor de [1 periode van voorbevallingsrust]1 is ten vroegste verschuldigd met ingang van de dag van verzending of afgifte aan de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2, van een attest van een dokter in de geneeskunde of een vroedvrouw, waarop de waarschijnlijke datum van de bevalling is vermeld.
  De uitkering over de [1 periode van nabevallingsrust]1 is verschuldigd zo belanghebbende aan de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 binnen de maand volgend op de bevalling, een geboorte- of kraamattest heeft gezonden of afgegeven.
  [1 De verzekerde bezorgt op het einde van de rustperiode binnen de twee dagen de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 het controleblad terug waarin de datum waarop de zij de arbeid heeft hervat wordt vermeld.]1
  § 3. Voor elke werkdag van de periode beoogd in § 1 van dit artikel wordt een vergoeding uitgekeerd overeenkomstig het artikel 88.
  Nochtans wanneer het zwangerschapsverlof een aanvang neemt tijdens een periode van invaliditeit vergoed overeenkomstig het artikel 93, is de rustvergoeding bij bevalling gelijk aan de uitkering voorzien bij voornoemd artikel.
  Daarenboven wordt voor elke vergoede dag tijdens de in § 1 van dit artikel bedoelde periode, aan de verzekerde vrouw een supplement toegekend ten belope van 19,5 pct. van de in het eerste lid beoogde eenvormige dagbezoldigingen.
  Aan de verzekerde vrouw die in een periode van invaliditeit verkeert, mag de toekenning van dit supplement van 19,5 pct. niet voor gevolg hebben dat het bedrag van de uitkering 79,5 pct. van de bedoelde eenvormige dagbezoldiging overschrijdt.
  § 4. De dagen waarvoor de reder loon heeft betaald, voor of na de bevalling, in uitvoering van een wettelijke reglementaire of contractuele bepaling, worden in mindering gebracht. Ze worden steeds aangerekend vanaf de eerste dag na de bevalling.
  [1 § 5. In geval van overlijden of verblijf in het ziekenhuis van de moeder kan een gedeelte van het tijdvak van nabevallingsrust worden omgezet in vaderschapsverlof voor de verzekerde die de vader van het kind is :
   1° In geval van overlijden van de moeder, kan de vader van het kind aanspraak maken op vaderschapsverlof, waarvan de duur het deel van de nabevallingsrust bedoeld in § 1 derde, vierde en vijfde lid nog niet opgenomen door de moeder bij haar overlijden, niet mag overschrijden.
   De verzekerde die aanspraak wenst te maken op vaderschapsverlof bedoeld in het vorig lid moet een aanvraag hiertoe indienen bij de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2. Bij deze aanvraag moeten een uittreksel uit de overlijdensakte van de moeder en een verklaring van de verplegingsinstelling, die vermeldt dat de pasgeborene het ziekenhuis verlaten heeft, gevoegd worden.
   Bij ontvangst van de aanvraag stuurt de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 de verzekerde een inlichtingsblad en een controleblad. De verzekerde stuurt het inlichtingsblad, dat hij naar behoren heeft ingevuld en ondertekend, zo snel mogelijk terug naar de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2. De verzekerde bezorgt op het einde van de periode van vaderschapsverlof binnen de twee dagen de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 het controleblad terug waarin de datum waarop hij de arbeid heeft hervat wordt vermeld.
   De vader heeft aanspraak op een uitkering over elke werkdag van het tijdvak van vaderschapsverlof en over iedere dag van datzelfde tijdvak die gelijkgesteld wordt met een werkdag. Het bedrag van deze uitkering wordt bepaald op basis van het loon van de vader van het kind, overeenkomstig de bepalingen van § 3.
   2° In geval van opname van de moeder in een ziekenhuis, kan de vader van het kind aanspraak maken op vaderschapsverlof dat ten vroegste een aanvang neemt vanaf de achtste dag te rekenen vanaf de geboorte van het kind, op voorwaarde dat de opname van de moeder in het ziekenhuis meer dan zeven dagen bedraagt en dat de pasgeborene het ziekenhuis verlaten heeft. Het vaderschapsverlof verstrijkt op het moment dat de opname van de moeder in het ziekenhuis een einde neemt en uiterlijk bij het verstrijken van de periode die overeenstemt met het moederschapsverlof dat door de moeder op het ogenblik van haar opname in het ziekenhuis nog niet was opgenomen.
   De verzekerde die aanspraak wenst te maken op vaderschapsverlof bedoeld in het vorige lid moet een aanvraag hiertoe indienen bij de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2. Bij deze aanvraag moet een verklaring van de verplegingsinrichting gevoegd worden die de datum vermeldt waarop de opname van de moeder in het ziekenhuis is aangevangen, en die bevestigt dat de opname van de moeder in het ziekenhuis meer bedraagt dan zeven dagen en dat de pasgeborene het ziekenhuis verlaten heeft.
   Bij ontvangst van de aanvraag stuurt de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 de verzekerde een inlichtingsblad en een controleblad. De verzekerde stuurt het inlichtingsblad, dat hij naar behoren heeft ingevuld en ondertekend, zo snel mogelijk terug naar de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2. De verzekerde bezorgt op het einde van de periode van vaderschapsverlof binnen twee dagen de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 het controleblad terug waarin de datum waarop hij de arbeid heeft hervat wordt vermeld en in voorkomend geval een bewijsstuk van de verpleeginrichting waarin de datum vermeld wordt waarop de hospitalisatie van de moeder een einde heeft genomen.
   De vader heeft over elke werkdag van het tijdvak van vaderschapsverlof aanspraak op een uitkering overeenkomstig artikel 88.
   De moeder van het kind behoudt gedurende het vaderschapsverlof, een uitkering die berekend wordt overeenkomstig § 3.]1
  

Art.105. <KB 7-1-1958, art. 1> Ter toepassing van de artikelen 100 tot 104 zijn de gerechtigden op een pensioen, een vergoeding of toelage of degenen die een aldaar beoogd loon of beroepsinkomen trekken, er uitdrukkelijk toe gehouden daarvan aangifte te doen bij de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1.
  (Hebben de werknemers (...) invalide in de zin van dit besluit, krachtens een Belgische of een buitenlandse wetgeving, recht op een pensioen, bedrag, vergoeding of toelage, bedoeld bij artikel (101), doch verzuimen of weigeren zij hun aanspraken te doen gelden, dan is de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 er toe gehouden de toekenning der uitkeringen te schorsen. De toekenning der uitkering wordt hervat zodra de aanvraag is ingediend.) <KB 11-7-1962, art. 7> <KB 27-7-1970, art. 15>
  

Art.106. <KB 14-12-1977, art. 2>
  § 1. Aan de verzekerde vrouw die hetzij ten vroegste vanaf de vijfde maand van de zwangerschap de arbeid onderbreekt zoals bedoeld in artikel 82, hetzij in een periode van arbeidsongeschiktheid verkeert die vergoed wordt bij toepassing van de artikelen 88 en 93, hetzij het zwangerschapsverlof aanvangt uiterlijk de eerste werkdag na het einde van een periode van voortgezette verzekering of wiens uitkering van de wachtvergoeding verleend door de Pool van zeelieden ter koopvaardij geschorst wordt wegens zwangerschap, betaalt de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 gedurende [1 de periode van voorbevallingsrust en nabevallingsrust]1 voor elke werkdag een uitkering "rustvergoeding bij bevalling."
  [1 ...]1
  [1 De voorbevallingsrust neemt een aanvang, op vraag van de verzekerde, ten vroegste vanaf de zesde week vóór de vermoedelijke bevallingsdatum, of de achtste week wanneer de geboorte van een meerling voorzien wordt. De verzekerde geeft daartoe aan de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 een geneeskundig getuigschrift af, waarbij wordt verklaard dat ze normaal zal bevallen op het einde van de gevraagde voorbevallingsrust. Indien de bevalling plaatsvindt na de datum die door de geneesheer is voorzien, wordt de voorbevallingsrust verlengd tot aan de werkelijke datum van de bevalling.
   De nabevallingsrust strekt zich uit over een tijdvak van negen weken te rekenen vanaf de dag van de bevalling. De periode van negen weken begint te lopen de dag na de dag van de bevalling wanneer de werkneemster de arbeid nog heeft aangevat op de dag van de bevalling. Dat tijdvak kan worden verlengd met de periode tijdens welke de gerechtigde is blijven doorwerken vanaf de zesde tot en met de tweede week vóór de bevalling en vanaf de achtste tot en met de tweede week ingeval van geboorte van een meerling.
   In geval van geboorte van een meerling, kan op verzoek van de verzekerde de periode van nabevallingsrust van negen weken, eventueel verlengd overeenkomstig het bepaalde in het vorige lid, verlengd worden met een periode van maximaal twee weken.
   Op verzoek van de verzekerde kan de periode van nabevallingsrust van negen weken verlengd worden met één week, wanneer de verzekerde arbeidsongeschikt is geweest gedurende de ganse periode van zes weken voorafgaand aan de werkelijke bevallingsdatum, of van acht weken wanneer de geboorte van een meerling wordt verwacht.
   Wanneer het pasgeboren kind na de eerste zeven dagen te rekenen vanaf de geboorte in de verplegingsinrichting moet opgenomen blijven, kan op verzoek van de verzekerde de nabevallingsrust verlengd worden met een duur gelijk aan de periode van hospitalisatie van het kind, die deze eerste zeven dagen overschrijdt. De duur van deze verlenging mag vierentwintig weken niet overschrijden. De verzekerde geeft daartoe bij het verstrijken van het tijdvak van nabevallingsrust aan de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 een getuigschrift van de verplegingsinrichting die de duur van de hospitalisatie van het kind vaststelt.]1
  § 2. De uitkering voor de [1 periode van voorbevallingsrust]1 is ten vroegste verschuldigd met ingang van de dag van verzending of afgifte aan de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2, van een attest van een dokter in de geneeskunde of een vroedvrouw, waarop de waarschijnlijke datum van de bevalling is vermeld.
  De uitkering over de [1 periode van nabevallingsrust]1 is verschuldigd zo belanghebbende aan de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 binnen de maand volgend op de bevalling, een geboorte- of kraamattest heeft gezonden of afgegeven.
  [1 De verzekerde bezorgt op het einde van de rustperiode binnen de twee dagen de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 het controleblad terug waarin de datum waarop de zij de arbeid heeft hervat wordt vermeld.]1
  § 3. Voor elke werkdag van de periode beoogd in § 1 van dit artikel wordt een vergoeding uitgekeerd overeenkomstig het artikel 88.
  Nochtans wanneer het zwangerschapsverlof een aanvang neemt tijdens een periode van invaliditeit vergoed overeenkomstig het artikel 93, is de rustvergoeding bij bevalling gelijk aan de uitkering voorzien bij voornoemd artikel.
  Daarenboven wordt voor elke vergoede dag tijdens de in § 1 van dit artikel bedoelde periode, aan de verzekerde vrouw een supplement toegekend ten belope van 19,5 pct. van de in het eerste lid beoogde eenvormige dagbezoldigingen.
  Aan de verzekerde vrouw die in een periode van invaliditeit verkeert, mag de toekenning van dit supplement van 19,5 pct. niet voor gevolg hebben dat het bedrag van de uitkering 79,5 pct. van de bedoelde eenvormige dagbezoldiging overschrijdt.
  § 4. De dagen waarvoor de reder loon heeft betaald, voor of na de bevalling, in uitvoering van een wettelijke reglementaire of contractuele bepaling, worden in mindering gebracht. Ze worden steeds aangerekend vanaf de eerste dag na de bevalling.
  [1 § 5. In geval van overlijden of verblijf in het ziekenhuis van de moeder kan een gedeelte van het tijdvak van nabevallingsrust worden omgezet in vaderschapsverlof voor de verzekerde die de vader van het kind is :
   1° In geval van overlijden van de moeder, kan de vader van het kind aanspraak maken op vaderschapsverlof, waarvan de duur het deel van de nabevallingsrust bedoeld in § 1 derde, vierde en vijfde lid nog niet opgenomen door de moeder bij haar overlijden, niet mag overschrijden.
   De verzekerde die aanspraak wenst te maken op vaderschapsverlof bedoeld in het vorig lid moet een aanvraag hiertoe indienen bij de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2. Bij deze aanvraag moeten een uittreksel uit de overlijdensakte van de moeder en een verklaring van de verplegingsinstelling, die vermeldt dat de pasgeborene het ziekenhuis verlaten heeft, gevoegd worden.
   Bij ontvangst van de aanvraag stuurt de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 de verzekerde een inlichtingsblad en een controleblad. De verzekerde stuurt het inlichtingsblad, dat hij naar behoren heeft ingevuld en ondertekend, zo snel mogelijk terug naar de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2. De verzekerde bezorgt op het einde van de periode van vaderschapsverlof binnen de twee dagen de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 het controleblad terug waarin de datum waarop hij de arbeid heeft hervat wordt vermeld.
   De vader heeft aanspraak op een uitkering over elke werkdag van het tijdvak van vaderschapsverlof en over iedere dag van datzelfde tijdvak die gelijkgesteld wordt met een werkdag. Het bedrag van deze uitkering wordt bepaald op basis van het loon van de vader van het kind, overeenkomstig de bepalingen van § 3.
   2° In geval van opname van de moeder in een ziekenhuis, kan de vader van het kind aanspraak maken op vaderschapsverlof dat ten vroegste een aanvang neemt vanaf de achtste dag te rekenen vanaf de geboorte van het kind, op voorwaarde dat de opname van de moeder in het ziekenhuis meer dan zeven dagen bedraagt en dat de pasgeborene het ziekenhuis verlaten heeft. Het vaderschapsverlof verstrijkt op het moment dat de opname van de moeder in het ziekenhuis een einde neemt en uiterlijk bij het verstrijken van de periode die overeenstemt met het moederschapsverlof dat door de moeder op het ogenblik van haar opname in het ziekenhuis nog niet was opgenomen.
   De verzekerde die aanspraak wenst te maken op vaderschapsverlof bedoeld in het vorige lid moet een aanvraag hiertoe indienen bij de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2. Bij deze aanvraag moet een verklaring van de verplegingsinrichting gevoegd worden die de datum vermeldt waarop de opname van de moeder in het ziekenhuis is aangevangen, en die bevestigt dat de opname van de moeder in het ziekenhuis meer bedraagt dan zeven dagen en dat de pasgeborene het ziekenhuis verlaten heeft.
   Bij ontvangst van de aanvraag stuurt de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 de verzekerde een inlichtingsblad en een controleblad. De verzekerde stuurt het inlichtingsblad, dat hij naar behoren heeft ingevuld en ondertekend, zo snel mogelijk terug naar de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2. De verzekerde bezorgt op het einde van de periode van vaderschapsverlof binnen twee dagen de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 het controleblad terug waarin de datum waarop hij de arbeid heeft hervat wordt vermeld en in voorkomend geval een bewijsstuk van de verpleeginrichting waarin de datum vermeld wordt waarop de hospitalisatie van de moeder een einde heeft genomen.
   De vader heeft over elke werkdag van het tijdvak van vaderschapsverlof aanspraak op een uitkering overeenkomstig artikel 88.
   De moeder van het kind behoudt gedurende het vaderschapsverlof, een uitkering die berekend wordt overeenkomstig § 3.]1
  

Art. 106bis. [1 De [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 betaalt aan de verzekerde in vaderschapsverlof, overeenkomstig de voorwaarden bepaald in artikel 109bis, of in adoptieverlof, overeenkomstig de voorwaarden bepaald in artikel 109ter [3 , of in pleegouderverlof, overeenkomstig de voorwaarden bepaald in artikel 109quater]3 een uitkering ten bedrage van 82 % van de door de Minister, in uitvoering van artikel 88 vastgestelde eenvormige dagbezoldigingen.]1
  

Art.107. <KB 24-7-1974, art. 4>
  § 1. (Onverminderd het bepaalde in § 4 van dit artikel betaalt de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 aan de rechtverkrijgende van een overleden verzekerde of van een overleden gepensioneerd verzekerde een uitkering voor begrafeniskosten waarvan het bedrag is vastgesteld op (6 000 F.).) <KB 28-4-1982, art. 1> <KB 1986-12-30/32, art. 1, 006>
  § 2. Deze uitkering is verschuldigd tegen overlegging van een door het gemeentebestuur afgegeven overlijdensattest.
  § 3. Ze is niet verschuldigd indien de verzekerde op het ogenblik van zijn overlijden in één van de bij artikelen 113, 114 en 116 bedoelde omstandigheden verkeerde.
  Onverminderd de bepalingen van internationale overeenkomsten of verordeningen betreffende de sociale zekerheid is zij evenmin verschuldigd wanneer de rechtverkrijgende in het buitenland verblijft.
  § 4. De hoedanigheid van rechtverkrijgende op de uitkering voor begrafeniskosten, wordt toegekend aan de personen die de begrafenis werkelijk hebben bekostigd.
  Als zodanig worden nooit beschouwd, de begrafenisondernemers en hun verwanten, aangestelden of lasthebbers, behoudens wanneer zij de echtgenoot of een bloed- of aanverwant tot de derde graad van de overleden gerechtigde zijn.
  Wanneer de in het eerste lid bedoelde rechtverkrijgende hetzij een rechtspersoon is, hetzij een natuurlijke persoon die niet onder hetzelfde dak woont als de overledene en noch de echtgenoot noch een bloed- of aanverwant tot de derde graad is, wordt de uitkering echter slechts ten belope van de werkelijk gedragen kosten betaald, met dien verstande dat ze niet meer mag bedragen dan de helft van de in § 1 van dit artikel bepaalde uitkering. Nochtans worden geacht niet onder hetzelfde dak te wonen als de overledene, de personen die hem tegen vergoeding verblijf verschaften evenals de personeelsleden en de pensiongasten van de inrichting waar hij gehuisvest was.
  

Art. 109. <KB 10-3-1964, art. 6.>
  § 1. Wordt als arbeidsongeschikt beschouwd de verzekerde die alle werk heeft stopgezet in één der volgende voorwaarden :
  1° wanneer de letsels en functionele stoornissen waardoor hij is aangetast werden erkend een vermindering van zijn vermogen tot verdienen mede te brengen tot op een peil gelijk aan of lager dan een derde van wat een persoon van dezelfde stand en dezelfde vorming door zijn arbeid kan verdienen.
  Het vermogen tot verdienen wordt geraamd :
  a) rekening houdend met het gewone beroep van de belanghebbende gedurende de onderbroken periode van ten hoogste één jaar die aanvangt met het begin van de arbeidsongeschiktheid en voor zover de aandoening binnen afzienbare tijd voor een gunstig verloop of genezing vatbaar is;
  b) rekening houdend met de groep van beroepen waartoe de activiteit behoorde die de belanghebbende uitoefende op het ogenblik dat hij arbeidsongeschikt werd of tot de verschillende beroepen die hij uit hoofde van zijn beroepsvorming heeft of kon uitgeoefend hebben gedurende de periode die op het eerste jaar ongeschiktheid volgt evenals voor het eerste jaar arbeidsongeschiktheid wanneer de aandoening niet binnen afzienbare tijd voor een gunstig verloop of genezing vatbaar is. Indien de verzekerde zich aan een beroepsopleiding _ of herscholing heeft onderworpen wordt met die nieuwe opleiding rekening gehouden tot raming van de vermindering van zijn vermogen tot verdienen;
  2° wanneer hij met machtiging van de adviserende geneesheer van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 ter verpleging is opgenomen;
  3° (wanneer uit het geneeskundig onderzoek voorgeschreven door de toepasselijke maritieme arbeidsovereenkomstenwet blijkt dat hij niet kan aangeworven worden daar zijn inscheping gevaar oplevert voor zijn gezondheid of voor die van de bemanning. Deze toestand kan enkel aanleiding geven tot betaling van de uitkeringen wegens arbeidsongeschiktheid, wanneer de betrokken zeeman binnen de gestelde aangiftetermijn van drie dagen een attest van arbeidsongeschiktheid van zijn behandelende geneesheer aan de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 overmaakt.) <KB 1993-03-11/36, art. 12, 014; Inwerkingtreding : 01-01-1991; Erratum, B.St. 18-05-1993, blz. 11590>
  4° wanneer het hem verboden is zijn arbeid te verrichten omdat hij in contact is geweest met een door een besmettelijke ziekte aangetaste persoon. De ziekten en de verbodsperioden worden bij reglement vastgesteld.
  § 2. Tijdens de periode bedoeld in § 1, 1°, a) hierboven worden de uitkeringen verder uitbetaald aan de verzekerde die door de adviserende geneesheer of door de geneeskundige Raad voor invaliditeit arbeidsgeschikt wordt verklaard, maar door de controlerende geneesheer van de Pool der zeelieden ter koopvaardij als arbeidsongeschikt wordt verklaard.
  § 3. De uitkering blijft verschuldigd onder de in artikelen 103 en 104 bepaalde voorwaarden aan de verzekerde die het werk hervat tijdens een primaire ongeschiktheids- of invaliditeitsperiode op voorwaarde dat hij uit geneeskundig oogpunt meer dan 66 t.h. arbeidsongeschiktheid behoudt. In dit geval dient de graad van arbeidsongeschiktheid minstens éénmaal om de zes maanden opnieuw bepaald.
  

Art. 109bis. [1 § 1. [3 De verzekerde bedoeld in artikel 110, § 1, a), heeft voor de werkdagen tijdens het vaderschapsverlof bedoeld in de collectieve arbeidsovereenkomst die in dat verband op hem van toepassing is, recht op een uitkering vanaf de 4de dag tot en met de 10de dag van het verlof.
   De verzekerde bedoeld in artikel 110, § 1, a), op wie de bepalingen van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten van toepassing zijn heeft recht voor de werkdagen van het vaderschapsverlof bedoeld in artikel 30, § 2, van deze wet op een uitkering vanaf de 4de dag tot en met de 15de dag van het verlof. Voor de geboortes die plaatsvinden vanaf 1 januari 2023, wordt de uitkering vanaf de 4de dag tot en met de 20ste dag van het verlof toegekend.]3
   § 2. De verzekerde die aanspraak wenst te maken op de uitkering voor het vaderschapsverlof bedoeld in § 1, moet hiertoe via de werkgever een aanvraag indienen bij de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2. Bij die aanvraag moet een uittreksel van de geboorteakte van het kind worden gevoegd.
   § 3. Bij ontvangst van de aanvraag stuurt de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 de verzekerde een inlichtingsblad en een controleblad. De gerechtigde maakt het inlichtingsblad en het controleblad, dat hij naar behoren heeft ingevuld en ondertekend, op het einde van het vaderschapsverlof over aan de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2.
   § 4. Voor de dagen van het vaderschapsverlof die samenvallen met dagen inhaalrust of vakantiedagen is de uitkering verschuldigd, mits de verzekerde die dagen inhaalrust of vakantie uitstelt.]1
  

Art.109. <KB 10-3-1964, art. 6.>
  § 1. Wordt als arbeidsongeschikt beschouwd de verzekerde die alle werk heeft stopgezet in één der volgende voorwaarden :
  1° wanneer de letsels en functionele stoornissen waardoor hij is aangetast werden erkend een vermindering van zijn vermogen tot verdienen mede te brengen tot op een peil gelijk aan of lager dan een derde van wat een persoon van dezelfde stand en dezelfde vorming door zijn arbeid kan verdienen.
  Het vermogen tot verdienen wordt geraamd :
  a) rekening houdend met het gewone beroep van de belanghebbende gedurende de onderbroken periode van ten hoogste één jaar die aanvangt met het begin van de arbeidsongeschiktheid en voor zover de aandoening binnen afzienbare tijd voor een gunstig verloop of genezing vatbaar is;
  b) rekening houdend met de groep van beroepen waartoe de activiteit behoorde die de belanghebbende uitoefende op het ogenblik dat hij arbeidsongeschikt werd of tot de verschillende beroepen die hij uit hoofde van zijn beroepsvorming heeft of kon uitgeoefend hebben gedurende de periode die op het eerste jaar ongeschiktheid volgt evenals voor het eerste jaar arbeidsongeschiktheid wanneer de aandoening niet binnen afzienbare tijd voor een gunstig verloop of genezing vatbaar is. Indien de verzekerde zich aan een beroepsopleiding _ of herscholing heeft onderworpen wordt met die nieuwe opleiding rekening gehouden tot raming van de vermindering van zijn vermogen tot verdienen;
  2° wanneer hij met machtiging van de adviserende geneesheer van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 ter verpleging is opgenomen;
  3° (wanneer uit het geneeskundig onderzoek voorgeschreven door de toepasselijke maritieme arbeidsovereenkomstenwet blijkt dat hij niet kan aangeworven worden daar zijn inscheping gevaar oplevert voor zijn gezondheid of voor die van de bemanning. Deze toestand kan enkel aanleiding geven tot betaling van de uitkeringen wegens arbeidsongeschiktheid, wanneer de betrokken zeeman binnen de gestelde aangiftetermijn van drie dagen een attest van arbeidsongeschiktheid van zijn behandelende geneesheer aan de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 overmaakt.) <KB 1993-03-11/36, art. 12, 014; Inwerkingtreding : 01-01-1991; Erratum, B.St. 18-05-1993, blz. 11590>
  4° wanneer het hem verboden is zijn arbeid te verrichten omdat hij in contact is geweest met een door een besmettelijke ziekte aangetaste persoon. De ziekten en de verbodsperioden worden bij reglement vastgesteld.
  § 2. Tijdens de periode bedoeld in § 1, 1°, a) hierboven worden de uitkeringen verder uitbetaald aan de verzekerde die door de adviserende geneesheer of door de geneeskundige Raad voor invaliditeit arbeidsgeschikt wordt verklaard, maar door de controlerende geneesheer van de Pool der zeelieden ter koopvaardij als arbeidsongeschikt wordt verklaard.
  § 3. De uitkering blijft verschuldigd onder de in artikelen 103 en 104 bepaalde voorwaarden aan de verzekerde die het werk hervat tijdens een primaire ongeschiktheids- of invaliditeitsperiode op voorwaarde dat hij uit geneeskundig oogpunt meer dan 66 t.h. arbeidsongeschiktheid behoudt. In dit geval dient de graad van arbeidsongeschiktheid minstens éénmaal om de zes maanden opnieuw bepaald.
  

Art. 109bis. [1 § 1. [3 De verzekerde bedoeld in artikel 110, § 1, a), heeft voor de werkdagen tijdens het vaderschapsverlof bedoeld in de collectieve arbeidsovereenkomst die in dat verband op hem van toepassing is, recht op een uitkering vanaf de 4de dag tot en met de 10de dag van het verlof.
   De verzekerde bedoeld in artikel 110, § 1, a), op wie de bepalingen van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten van toepassing zijn heeft recht voor de werkdagen van het vaderschapsverlof bedoeld in artikel 30, § 2, van deze wet op een uitkering vanaf de 4de dag tot en met de 15de dag van het verlof. Voor de geboortes die plaatsvinden vanaf 1 januari 2023, wordt de uitkering vanaf de 4de dag tot en met de 20ste dag van het verlof toegekend.]3
   § 2. De verzekerde die aanspraak wenst te maken op de uitkering voor het vaderschapsverlof bedoeld in § 1, moet hiertoe via de werkgever een aanvraag indienen bij de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2. Bij die aanvraag moet een uittreksel van de geboorteakte van het kind worden gevoegd.
   § 3. Bij ontvangst van de aanvraag stuurt de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 de verzekerde een inlichtingsblad en een controleblad. De gerechtigde maakt het inlichtingsblad en het controleblad, dat hij naar behoren heeft ingevuld en ondertekend, op het einde van het vaderschapsverlof over aan de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2.
   § 4. Voor de dagen van het vaderschapsverlof die samenvallen met dagen inhaalrust of vakantiedagen is de uitkering verschuldigd, mits de verzekerde die dagen inhaalrust of vakantie uitstelt.]1
  

Art. 109ter. [1 § 1. [3 De verzekerde bedoeld in artikel 110, § 1, a), heeft voor de werkdagen tijdens het adoptieverlof bedoeld in de collectieve arbeidsovereenkomst die in dat verband op hem van toepassing is, recht op een uitkering vanaf de 4de dag van het verlof tot en met maximum de 6de week van het verlof, indien het kind de leeftijd van 3 jaar niet bereikt heeft, en tot en met maximum de 4de week van het verlof, indien het kind de leeftijd van 3 jaar bereikt heeft. De maximumduur wordt verdubbeld wanneer het kind getroffen is door een lichamelijke of geestelijke ongeschiktheid van ten minste 66 pct of een aandoening die tot gevolg heeft dat ten minste 4 punten toegekend worden in pijler 1 van de medisch-sociale schaal in de zin van de regelgeving betreffende de kinderbijslag.
   De verzekerde bedoeld in artikel 110, § 1, a), op wie de bepalingen van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten van toepassing zijn, heeft recht op een uitkering voor de werkdagen van het adoptieverlof bedoeld in artikel 30ter van deze wet.]3
   § 2. De verzekerde die aanspraak wenst te maken op de uitkering voor het adoptieverlof bedoeld in § 1, moet hiertoe via de werkgever een aanvraag indienen bij de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2. Opdat die aanvraag in aanmerking kan worden genomen, moet het kind deel uitmaken van het gezin van de verzekerde. Dit bewijs volgt uit de informatie, als bedoeld in artikel 3, eerste lid, 5°, van de wet van 8 augustus 1983 tot regeling van een Rijksregister van de natuurlijke personen, of bij gebrek daaraan, uit een document dat de inschrijving van het kind aantoont in het bevolkingsregister of in het vreemdelingenregister van de gemeente waar de verzekerde zijn verblijfplaats heeft, als deel uitmakend van zijn gezin.
   § 3. Bij ontvangst van de aanvraag stuurt de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 de verzekerde een inlichtingsblad en een controleblad. De verzekerde stuurt het inlichtingsblad, dat hij naar behoren heeft ingevuld en ondertekend, zo snel mogelijk terug naar de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2. De verzekerde bezorgt de [2 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]2 binnen de twee dagen volgend op het einde van het adoptieverlof het controleblad dat is ingevuld, gedateerd en ondertekend door de reder en waarin de datum is vermeld waarop de betrokkene de arbeid heeft hervat.
   § 4. Voor de dagen van het adoptieverlof die samenvallen met dagen inhaalrust of vakantiedagen is de uitkering verschuldigd, mits de verzekerde die dagen inhaalrust of vakantie uitstelt.]1
  

Art. 110bis. <INGEVOEGD bij KB 1987-10-22/33, art. 4, 007; Inwerkingtreding : 01-07-1987> Voor elke werkdag of hiermee gelijkgestelde dag van het tijdvak van primaire arbeidsongeschiktheid, bedoeld in artikel 109, ontvangt de leerling die bij de aanvang van de arbeidsongeschiktheid verbonden is door een leerovereenkomst bedoeld in het koninklijk besluit van 20 mei 1986 houdende regeling van het leerlingwezen voor beroepen uitgeoefend door arbeiders in loondienst bij de koopvaardij, een primaire arbeidsongeschiktheidsuitkering die gelijk is aan het bedrag van het wachtgeld, dat hem met toepassing van titel III van het koninklijk besluit van 9 april 1965 betreffende de Pool van de zeelieden ter koopvaardij zou zijn toegekend indien hij niet arbeidsongeschikt zou zijn geweest.
  Duurt de arbeidsongeschiktheid voort na het tijdvak van primaire arbeidsongeschiktheid, dan wordt hem voor elke werkdag of hiermee gelijkgestelde dag een invaliditeitsuitkering betaald die berekend wordt op de eenvormige dagbezoldigingen vastgesteld door de Minister in toepassing van artikel 88.

Art.110. <KB 7-1-1958, art. 1>
  § 1. De vergoeding voor primaire ongeschiktheid is verschuldigd aan elke verzekerde die, op het ogenblik dat zijn werkongeschiktheid begint :
  a) een werk verricht dat aanleiding geeft tot toepassing van de besluitwet van 7 februari 1945 betreffende de maatschappelijke zekerheid der zeelieden ter koopvaardij;
  b) wachtvergoeding uit de Pool van de zeelieden ter koopvaardij trekt;
  c) in de immuniteitsperiode is bedoeld bij artikel 119;
  d) nog steeds in een periode van werkongeschiktheid is welke reeds aanleiding heeft gegeven tot vergoeding of in de (bij artikel 88, zesde lid), bepaalde voorwaarden verkeert; <KB 19-3-1958, art. 2>
  e) in een periode van werkongeschiktheid verkeert welke aansluit bij een rustperiode bij bevalling;
  f) in een toestand van primaire werkongeschiktheid is, vergoed krachtens de bepalingen toegepast op het ogenblik van de inwerkingtreding van dit besluit;
  g) in een periode van werkongeschiktheid verkeert bij het verstrijken van een periode van voortgezette verzekering.
  (h) in een periode van arbeidsongeschiktheid verkeert, die aansluit op niet-bezoldigde dagen gewettigde afwezigheid, ten belope van maximum tien per jaar, wegens (dwingende redenen) toegekend in toepassing van sectoriële collectieve overeenkomsten, ondernemingsovereenkomsten of individuele overeenkomsten tussen reder en zeeman;) <KB 12-7-1976, art. 8> <KB 1990-05-10/32, art. 1, 011; Inwerkingtreding : 01-01-1990>
  [1 i) in een periode van arbeidsongeschiktheid verkeert, die aansluit op de verloven bedoeld in de artikelen 106, § 5 en 106bis.]1
  § 2. De invaliditeitsvergoeding is verschuldigd aan de verzekerde die het einde van de bij artikel (88) bepaalde primaire ongeschiktheidsperiode bereikt heeft. <KB 27-7-1970, art. 17>
  

Art. 110bis. <INGEVOEGD bij KB 1987-10-22/33, art. 4, 007; Inwerkingtreding : 01-07-1987> Voor elke werkdag of hiermee gelijkgestelde dag van het tijdvak van primaire arbeidsongeschiktheid, bedoeld in artikel 109, ontvangt de leerling die bij de aanvang van de arbeidsongeschiktheid verbonden is door een leerovereenkomst bedoeld in het koninklijk besluit van 20 mei 1986 houdende regeling van het leerlingwezen voor beroepen uitgeoefend door arbeiders in loondienst bij de koopvaardij, een primaire arbeidsongeschiktheidsuitkering die gelijk is aan het bedrag van het wachtgeld, dat hem met toepassing van titel III van het koninklijk besluit van 9 april 1965 betreffende de Pool van de zeelieden ter koopvaardij zou zijn toegekend indien hij niet arbeidsongeschikt zou zijn geweest.
  Duurt de arbeidsongeschiktheid voort na het tijdvak van primaire arbeidsongeschiktheid, dan wordt hem voor elke werkdag of hiermee gelijkgestelde dag een invaliditeitsuitkering betaald die berekend wordt op de eenvormige dagbezoldigingen vastgesteld door de Minister in toepassing van artikel 88.

Art. 113. <KB 7-1-1958, art. 1> Onverminderd de bepalingen van de internationale overeenkomsten betreffende de sociale zekerheid en behoudens in de bij artikel 94 bedoelde gevallen, worden de in dit besluit bepaalde verstrekkingen niet toegekend aan de verzekerde die, of zijn gezinslid dat niet effectief op Belgisch grondgebied verblijft op het ogenblik dat hij verstrekkingen aanvraagt of wanneer hij buiten het Rijk geneeskundige verzorging heeft genoten.
  De Minister van (...) Sociale Voorzorg mag, na advies van de raad van beheer, van de bepalingen van dit artikel afwijken. <KB 13-11-1969, art. 7>

Art. 114. <KB 7-1-1958, art. 1> De bij dit besluit bepaalde verstrekkingen worden niet toegekend wanneer de verzekerde of het gezinslid zich opzettelijk ziek heeft gemaakt, verwond heeft of zich heeft laten verwonden.
  Hetzelfde geldt wanneer de schade waarvoor verstrekkingen worden aangevraagd, haar oorsprong vindt :
  1° (in een verkeersongeval, waarvoor de door schade getroffene definitief veroordeeld werd tot ten minste twee maand gevangenisstraf;) <KB 11-7-1962, art. 9, 1°>
  2° in een ongeval overkomen naar aanleiding van een lichaamsoefening uitgevoerd in de loop van of met het oog op een competitie of exhibitie;
  3° in een ongeval overkomen buiten de beroepsbezigheid die de onderwerping aan de sociale zekerheid medebrengen, tijdens het uitvoeren van een winstgevende bedrijvigheid die voor belanghebbende aanleiding is tot onderwerping aan de kinderbijslagregeling voor niet-loontrekkenden;
  4° in een toestand voortspruitende uit oorlogsfeiten, behoudens de bij reglement bepaalde uitzonderingen;
  5° in de gevallen gedekt door speciale wetgeving, zoals die betreffende de arbeidsongevallen, de ongevallen overkomen op de weg van en naar het werk en de beroepsziekten.
  (Deze bepaling kan, wat betreft de gezondheidszorgen, evenwel niet worden ingeroepen tegen de personen, die van de geneeskundige en farmaceutische verzorging genieten, krachtens artikel 3 van het organiek koninklijk besluit van 11 oktober 1957 van het Nationaal Werk voor Oorlogsinvaliden;) <KB 11-7-1962, art. 9, 2°>
  6° in een ongeval overkomen als het slachtoffer onder toezicht stond van ongeacht welke onderwijs- of opvoedingsinrichting of van een jeugd-, sport- of ontspanningsvereniging;
  7° (in gelijk welk feit dat de burgerlijke aansprakelijkheid van een derde medebrengt; evenwel is deze bepaling slechts toepasselijk wat betreft het gedeelte van de schade, dat door de aansprakelijke derde of door een in de plaats van de aansprakelijke derde tredende instelling moet hersteld worden;) <KB 11-7-1962, art. 9, 3°>
  8° in een ongeval dat zijn oorzaak vindt in de dronken toestand waarin het slachtoffer van het ongeval verkeerde;
  (9° In een vechtpartij, waarvoor de door schade getroffene een definitieve veroordeling tot een criminele of correctionele straf heeft opgelopen; de uitbetaling van de verstrekkingen wordt geschorst, zodra vaststaat dat de betrokkene strafrechterlijke wordt vervolgd;) <KB 11-7-1962, art. 9, 3°>
  (10° in een andere inbreuk dan bedoeld onder 1° en 9° van het tweede lid van dit artikel, waarvoor de door schade getroffene een definitieve veroordeling tot een criminele, correctionele of politiestraf heeft opgelopen; dit geldt eveneens, wanneer de schade haar oorsprong vindt in een voorval, overkomen naar aanleiding van een dergelijke inbreuk; de uitbetaling van de verstrekkingen wordt nochtans geschorst zodra de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 heeft vernomen dat betrokkene strafrechtelijk wordt vervolgd en wel totdat de betrokkene bewijst buiten vervolging gesteld of vrijgesproken te zijn.
  Bij een definitieve veroordeling als bedoeld onder 1°, 9° en 10° van vorig lid worden alle ten onrechte ontvangen verstrekkingen teruggevorderd.
  De bepaling van het vorig lid, alsmede de onder 1°, 9° en 10° van het tweede lid bevatte bepalingen, zijn eveneens toepasselijk wanneer de definitieve veroordeling door een buitenlandse rechtbank is uitgesproken in zover het gaat om feiten die strafbaar zijn volgens de Belgische wetgeving.) <KB 11-7-1962, art. 9, 3°>
  De perioden van werkongeschiktheid wegens een der hierboven opgesomde oorzaken worden gelijkgesteld met verzekeringsperioden.
  

Art. 115. <KB 7-1-1958, art. 1> De verzekerde of het lid van zijn gezin, slachtoffer van een ongeval dat door een bijzondere wetgeving wordt gedekt, of van enig ander ongeval dat de burgerlijke aansprakelijkheid van een derde medebrengt, wiens recht op schadeherstelling wordt betwist, kan verstrekkingen als bedoeld in dit besluit ontvangen onder voorbehoud van terugvordering, hetzij ten laste van de verzekerde zelf, hetzij van hem die tot herstel gehouden is, mits de verzekerde :
  1° (aangifte deed van het ongeval bij de adviserende geneesheer van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1;) <KB 15-5-1960, art. 5>
  2° in de bij reglement bepaalde voorwaarden bewijst dat hij de vereiste vordering heeft ingesteld ten einde zijn recht op schadevergoeding overeenkomstig vorenvermelde wettelijke bepalingen te doen erkennen.
  Wordt de eis tot terugvordering afgewezen, dan zijn de toegekende verstrekkingen definitief ten laste van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1.
  Tussen degene, die herstel verschuldigd is en de gerechtigde mag geen minnelijke schikking worden getroffen tenzij de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 door de gerechtigde bij een ter post aangetekend schrijven daarvan in kennis gesteld, er zich, binnen de dertig dagen na afgifte van het aangetekend schrijven, niet tegen verzet.
  

Art.114. <KB 7-1-1958, art. 1> De bij dit besluit bepaalde verstrekkingen worden niet toegekend wanneer de verzekerde of het gezinslid zich opzettelijk ziek heeft gemaakt, verwond heeft of zich heeft laten verwonden.
  Hetzelfde geldt wanneer de schade waarvoor verstrekkingen worden aangevraagd, haar oorsprong vindt :
  1° (in een verkeersongeval, waarvoor de door schade getroffene definitief veroordeeld werd tot ten minste twee maand gevangenisstraf;) <KB 11-7-1962, art. 9, 1°>
  2° in een ongeval overkomen naar aanleiding van een lichaamsoefening uitgevoerd in de loop van of met het oog op een competitie of exhibitie;
  3° in een ongeval overkomen buiten de beroepsbezigheid die de onderwerping aan de sociale zekerheid medebrengen, tijdens het uitvoeren van een winstgevende bedrijvigheid die voor belanghebbende aanleiding is tot onderwerping aan de kinderbijslagregeling voor niet-loontrekkenden;
  4° in een toestand voortspruitende uit oorlogsfeiten, behoudens de bij reglement bepaalde uitzonderingen;
  5° in de gevallen gedekt door speciale wetgeving, zoals die betreffende de arbeidsongevallen, de ongevallen overkomen op de weg van en naar het werk en de beroepsziekten.
  (Deze bepaling kan, wat betreft de gezondheidszorgen, evenwel niet worden ingeroepen tegen de personen, die van de geneeskundige en farmaceutische verzorging genieten, krachtens artikel 3 van het organiek koninklijk besluit van 11 oktober 1957 van het Nationaal Werk voor Oorlogsinvaliden;) <KB 11-7-1962, art. 9, 2°>
  6° in een ongeval overkomen als het slachtoffer onder toezicht stond van ongeacht welke onderwijs- of opvoedingsinrichting of van een jeugd-, sport- of ontspanningsvereniging;
  7° (in gelijk welk feit dat de burgerlijke aansprakelijkheid van een derde medebrengt; evenwel is deze bepaling slechts toepasselijk wat betreft het gedeelte van de schade, dat door de aansprakelijke derde of door een in de plaats van de aansprakelijke derde tredende instelling moet hersteld worden;) <KB 11-7-1962, art. 9, 3°>
  8° in een ongeval dat zijn oorzaak vindt in de dronken toestand waarin het slachtoffer van het ongeval verkeerde;
  (9° In een vechtpartij, waarvoor de door schade getroffene een definitieve veroordeling tot een criminele of correctionele straf heeft opgelopen; de uitbetaling van de verstrekkingen wordt geschorst, zodra vaststaat dat de betrokkene strafrechterlijke wordt vervolgd;) <KB 11-7-1962, art. 9, 3°>
  (10° in een andere inbreuk dan bedoeld onder 1° en 9° van het tweede lid van dit artikel, waarvoor de door schade getroffene een definitieve veroordeling tot een criminele, correctionele of politiestraf heeft opgelopen; dit geldt eveneens, wanneer de schade haar oorsprong vindt in een voorval, overkomen naar aanleiding van een dergelijke inbreuk; de uitbetaling van de verstrekkingen wordt nochtans geschorst zodra de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 heeft vernomen dat betrokkene strafrechtelijk wordt vervolgd en wel totdat de betrokkene bewijst buiten vervolging gesteld of vrijgesproken te zijn.
  Bij een definitieve veroordeling als bedoeld onder 1°, 9° en 10° van vorig lid worden alle ten onrechte ontvangen verstrekkingen teruggevorderd.
  De bepaling van het vorig lid, alsmede de onder 1°, 9° en 10° van het tweede lid bevatte bepalingen, zijn eveneens toepasselijk wanneer de definitieve veroordeling door een buitenlandse rechtbank is uitgesproken in zover het gaat om feiten die strafbaar zijn volgens de Belgische wetgeving.) <KB 11-7-1962, art. 9, 3°>
  De perioden van werkongeschiktheid wegens een der hierboven opgesomde oorzaken worden gelijkgesteld met verzekeringsperioden.
  

Art.115. <KB 7-1-1958, art. 1> De verzekerde of het lid van zijn gezin, slachtoffer van een ongeval dat door een bijzondere wetgeving wordt gedekt, of van enig ander ongeval dat de burgerlijke aansprakelijkheid van een derde medebrengt, wiens recht op schadeherstelling wordt betwist, kan verstrekkingen als bedoeld in dit besluit ontvangen onder voorbehoud van terugvordering, hetzij ten laste van de verzekerde zelf, hetzij van hem die tot herstel gehouden is, mits de verzekerde :
  1° (aangifte deed van het ongeval bij de adviserende geneesheer van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1;) <KB 15-5-1960, art. 5>
  2° in de bij reglement bepaalde voorwaarden bewijst dat hij de vereiste vordering heeft ingesteld ten einde zijn recht op schadevergoeding overeenkomstig vorenvermelde wettelijke bepalingen te doen erkennen.
  Wordt de eis tot terugvordering afgewezen, dan zijn de toegekende verstrekkingen definitief ten laste van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1.
  Tussen degene, die herstel verschuldigd is en de gerechtigde mag geen minnelijke schikking worden getroffen tenzij de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 door de gerechtigde bij een ter post aangetekend schrijven daarvan in kennis gesteld, er zich, binnen de dertig dagen na afgifte van het aangetekend schrijven, niet tegen verzet.
  

Art. 117. <KB 7-1-1958, art. 1> De uitkering van de in dit besluit bepaalde verstrekkingen moet bij de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 worden aangevraagd binnen de volgende termijnen :
  1° twaalf maanden na het einde van de maand waarin geneeskundige verzorging werd verleend, zo het uitkeringen geldt bedoeld in hoofdstuk II van deze titel;
  2° twaalf maanden na het einde van de maand waarin ze behoorden betaald, zo het uitkeringen geldt bedoeld in hoofdstuk III van deze titel.
  De vraag tot betaling kan geschieden ter bewaring.
  De verzekerde die verstrekkingen heeft genoten waarvan het bedrag lager is dan dat waarop aanspraak mocht worden gemaakt, kan, binnen de twaalf maanden na de betaling, zo de eerste vraag werd ingediend binnen de bij voorgaande leden bepaalde termijnen, de betaling van het verschot vorderen.
  Evenzo is de verzekerde die verstrekkingen heeft genoten, waarop hij geen recht had of waarvan het bedrag hoger is dan dat waarop hij aanspraak mocht maken, niet verplicht tot terugbetaling van het onverschuldigde betaalde, zo dit meer dan twaalf maanden na de uitbetaling door de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 wordt teruggevorderd.
  Nochtans mag de betaling, de terugvordering of de terugbetaling van vergoedingen of vergoedingsgedeelten slechts vervolgd worden voor de periode van zes maanden die het stopzetten van de betaling der vergoedingen of de vaststelling van de vergissing voorafgaat, zo deze vaststelling in een vergoedingsperiode valt.
  Vorenvermelde termijnen zijn niet toepasselijk wanneer de verstrekkingen door bedrieglijke middelen werden bekomen, hetzij omdat de in artikel 105, bepaalde aangifte niet gedaan werd, hetzij nog ingevolge onvoldoende of onvolledige aangiften of wanneer de uitkeringen provisioneel werden aanvaard of verleend in de gevallen dat de terugvordering er van ten laste van een derde mogelijk blijkt.
  De terugbetaling van vergoedingen of vergoedingsgedeelten ingevolge de toekenning met terugwerkende kracht aan de verzekerde van een pensioen, som of toelage bedoeld in artikel 100 of van een vergoeding binnen het raam van de in artikel 114, 5°, bedoelde speciale wetgeving mag vervolgd worden voor de gehele periode waarover de terugwerkende kracht werd verleend. Die terugbetaling mag echter de achterstallige bedragen niet overschrijden van pensioen, som, toelage of vergoeding welke belanghebbende heeft ontvangen.
  De klacht van de verzekerde of de beslissing tot terugvordering door de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 wordt bij een ter post aangetekend schrijven betekend.
  

Art. 118. <KB 7-1-1958, art. 1> Ieder verzekerde die tijdelijk niet meer behoort tot de werkingsfeer van de sociale zekerheid of die niet meer in een der door de Minister van Arbeid en Sociale Voorzorg, bij toepassing van de bepalingen van dit besluit, bepaalde verzekeringsperioden is of die achtereenvolgens of afwisselend beroepen uitoefent, waarvoor al dan niet verzekeringsplicht bestaat, mag, evenals de leden van zijn gezin de bij dit besluit bepaalde geneeskundige verzorging en de begrafenisvergoeding blijven genieten, zo hij bij de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 een attest van voortgezette verzekering heeft ingeleverd en de bijdrage heeft gestort welke met de op dat attest vermelde periode overeenstemt.
  De Minister van (...) Sociale Voorzorg bepaalt de perioden van afwezigheid op het werk, welke aanleiding kunnen geven tot voortgezette verzekering en duidt voor elke der door hem aangenomen toestanden de overheid, het organisme of de persoon aan, bevoegd om het attest van voortgezette verzekering af te leveren, evenals de termijn waarin dat document bij de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 dient toe te komen. <KB 13-11-1969, art. 7>
  Hij bepaalt tevens, per categorie van verzekerden, het beloop der bijdragen voor voortgezette verzekering naar verhouding van de gemiddelde kosten der verstrekkingen en de termijn waarin deze bijdragen aan de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 dienen gestort te worden.
  

Art.117. <KB 7-1-1958, art. 1> De uitkering van de in dit besluit bepaalde verstrekkingen moet bij de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 worden aangevraagd binnen de volgende termijnen :
  1° twaalf maanden na het einde van de maand waarin geneeskundige verzorging werd verleend, zo het uitkeringen geldt bedoeld in hoofdstuk II van deze titel;
  2° twaalf maanden na het einde van de maand waarin ze behoorden betaald, zo het uitkeringen geldt bedoeld in hoofdstuk III van deze titel.
  De vraag tot betaling kan geschieden ter bewaring.
  De verzekerde die verstrekkingen heeft genoten waarvan het bedrag lager is dan dat waarop aanspraak mocht worden gemaakt, kan, binnen de twaalf maanden na de betaling, zo de eerste vraag werd ingediend binnen de bij voorgaande leden bepaalde termijnen, de betaling van het verschot vorderen.
  Evenzo is de verzekerde die verstrekkingen heeft genoten, waarop hij geen recht had of waarvan het bedrag hoger is dan dat waarop hij aanspraak mocht maken, niet verplicht tot terugbetaling van het onverschuldigde betaalde, zo dit meer dan twaalf maanden na de uitbetaling door de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 wordt teruggevorderd.
  Nochtans mag de betaling, de terugvordering of de terugbetaling van vergoedingen of vergoedingsgedeelten slechts vervolgd worden voor de periode van zes maanden die het stopzetten van de betaling der vergoedingen of de vaststelling van de vergissing voorafgaat, zo deze vaststelling in een vergoedingsperiode valt.
  Vorenvermelde termijnen zijn niet toepasselijk wanneer de verstrekkingen door bedrieglijke middelen werden bekomen, hetzij omdat de in artikel 105, bepaalde aangifte niet gedaan werd, hetzij nog ingevolge onvoldoende of onvolledige aangiften of wanneer de uitkeringen provisioneel werden aanvaard of verleend in de gevallen dat de terugvordering er van ten laste van een derde mogelijk blijkt.
  De terugbetaling van vergoedingen of vergoedingsgedeelten ingevolge de toekenning met terugwerkende kracht aan de verzekerde van een pensioen, som of toelage bedoeld in artikel 100 of van een vergoeding binnen het raam van de in artikel 114, 5°, bedoelde speciale wetgeving mag vervolgd worden voor de gehele periode waarover de terugwerkende kracht werd verleend. Die terugbetaling mag echter de achterstallige bedragen niet overschrijden van pensioen, som, toelage of vergoeding welke belanghebbende heeft ontvangen.
  De klacht van de verzekerde of de beslissing tot terugvordering door de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 wordt bij een ter post aangetekend schrijven betekend.
  

Art.119. <KB 7-1-1958, art. 1> Ieder verzekerde behoudt recht op de bij dit besluit bepaalde verstrekkingen zolang er tussen de door de Minister van (...) Sociale Voorzorg vastgestelde verzekeringsperioden geen onderbreking is van meer dan vijftien opeenvolgende dagen (al dan niet werkdagen). <KB 13-11-1969, art. 7>
  Ieder verzekerde die in de bij vorig lid bedoelde toestand verkeert maar niet meer in een der door de Minister van Arbeid en Sociale Voorzorg vastgestelde verzekeringsperioden is op het ogenblik dat op de verstrekkingen een beroep wordt gedaan, kan deze bekomen indien het recht ingaat in een immuniteitsperiode van vijftien dagen (al dan niet werkdagen) die onmiddellijk op de laatste verzekeringsperiode volgt; die verstrekkingen mogen echter niet langer dan de immuniteitsperiode worden toegekend, tenzij de verzekerde bij het verstrijken van de bedoelde immuniteitsperiode opnieuw in een verzekeringsperiode is.
  De personen die deel uitmaken van het gezin van de verzekerde genieten de verstrekkingen onder dezelfde voorwaarden als de verzekerde.

Art. 119ter. <KB 18-7-1978, art. 1.> Zijn vrijgesteld van de wachttijd wat betreft het recht op alle prestaties :
  a) de personen die op het ogenblik van hun inschrijving in de Pool der zeelieden, de hoedanigheid hebben van gerechtigde of rechthebbende in een Belgisch stelsel van verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering of die zich uiterlijk de 15e dag nadat zij de hoedanigheid van gerechtigde of rechthebbende verloren hebben, laten inschrijven op voorwaarde dat zij in het stelsel dat voordien op hen van toepassing was de wachttijd hadden volbracht of ervan waren vrijgesteld;
  b) De gerechtigde zeelieden welke binnen het tijdvak van drie maanden vanaf de overschrijding van de in artikel 119 vastgestelde immuniteitsperiode hun herinschrijving in de Pool bekomen.

Art. 119bis. <KB 18-7-1978, art. 1.> Om het recht op de in dit besluit bedoelde prestaties inzake ziekte- en invaliditeitsverzekering voor zeevarenden (...) te doen ingaan, moeten de gerechtigden een wachttijd volbrengen onder de volgende voorwaarden : in de Pool der zeelieden gedurende tenminste drie maanden als zeeman of als shoreganger ingeschreven zijn en in de loop van deze dire maanden of in de loop van een andere periode van drie maanden, 50 arbeidsdagen effectief gepresteerd hebben. <KB 1993-03-11/36, art. 13, 014; Inwerkingtreding : 01-01-1991>

Art. 119ter. <KB 18-7-1978, art. 1.> Zijn vrijgesteld van de wachttijd wat betreft het recht op alle prestaties :
  a) de personen die op het ogenblik van hun inschrijving in de Pool der zeelieden, de hoedanigheid hebben van gerechtigde of rechthebbende in een Belgisch stelsel van verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering of die zich uiterlijk de 15e dag nadat zij de hoedanigheid van gerechtigde of rechthebbende verloren hebben, laten inschrijven op voorwaarde dat zij in het stelsel dat voordien op hen van toepassing was de wachttijd hadden volbracht of ervan waren vrijgesteld;
  b) De gerechtigde zeelieden welke binnen het tijdvak van drie maanden vanaf de overschrijding van de in artikel 119 vastgestelde immuniteitsperiode hun herinschrijving in de Pool bekomen.

Art. 120. <KB 7-1-1958, art. 1> De [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 kan één of meer adviserende geneesheren hebben. Deze adviserende geneesheren hebben hetzelfde statuut en vervullen dezelfde taak als de adviserende geneesheren bedoeld in (titel VI, hoofdstuk I, afdeling III, van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering.) <KB 18-1-1964, art. 8>
  Ook kan de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 met goedvinden van de (in artikel 77 van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering bedoelde Dienst voor geneeskundige controle, de eerstaanwezend geneesheren-inspecteurs of geneesheren-inspecteurs) opdracht geven de taak van adviserend geneesheer uit te oefenen. In dat geval draagt de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 de kosten van het toezicht. Geschillen over het bedrag dezer kosten worden door de Minister van Arbeid en Sociale Voorzorg beslecht. <KB 18-1-1964, art. 8>
  

Art.120. <KB 7-1-1958, art. 1> De [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 kan één of meer adviserende geneesheren hebben. Deze adviserende geneesheren hebben hetzelfde statuut en vervullen dezelfde taak als de adviserende geneesheren bedoeld in (titel VI, hoofdstuk I, afdeling III, van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering.) <KB 18-1-1964, art. 8>
  Ook kan de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 met goedvinden van de (in artikel 77 van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering bedoelde Dienst voor geneeskundige controle, de eerstaanwezend geneesheren-inspecteurs of geneesheren-inspecteurs) opdracht geven de taak van adviserend geneesheer uit te oefenen. In dat geval draagt de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 de kosten van het toezicht. Geschillen over het bedrag dezer kosten worden door de Minister van Arbeid en Sociale Voorzorg beslecht. <KB 18-1-1964, art. 8>
  

Art.121. <KB 18-1-1964, art. 9> De revalidatie en herscholing wordt op verzoek en ten laste van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 verstrekt door bemiddeling van het college van geneesheren-directeurs ingesteld bij de Dienst voor geneeskundige verzorging van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering.
  De revalidatie en herscholing geschieden in die inrichtingen voor revalidatie en herscholing waarmede door de Dienst voor geneeskundige verzorging van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering, in uitvoering van artikel 12, 7°, van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering, overeenkomsten werden gesloten en onder de bij die overeenkomsten bedongen voorwaarden.
  

Art. 123. <KB 7-1-1958, art. 1> De apothekeninspecteurs van het Ministerie van Volksgezondheid en van het Gezin zijn bevoegd om het niet in acht nemen der bepalingen van dit besluit en zijn uitvoeringsreglementen op te sporen en vast te stellen wat betreft het voorschrijven en afleveren van geneesmiddelen, en inzonderheid de overeenstemming tussen de afgeleverde geneesmiddelen en het geneeskundig voorschrift.
  Zij voeren hun onderzoekingen uit bij apothekers, geneesheren met geneesmiddelendepot, personeelsleden van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 en de verzekeringsgerechtigden die verplicht zijn de door hen gestelde vragen te beantwoorden.
  Deze inspecteurs zijn inzonderheid gemachtigd om zich, tegen ontvangstbewijs, elk onmisbaar bewijsstuk te doen overhandigen.
  Zij brengen bij de bevoegde Ministers verslag uit over hun vaststellingen.
  

Art.123. <KB 7-1-1958, art. 1> De apothekeninspecteurs van het Ministerie van Volksgezondheid en van het Gezin zijn bevoegd om het niet in acht nemen der bepalingen van dit besluit en zijn uitvoeringsreglementen op te sporen en vast te stellen wat betreft het voorschrijven en afleveren van geneesmiddelen, en inzonderheid de overeenstemming tussen de afgeleverde geneesmiddelen en het geneeskundig voorschrift.
  Zij voeren hun onderzoekingen uit bij apothekers, geneesheren met geneesmiddelendepot, personeelsleden van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 en de verzekeringsgerechtigden die verplicht zijn de door hen gestelde vragen te beantwoorden.
  Deze inspecteurs zijn inzonderheid gemachtigd om zich, tegen ontvangstbewijs, elk onmisbaar bewijsstuk te doen overhandigen.
  Zij brengen bij de bevoegde Ministers verslag uit over hun vaststellingen.
  

Art. 125. <KB 7-1-1958, art. 1>
  § 1. Wordt beroofd van het genot :
  1° van 25 tot 200 dagelijkse vergoedingen voor primaire ongeschiktheid, invaliditeit of rust bij bevalling, de verzekerde die zelf of van wie een gezinslid door bedrog een verzekeringsuitkering verkregen heeft of gepoogd heeft te verkrijgen, hetzij door valse documenten op te maken en te gebruiken, hetzij door op ongeacht welk met verzekeringsdoeleinden, overgelegd document, een wijziging aan te brengen, te bevelen of toe te staan;
  2° van 25 tot 150 dagelijkse vergoedingen voor primaire ongeschiktheid, invaliditeit of rust bij bevalling, de verzekerde die zelf of van wie een gezinslid de verzekering geldelijke schade heeft berokkend of gepoogd heeft te berokkenen;
  3° tot een beloop van 50 dagelijkse vergoedingen voor primaire ongeschiktheid, invaliditeit of rust bij bevalling, de verzekerde die zelf of van wie een gezinslid weggestuurd is uit een verplegingsinstelling wegens wangedrag of wegens een door de strafwet beteugeld feit of nog omdat hij zich aan de door de inrichting opgelegde geneeskundige tucht onttrekt;
  4° (Opgeheven) <KB 28-12-1977, art. 1>
  § 2. Onverminderd de bepalingen van § 1 wordt de verzekerde die of van wie een gezinslid zich aan een van de onder vermelde § 1 beoogde inbreuken heeft schuldig gemaakt, samen met zijn gezinsleden, beroofd van het genot der verstrekkingen in natura over een periode van niet meer dan acht maanden.

Art. 126. <KB 7-1-1958, art. 1> Wordt beroofd van het genot der vergoeding voor primaire ongeschiktheid, invaliditeit of rust bij bevalling :
  1° tot een beloop van 75 dagelijkse vergoedingen de verzekerde die de in artikel 105, lid 1, voorgeschreven aangifte niet heeft gedaan;
  2° tot een beloop van 30 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde die in staat van dronkenschap wordt aangetroffen;
  3° tot een beloop van 30 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde in het genot van vergoedingen voor primaire ongeschiktheid, die zonder voorafgaande toelating van de adviserende geneesheer ander dan licht werk verricht;
  4° tot een beloop van 30 dagelijkse vergoedingen de verzekerde met rust bij bevalling die zonder voorafgaande toelating van de adviserende geneesheer ander dan gewoon huishoudelijk werk verenigbaar met haar algemene gezondheidstoestand verricht;
  5° (tot een beloop van 30 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde in het genot van invaliditeitsvergoedingen die zonder voorafgaande toelating van de adviserende geneesheer, ander dan licht werk verricht;) <KB 5-5-1960, art. 8, 1°>
  6° tot een beloop van 18 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde die ontoereikende of onvolledige aangiften heeft gedaan, die de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 op een dwaalspoor kunnen brengen;
  7° (tot een beloop van 6 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde die gebruik heeft gemaakt van een vervoermiddel dat hem door de adviserende geneesheer werd verboden;) <KB 5-5-1960, art. 8,2°>
  8° tot een beloop van 3 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde die de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 niet binnen zeven dagen van het vertrek uit een verplegingsinrichting heeft verwittigd;
  9° (tot een beloop van 3 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde die de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 niet binnen de twee dagen kennis heeft gegeven van het einde van zijn werkongeschiktheid.) <KB 5-5-1960, art. 8, 3°>
  

Art.125. <KB 7-1-1958, art. 1>
  § 1. Wordt beroofd van het genot :
  1° van 25 tot 200 dagelijkse vergoedingen voor primaire ongeschiktheid, invaliditeit of rust bij bevalling, de verzekerde die zelf of van wie een gezinslid door bedrog een verzekeringsuitkering verkregen heeft of gepoogd heeft te verkrijgen, hetzij door valse documenten op te maken en te gebruiken, hetzij door op ongeacht welk met verzekeringsdoeleinden, overgelegd document, een wijziging aan te brengen, te bevelen of toe te staan;
  2° van 25 tot 150 dagelijkse vergoedingen voor primaire ongeschiktheid, invaliditeit of rust bij bevalling, de verzekerde die zelf of van wie een gezinslid de verzekering geldelijke schade heeft berokkend of gepoogd heeft te berokkenen;
  3° tot een beloop van 50 dagelijkse vergoedingen voor primaire ongeschiktheid, invaliditeit of rust bij bevalling, de verzekerde die zelf of van wie een gezinslid weggestuurd is uit een verplegingsinstelling wegens wangedrag of wegens een door de strafwet beteugeld feit of nog omdat hij zich aan de door de inrichting opgelegde geneeskundige tucht onttrekt;
  4° (Opgeheven) <KB 28-12-1977, art. 1>
  § 2. Onverminderd de bepalingen van § 1 wordt de verzekerde die of van wie een gezinslid zich aan een van de onder vermelde § 1 beoogde inbreuken heeft schuldig gemaakt, samen met zijn gezinsleden, beroofd van het genot der verstrekkingen in natura over een periode van niet meer dan acht maanden.

Art.126. <KB 7-1-1958, art. 1> Wordt beroofd van het genot der vergoeding voor primaire ongeschiktheid, invaliditeit of rust bij bevalling :
  1° tot een beloop van 75 dagelijkse vergoedingen de verzekerde die de in artikel 105, lid 1, voorgeschreven aangifte niet heeft gedaan;
  2° tot een beloop van 30 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde die in staat van dronkenschap wordt aangetroffen;
  3° tot een beloop van 30 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde in het genot van vergoedingen voor primaire ongeschiktheid, die zonder voorafgaande toelating van de adviserende geneesheer ander dan licht werk verricht;
  4° tot een beloop van 30 dagelijkse vergoedingen de verzekerde met rust bij bevalling die zonder voorafgaande toelating van de adviserende geneesheer ander dan gewoon huishoudelijk werk verenigbaar met haar algemene gezondheidstoestand verricht;
  5° (tot een beloop van 30 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde in het genot van invaliditeitsvergoedingen die zonder voorafgaande toelating van de adviserende geneesheer, ander dan licht werk verricht;) <KB 5-5-1960, art. 8, 1°>
  6° tot een beloop van 18 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde die ontoereikende of onvolledige aangiften heeft gedaan, die de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 op een dwaalspoor kunnen brengen;
  7° (tot een beloop van 6 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde die gebruik heeft gemaakt van een vervoermiddel dat hem door de adviserende geneesheer werd verboden;) <KB 5-5-1960, art. 8,2°>
  8° tot een beloop van 3 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde die de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 niet binnen zeven dagen van het vertrek uit een verplegingsinrichting heeft verwittigd;
  9° (tot een beloop van 3 dagelijkse vergoedingen, de verzekerde die de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 niet binnen de twee dagen kennis heeft gegeven van het einde van zijn werkongeschiktheid.) <KB 5-5-1960, art. 8, 3°>
  

Art. 129. <KB 7-1-1958, art. 1> De tekortkomingen worden door de daartoe door de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 gemachtigde personen vastgesteld.
  De sancties worden door de directeur van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 uitgesproken en betekend.
  

Art. 130. <KB 5-5-1960, art. 10> De in de artikelen 125 en 126 bepaalde sancties mogen verdubbeld worden wanneer de verzekerde binnen drie jaar, te rekenen van de dag waarop de eerste sanctie hem betekend werd een tekortkoming heeft begaan van dezelfde aard als die waarvoor hem een van deze sancties werd opgelegd.

Art.129. <KB 7-1-1958, art. 1> De tekortkomingen worden door de daartoe door de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 gemachtigde personen vastgesteld.
  De sancties worden door de directeur van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 uitgesproken en betekend.
  

Art.130. <KB 5-5-1960, art. 10> De in de artikelen 125 en 126 bepaalde sancties mogen verdubbeld worden wanneer de verzekerde binnen drie jaar, te rekenen van de dag waarop de eerste sanctie hem betekend werd een tekortkoming heeft begaan van dezelfde aard als die waarvoor hem een van deze sancties werd opgelegd.

Art. 133. <KB 7-1-1958, art. 1> Bij uitspraak van de sanctie en indien generlei sanctie op de betrokkene werd toegepast tijdens de vorige vijf jaren, mag beslist worden dat de uitvoering der sanctie zal worden geschorst voor een termijn van één jaar, te rekenen vanaf de dag van de uitspraak, behalve wanneer het een krachtens artikel 125, § 1, 1° en 2°, toegepaste sanctie betreft.
  Wordt er gedurende die termijn geen nieuwe tekortkoming ten laste van de belanghebbende vastgesteld, dan wordt de sanctie niet meer toegepast; in tegenovergesteld geval worden de verschillende sancties samengevoegd.
  Mogen tegen de verzekerde niet meer worden uitgesproken :
  1° de in artikel 125 bepaalde sancties na verloop van een termijn van drie jaar, te rekenen vanaf de dag waarop de tekortkoming werd begaan;
  2° (de in artikel 126) bepaalde sancties na verloop van een termijn van zes maanden, te rekenen vanaf de dag waarop de tekortkoming werd begaan. <KB 5-5-1960, art. 11>
  De sancties mogen, niettegenstaande zij werden uitgesproken, niet meer toegepast worden na verloop van drie jaar, te rekenen vanaf de dag dat zij definitief geworden zijn, zo het een in artikel 125 vastgestelde tekortkoming betreft en na verloop van één jaar, zo het een in artikel 126 (...) vastgestelde tekortkoming betreft. <KB 5-5-19608 art.11>
  Tijdens die perioden worden (de in artikel 126) bepaalde sancties toegepast tot een beloop van het vastgesteld aantal dagen. <KB 5-5-1960, art. 11>

Art. 134. <KB 5-5-1960, art. 12> De toepassing van een der in artikelen 125 en 126 bepaalde sancties ontslaat de verzekerde niet van het herstel van de aan de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 berokkende schade en inzonderheid niet van de terugbetaling van elke ten onrechte uitgekeerde som.
  

Art.133. <KB 7-1-1958, art. 1> Bij uitspraak van de sanctie en indien generlei sanctie op de betrokkene werd toegepast tijdens de vorige vijf jaren, mag beslist worden dat de uitvoering der sanctie zal worden geschorst voor een termijn van één jaar, te rekenen vanaf de dag van de uitspraak, behalve wanneer het een krachtens artikel 125, § 1, 1° en 2°, toegepaste sanctie betreft.
  Wordt er gedurende die termijn geen nieuwe tekortkoming ten laste van de belanghebbende vastgesteld, dan wordt de sanctie niet meer toegepast; in tegenovergesteld geval worden de verschillende sancties samengevoegd.
  Mogen tegen de verzekerde niet meer worden uitgesproken :
  1° de in artikel 125 bepaalde sancties na verloop van een termijn van drie jaar, te rekenen vanaf de dag waarop de tekortkoming werd begaan;
  2° (de in artikel 126) bepaalde sancties na verloop van een termijn van zes maanden, te rekenen vanaf de dag waarop de tekortkoming werd begaan. <KB 5-5-1960, art. 11>
  De sancties mogen, niettegenstaande zij werden uitgesproken, niet meer toegepast worden na verloop van drie jaar, te rekenen vanaf de dag dat zij definitief geworden zijn, zo het een in artikel 125 vastgestelde tekortkoming betreft en na verloop van één jaar, zo het een in artikel 126 (...) vastgestelde tekortkoming betreft. <KB 5-5-19608 art.11>
  Tijdens die perioden worden (de in artikel 126) bepaalde sancties toegepast tot een beloop van het vastgesteld aantal dagen. <KB 5-5-1960, art. 11>

Art. 136. <KB 1-7-1958, art. 1> De verzekerden en hun gezinsleden kunnen ten zetel van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 de wetten en besluiten betreffende de sociale zekerheid en de ziekte- en invaliditeitsverzekering evenals de desbetreffende reglementen en verklarende omzendbrieven raadplegen.
  

Art.136. <KB 1-7-1958, art. 1> De verzekerden en hun gezinsleden kunnen ten zetel van de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 de wetten en besluiten betreffende de sociale zekerheid en de ziekte- en invaliditeitsverzekering evenals de desbetreffende reglementen en verklarende omzendbrieven raadplegen.
  

Art. 137bis. <INGEVOEGD bij KB 1992-12-17/43, art. 3, 013; Inwerkingtreding : 01-04-1993> De [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 is gehouden zich tot het Rijksregister van de natuurlijke personen te richten om de informatiegegevens bedoeld bij artikel 3, eerste en tweede lid, van de wet van 8 augustus 1983 tot regeling van een Rijksregister van de natuurlijke personen te bekomen of wanneer ze de juistheid van deze informatiegegevens nagaat.
  Het beroep doen op een andere bron is slechts toegestaan in de mate dat de nodige informatiegegevens niet bij het Rijksregister kunnen bekomen worden.
  

Art. 137ter. <INGEVOEGD bij KB 1992-12-17/43, art. 3, 013; Inwerkingtreding : 01-04-1993> De informatiegegevens, bedoeld bij artikel 137bis, verkregen bij het Rijksregister en opgetekend op een identificatiefiche toegevoegd aan het dossier, hebben bewijskracht tot bewijs van het tegendeel.
  Deze identificatiefiche mag gedateerd en ondertekend worden om de herkomst van de informatiegegevens en de datum van hun bewijskracht te waarmerken. In dit geval wijst het beheerscomité de personeelsleden aan die gemachtigd zijn tot het aanbrengen van deze waarmerking.
  Wanneer het bewijs van het tegendeel, bedoeld in het eerste lid, aanvaard wordt door de instelling deelt zij de inhoud van het aldus aanvaarde informatiegegeven, ten titel van inlichting, mee aan het Rijksregister en voegt zij er de bewijsstukken bij.

Art. 137bis. <INGEVOEGD bij KB 1992-12-17/43, art. 3, 013; Inwerkingtreding : 01-04-1993> De [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 is gehouden zich tot het Rijksregister van de natuurlijke personen te richten om de informatiegegevens bedoeld bij artikel 3, eerste en tweede lid, van de wet van 8 augustus 1983 tot regeling van een Rijksregister van de natuurlijke personen te bekomen of wanneer ze de juistheid van deze informatiegegevens nagaat.
  Het beroep doen op een andere bron is slechts toegestaan in de mate dat de nodige informatiegegevens niet bij het Rijksregister kunnen bekomen worden.
  

Art. 137ter. <INGEVOEGD bij KB 1992-12-17/43, art. 3, 013; Inwerkingtreding : 01-04-1993> De informatiegegevens, bedoeld bij artikel 137bis, verkregen bij het Rijksregister en opgetekend op een identificatiefiche toegevoegd aan het dossier, hebben bewijskracht tot bewijs van het tegendeel.
  Deze identificatiefiche mag gedateerd en ondertekend worden om de herkomst van de informatiegegevens en de datum van hun bewijskracht te waarmerken. In dit geval wijst het beheerscomité de personeelsleden aan die gemachtigd zijn tot het aanbrengen van deze waarmerking.
  Wanneer het bewijs van het tegendeel, bedoeld in het eerste lid, aanvaard wordt door de instelling deelt zij de inhoud van het aldus aanvaarde informatiegegeven, ten titel van inlichting, mee aan het Rijksregister en voegt zij er de bewijsstukken bij.

Art. 137quater. <INGEVOEGD bij KB 1992-12-17/43, art. 3, 013; Inwerkingtreding : 01-04-1993> Het toezenden van stukken aan de betrokkene en het uitvoeren van betalingen aan de verzekerde gebeuren op hun hoofdverblijfplaats.
  Van deze verplichting kan evenwel afgeweken worden op schriftelijk verzoek van de verzekerde, gericht aan de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1.
  

Art. 137quinquies. <INGEVOEGD bij KB 1992-12-17/43, art. 3, 013; Inwerkingtreding : 01-04-1993> De [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1 en de gemeentebesturen zijn in hun onderlinge betrekkingen verplicht gebruik te maken van het identificatienummer van het Rijksregister van de natuurlijke personen.
  

Art. 137sexies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2002> Met het oog op de toepassing van dit hoofdstuk wordt verstaan onder :
  1° " de [1 H.Z.I.V.]1 " : de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1;
  2° " de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 " : de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994;
  3° " het koninklijk besluit van 15 juli 2002 " : het koninklijk besluit van 15 juli 2002 tot uitvoering van Hoofdstuk IIIbis van Titel III van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994;
  4° " verzekeringsinstelling " een landsbond zoals bepaald in artikel 6 van de wet van 6 augustus 1990 betreffende de ziekenfondsen en de landsbonden van ziekenfondsen, de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en de Kas der Geneeskundige Verzorging van de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen.
  

Art. 137sexies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2002> Met het oog op de toepassing van dit hoofdstuk wordt verstaan onder :
  1° " de [1 H.Z.I.V.]1 " : de [1 Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering]1;
  2° " de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 " : de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994;
  3° " het koninklijk besluit van 15 juli 2002 " : het koninklijk besluit van 15 juli 2002 tot uitvoering van Hoofdstuk IIIbis van Titel III van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994;
  4° " verzekeringsinstelling " een landsbond zoals bepaald in artikel 6 van de wet van 6 augustus 1990 betreffende de ziekenfondsen en de landsbonden van ziekenfondsen, de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering en de Kas der Geneeskundige Verzorging van de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen.
  

Art. 137octies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2002> Met het oog op de toepassing van artikel 137septies wordt onder " persoonlijk aandeel " verstaan, het persoonlijk aandeel van de rechthebbende in de kostprijs van de verstrekkingen, bedoeld in artikel 78, § 1, zoals het is gedefinieerd in de artikelen 37sexies en 37septies van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994, en in artikel 2 van het koninklijk besluit van 15 juli 2002 of in de bepalingen die dit artikel zullen wijzigen of aanvullen.

Art. 137septies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2002> De bepalingen met betrekking tot de maximumfactuur, vastgesteld in het Hoofdstuk IIIbis van Titel III van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 en in het koninklijk besluit van 15 juli 2002 zijn toepasselijk op de rechthebbenden op de uitkeringen, bedoeld in artikel 78, § 1.

Art. 137nonies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2002> Onverminderd het bepaalde in artikel 137decies wordt de regeling van de maximumfactuur vastgesteld op grond van de sociale categorie van de rechthebbende uitgevoerd met toepassing van de bepalingen van Afdeling II van Hoofdstuk IIIbis van Titel III van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 en van de bepalingen van Hoofdstuk III van het koninklijk besluit van 15 juli 2002. Met het oog op de uitvoering van deze bepalingen worden de woorden " de verzekeringsinstelling " gelezen als " de [1 H.Z.I.V.]1 ".
  

Art. 137decies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2002> Indien de rechthebbenden van een zelfde gezin zijn aangesloten bij de [1 H.Z.I.V.]1 en bij een verzekeringsinstelling, beheert de instelling waarbij de oudste persoon is aangesloten of ingeschreven, het dossier betreffende de toepassing van deze afdeling en van afdeling 4.
  De [1 H.Z.I.V.]1 en de betrokken verzekeringsinstelling verstrekken elkaar de informatie die nodig is, met name de gezinssamenstelling en het daadwerkelijk ten laste genomen persoonlijk aandeel van de rechthebbende, volgens de procedure vastgesteld in het derde, vierde en vijfde lid.
  De Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering bepaalt, aan de hand van de gegevens opgenomen in het Rijksregister van de natuurlijke personen, bij welke instelling de oudste persoon is aangesloten.
  Indien de oudste persoon is aangesloten bij de [1 H.Z.I.V.]1 bezorgt deze laatste de nodige informatie aan de Hulpkas voor Ziekte - en Invaliditeitsverzekering die instaat voor de doorverzending naar de betrokken verzekeringsinstelling.
  Indien de oudste persoon is aangesloten bij een verzekeringsinstelling bezorgt deze laatste de nodige informatie aan de Hulpkas voor Ziekte - en Invaliditeitsverzekering die instaat voor de doorverzending naar de [1 H.Z.I.V.]1
  

Art. 137nonies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2002> Onverminderd het bepaalde in artikel 137decies wordt de regeling van de maximumfactuur vastgesteld op grond van de sociale categorie van de rechthebbende uitgevoerd met toepassing van de bepalingen van Afdeling II van Hoofdstuk IIIbis van Titel III van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 en van de bepalingen van Hoofdstuk III van het koninklijk besluit van 15 juli 2002. Met het oog op de uitvoering van deze bepalingen worden de woorden " de verzekeringsinstelling " gelezen als " de [1 H.Z.I.V.]1 ".
  

Art. 137decies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2002> Indien de rechthebbenden van een zelfde gezin zijn aangesloten bij de [1 H.Z.I.V.]1 en bij een verzekeringsinstelling, beheert de instelling waarbij de oudste persoon is aangesloten of ingeschreven, het dossier betreffende de toepassing van deze afdeling en van afdeling 4.
  De [1 H.Z.I.V.]1 en de betrokken verzekeringsinstelling verstrekken elkaar de informatie die nodig is, met name de gezinssamenstelling en het daadwerkelijk ten laste genomen persoonlijk aandeel van de rechthebbende, volgens de procedure vastgesteld in het derde, vierde en vijfde lid.
  De Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering bepaalt, aan de hand van de gegevens opgenomen in het Rijksregister van de natuurlijke personen, bij welke instelling de oudste persoon is aangesloten.
  Indien de oudste persoon is aangesloten bij de [1 H.Z.I.V.]1 bezorgt deze laatste de nodige informatie aan de Hulpkas voor Ziekte - en Invaliditeitsverzekering die instaat voor de doorverzending naar de betrokken verzekeringsinstelling.
  Indien de oudste persoon is aangesloten bij een verzekeringsinstelling bezorgt deze laatste de nodige informatie aan de Hulpkas voor Ziekte - en Invaliditeitsverzekering die instaat voor de doorverzending naar de [1 H.Z.I.V.]1
  

Art. 137duodecies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2003> Met het oog op de uitvoering van de bepalingen vermeld in artikel 137undecies worden de woorden " de verzekeringsinstelling ", het " Instituut " en " de Dienst voor administratieve controle van het Instituut " gelezen als " de [1 H.Z.I.V.]1 ".
  

Art. 137terdecies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2003> De [1 H.Z.I.V.]1 bezorgt de identiteitsgegevens van haar leden aan de Hulpkas voor Ziekte - en Invaliditeitsverzekering die de samenstelling van het gezin opvraagt bij het Rijksregister van de natuurlijke personen en instaat voor het doorverzenden aan het Rijksinstituut voor de Ziekte - en Invaliditeitsverzekering. Het Rijksinstituut voor de Ziekte - en Invaliditeitsverzekering maakt deze identiteitsgegevens, in opdracht van de [1 H.Z.I.V.]1, via de Kruispuntbank van de Sociale zekerheid, over aan de Administratie van de Ondernemings- en Inkomensfiscaliteit.
  Deze administratie deelt, via de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid, aan het Rijksinstituut voor de Ziekte - en Invaliditeitsverzekering, de informatie mee met betrekking tot het inkomen van de personen waarvan de identiteitsgegevens haar overgezonden werden. Het Rijksinstituut voor de Ziekte - en invaliditeitsverzekering maakt deze informatie, in opdracht van de [1 H.Z.I.V.]1, over aan de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering. De Hulpkas bezorgt deze gegevens aan de [1 H.Z.I.V.]1
  

Art. 137duodecies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2003> Met het oog op de uitvoering van de bepalingen vermeld in artikel 137undecies worden de woorden " de verzekeringsinstelling ", het " Instituut " en " de Dienst voor administratieve controle van het Instituut " gelezen als " de [1 H.Z.I.V.]1 ".
  

Art. 137terdecies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2003> De [1 H.Z.I.V.]1 bezorgt de identiteitsgegevens van haar leden aan de Hulpkas voor Ziekte - en Invaliditeitsverzekering die de samenstelling van het gezin opvraagt bij het Rijksregister van de natuurlijke personen en instaat voor het doorverzenden aan het Rijksinstituut voor de Ziekte - en Invaliditeitsverzekering. Het Rijksinstituut voor de Ziekte - en Invaliditeitsverzekering maakt deze identiteitsgegevens, in opdracht van de [1 H.Z.I.V.]1, via de Kruispuntbank van de Sociale zekerheid, over aan de Administratie van de Ondernemings- en Inkomensfiscaliteit.
  Deze administratie deelt, via de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid, aan het Rijksinstituut voor de Ziekte - en Invaliditeitsverzekering, de informatie mee met betrekking tot het inkomen van de personen waarvan de identiteitsgegevens haar overgezonden werden. Het Rijksinstituut voor de Ziekte - en invaliditeitsverzekering maakt deze informatie, in opdracht van de [1 H.Z.I.V.]1, over aan de Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering. De Hulpkas bezorgt deze gegevens aan de [1 H.Z.I.V.]1
  

Art. 137quindecies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2002> De [1 H.Z.I.V.]1 stort de in artikel 37quindecies van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 bedoelde bedragen terug op de rekening van de Administratie van de Ondernemings- en Inkomensfiscaliteit in een bijzonder fonds, dat voor het overige wordt gelijkgesteld met een terugbetalingsfonds als bedoeld in artikel 37 van de wetten op de Rijkscomptabiliteit, gecoördineerd op 17 juli 1991.
  De regels voor de uitvoering van het eerste lid, inclusief de wijze van berekening van de nalatigheidsintresten en andere administratieve kosten in geval van laattijdige storting door de [1 H.Z.I.V.]1, worden door Ons vastgesteld na overleg in de Ministerraad.
  

Art. 137sexiesdecies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2002> De gegevens die noodzakelijk zijn voor de toepassing van deze afdeling, worden door de [1 H.Z.I.V.]1 via elektronische weg meegedeeld aan de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid. De Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid stuurt die geaggregeerde gegevens via elektronische weg door naar de Administratie van de Ondernemings- en Inkomensfiscaliteit.
  Een manuele procedure wordt bepaald voor de elektronische gegevens die de Administratie van de Ondernemings- en Inkomensfiscaliteit niet heeft kunnen verwerken. Volgens die procedure bezorgt de [1 H.Z.I.V.]1 de rechthebbenden een getuigschrift op papier dat de nodige gegevens bevat voor de toepassing van dit artikel. De rechthebbenden bezorgen dat getuigschrift aan de voormelde administratie.
  Die manuele procedure wordt ook toegepast voor de correctie van gegevens die vroeger zijn bezorgd, ofwel via elektronische weg, ofwel door middel van een getuigschrift op papier.
  De manuele procedure wordt niet toegepast als het bedrag van de persoonlijke aandelen voor de tijdens een kalenderjaar vergoede verstrekkingen, minder dan 12,40 EUR bedraagt.
  

Art. 137quindecies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2002> De [1 H.Z.I.V.]1 stort de in artikel 37quindecies van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 bedoelde bedragen terug op de rekening van de Administratie van de Ondernemings- en Inkomensfiscaliteit in een bijzonder fonds, dat voor het overige wordt gelijkgesteld met een terugbetalingsfonds als bedoeld in artikel 37 van de wetten op de Rijkscomptabiliteit, gecoördineerd op 17 juli 1991.
  De regels voor de uitvoering van het eerste lid, inclusief de wijze van berekening van de nalatigheidsintresten en andere administratieve kosten in geval van laattijdige storting door de [1 H.Z.I.V.]1, worden door Ons vastgesteld na overleg in de Ministerraad.
  

Art. 137sexiesdecies. <INGEVOEGD bij KB 2003-04-03/39, art. 3; Inwerkingtreding : 01-01-2002> De gegevens die noodzakelijk zijn voor de toepassing van deze afdeling, worden door de [1 H.Z.I.V.]1 via elektronische weg meegedeeld aan de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid. De Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid stuurt die geaggregeerde gegevens via elektronische weg door naar de Administratie van de Ondernemings- en Inkomensfiscaliteit.
  Een manuele procedure wordt bepaald voor de elektronische gegevens die de Administratie van de Ondernemings- en Inkomensfiscaliteit niet heeft kunnen verwerken. Volgens die procedure bezorgt de [1 H.Z.I.V.]1 de rechthebbenden een getuigschrift op papier dat de nodige gegevens bevat voor de toepassing van dit artikel. De rechthebbenden bezorgen dat getuigschrift aan de voormelde administratie.
  Die manuele procedure wordt ook toegepast voor de correctie van gegevens die vroeger zijn bezorgd, ofwel via elektronische weg, ofwel door middel van een getuigschrift op papier.
  De manuele procedure wordt niet toegepast als het bedrag van de persoonlijke aandelen voor de tijdens een kalenderjaar vergoede verstrekkingen, minder dan 12,40 EUR bedraagt.
  

Art. 138. <KB 9-7-1964, art. 4>
  § 1. De gepensioneerde en de niet hertrouwde weduwe die gerechtigd waren op de geneeskundige verzorging krachtens de bepalingen die toepasselijk waren vóór 1 augustus 1964 kunnen deze verder genieten zonder hogere bijdrage te moeten betalen dan zij krachtens die bepalingen betaalden.
  § 2. De gepensioneerde en de niet hertrouwde weduwe die vóór 1 augustus 1964 geen recht hadden op geneeskundige verzorging mogen er aanspraak op maken, voor zover zij de gestelde voorwaarden vervullen en zij eventueel de vastgestelde bijdragen betalen. Betalen zij deze bijdrage niet vóór 1 november 1964 dan kunnen zij slechts geneeskundige verzorging genieten in de bij artikel 85bis bepaalde voorwaarden.
  § 3. De gepensioneerde en de niet hertrouwde weduwe wier recht op gezondheidszorgen afhankelijk is van de betaling van een bijdrage en die de twaalf maanden na de ingang van hun pensioen overschreden hebben, kunnen, bij wijze van overgangsmaatregel, toch de geneeskundige verzorging genieten onder de bij artikel 85bis, tweede lid, bepaalde voorwaarden, voor zover de betaling der bijdragen vóór 1 november 1964 geschiedt.
  De toepassing van de bepalingen van artikel 85, § 1, eerste lid mag evenwel niet tot gevolg hebben dat de niet hertrouwde weduwe van een vóór 22 januari 1958 gepensioneerde, geen recht zou hebben op de geneeskundige verzorging zonder betaling van bijdragen wanneer haar echtgenoot hierop aanspraak had bij zijn overlijden.